Tag: Elżbieta Miller

Porównanie skuteczności działania krioterapii miejscowej i ogólnoustrojowej w bólu przewlekłym

Elżbieta Miller

Elżbieta Miller – Comparison of effectivnes local and whole body cryotherapy in chronic pain. Fizjoterapia Polska 2006; 6(1); 27-31

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy było porównanie skuteczności działania przeciwbólowego krioterapii miejscowej i ogólnoustrojowej w przypadku bólu przewlekłego — trudnego problemu interdyscyplinarnego. Materiał i metoda. Do badania włączono 16 chorych z bólem przewlekłym trwającym conajmniej 2 lata związanym ze zmianami zwyrodnieniowymi wielostawowymi. Badanie prowadzono w dwóch grupach 8 osobowych różniących się formą krioterapii, obie miały zastosowane leczenie kinezyterapeutyczne w tym samym zakresie. W ocenie posłużono się kwestionariuszem McGilla który polegał na punktacji stopnia nasilenia bólu w skali 0-10 oraz ocenie czynnościowej bólu (wybranych podstawowych czynności życiowych) w skali od 1-4. Ocena była prowadzona 3-krotnie: przed rozpoczęciem leczenia, bezpośrednio po zakończonej serii 20 zabiegów i w 2 tygodnie po zakończeniu leczenia. Wyniki i Wnioski. Zastosowanie krioterapii ogólnoustrojowej w przypadku bólu przewlekłego jest leczeniem bardziej skutecznym. Jednak przeprowadzone badania przedstawiły zmniejszenie dolegliwości bólowych zarówno w grupie poddanej krioterapii miejscowej jak i w przypadku ogólnoustrojowej.

Słowa kluczowe:
ból przewlekły, krioterapia miejscowa, krioterapia ogólnoustrojowa

Wczesna rehabilitacja po udarze mózgu i przebytym przeszczepie serca

Elżbieta Miller, Zbigniew Śliwiński, Anna Cabak

Elżbieta Miller, Zbigniew Śliwiński, Anna Cabak – Early post stroke rehabilitation after heart transplantation. Fizjoterapia Polska 2007; 7(3); 351-354

Streszczenie
Udar mózgu jest pierwszą przyczyną niepełnosprawności, najczęściej dotyczy osób po 60 roku życia, stwarza on ryzyko występowania schorzeń dodatkowych, związanych nie tylko z układem sercowo-naczyniowym. Wielość i nasilenie tych schorzeń jest często przeciwwskazaniem do wczesnej rehabilitacji po udarze mózgu. Rzadkim przypadkiem jest chory po przeszczepie serca leczony w ramach wczesnej rehabilitacji neurologicznej po udarze niedokrwiennym mózgu. Celem pracy jest prezentacja wczesnej rehabilitacji poudarowej w przypadku 53-letniego chorego po przeszczepie serca w 2000 roku z powodu kardiomiopatii zastoinowej. Chory był badany czterokrotnie: w 3, 6, 9 i 15 tygodniu od udaru mózgu. W badaniu oceniano siłę mięśniową niedowładnych kończyn wg. skali Lovetta, stopień nasilenia napięcia mięśniowego wg. skali Ashwortha. Prowadzono ocenę funkcjonalną w skali Barthel oraz stopień konieczności korzystania z opieki osoby drugiej w skali Rankina. Praca przedstawia indywidualny schemat postępowania rehabilitacyjnego podzielony na dwa etapy: fazę wczesną (0-6 tydzień) i przejściową (6-9 tydzień) dostosowane do aktualnego stanu neurologicznego i kardiologicznego chorego. Zasadnicza poprawa po zastosowanym leczeniu w zakresie odzyskiwanych funkcji ruchowych nastąpiła do 9 tygodnia od wystąpienia udaru. Praca przedstawia pozytywne wyniki wczesnej rehabilitacji poudarowej, po operacji transplantacji serca. W świetle uzyskanych wyników cenna staje się wymiana doświadczeń dotyczących rehabilitacji chorych z nietypowym wywiadem.
Słowa kluczowe
udar mózgu, przeszczep serca, rehabilitacja poudarowa

Trening aerobowy poprawia funkcje poznawcze i funkcjonalne u pacjentów z depresją w stwardnieniu rozsianym. Badanie pilotażowe na podstawie studium przypadku

Marta Niwald, Justyna Redlicka, Elżbieta Miller

M. Niwald, J. Redlicka, E. Miller – Aerobic training enhances cognition and functional status in depressive multiple sclerosis patients. A case-control study-pilot study. Fizjoterapia Polska 2018; 18(2); 96-102

Streszczenie
Celem badania była ocena wpływu treningu aerobowego (AT) na depresję, funkcje poznawcze i status funkcjonalny w 2 grupach pacjentów ze stwardnieniem rozsianym (MS): z zespołem depresyjnym (MS-D) i bez depresji (MS).
Materiał i metody. 31 pacjentów z MS i 28 MS-D wykonywało 30 minut AT przy użyciu ergometru kończyn dolnych 3×10 min każdego dnia, z 60-minutową przerwą, przez 6 tygodni. Obie grupy były dopasowane pod względem wieku i płci. Wszystkie badane parametry oceniano przed i po serii AT za pomocą Montreal CognitiveAssessment (MoCA), Beck Depression Inventory (BDI), skali aktywności dziennej (ADL) i rozszerzonej skali stanu niepełnosprawności (EDSS). Przeanalizowaliśmy wskaźnik rezygnacji jako miarę wykonalności.
Wyniki. W obu grupach sesja AT wywołała istotną poprawę w zmniejszaniu depresji (BDI) i zaburzeniach funkcji poznawczych (MoCA). Jednak zmiany obserwowane u pacjentów z MS-D były znacznie większe niż obserwowane u pacjentów z SM, szczególnie w BDI i MoCA. Nie stwierdzono statystycznie istotnych korelacji między EDSS, MOCCA, BDI, ADL, wiekiem lub płcią.
Wnioski. AT wydaje się być skutecznym i prostym narzędziem do poprawy funkcji poznawczych i funkcjonalnych u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym. Badanie to wskazuje, że trening aerobowy jest wykonalny i może być korzystny dla pacjentów z postępującym SM.

Słowa kluczowe:
Trening aerobowy, stwardnienie rozsiane (SM), funkcje poznawcze, depresja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza wpływu programu kompleksowej rehabilitacji na równowagę ciała u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym i po udarze mózgu na platformie stabilometrycznej

Justyna Redlicka, Jan Niedzielski, Elzbieta Miller

J. Redlicka, J. Niedzielski, E. Miller – Analysis of the effect of comprehensive rehabilitation with stabilometric platform on body balance in patients with multiple sclerosis and after stroke. FP 2017; 17(4); 18-23

Streszczenie

Cel pracy. Celem pracy jest ocena wpływu programu kompleksowej rehabilitacji na równowagę ciała u pacjentów ze stwardnieniem rozsianym (SR) oraz po udarze mózgu.
Materiał i Metody. Badania zostały przeprowadzone w Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej w III Szpitalu Miejskim w Łodzi wśród losowo wybranych osób z rozpoznaniem stwardnienia rozsianego (SR) i po udarze mózgu. W badaniu wzięło udział 50 osób, w tym 30 mężczyzn i 20 kobiet w wieku od 32 do 76 lat. U wszystkich pacjentów przeprowadzono dwukrotne badanie równowagi ciała przy użyciu komputerowej platformy stabilometrycznej. Analizie poddano następujące parametry badania: średnią liczbę wszystkich wychyleń, średnią liczbę wychyleń w przód i w tył oraz w prawo i lewo. Wszystkie parametry wychyleń badano zarówno z zamkniętymi oczami jak i z otwartymi oczami. Wyniki badania uzyskane po rehabilitacji porównano z wynikami badania przed jej rozpoczęciem.
Wyniki. Po przeprowadzonym cyklu programu kompleksowej rehabilitacji wśród pacjentów z SR średnia liczba wychyleń z zamkniętymi oczami uległa istotnemu zmniejszeniu (p < 0,001), z otwartymi oczami zaobserwowano poprawę jednak nie tak znaczną (p < 0,2). Podobnie istotną poprawę zaobserwowano wśród pacjentów po udarze mózgu w średniej liczbie wychyleń z zamkniętymi oczami (p < 0,001) natomiast z otwartymi oczami (p < 0,02) wyniki nie były znamienne statystycznie.
Wnioski. Kompleksowa rehabilitacja ma znaczący wpływ na równowagę chorych na stwardnienie rozsiane (SR) i po udarze mózgu. W badaniu z wykorzystaniem platformy stabilometrycznej lepsze wyniki po cyklu rehabilitacji uzyskali chorzy po udarze mózgu.

Słowa kluczowe:
platforma stabilometryczna, równowaga, udar mózgu, stwardnienie rozsiane

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ przebytego udaru mózgu na moc i prędkość skracania się mięśni – doniesienie wstępne

Joanna Kostka, Andżelika Fajkowska, Elżbieta Miller

J. Kostka, A. Fajkowska, E. Miller – The impact of stroke on the power and shortening velocity of the muscles – preliminary report. FP 2017; 17(2); 16-22

Streszczenie

Cel. Celem pracy była próba określenia różnicy mocy mięśniowej oraz prędkości skracania się mięśni w grupie pacjentów po przebytym udarze mózgu oraz osób, które udaru nie przebyły, a także ocena determinantów mocy i prędkości skracania się mięśni.
Materiał i metodyka. W badaniu wzięły udział łącznie 62 osoby, w tym 31 pacjentów (9 kobiet i 22 mężczyzn) po przebytym udarze mózgu hospitalizowanych w Oddziale Rehabilitacji Neurologicznej oraz 31 osób dobranych pod względem wieku i płci, które udaru nie doznały. Zebrano dane osobowe, antropometryczne oraz dotyczące choroby. Moc mięśniową (Pmax) i optymalną prędkość skracania się mięśni (Vopt) oceniono wykonując dwie 8-sekundowe próby na cykloergometrze rowerowym typu Monark.
Wyniki. Zarejestrowano istotną różnicę Pmax i Vopt pomiędzy grupami (p<0.001). Średni wynik Pmax u pacjentów po udarze wyniósł 211.22 W ±134.12, a w grupie kontrolnej 378.76 W ±167.52, a Vopt odpowiednio 58.48 ±18.53 i 78.41 ±17.8 obrotów/min. Uzyskano zależność pomiędzy wiekiem pacjentów po udarze, a Pmax i Vopt.
Wnioski. Udar mózgu wpływa na obniżenie mocy i prędkości skracania się mięśni. Deficyt mocy w stosunku do osób, które nie przeszły udaru mózgu wynosi ponad 44%, a prędkości ponad 25%. Wiek wpływa na poziom Pmax i Vopt.

Słowa kluczowe:
hemiplegia, mięśnie, moc, prędkość skurczu

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ pola magnetycznego na przewodnictwo sygnałów

Natalia Cichoń, Joanna Saluk, Sergiusz Miller, Elżbieta Miller

The effect of magnetic field on the signal transduction. FP 2014; 14(1); 50-58

Streszczenie
Terapia z wykorzystaniem pola magnetycznego znana jest już od wieków. Obecnie jest to technika szeroko wykorzystywana w praktyce z powodu niskiej szkodliwości, szerokich możliwości zastosowania oraz dobrych efektów klinicznych, przy stosunkowo niskich nakładach ekonomicznych. Działanie biologiczne pola magnetycznego związane jest między innymi z efektem przeciwbólowym i przeciwzapalnym. Działanie analgetyczne opiera się przede wszystkim na endogennym układzie opioidowym. Pole magnetyczne reguluje działanie przeciwbólowe opioidów poprzez wpływ na kanały wapniowe i stężenie jonów Ca2+. Co więcej, pole magnetyczne wzmacnia układ immunologiczny wpływając na reakcje zapalne. Jednym z mechanizmów przeciwzapalnej aktywności magnetoterapii może być również działanie antyoksydacyjne. Potwierdzeniem przeciwbólowego i przeciwzapalnego efektu pola magnetycznego są badania kliniczne prowadzone w różnych ośrodkach na świecie. Udokumentowane są między innymi badania, w których zastosowano terapię z wykorzystaniem pola magnetycznego w leczeniu zespołu cieśni nadgarstka, neuropatii cukrzycowej i fibromialgii. Celem niniejszej pracy jest przedstawienie aktualnego stanu wiedzy na temat mechanizmów działania przeciwbólowego i przeciwzapalnego pola magnetycznego.

Słowa kluczowe:
pole magnetyczne, analgezja, zapalenie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zindywidualizowna terapia polem magnetycznym niskich częstotliwości na przykładzie zespołu de Quervaina

Marcin Machnia, Natalia Cichoń, Elżbieta Miller

M. Machnia, N. Cichoń, E. Miller: Individualised low frequency magnetic field therapy, using the example of the de Quervain syndrome. FP 2015; 15(4); 116-122

Streszczenie:
W pracy przedstawiono przypadek leczenia zespołu de Quervaina polem elektromagnetycznym niskich częstotliwości (PEMF) według odmiennej procedury od dotychczas stosowanych. Pacjentka z rozpoznanym zespołem de Querwaina lewej dłoni była leczona przez kilka miesięcy w typowy sposób (unieruchomienie, farmakoterpia, fizykoterpia, kinezyterpia) bez znaczącej poprawy.
Z powodu braku oczekiwanego efektu terapeutycznego w zakresie sprawności manualnej jak i zmniejszenia dolegliwości bólowych chora została poddana terapii PEMF z wykorzystaniem biofeedbacku do określenia parametrów terapii. Procedura terapii polegała na użyciu aparatu ONDAMED generującego impuls imitujący potencjał czynnościowy komórek nerwowych z płynną regulacją parametrów (indukcja, częstotliwość, czas) umożliwiających zastosowanie biofeedbacku tętna mierzonego na tętnicy promieniowej. Zastosowana procedura diagnostyczno-terapeutyczna przyniosła po 4 tygodniach poprawę funkcji dłoni oraz ustąpienie dolegliwości bólowych. Wynik leczenia i sposób terapii opisany w pracy skłania do dalszych badań oddziaływania impulsów magnetycznych zbliżonych kształtem do potencjału czynnościowego komórek nerwowych oraz wykorzystania biofeedbacku w celowanej magnetoterapii.
Badania końcowe wykazały znaczną poprawę  ruchomości pasywnej, aktywnej oraz szybkości ruchów badanej ręki. W badaniach wykazano także zmniejszenie poziomu subiektywnych odczuć bólowych chorego oraz powrót funkcji  nerwu łokciowego.

Słowa kluczowe:
zespól de Quervaina, pole elektromagnetyczne niskich częstotliwości, biofeedback, magnetoterapia, ONDAMED

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim