Bezpośrednie i krótkoterminowe efekty mobilizacji z ruchem według B. Mulligana, wykonywanych u pacjentów z niespecyficznymi dolegliwościami przeciążeniowo-bólowymi obręczy barkowej

Mirosław Kokosz, Witold Sodel, Edward Saulicz, Tomasz Wolny, Andrzej Knapik

Mirosław Kokosz, Witold Sodel, Edward Saulicz, Tomasz Wolny, Andrzej Knapik – Direct and short-term effects of mobilization with movement according to B. Mulligan in patients with non-specific pain & overload conditions of the shoulder girdle. Fizjoterapia Polska 2009; 9(4); 301-311

Streszczenie
Wstęp. Problemy przeciążeniowo-bólowe obręczy barkowej to dość złożone zagadnienie terapeutyczne. W ich zmniejszaniu wykorzystuje się różne zabiegi z zakresu terapii manualnej. Z tego względu celem pracy było porównanie bezpośrednich i krótkoterminowych efektów mobilizacji z ruchem, na stopień odczuwanych przez pacjentów objawów bólowych oraz zakres ruchu obręczy barkowej. Materiały i metody. Badanych podzielono na dwie 20-osobowe grupy. Grupę eksperymentalną poddano zabiegom mobilizacji z ruchem (metoda Mulligana), w grupie kontrolnej wykonywano tradycyjne ćwiczenia uruchamiające i wzmacniające. Oceniano zmiany zakresu ruchomości wznosu przez zgięcie i wznosu przez odwiedzenie oraz zmiany stopnia nasilenia objawów bólowych. Uzyskane wyniki poddano analizie statystycznej. Wyniki. W grupie eksperymentalnej uzyskano szybsze i bardziej wyraźne zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz zwiększenie zakresu analizowanych czynności ruchowych. Wnioski. Mobilizacje z ruchem zastosowane w zespołach przeciążeniowo-bólowych obręczy barkowej cechują bardziej korzystne bezpośrednie i krótkoterminowe efekty terapeutyczne.
Słowa kluczowe
obręcz barkowa, metoda Mulligana, efektywność

Lęk i depresja a samoocena zdrowia u pacjentów kardiologicznych – spojrzenie z perspektywy fizjoterapii

Andrzej Knapik, Janusz Kocjan

Andrzej Knapik, Janusz Kocjan – Lęk i depresja a samoocena zdrowia u pacjentów kardiologicznych – spojrzenie z perspektywy fizjoterapii. FP 2013; 13(2); 28-32

Streszczenie

Lęk i depresja coraz częściej biorą udział w rozwoju choroby oraz mogą mieć istotny wpływ na przebieg i wyniki leczenia. Przyczyną ich występowania może być stres związany z rozpoznaniem choroby, niepewnością rokowania oraz dolegliwościami fizycznymi towarzyszącymi chorobie i jej leczeniu. Celem pracy była ocena poziomu lęku i depresji u pacjentów kardiologicznych oraz określeniu ich poziomu samooceny zdrowia zbadać czy lęk i depresja mają związek z samooceną zdrowia oraz określić ewentualne różnice dymorficzne.

Słowo kluczowe
lęk, depresja, samoocena zdrowia

Fizjoterapeuta – predyspozycje zawodowe. Poziom gibkości

Weronika Gallert-Kopyto, Andrzej Knapik, Dagmara Wasiuk-Zowada, Anna Brzęk, Małgorzata Domagalska-Szopa, Andrzej Szopa

W. Gallert-Kopyto, A. Knapik, D. Wasiuk-Zowada, A. Brzęk, M. Domagalska-Szopa, A. Szopa – Physiotherapist – occupational predispositions. Level of flexibility. FP 2016; 16(4); 130-140

Streszczenie

Wstęp. Możliwie wysoki poziom sprawności funkcjonalnej jest nie tylko podstawą dobrostanu człowieka, ale odgrywa też istotną rolę w pełnieniu ról społecznych, w tym funkcji zawodowych. Wśród zawodów, gdzie sprawność fizyczna jest istotnym elementem jakości wykonywanej pracy, jest zawód fizjoterapeuty. Jedną ze składowych sprawności fizycznej jest gibkość. W zawodach cechujących się zmiennością pozycji oraz różnym obciążeniem wysiłkiem właściwy poziom gibkości wydaje się mieć szczególne znaczenie.
Cel pracy. Celem badań było określenie poziomu ruchomości (gibkości) tułowia wśród studentów fizjoterapii. Postanowiono również zbadać w jakim stopniu takie zmienne jak płeć, wiek, parametry morfologiczne, przeszła oraz aktualna aktywność fizyczna mają związek z prezentowanym poziomem gibkości.
Materiał i metody. Zbadano 341 osób: 289 kobiet (84,25% ogółu) i 52 mężczyzn (15,25%). Średnia wieku w badanej grupie wynosiła: 20.26 lat (SD=1.69) dla kobiet; 19.85 lat (SD=1.73) dla mężczyzn. Byli to studenci kierunku fizjoterapia.
Zebrano dane dotyczące wieku, przeszłości sportowej oraz aktywności fizycznej – według kwestionariusz Baecke. Wykonano pomiary antropometryczne oraz trójpłaszczyznowy pomiar gibkości kręgosłupa.
Wyniki. Odnotowano słabe związki parametrów morfologicznych z gibkością – tylko u kobiet. Aktywność fizyczna silnie różnicuje poziom gibkości u kobiet w płaszczyźnie strzałkowej (p<.05) i poprzecznej (p<.001; p<.002), podobnie przeszłość sportowa: płaszczyzna strzałkowa: p<.001 i poprzeczna strona lewa (p<.05). U mężczyzn tylko przeszłość sportowa różnicowała gibkość w płaszczyźnie poprzecznej dla strony prawej (p<.05)
Wnioski. Poziom gibkości jest zróżnicowany indywidualnie, szczególnie w płaszczyźnie strzałkowej. Płeć, wiek oraz parametry morfologiczne u młodych, dorosłych są słabo powiązane z gibkością. Przeszła oraz aktualna aktywność fizyczna wykazują korzystny wpływ na sprawność funkcjonalną tułowia.

Słowa kluczowe:
sprawność funkcjonalna, gibkość tułowia, aktywność fizyczna, trójpłaszczyznowa ocena gibkości, zawód fizjoterapeuty

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim