Streszczenie
Wstęp. Terapia lustrzana (MT) wydaje się być obiecującą strategią w rehabilitacji po amputacji, tworząc wizualną reprezentację brakującego kończyny. Niniejsze badanie analizuje efektywność MT oraz konwencjonalnej rehabilitacji w leczeniu bólu fantomowego dolnej kończyny po amputacji w Narodowej Instytucji Protez i Ortotyki (NAPO). Metoda. Przeprowadzono eksperymentalne badanie na 20 pacjentach, którzy zostali wybrani do badania (byli to jedyni dostępni przypadki z bólem fantomowym dolnej kończyny), podzielono ich na: Grupę (A) – konwencjonalna rehabilitacja, Grupę (B) – terapia lustrzana, po 10 pacjentów losowo wybrano do każdej grupy. Kwestionariusz składający się z szesnastu pytań zamkniętych został rozprowadzony wśród pacjentów obu grup w celu oceny po rehabilitacji, aby ponownie ocenić efekt każdego leczenia na ból fantomowy dolnej kończyny po amputacji. Wyniki. 50% uczestników miało ponad 60 lat, a 60% uczestników przeszło amputację transfemoralną. Cukrzyca była główną przyczyną amputacji (55%). Według percepcji uczestników, 40% osób poddanych MT uważa, że jest ona skuteczna w redukcji bólu fantomowego dolnej kończyny, podczas gdy tylko 10% uczestników poddanych konwencjonalnej terapii uważa, że jest ona skuteczna. Wnioski. Jak wiadomo, cukrzyca jest nadal główną przyczyną amputacji kończyn dolnych w Sudanie. Zarówno konwencjonalna terapia, jak i MT okazały się skuteczne w leczeniu bólu fantomowego kończyny dolnej, jednak MT okazała się być bardziej efektywna w porównaniu do konwencjonalnej terapii.

Słowa kluczowe
Terapia lustrzana (MT), konwencjonalna fizjoterapia, Narodowa Instytucja Protez i Ortotyki (NAPO)