Wpływ terapii pozaustrojowej falą uderzeniową na przewlekłą szczelinę odbytu: prospektywne badanie z powtarzanymi pomiarami

Amr B Salama, Mohamed Samy Abdrabo, Esraa H Rostom

Amr B Salama, Mohamed Samy Abdrabo, Esraa H Rostom – Effect of extracorporeal shockwave therapy on chronic anal fissure: prospective repeated measures study. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 94-98

Streszczenie
Cel. Badanie miało na celu ocenę wpływu terapii pozaustrojowej falą uderzeniową w leczeniu przewlekłej szczeliny odbytu (CAF).
Metody. Dwudziestu pacjentów z CAF obu płci; w wieku 18–50 lat, z objawami utrzymującymi się przez 6 miesięcy lub dłużej. Pacjenci zostali poddani pozaustrojowej terapii falą uderzeniową (ESWT), dwie sesje tygodniowo przez 3 tygodnie. Do pomiaru natężenia bólu wykorzystano wizualną skalę analogową (VAS), skalę zaparć Wexnera do pomiaru nasilenia zaparć, a także obserwację do oceny gojenia CAF. Oceny dokonano przed, po 3 tygodniach, a następnie po 3 miesiącach w ramach wizyty kontrolnej.
Wyniki. Wyniki wykazały, że średnie na skali VAS, na skali zaparć Wexnera i gojenie CAF uległy znacznej poprawie po 3 tygodniach stosowania terapii ESWT i po okresie obserwacji (p < 0,05).
Wnioski. Terapia falami uderzeniowymi może być uważana za skuteczną zachowawczą i bezpieczną metodę leczenia przypadków CAF w obserwacji krótkoterminowej.
Słowa kluczowe
przewlekłe szczeliny odbytu, fale uderzeniowe, wizualna skala analogowa, skala zaparć Wexnera
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wczesna terapia ultradźwiękowa a wczesna aktywna mobilizacja po naprawie ścięgna zginacza strefy II: pilotażowe randomizowane badanie kontrolowane

Amr B. Salama, Fatma Alzahraa H. Kamel, Ahmed M. Zarraa, Ashraf A. Khalil, Ashwag Saleh Alsharidah

Amr B. Salama, Fatma Alzahraa H. Kamel, Ahmed M. Zarraa, Ashraf A. Khalil, Ashwag Saleh Alsharidah – Early Ultrasound Therapy versus Early Active Mobilization after Zone II Flexor Tendon Repair: A Pilot randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 18-22

Streszczenie
Cel. Niniejsze badanie miało na celu porównanie wpływu wczesnej terapii ultradźwiękowej (US) z wczesną aktywną mobilizacją (EAM) na wyniki obejmujące „Zakres ruchu (ROM) i częstość zerwania ścięgien” w przypadku naprawy ścięgien zginaczy strefy II. Uczestnicy badania i metody. 20 pacjentów płci męskiej (31 zabiegów operacyjnych), którzy zostali poddani naprawie ścięgna zginacza strefy II przy użyciu szwów czteronitkowych, podzielonych losowo na 2 grupy: Grupa (A); 10 pacjentów (15 zabiegów operacyjnych), którzy zostali poddani wczesnej terapii ultradźwiękowej i grupa (B); 10 pacjentów (16 zabiegów operacyjnych), którzy zostali poddani EAM. Pacjenci zostali poddani leczeniu (3 sesje/tydzień) od 3. dnia do końca 6. tygodnia po operacji. Zakres ruchu aktywnych stawów międzypaliczkowych (IP) każdego operowanego palca mierzono za pomocą goniometru palcowego, a do oceny wyniku zakresu ruchu pod koniec 3. i 6. tygodnia po operacji zastosowano oryginalny system punktacji Stricklanda. W każdej grupie liczono zerwania ścięgien, jeśli wystąpiły. Wyniki. Nastąpiła znacząca poprawa zakresu ruchu pod koniec 3. i 6. tygodnia po operacji w grupie B w porównaniu z grupą A; w żadnej z grup nie wystąpiły zerwania ścięgien. Wnioski. Wydaje się, że EAM pomaga osiągać lepsze efekty w porównaniu do wczesnej terapii ultradźwiękowej w poprawie zakresu ruchu po naprawie ścięgna zginaczy strefy II, przy czym obie nie powodują zerwania ścięgien.

Słowa kluczowe:
wczesna terapia ultradźwiękowa, wczesna aktywna mobilizacja, naprawa ścięgien zginaczy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim