Pomiary w warunkach izokinetycznych – obszary zastosowania w fizjoterapii

Monika Grygorowicz, Janusz Kubacki, Bogdan Bacik, Krzysztof Gieremek, Anna Polak

Monika Grygorowicz, Janusz Kubacki, Bogdan Bacik, Krzysztof Gieremek, Anna Polak – Isokinetic measurements – areas of application in physiotherapy. Fizjoterapia Polska 2006; 6(3); 238-244

Streszczenie
Celem artykułu jest przybliżenie koncepcji ćwiczeń izokinetycznych po raz pierwszy przedstawionej przez Hislop’a i Perrineia w 1967 r. W literaturze polskiej nie znaleziono pracy, która w sposób scalony omawiałaby powyższy temat. Stąd, w oparciu o liczne zagraniczne doniesienia naukowe, autorzy zdecydowali się przedstawić ćwiczenia izokinetyczne polskim fizjoterapeutom i lekarzom. Thistle i in. definiują ćwiczenia izokinetyczne jako dynamiczny skurcz mięśniowy z kontrolowaną i utrzymywaną stałą prędkością ruchu (iso-stały kinetic-ruch) realizowany z wykorzystaniem specjalistycznych urządzeń do tego rodzaju ćwiczeń. Testy izokinetyczne są bardzo precyzyjnym narzędziem diagnostycznym umożliwiającym ocenę stopnia uszkodzenia tkanek miękkich. Powszechne zastosowanie badań siły izokinetycznej mięśni w praktyce klinicznej oparte jest na ich oczywistej zasadności i wiarygodności w określeniu stanu i funkcji nerwowo-mięśniowych. Zwolennicy pomiarów i ćwiczeń izokinetycznych, wykorzystujący ją w praktyce, potwierdzają fakt, iż dają one możliwość precyzyjnego badania właściwości mięśni i obiektywizacji wyników. Wyniki rejestrowane w trakcie testów, umożliwiają bardzo precyzyjną diagnostykę testowanych mięśni w różnych warunkach biomechanicznych realizowanego ruchu. Pozwalają na ocenę stanu funkcjonalnego mięśni poprzez porównanie pracy kontralateralnej, ipsilateralnej, konfrontacji z danymi prawidłowymi, czy z wynikami w grupach kontrolnych. Ponadto, Testy izokinetyczne umożliwiają graficzne przedstawianie zależności pomiędzy badanymi cechami w każdym punkcie realizowanego ruchu. Sprzyja to wykorzystaniu izokinetyki do diagnostyki w stanach pourazowych narządu ruchu. W pracy opisane zostały obszary wykorzystania pomiarów izokinetycznych i zasady ich wykonywania. Ponadto omówiono główne parametry biomechaniczne, w oparciu, o które przeprowadza się analizę dynamicznych właściwości mięśniowych.

Słowa kluczowe:
ćwiczenia izokinetyczne, szczytowy moment siły, wskaźniki biomechaniczne, warunki dynamiczne

Wpływ nadzorowanego programu aktywnej rehabilitacji na aktywność funkcjonalną pacjentów z poparzeniami kończyn dolnych

Nancy Hassan Aboelnour, Mahmoud Ewidea, Rafik Radwan

Nancy Hassan Aboelnour, Mahmoud Ewidea, Rafik Radwan – Impact of Supervised Active Rehabilitation Program on Functional Activity in Patients with Post Burn Lower Limb. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 102-108

Streszczenie
Cel. Ustalenie, czy aktywny program rehabilitacji obejmujący ćwiczenia izokinetyczne i aerobowe kończyn dolnych po oparzeniu jest skuteczny. Metoda. Czterdziestu pacjentów z oparzeniem kończyn dolnych losowo podzielono na dwie równe grupy: grupa A (grupa aktywnej rehabilitacji): protokół wytycznych (zakres ćwiczeń ruchowych, masażu, unieruchomienie za pomocą szyny, rozciągania) oraz program aktywnej rehabilitacji składający się z ćwiczeń izokinetycznych i aerobowych; grupa B (grupa kontrolna): protokół wytycznych i ćwiczenia aerobowe. Pacjenci byli poddawani leczeniu przez okres 12 tygodni (3 sesje/tydzień). Metody oceny obejmowały ocenę uzyskiwania szczytowego momentu obrotowego (PT) mięśnia czworogłowego i ścięgna podkolanowego przy użyciu izokinetycznego dynamometru Biodex (BID) oraz skalę funkcjonalną kończyny dolnej (LEFS) do oceny czynności funkcjonalnej kończyny dolnej. Wszystkich pomiarów dokonano przed rozpoczęciem i po zakończeniu badania (po 12 tygodniach).
Wyniki. Wzrost PT mięśnia czworogłowego i ścięgna podkolanowego odnotowano w obu grupach na koniec badania, odpowiednio o 32,69% i 25,7% w grupie A, i odpowiednio o 14,19% i 10,22% w grupie B. Różnica między obiema grupami była istotna statystycznie (p < 0,05). Ponadto nastąpiła statystycznie istotna poprawa wyniku LEFS w grupie A w porównaniu z grupą B (p < 0,05), ponieważ procent poprawy w grupie A i B wynosił odpowiednio 72,9% i 38,91%. Wniosek. Wyższe wyniki istotne statystyczne osiągnięto dzięki programowi aktywnej rehabilitacji, co wskazuje na znaczące efekty ćwiczeń izokinetycznych w przypadku oparzeń kończyn dolnych pod względem poprawy siły mięśni nóg i aktywności funkcjonalnej.

Słowa kluczowe:
Oparzenie, ćwiczenia izokinetyczne, ćwiczenia aerobowe, dynamometr izokinetyczny Biodex (BID) i skala funkcjonalna kończyny dolnej (LEFS)

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim