Tag: Danuta Lietz-Kijak

Przegląd piśmiennictwa na temat możliwości zastosowania Kinesiology Tape w chorobach narządu ruchu. Metaanaliza

Marcin Krajczy, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Edyta Krajczy, Igor Świerkowski, Aleksandra Skomudek, Ewa Jach, Danuta Lietz-Kijak, Zbigniew Śliwiński, Jan Szczegielniak

Marcin Krajczy, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Edyta Krajczy, Igor Świerkowski, Aleksandra Skomudek, Ewa Jach, Danuta Lietz-Kijak, Zbigniew Śliwiński, Jan Szczegielniak – The review of literature on the possibility of the use of Kinesiology Tape in musculoskeletal diseases. Meta-analysis. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 90-103

Streszczenie
Wstęp. Kinesiology Tape (KT) jest szeroko stosowany u pacjentów z dysfunkcjami mięśni i z bólami. Cele. Przedstawienie aktualnej wiedzy na temat KT jako metody leczenia pacjentów z zaburzeniami mięśni i bólem. Projekt. Przegląd systematyczny. Populacja. Pacjenci z zaburzeniami mięśniowo-szkieletowymi i bólem, w którym zastosowano KT.
Metody. Prace zostały zidentyfikowane na podstawie wyszukiwań terminów w cyfrowych bazach badawczych (PubMed, Medline, Cochrane Central Register of Controlled Trials (CCTR), EMBASE (Excerpta Medica) i Google Scholar). Na podstawie przeglądu dostępnych 152 artykułów naukowych wybrano 27 prac dotyczących zaburzeń mięśniowych i dolegliwości bólowych. Dwóch autorów tego przeglądu, pracujących niezależnie, wybrało artykuły do włączenia do analizowanej próby, wyizolowało dane, przeprowadziło ocenę ryzyka błędu systematycznego i oceniło jakość dowodów za pomocą skali IVS oraz PEDro. Do oceny dowodów wykorzystano uproszczoną wersję systemu Oxford Center for Evidence-Based Medicine (OCEBM). Wyniki. Istnieje zbyt mało prospektywnych, kontrolowanych badań z randomizacją dotyczących KT, obejmujących wystarczająco dużą kohortę. Tylko nieliczne z recenzowanych artykułów omawiających zasady KT spełniają kryteria rygorystycznych badań naukowych. Wnioski: Istnieje potrzeba dalszych badań klinicznych nad skutecznością stosowania metody KT.
Wpływ rehabilitacji klinicznej: Znaleźliśmy istotne dowody jakościowe na poparcie stosowania KT w praktyce klinicznej u pacjentów z zaburzeniami układu mięśniowo-szkieletowego (oraz w terapii sportowej).
Słowa kluczowe:
kinesiotaping, kinesiology taping, kinesiology tape, k/active tape ORAZ medicine, zaburzenia układu mięśniowo-szkieletowego ORAZ ból
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie pedobarografii w procedurach fizjoterapeutycznych – analiza standardów kształcenia, kierunki zastosowań a rzeczywistość; cz. 2

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Monika Brzózka, Andrzej Garstka, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

A. Bitenc-Jasiejko, K. Konior, M. Brzózka, A. Garstka, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – The use of pedobarography in physiotherapeuticprocedures – analysis of educationstandards, fields of application – and reality; part 2. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 122-136

Streszczenie

Diagnostyka postawy ciała człowieka oraz ocena funkcjonalności w procedurach fizjoterapeutycznych realizowana jest w większości poprzez metody oglądowe oraz przez metody fotogrametryczne lub videogrametryczne, nie dające możliwości pomiarów kątowych, antropometrycznych, czasowo-przestrzennych etc. Wysokospecjalistyczne badania obrazowe stanowią procedury lekarskie, co znacząco wpływa na ich dostępność, również w ujęciu ich ekonomii, zastosowania oraz inwazyjności. Tym samym ich przeznaczenie jest znacząco ograniczone w procesie diagnostyki wstępnej, a w szczególności w bieżącej ocenie fizjoterapeutycznej.
Na świecie od ponad 30 lat ocena chodu, równowagi, wybranych parametrów biomechaniki
i funkcjonalności ciała realizowana jest przez badanie pedobarograficzne. Inne badania naukowe autorów wskazują jednak, że metoda jest bardzo mało znana w Polsce przez kadry medyczne. Mimo tego, że jest wpisana do listy świadczeń gwarantowanych od 2011r., nie określono procedur jej realizacji. Istotnym aspektem zastosowania pedobarografii jest spójność kierunków jej zastosowania ze standardami kształcenia zawodu fizjoterapeuty. Oczywisty i logiczny jest wniosek, że brak wiedzy z obszaru metody nie pozwala na jej rozwój. Istotną kwestią jest ocena, czy standardy kształcenia są wprost spójne z kierunkami zastosowania pedobarografii w procesie rehabilitacji.

Słowa kluczowe:
rehabilitacja, fizjoterapia, badania postawy, badania chodu, stopy, wady stóp, pedobarografia, ortopedia, neurologia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Dostępność i zastosowanie pedobarografii poprzez fundusz świadczeń gwarantowanych oraz w sektorze prywatnym – możliwości i ograniczenia; cz.1

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Katarzyna Kordus, Monika Brzózka, Andrzej Garstka, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

A. Bitenc-Jasiejko, K. Konior, K. Kordus, M. Brzózka, A. Garstka, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – Availability and application of pedobarography within services offered by the guaranteed healthcare benefits fund and private sector — possibilities and limitations; part 1. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 160-176

Streszczenie
Zmiany powstające w przebiegu wadliwej dystrybucji nacisku na część podeszwową stopy mogą skutkować rozwojem degradacji tkanek twardych i miękkich. Istnieje ścisły związek pomiędzy wzmożonym naciskiem w obrębie stóp a powstawaniem owrzodzeń i ran przewlekłych, w szczególności w przebiegu cukrzycy, neuropatii czuciowej i ruchowej. Pedobarografia znajduje szerokie zastosowanie w ocenie wartości nacisku oraz parametrów czasowo-przestrzennych podczas stania oraz podczas chodu. Przekłada się to na zastosowanie jej w ortopedii, rehabilitacji, zaopatrzeniu ortopedycznym oraz traumatologii i terapii wad postawy.
Pedobarografia stanowi usługę diagnostyczną niewysokospecjalistyczną (stosowana jest również przez kadrę nielekarską), dzięki czemu może być używana przez specjalistów wielu dziedzin. W większości krajów, w których profilaktyka chorób stóp, a w szczególności zespołu stopy cukrzycowej jest wysoce rozwinięta, pedobarografia stanowi podstawową usługę diagnostyczną. W Polsce znajduje się na liście świadczeń gwarantowanych NFZ od roku 2011. Niemniej istnieją przesłanki, że pedobarografia nie jest usługą powszechnie stosowaną, na co szczególny wpływ ma wiedza kadr medycznych w zakresie metody. Mając na uwadze, że stanowi ona znaczącą usługę diagnostyczną w profilaktyce chorób wynikających z wadliwej migracji nacisku, istotna jest analiza kierunków jej zastosowania i inferencja czynników, które determinują jej rozwój. Celem opracowania jest ocena dostępności usług pedobarografii oraz analiza czynników sprzyjających oraz ograniczających jej rozwój.

Słowa kluczowe:
pedobrografia, ortopedia, rehabilitacja, traumatologia, wady postawy, owrzodzenia, neuroosteoartropatia Charcota, indywidualne wkładki ortopedyczne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności usprawniania pacjentów z dyslordozą szyjną z wykorzystaniem testów neurodynamicznych i zabiegów fizykalnych

Zbigniew Śliwiński, Agnieszka Zamczyk, Danuta Lietz-Kijak, Edward Kijak, Małgorzata Starczyńska

Zbigniew Śliwiński, Agnieszka Zamczyk, Danuta Lietz-Kijak, Edward Kijak, Małgorzata Starczyńska – Ocena skuteczności usprawniania pacjentów z dyslordozą szyjną z wykorzystaniem testów neurodynamicznych i zabiegów fizykalnych. FP 2013; 13(2); 15-21

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena skuteczności kompleksowego postępowania fizjoterapeutycznego usprawnianie pacjentów dyslordoza szyjną materiał i metody badania objęto grupę 40 osób, u których stwierdzono zmiany zwyrodnieniowe w obrębie szyjnego odcinka kręgosłupa. Grupa badana stanowiąca 20 osób została poddana serii zabiegów fizykalnych (biostymulacja laserowa i galwanizacja) oraz serii zabiegów mobilizacji i poizometrycznej relaksacji mięśni z ćwiczeniami izometrycznym. W grupie kontrolnej pacjenci korzystali tylko zabiegów fizykalnych (laser i galwanizacja). Oceny rezultatów zastosowanych terapii dokonano wykorzystując testy neurodynamiczne. Wyniki. Z przeprowadzonych badań wynika że terapia zabiegami fizykalnymi połączonymi z neuromobilizacją i poizometryczna relaksacją mięśni z ćwiczeniami izometrycznym stanowi ważny element w terapii leczenia dyslordozy szyjnej. Przemawia za tym fakt zmniejszenia się średniego bólu odczuwanego przez pacjentów oraz zwiększenie ruchomości kręgosłupa szyjnego. Wnioski. Terapia dyslordozy szyjnej z wykorzystaniem zabiegów fizykalnych (biostymulacja laserowa i galwanizacja) połączona z neuromobilizacją i poizometryczna relaksacją mięśni daje lepszy efekt terapeutyczny niż usprawnianie tylko z wykorzystaniem metod fizykalnych. Kompleksowe postępowanie fizjoterapeutyczne przyczyniło się do zmniejszenia natężenia bólu oraz do poprawy ruchomości kręgosłupa w odcinku szyjnym.

Słowo kluczowe
dyslordoza szyjna, zabiegi fizykalne, testy neurodynamiczne,, usprawnianie, fizjoterapia, cervical hypolordosis, physical treatments, neurodynamical tests, improving, physiotherapy

Wartość terapeutyczna krioterapii miejscowej w leczeniu pacjentów z gonartrozą

Łukasz Kopacz, Anna Lubkowska, Iwona Bryczkowska, Piotr Skomro, Elżbieta Kubala, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

Ł. Kopacz, A. Lubkowska, I. Bryczkowska, P. Skomro, E. Kubala, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – Wartość terapeutyczna krioterapii miejscowej w leczeniu pacjentów z gonartrozą. FP 2013; 13(4); 31-36

Streszczenie
Wstęp. Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu zabiegów krioterapii miejscowej na zakres ruchu w stawie kolanowym u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Dodatkowo analizowano potencjalne zmiany w dolegliwościach bólowych pacjentów. Materiał i metody. Grupa badana liczyła 50-ciu pacjentów i była jednorodna pod względem schorzenia. W badaniu wzięło udział 39 kobiet i 11 mężczyzn. Pacjenci poddani byli 10-ciu codziennym zabiegom krioterapii miejscowej na okolicę stawu kolanowego. Przed przystąpieniem do krioterapii, pacjenci zostali poddani badaniom antropometrycznym oraz wyliczono wskaźniki BMI. Został zebrany wywiad odnośnie chorób współistniejącychi zbadano dolegliwości bólowe według skali VAS. U wszystkich badanych wykonano pomiar zakresu ruchów w stawie kolanowym za pomocą goniometru. Został on wykonany przed rozpoczęciem zabiegów oraz po ich zakończeniu. Wynik. U wszystkich pacjentów, poddanych serii zabiegów można stwierdzić znaczną poprawę w zakresie ruchu zgięcia i wyprostu w stawie kolanowym. Analizując dolegliwości bólowe oceniane za pomocą skali VAS, po zakończeniu serii zabiegów wykazano znaczne zmniejszenie wartości wskazywanych przez badanych. Rozpatrując zakres ruchu zgięcia w stawie kolanowym w obu grupach, zarówno z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych oraz choroby zwyrodnieniowej wielostawowej, po serii zabiegów krioterapii miejscowej ruch znacznie się poprawił, natomiast zakres ruchu wyprostu w stawie kolanowym polepszył się w grupie z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej wielostawowej. Wnioski. Krioterapia miejscowa jest korzystną metodą, redukującą dolegliwości bólowe oraz wpływającą na poprawę zakresu ruchów w stawie kolanowym u pacjentów z gonartrozą.

Słowa kluczowe:
zimnolecznictwo, gonartroza, leczenie zimnem

Artykuł dostępny tylko w j. polskim

Wykorzystanie krioterapii miejscowej i metody PNF w postępowaniu usprawniającym pacjentów z zespołem ciasnoty podbarkowej

Łukasz Kopacz, Żaneta Ciosek, Elżbieta Kubala, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

Ł. Kopacz, Ż. Ciosek, E. Kubala, Z. Śliwiński, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – The use of local cryotherapy and PNF method in the procedure that improves the functioning of patients with subacromial impingement syndrome. FP 2017; 17(2); 148-156

Streszczenie

Biorąc pod uwagę, jak bardzo niebezpieczne są następstwa urazu stawu ramiennego, priorytetowym elementem jest dążenie do zahamowania ich przyczyny, a także objawów. Przeprowadzone badania miały na celu ocenę wpływu zabiegów krioterapii miejscowej oraz elementów metody PNF na ruchomość stawu ramiennego u pacjentów z rozpoznaniem zespołu ciasnoty podbarkowej. Każda z grup (badana i kontrolna) liczyła 18 pacjentów. Chorych w grupie badanej poddano 15 codziennym zabiegom krioterapii miejscowej oraz zastosowano u nich elementy metody PNF na okolicę obręczy barkowej. Grupa kontrolna objęta została tylko i wyłącznie 15 codziennymi zabiegami krioterapii miejscowej, skutecznie działającej w leczeniu różnego rodzaju dysfunkcji. Krioterapia w połączeniu z innymi metodami terapeutycznymi np. PNF daje znacząco lepsze rezultaty, aniżeli wykonywana oddzielnie.

Słowa kluczowe:
zespół ciasnoty podbarkowej, PNF, krioterapia miejscowa

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ dynamicznego plastrowania w połączeniu z krioterapią miejscową na zakres ruchomości oraz dolegliwości bólowe odcinka lędźwiowego wśród pacjentów z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa

Żaneta Ciosek, Łukasz Kopacz, Karolina Kot, Iwona Rotter, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

Ż. Ciosek, Ł. Kopacz, K. Kot, I. Rotter, Z. Śliwiński, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – The influence of Kinesiology Taping method in conjunction with local cryotherapy on the range of motion and low-back pain in patients with degenerative disease of the lumbar spine. FP 2017; 17(2); 36-46

Streszczenie

Wstęp. Ból kręgosłupa bardzo często spowodowany jest zwyrodnieniami, które głównie dotyczą osób starszych, osłabieniem aparatu więzadłowego kręgosłupa, zmianami związanymi ze stawami międzykręgowymi, przeciążeniami oraz chorobą krążka międzykręgowego. Jednym z kluczowych skutków oddziaływania krioterapii miejscowej na pole zabiegowe jest efekt przeciwbólowy. Działanie metody dynamicznego plastrowania bazuje na wyrównaniu napięcia mięśniowego w miejscu aplikacji taśmy. Przyczynia się to do zwiększenia zakresu ruchu oraz siły mięśni.
Materiał i metody. Badania zostały przeprowadzone wśród 90 pacjentów Poradni Rehabilitacji w Szczecinie z chorobą zwyrodnieniową odcinka lędźwiowego kręgosłupa. Badanie ruchomości kręgosłupa w odcinku lędźwiowym wraz z wywiadem odnośnie dolegliwości bólowych według skali VAS zostało przeprowadzone dwukrotnie – w pierwszy i piętnasty dzień badania. Grupa I została poddana dynamicznemu plastrowaniu (technika mięśniowa zgodna z metodyką), jak również krioterapii miejscowej. Grupa II poddana była zabiegowi krioterapii miejscowej. Grupę III, stanowili pacjenci oczekujący na zabiegi, wśród których wykonano pomiary diagnostyczne w tym samym czasie co w pozostałych grupach.
Wyniki. Grupa badanych osób, w której zastosowano metodę dynamicznego plastrowania w połączeniu z krioterapią miejscową odczuła znaczną poprawę deklarowanych dolegliwości bólowych na skali VAS, co przekłada się na ich zmniejszenie. Ruchomość odcinka lędźwiowego kręgosłupa w tej grupie również uległa znacznej poprawie. W grupie z zastosowaniem wyłącznie krioterapii miejscowej odnotowano niewielką poprawę w zakresie ruchomości odcinka lędźwiowego kręgosłupa, a także odczuwanych dolegliwościach bólowych z nim związanych. W grupie pacjentów oczekujących na zabiegi nie wykazano poprawy istotnej statystycznie w żadnym z omawianych czynników.
Wnioski. Metoda dynamicznego plastrowania wraz z zabiegiem krioterapii miejscowej wpływa w istotny sposób na poprawę ruchomości kręgosłupa lędźwiowego. Wykorzystanie tych dwóch metod ma istotny wpływ na zmniejszenie intensywności odczuwanych dolegliwości bólowych przez badanych pacjentów. Zastosowanie wyłącznie zabiegu krioterapii miejscowej przynosi znacznie mniejsze efekty terapeutyczne, aniżeli zastosowanie jej w połączeniu z dynamicznym plastrowaniem.

Słowa kluczowe:
krioterapia miejscowa, kręgosłup, dynamiczne plastrowanie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Efekt terapeutyczny działania krioterapii miejscowej na staw kolanowy, uzależniony od rozpoznania choroby zwyrodnieniowej

Łukasz Kopacz,  Anna Lubkowska, Iwona Bryczkowska,
Danuta Lietz-Kijak, Zbigniew Śliwiński

Ł. Kopacz,  A. Lubkowska, I. Bryczkowska, D. Lietz-Kijak, Z. Śliwiński – The therapeutic effect of local cryotherapy operation on the knee, joint depending on the type of diagnosis of osteoarthritis. FP 2015; 15(1); 6-14

Streszczenie
Wstęp. Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu zabiegów krioterapii miejscowej na zakres ruchu w stawie kolanowym u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów. Dodatkowo analizowano potencjalne zmiany w dolegliwościach bólowych pacjentów.
Materiał i metody. Grupa badana liczyła 50-ciu pacjentów. W badaniu wzięło udział 39 kobiet i 11 mężczyzn. Wśród pacjentów dokonano podziału na dwie grupy zgodnie z rozpoznaniem choroby. Pacjenci poddani byli 10-ciu codziennym zabiegom krioterapii miejscowej na okolicę stawu kolanowego. Przed przystąpieniem do leczenia został zebrany wywiad odnośnie chorób współistniejących oraz zbadano dolegliwości bólowe według skali VAS. U wszystkich badanych wykonano pomiar zakresu ruchów w stawie kolanowym za pomocą goniometru. Został on wykonany przed rozpoczęciem zabiegów oraz po ich zakończeniu.
Wyniki. Rozpatrując zakres ruchu zgięcia w stawie kolanowym w obu grupach, zarówno z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych oraz choroby zwyrodnieniowej wielostawowej, po wykonaniu serii zabiegów krioterapii miejscowej zaszła znaczna poprawa, natomiast zakres ruchu wyprostu w stawie kolanowym polepszył się bardziej w grupie z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej wielostawowej. Oceniając obie grupy badanych, zarówno w grupie z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych, jak i choroby zwyrodnieniowej wielostawowej, po wykonanej serii zabiegów krioterapii miejscowej deklarowana wartość poziomu dolegliwości bólowych na skali VAS zmalała. Rozpatrując poprawę z uwzględnieniem płci, można stwierdzić, iż u kobiet
z rozpoznaniem choroby zwyrodnieniowej stawów kolanowych poprawa była znacznie większa.
Wnioski. Krioterapia miejscowa jest skuteczną metodą, redukującą znaczne dolegliwości bólowe pacjentów oraz wpływającą na poprawę zakresu ruchów w stawie kolanowym u chorych z gonartrozą.

Słowa kluczowe:
krioterapia, gonartroza, staw kolanowy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie terapii manualnej w likwidacji bólu pochodzenia miogennego w zaburzeniach układu stomatognatycznego

Magdalena Gębska, Danuta Lietz-Kijak, Krystyna Opalko,
Ewelina Żyżniewska-Banaszak, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański

M. Gębska, D. Lietz-Kijak, K. Opalko, E. Żyżniewska-Banaszak, Z. Śliwiński, M. Kiljański – Application of manual therapy in the elimination of myogenic pain in stomatognathic system disorders. FP 2015; 15(2); 60-67

Streszczenie
Wprowadzenie. W ciągu ostatnich kilku lat nastąpił znaczny rozwój metod fizjoterapii wykorzystywanych w dziedzinie stomatologii. Wśród nich znajduje się terapia manualna, jako forma leczenia zaburzeń czynnościowych układu stomatognatycznego pochodzenia miogennego. Metoda ta jest jeszcze mało popularna wśród lekarzy stomatologów. Wynika to z faktu niewielkiej liczby literatury, a także małej ilości fizjoterapeutów zajmujących się terapią manualną w celu likwidacji objawu bólowego.
Cel pracy. określono efekt relaksacyjny oraz analgetyczny mięśni żwaczy pod wpływem zastosowanej terapii manualnej.
Materiał i metoda. badania wykonano u 20 osób płci żeńskiej, w wieku od 30 do 38 lat (średnia 34 lata) z rozpoznaniem bólowej postaci zaburzeń układu stomatognatycznego.
U pacjentek przeprowadzono kliniczne badanie podmiotowe oraz przedmiotowe, badanie elektromiograficzne mięśni żwaczy oraz ocenę bólu przy użyciu skali VAS. Następnie badaną grupę poddano zabiegom terapii manualnej.
Wyniki. po zakończeniu terapii i analizie wyników zaobserwowano spadek wartości potencjałów elektrycznych badanych mięśni i spadek wartości natężenia bólu w skali VAS.

Słowa kluczowe:
układ stomatognatyczny, terapia manualna, elektromiografia, ból, skala VAS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizykodiagnostyczna analiza skuteczności ozonoterapii na niezmienionej chorobowo skórze części twarzowej czaszki

Danuta Lietz-Kijak, Paulina Strzelecka, Elżbieta Kubala, Kamil Kosko, Aleksandra Simińska, Barbara Stępniak, Artur Perz, Łukasz Kopacz, Marta Grzegocka, Marek Kiljański, Zbigniew Śliwiński

D. Lietz-Kijak, P. Strzelecka, E. Kubala, K. Kosko, A. Simińska, B. Stępniak, A. Perz, Ł. Kopacz, M. Grzegocka, M. Kiljański, Z. Śliwiński – Physicodiagnostic amalysis of the ozonotherapy effectiveness on not afflicted craniofacial skin. FP 2017; 17(1); 46-55

Streszczenie
Celem pracy jest określenie wpływu czynnika fizykoterapeutycznego w postaci aplikacji ozonu na temperaturę i czucie powierzchowne niezmienionej chorobowo skóry części twarzowej czaszki.
Materiał i metodyka. Badaniem objęto 60 pacjentów zdrowych i nieprzyjmujących żadnych leków, w wieku 20–30 lat, 30 kobiet i 30 mężczyzn. Każdorazowo, przed przystąpieniem do badań diagnostycznych, na oczyszczonej skórze części twarzowej czaszki wyznaczano 3 punkty:
A – Supramentale, B – Chelion oraz C – w rzucie głowy wyrostka kłykciowego żuchwy. Następnie przystępowano do dwukrotnej aplikacji ozonu – 30. oraz 60-sekundowej, zgodnie z obowiązującymi normami stosowania na powierzchniach zewnątrzustnych. Pomiędzy kolejnymi aplikacjami oraz pomiarami czucia i temperatury przestrzegano 15-minutowej przerwy. Pomiaru czucia dokonano z wykorzystaniem aparatu PulpoEndometr, natomiast temperaturę badano termometrem ze wskaźnikiem laserowym (CA 380).
Ostatnim elementem było odnotowanie wrażeń bólowych pacjentów, posługując się skalą VAS.
Wyniki. Otrzymane wyniki poddano analizie z wykorzystaniem programu Statistica.
Wnioski. 30-sekundowa aplikacja w pkt. A u kobiet wskazuje na symptomy analgetyczne, ale
w populacji generalnej można zauważyć jedynie zwiastuny tego działania. 60-sekundowa aplikacja w tym punkcie, jak i obie aplikacje w pkt. B wykazały nieznacznie podwyższoną wrażliwość na bodźce. Odmienny wpływ aplikacji ozonu zanotowano w pkt. C, gdzie stwierdzono nieznaczne obniżenie wrażliwości na bodźce. Warto zaznaczyć, że obie aplikacje ozonu u mężczyzn w punkcie C wskazują na symptomy analgetyczne.

Słowa kluczowe:
ozonoterapia, analgezja, czucie, temperatura, OzonyTron

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2 3