Tag: Tomasz Dybek

Wpływ aplikacji plastrowania dynamicznego na efekty fizjoterapii chorych po złamaniu nasady dalszej kości promieniowej typu Collesa

Marcin Krajczy, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Tomasz Dybek, Piotr Kiczyński, Edyta Krajczy, Anna Szczegielniak, Jan Szczegielniak

M. Krajczy, J. Łuniewski, K. Bogacz, T. Dybek, P. Kiczyński, E. Krajczy, A. Szczegielniak, J. Szczegielniak – Impact of elastic therapeutic tape on final effects of physiotherapy in patients with Colles’ fracture. FP 2014; 14(1); 42-49

Streszczenie
Wstęp. Złamania nasady dalszej kości promieniowej, stanowią nadal duży problem kliniczny. Wydaje się, że w procesie fizjoterapii chorych po złamaniu przedramienia skuteczne może być plastrowanie dynamiczne (PD). Celem pracy jest ocena wpływu wybranych aplikacji PD na efekty fizjoterapii u chorych po złamaniu nasady dalszej kości promieniowej typu Collesa leczonych zachowawczo. Materiał i metody. Badaniami objęto 38 chorych leczonych w Zakładzie Rehabilitacji Leczniczej SP ZOZ w Nysie w okresie od stycznia 2012 r. do listopada 2013 r. Nabór do obu grup odbywał się losowo. Chorych podzielono na 2 grupy. Grupę badanych (BA) stanowiło 20 chorych (16 kobiet i 4 mężczyzn), u których stosowana była fizjoterapia z wykorzystaniem urządzenia Hand Tutor oraz aplikacje PD. Grupa kontrolna (KO) obejmowała 18 chorych (15 kobiet i 3 mężczyzn), u których była stosowana tylko fizjoterapia z wykorzystaniem urządzenia Hand Tutor. Po przeprowadzeniu badania wstępnego, u chorych z grupy BA stosowano aplikacje mięśniową – tonizującą mięśnie zginacze nadgarstka oraz więzadłową lub korekcyjną – na okolicę nadgarstka.
Aplikacje PD były wymieniane co 4 dni. Fizjoterapia trwała 10 dni. W trakcie oraz po zakończonej fizjoterapii przeprowadzono badania zgodnie z ustalonym protokołem. Wyniki. Aplikacje PD stosowane w procesie fizjoterapii u chorych z grupy BA zwiększyły zakres ruchomości aktywnej i pasywnej oraz poprawiły jakość ruchów, w porównaniu z badanymi chorymi grupy kontrolnej. Zaobserwowano także, że deficyty ruchów (różnice między ruchami pasywnymi i aktywnymi) zmniejszyły się bardziej w grupie BA. Wnioski. 1.W badaniu końcowym nie stwierdzono istotnych różnic wskaźników pomiędzy chorymi z obu grup. Badania wykazały poprawę funkcji nadgarstka w zakresie częstości ruchów aktywnych oraz zakresu ruchomości w obu grupach. 2. W grupie BA stwierdzono istotnie wyższe wyniki badania końcowego częstotliwości ruchów oraz ruchomości nadgarstka, w stosunku do badania początkowego.

Słowa kluczowe:
złamanie Collesa, fizjoterapia, plastrowanie dynamiczne (PD), Biofeedback, Hand Tutor

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizjoterapia po zabiegu operacyjnym ręki z zastosowaniem urządzenia do diagnostyki i terapii funkcjonalnej ręki. Studium przypadku

Marcin Krajczy, Edyta Krajczy, Anna Szczegielniak, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Tomasz Dybek, Piotr Kiczyński, Jan Szczegielniak

M. Krajczy, E. Krajczy, A. Szczegielniak, J. Łuniewski, K. Bogacz, T. Dybek, P. Kiczyński, J. Szczegielniak: Physiotherapy after a hand surgery performed with a diagnostic and functional therapy device. Case study. Fizjoterapia Polska 2015; 15(3); 46-54

Streszczenie
Wstęp. Fizjoterapia ręki po leczeniu operacyjnym urazowych uszkodzeń ścięgien zginaczy palców ręki dotychczas opierała się na wykorzystaniu ustalonych form kinezyterapii wraz z fizykoterapią. Brak jest doniesień na temat kompleksowej fizjoterapii po leczeniu urazowym ścięgien, naczyń i nerwów ręki z wykorzystaniem systemu  Hand Tutor w fizjoterapii ręki.
Cel pracy. Celem pracy jest  przedstawienie kompleksowej fizjoterapii  ręki po zabiegu operacyjny i rewizji ścięgien z zastosowaniem urządzenia do diagnostyki i terapii funkcjonalnej ręki  z Biofeedbackem  – Hand Tutor TM.
Materiał i metody badań. Badaniem  objęto 42 letniego mężczyznę.  Chory po urazie ręki prawej z uszkodzeniem ścięgien, tętnicy  oraz nerwu łokciowego, operowany w 2012r.  W trakcie leczenia doszło do powikłań (stanu zapalnego, obrzęku i zrostów).   W leczeniu  prowadzono kompleksową fizjoterapię (wykorzystując system do fizjoterapii  ręki z Biofeedbackem – Hand Tutor TM).
Wyniki. W badaniu własnym, po zastosowaniu wczesnej, kompleksowej fizjoterapii wraz
z wykorzystaniem    urządzenia  Hand Tutor stwierdzono wygojenie rany pooperacyjnej oraz istotną poprawę funkcji ręki. Wydaje się, że zastosowane procedury fizjoterapeutyczne wpłynęły na skuteczność  terapii.  Badania końcowe wykazały znaczną poprawę  ruchomości pasywnej, aktywnej oraz szybkości ruchów badanej ręki. W badaniach wykazano także zmniejszenie poziomu subiektywnych odczuć bólowych chorego oraz powrót funkcji  nerwu łokciowego.

Słowa kluczowe:
wczesna, kompleksowa fizjoterapia, Hand Tutor, urazowe uszkodzenia ścięgien

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektów plastrowania dynamicznego w leczeniu chorych z zespołem zaburzeń pasażu jelitowego spowodowanym zrostami pooperacyjnymi na podstawie testu na zawartość wodoru w powietrzu wydychanym. Doniesienia wstępne

Marcin Krajczy, Adam Bąk, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Tomasz Dybek, Jan Szczegielniak

M. Krajczy, A. Bąk, K. Bogacz, J. Łuniewski, T. Dybek, J. Szczegielniak – Assessment of kinesiology taping effects in patients with intestinal passage disorders caused by ostoperative adhesions based on test measuring hydrogen level in exhaled air. Preliminary reports. FP 2016; 16(2); 6-13

Streszczenie

Wstęp. Jednym ze sposobów leczenia chorych z zespołem zaburzeń pasażu jelitowego spowodowanym zrostową niedrożnością po zabiegach operacyjnych może być fizjoterapia z zastosowaniem plastrowania dynamicznego (PD).
Cel pracy. Celem pracy jest ocena efektów PD w normalizacji pasażu jelit  na podstawie testu cząsteczek wodoru w wydychanym powietrzu przez chorych. W badaniu oceniano także liczbę wypróżnień i  konsystencję  stolca.
Materiał i metody. W badaniu udział wzięli chorzy (15 kobiet, 5 mężczyzn, średnia wieku 48,85 lat) z zespołem pasażu jelitowego spowodowanym zrostami pooperacyjnymi. Chorzy zostali podzieleni losowo za pomocą komputerowego programu randomizacyjnego na grupę badaną BA (12 kobiet, 4 mężczyzn, średnia wieku 47,67 lat) oraz kontrolną KO (3 kobiety, 1 mężczyzna, średnia wieku 54,25). W grupie BA zastosowano plastrowanie dynamiczne, w celu poprawy pasażu jelitowego.  W grupie KO zastosowano efekt placebo (aplikacje bez znaczenia terapeutycznego). W celu oceny efektów PD u chorych zastosowanotest oceny cząsteczek wodoru w powietrzu wydychanym. Dokonano także oceny liczby wypróżnień w ciągu doby oraz uformowania stolca wg skali Bostońskiej. Ocenę liczby i konsystencji wypróżnień przeprowadzono przed aplikacją oraz w 1, 5, 10, 15, 20 oraz 24 dobie po aplikacji PD. Test cząsteczek wodoru w wydychanym powietrzu wykonano przed aplikacją oraz w 5 i 15 dobie po aplikacji PD.
Wyniki. W badaniach wykazano w grupie BA istotne statystycznie efekty PD pod postacią zwiększenia liczby wypróżnień w ciągu doby, normalizacji konsystencji stolca oraz zmniejszenia cząsteczek wodoru w wydychanym powietrzu.
Wnioski. W przeprowadzonym badaniu wykazano w grupie BA skuteczność PD w normalizacji procesu trawienia i poprawie pasażu jelitowego.

Słowa kluczowe:
Test cząsteczek wodoru w wydychanym powietrzu przez chorych, plastrowanie dynamiczne, zespół zaburzeń pasażu jelitowego, zrosty pooperacyjne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim