Tag: Tomasz Sirek

Spadek masy ciała u chorych kardiologicznych po treningu na cykloergometrze rowerowym

Witold Pawełczyk, Iwona Kulik-Parobczy, Tomasz Sirek, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Jan Szczegielniak

W. Pawełczyk, I. Kulik-Parobczy, T. Sirek, J. Łuniewski, K. Bogacz, J. Szczegielniak – Spadek masy ciała u chorych kardiologicznych po treningu na cykloergometrze rowerowym. FP 2013; 13(3); 22-27

Streszczenie
Wstęp. Podczas wysiłku fizycznego proces wytwarzania ciepła nasila się z powodu przyspieszenia procesów metabolicznych, zmierzających do dostarczenia energii dla pracujących mięśni. Około 75-80% energii wytwarzanej przez mięśnie podczas wysiłku fizycznego przekształca się w energię cieplną, pozostałe 20-25% wykorzystywane jest na pracę mechaniczną. Intensywny wysiłek zwiększa sekrecję potu i udział parowania potu w eliminacji nadmiaru ciepło z organizmu prowadząc do stopniowego obniżenia masy ciała.
Problem spadku masy ciała związany z utratą wody u ćwiczących był przedmiotem licznych opracowań. Do lej pory obliczono średnie wartości spadku masy ciała na skutek pocenia w spoczynku oraz podczas uprawiania niektórych dyscyplin sportowych. Opracowano również szczegółowe zalecenia odnośnie nawadniania organizmu w trakcie dużych wysiłków fizycznych u sportowców. Brak jednak kompleksowych opracowań dotyczących utraty wody u chorych poddanych wysiłkowi fizycznemu w trakcie fizjoterapii stacjonarnej, w rym u chorych po zawale mięśnia sercowego, w trakcie intensywnego usprawniania.
Cel pracy. Celem pracy była ocena spadku masy ciała u chorych po zawale serca w trakcie intensywnego usprawniania obejmującego trening na cykloergometrze rowerowym. Postanowiono także ocenić, czy uzupełnianie płynów przez chorych jest proporcjonalne do strat związanych z obniżeniem masy ciała po treningu rowerowym.
Materał i metody badań. W badaniach wzięło udział 47 losowo wybranych chorych (12 kobiet, 36 mężczyzn) leczonych w Dziale Usprawniania Leczniczego Szpitala Specjalistycznego MSW w Głuchołazach.

Słowa kluczowe:
rehabilitacja kardiologiczna, utrata wody

Artykuł dostępny tylko w j. polskim

Ocena zastosowania biofeedbacku oddechowego w fizjoterapii chorych na POChP

Witold Pawełczyk, Janina Bajowska, Bogusława Wójtowicz, Katarzyna Bogacz, Tomasz Sirek, Jan Szczegielniak

W. Pawełczyk, J. Bajowska, B. Wójtowicz, K. Bogacz, T. Sirek, J. Szczegielniak. Possibilities for respiratory biofeedback aplication in physiotherapy of patients with COPD. FP 2013; 13(4); 12-18

Streszczenie
Wstęp. Dotychczas brak kompleksowych badań z zastosowaniem biofeedbacku oddechowego, a wnioski wypływające z niewielu prac z wykorzystaniem tej techniki u chorych na POCHP nie są jednoznaczne.
Cel pracy. Celem pracy było porównanie wpływu standardowej fizjoterapii oraz fizjoterapii wzbogaconej o ćwiczenia prowadzone metodą biofeedback na amplitudę oddechu, wyniki 6-minutowego testu marszowego oraz wybrane wskaźniki określające czynność wentylacyjną płuc u chorych na POCHP w trakcie stacjonarnej fizjoterapii.
Materiał i metody badań. Zbadano 32 chorych w łagodnym i umiarkowanym stadium POChP. Chorzy zostali podzieleni losowo na 2 grupy. Badani chorzy z grupy A poddani byli standardowej fizjoterapii, a chorzy z grupy B uczestniczyli dodatkowo w ćwiczeniach prowadzonych metodą biofeedback. Przed i po zastosowanym programie fizjoterapii u wszystkich badanych chorych zbadano amplitudę oddechu, wykonano test marszowy oraz badanie spirometryczne.
Wynik. Stwierdzono istotny statystycznie przyrost wartości amplitudy brzusznego toru oddechowego w grupie B po fizjoterapii, który wyniósł 0,74 j.w. (±0,53, p<0,05).
Przyrost wartości wskaźnika FEV1 w grupie B po fizjoterapii był istotny statystycznie i wyniósł 3,38% (±4,34, p<0,05).
Wnioski
1. Stwierdzono, że zastosowanie ćwiczeń oddechowych prowadzonych metodą biofeedback w fizjoterapii chorych na POCHP istotnie zwiększa amplitudę ruchu oddechowego określającego brzuszny tor oddychania.
2. Wykazano, że trening metodą biofeedback stosowany u chorych na POCHP wpływa na istotną poprawę wartości wskaźnika FEV1.

Słowa kluczowe:
biofeedback, POChP, fizjoterapia

Artykuł dostępny tylko w j. polskim