Tag: degenerative disease

Badanie skuteczności ultradźwięków i elektrofonoforezy we wspomaganiu leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego

Marta Szlachta, Anna Polak, Beata Błaszczyk, Agnieszka Kluszczyńska-Galas, Janusz Kubacki, Piotr Król

Marta Szlachta, Anna Polak, Beata Błaszczyk, Agnieszka Kluszczyńska-Galas, Janusz Kubacki, Piotr Król – The efficacy of ultrasound and electrophonophoresis as adjuncts to the treatment of degenerative knee joint disease. Fizjoterapia Polska 2009; 9(3); 211-222

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena skuteczności działania ultradźwięków i elektrofonoforezy z ketonalem we wspomaganiu leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Materiał i metody. Badania przeprowadzono u 46 osób podzielonych losowo do dwóch grup porównawczych. Grupę A stanowiły 23 osoby w wieku od 53 do 72 lat. Grupę B stanowiło 23 pacjentów w wieku od 54 do 60 lat. U wszystkich chorych oceniano zakresy ruchomości stawu kolanowego i siłę mięśni. Badania przeprowadzane były bezpośrednio przed rozpoczęciem leczenia oraz po zakończeniu serii zabiegów fizykalnych. W grupie A wykonywano zabiegi nadźwiękawiania (1 MHz; 0,5-1.0 W/cm2; 20%; 1-3 min/cm2). W grupie B wykonywano zabiegi elektrofonoforezy (0,1 mA/cm2; 1 MHz; 0,5-1.0 W/cm2; 20%; 1-3 min/cm2; 2% Ketonal). U wszystkich pacjentów wykonano po 10 zabiegów fizykalnych w ciągu dwóch tygodni. Wyniki. W obu grupach po leczeniu w stosunku do stanu sprzed leczenia stwierdzono znamienne statystycznie zwiększenie zakresów ruchomości stawu kolanowego oraz sity mięśni zginaczy i prostowników stawu kolanowego. Nie stwierdzono znamiennego statystycznie przyrostu sity mięśni rotatorów stawu kolanowego. Porównanie wyników leczenia pomiędzy grupami wykazało, że w grupie B zakresy zgięcia czynnego i biernego, wyprostu biernego i siły mięśni zginaczy i prostowników stawu kolanowego zwiększyły się w stopniu znamiennie statystycznie większym niż w grupie A. Wnioski. Leczenie zastosowane w obu grupach porównawczych było skuteczne. Nieco większą skuteczność leczenia zaobserwowano w przypadku stosowania elektrofonoforezy w porównaniu do sonoterapii.
Słowa kluczowe
choroba zwyrodnieniowa, ultradźwięki, elektrofonoforeza, staw kolanowy

Ocena skuteczności terapeutycznej diatermii u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową okolicy lędźwiowej kręgosłupa

Agnieszka Przedborska, Jan W. Raczkowski, Małgorzata Misztal

Agnieszka Przedborska, Jan W. Raczkowski, Małgorzata Misztal – Evaluation of therapeutic effectiveness of diathermy in patients with degenerative disease of the lumbar spine. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 70-76

Streszczenie
Wstęp. Diatermia jest jednym z bodźców wykorzystywanych w leczeniu choroby zwyrodnieniowej kręgosłupa. Ciepło endogenne wpływa na złagodzenie objawów choroby. Zabiegi diatermii różnią się ze względu na wielkość fal oraz częstotliwość drgań elektromagnetycznych. Celem pracy jest ocena skuteczności diatermii generowanej przez fale krótkie i fale radiowe w leczeniu pacjentów z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 68 osób z chorobą zwyrodnieniową kręgosłupa lędźwiowego, spośród których wyodrębniono dwie grupy. Grupę badaną stanowiło 36 osób poddanych terapii falami radiowymi z wykorzystaniem urządzenia Thermo TK. Grupę porównawczą stanowiło 32 osoby, poddane zabiegom diatermii krótkofalowej. Ocenę skuteczności terapii przeprowadzono na podstawie oceny bólu według skali VAS i skali Laitinena oraz zakresu ruchu mierzonego testem Schobera i testem palce-podłoga. Wyniki. W obu grupach zaobserwowano po terapii istotne statystycznie (p < 0,0001) zmniejszenie dolegliwości bólowych wg skali Laitinena (Me (IQR) odpowiednio przed i po terapii: w grupie badanej: 6,5 (5–9) pkt vs 4 (3–5,5) pkt oraz w grupie porównawczej: 6 (5–8) pkt vs 4 (3–5) pkt), a także wg skali VAS – w grupie badanej: 6 (5–7,5) pkt vs 4 (3–4) oraz w grupie porównawczej: 6 (5–7,5) pkt vs 3 (3–5) pkt. Istotnej poprawie w każdej z grup uległy również wyniki testu palce-podłoga oraz testu Schobera. Wnioski. Bez względu na długość fal generujących ciepło endogenne, oba zabiegi wpływają na zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz poprawę zakresu ruchu kręgosłupa lędźwiowego u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową.
Słowa kluczowe:
kręgosłup, choroba zwyrodnieniowa, diatermia, fale radiowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie prądów wielkiej częstotliwości w leczeniu pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych

Agnieszka Przedborska, Ewa Pomorska, Marcin Świątczak, Małgorzata Staniszewska, Małgorzata Misztal, Jan W. Raczkowski

A. Przedborska, E. Pomorska, M. Świątczak, M. Staniszewska, M. Misztal, J. W. Raczkowski – Application of high frequency currents in treatment of patients with knee osteoarthritis. Fizjoterapia Polska 2018; 18(4); 112-121

Streszczenie
Wstęp. Ciepło endogenne jest powszechnie stosowane w leczeniu pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych. Rozwój technologii umożliwia nowe sposoby aplikacji prądów wysokiej częstotliwości.
Celem pracy jest ocena skuteczności prądów wielkiej częstotliwości aplikowanych różnymi metodami w leczeniu pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych.
Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 111 osób z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych, spośród których wyodrębniono dwie grupy. Grupę badaną stanowiło 61 osób poddanych terapii prądami wysokiej częstotliwości z wykorzystaniem urządzenia Thermo TK. Grupę porównawczą stanowiło 50 osób, poddanych zabiegom diatermii krótkofalowej. Ocenę skuteczności terapii przeprowadzono na podstawie skali VAS, skali Laitinena, obwodu i zakresu ruchu w stawie kolanowym.
Wyniki. W obu grupach stwierdzono po terapii istotne statystycznie (p < 0,0001) zmniejszenie dolegliwości bólowych wg skali Laitinena (mediana (zakres międzykwartylowy IQR) odpowiednio przed i po terapii: w grupie badanej: 7 (6-8) pkt vs 3 (2-6) pkt oraz w grupie porównawczej: 8 (6-10) pkt vs 3.5 (2-7) pkt). Dodatkowo, w grupie badanej zaobserwowano istotne statystycznie (p = 0,0031) zmniejszenie częstości stosowania leków przeciwbólowych. Po terapii w każdej z grup odnotowano również istotne statystycznie (p < 0,0001) złagodzenie dolegliwości bólowych wg skali VAS podczas chodzenia po płaskiej powierzchni i po schodach. Zmniejszeniu uległ także obwód przez staw kolanowy (p < 0,0001), natomiast istotnie zwiększył się zakres ruchu zgięcia (p < 0,0001). Czas trwania efektu analgetycznego w obu grupach był podobny.
Wnioski. 1. Bez względu na rodzaj aplikacji, prądy wysokiej częstotliwości wpływają na zmniejszenie dolegliwości bólowych oraz poprawę zakresu ruchu stawów kolanowych u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową. 2. Efekt przeciwbólowy terapii w obu grupach nie był trwały.

Słowa kluczowe:
stawy kolanowe, choroba zwyrodnieniowa, prądy wielkiej częstotliwości

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Efektywność wybranych zabiegów fizjoterapeutycznych w leczeniu dolegliwości bólowych odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa

Tomasz Miśkiewicz, Zbigniew Dudkiewicz, Robert Irzmański, Katarzyna Michalak, Elżbieta Poziomska-Piątkowska

Tomasz Miśkiewicz, Zbigniew Dudkiewicz, Robert Irzmański, Katarzyna Michalak, Elżbieta Poziomska-Piątkowska – Efficacy of selected physiotherapeutic procedures in the treatment of lumbar spine pain. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 12-28

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena efektywności wybranych zestawów zabiegów fizjoterapeutycznych na dolegliwości bólowe występujące w odcinku lędźwiowo-krzyżowym spowodowane chorobą zwyrodnieniową.
Materiały i Metody. W badaniu wzięło udział 45 pacjentów z zespołami bólowymi w obrębie odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa, którzy poddani byli serii zabiegów fizjoterapeutycznych. Badani zostali podzieleni na cztery grupy. Trzy grupy podzielono w zależności od zastosowanych zestawów zabiegów fizjoterapeutycznych, natomiast czwartą grupę (porównawczą) stanowili badani pobierający tylko i wyłącznie niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) przez okres trwania serii zabiegów w pozostały grupach. Chorzy zostali przebadani za pomocą kwestionariusza ankiety własnego autorstwa, kwestionariusza SF-36 (vol.2) wersji skróconej 11. pytaniowej (wersja Polska), użyto także testu Lovetta, skali Laitinena oraz testów diagnostycznych (Laseque’a, Bragarda, Thomayera). Badania były przeprowadzone bezpośrednio przed podjęciem serii zabiegowej oraz dwa tygodnie po jej zakończeniu.
Wyniki. Badani byli w wieku od 45-65 lat. 71,1% stanowiły kobiety, a 28,9% mężczyźni. 13,3% osób było aktywnych fizycznie. Choroba zwyrodnieniowa kręgosłupa była przyczyną dolegliwości bólowych u wszystkich pacjentów biorących udział w badaniach. W grupie badawczej wykazano istotną statystycznie różnicę pomiędzy wynikami stopnia nasilenia bólu, poziomu siły mięśniowej oraz jakości życia mierzonymi przed fizjoterapią oraz 2 tygodnie po jej zakończeniu. U 90% osób biorących udział w zabiegach uzyskano zwiększenie siły mięśniowej, natomiast w grupie porównawczej jedynie u 6%. Poprawa zakresów ruchomości w omawianym odcinku kręgosłupa dotyczyła 46,6% badanych biorących udział w serii zabiegowej. W grupie porównawczej żaden z pacjentów nie uzyskał poprawy zakresu ruchomości.
Wnioski. Zabiegi fizjoterapeutyczne mają pozytywny wpływ na ograniczenie objawów chorobowych odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa. Oddziałują one korzystnie na poprawę jakości życia, siły mięśniowej, zakresów ruchomości oraz zmniejszenie, bądź całkowite usunięcie dolegliwości bólowych. Niezależnie od zastosowanego zestawu zabiegów fizjoterapeutycznych działały one lepiej, niż przyjmowanie samych niesteroidowych leków przeciwzapalnych przez pacjentów.

Słowa kluczowe:
fizjoterapia, choroba zwyrodnieniowa, odcinek lędźwiowo-krzyżowy, niesteroidowe leki przeciwzapalne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版