Tag: artroskopia

Analiza wpływu masażu tkanek głębokich na stan funkcjonalny stawu ramiennego po zabiegach artroskopii

Joanna Zabłocka, Wojciech Kułak, Andrzej Julian Niewiński

J. Zabłocka, W. Kułak, A. J. Niewiński – Analysis of the impact of deep tissue massage on the functional state of the shoulder joint after arthroscopy. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 132-141

Streszczenie
Wstęp. Fizjoterapia stawu ramiennego po zabiegu artroskopii jest procesem złożonym, a jednym z możliwych działań wykorzystywanych przez terapeutów jest masaż tkanek głębokich.
Cel. Celem badania była analiza wpływu masażu tkanek głębokich na stan funkcjonalny stawu ramiennego po zabiegach artroskopii.
Materiał i metody. Badania pacjentów przeprowadzane były od 1 lipca 2014 roku do 28 lutego 2015 roku wśród pacjentów gabinetu fizjoterapeutycznego Artros w Białymstoku. Wykorzystaliśmy kwestionariusz ankiety, zawierający 10 pytań otwartych. Badana grupa obejmowała 16 pacjentów, którzy zostali poddani zabiegowi artroskopii stawu ramiennego – 9 mężczyzn oraz 7 kobiet.
Wyniki. Największy wzrost siły mięśniowej mierzonej skalą Lovetta zanotowano podczas ruchu odwodzenia kończyny górnej (o 2,5 ± 1,15), w zakresie ruchomości najlepsze rezultaty uzyskano w ruchu odwodzenia (o 79,5° ± 49,40°) i zgięcia kończyny (o 76° ± 48,33°).
Wnioski. Masaż tkanek głębokich, w połączeniu z kinezyterapią i fizykoterapią, zwiększa siłę mięśniową i zakres ruchu w stawie ramiennym oraz zmniejsza dolegliwości bólowe pacjentów.

Słowa kluczowe:
staw ramienny, artroskopia, masaż tkanek głębokich

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ programu ćwiczeń stosowanego natychmiast lub wprowadzanego stopniowo na maksymalne otwarcie ust. Artroskopia stawu skroniowo-żuchwowego: randomizowane badanie kontrolowane

Zeinab A. Ali, Marwa M. Eid

Zeinab A. Ali, Marwa M. Eid – Effect of Immediate Versus Gradual Exercises Program on Maximum mouth opening Post Temporomandibular Joint Arthroscopy: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 52-57

Streszczenie

Cel. Celem badania było porównanie dwóch programów fizjoterapii wykorzystywanych w rehabilitacji pacjentów po artroskopii stawu skroniowo-żuchwowego (TMJ). Metody. W badaniu wzięło udział sześćdziesięciu pacjentów, u których zdiagnozowano zablokowanie stawu skroniowo-żuchwowego w zamknięciu (ang. closed lock), u których przeprowadzono uwolnienie zrostów metodą artroskopową i płukanie; pacjentów podzielono na dwie grupy: Grupa A (program natychmiastowy) obejmowała trzydziestu pacjentów rehabilitowanych pełnym zakresem samodzielnych ćwiczeń ruchowych stosowanych natychmiast po zabiegu. Grupa B (program stopniowy) obejmowała trzydziestu pacjentów rehabilitowanych ze stopniowo poszerzanym zakresem ćwiczeń ruchowych.
Pomiar wyników. Maksymalne otwarcie ust (MMO) poprzez pomiar odległości między górnymi i dolnymi siekaczami, podczas aktywnego otwierania ust przez pacjenta, oceniono za pomocą linijki. Oceny bólu dokonano przy użyciu wizualnej skali analogowej. Pomiary dokonano do końca pierwszego miesiąca leczenia, przeanalizowano i porównano dla obu grup. Wyniki. Analiza statystyczna wykazała znaczną poprawę w zakresie MMO i bólu w grupie, u której zastosowano program natychmiastowy w większym stopniu niż w grupie, w której zastosowano program stopniowy. Wniosek. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono, że program fizjoterapii obejmujący natychmiastowy pełny zakres mobilizacji ruchów daje lepsze wyniki (pod względem bólu i otwarcia ust) niż program fizjoterapii polegający na stopniowym i kontrolowanym zwiększaniu zakresu ruchu przy zablokowaniu stawu skroniowo-żuchwowego w zamknięciu po leczeniu artroskopowym.

Słowa kluczowe: staw skroniowo-żuchwowy, artroskopia, maksymalne otwarcie ust

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim