Potencjalny wpływ treningu przy użyciu trenażera Aerobika z oscylacją dodatniego ciśnienia wydechowego na gazometrię krwi tętniczej, wydolność funkcjonalną i jakość życia pacjentów z rozstrzeniem oskrzeli

Mai Abdel-Ghani E., Nagwa Mohamed B., Shaimaa Aboeldahab A., Fatma Aboelmagd M.

Mai Abdel-Ghani E., Nagwa Mohamed B., Shaimaa Aboeldahab A., Fatma Aboelmagd M. – Potential effect of aerobika oscillating positive expiratory pressure training on arterial blood gases, functional capacity and quality of life in patients with bronchiectasis. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 212-218

Streszczenie
Informacje wprowadzające. U pacjentów z rozstrzeniem oskrzeli dochodzi do utraty elastycznej i mięśniowej tkanki, co utrudnia prawidłowy drenaż wydzieliny oskrzelowej, który może być chronicznie osłabiony, powodując łagodną lub umiarkowaną niedrożność dróg oddechowych, która wpływa na utlenowanie krwi, a w konsekwencji na jakość życia. Cel: Celem pracy była ocena potencjalnego wpływu treningu przy użyciu trenażera Aerobika z dodatnim ciśnieniem wydechowym na gazometrię krwi tętniczej, wydolność funkcjonalną i jakość życia pacjentów z rozstrzeniem oskrzeli. Materiały i metody. Do badania włączono 60 pacjentów z rozstrzeniem oskrzeli obu płci (24 mężczyzn i 36 kobiet). Uczestnicy zostali podzieleni na dwie główne kategorie, każda obejmująca 30 pacjentów: badanie i kontrola. Obie grupy kontynuowały przyjmowanie leków w okresie badania, a grupa badana realizowała dwa razy dziennie trening z trenażerem Aerobika z oscylacją dodatniego ciśnienia wydechowego. Przed badaniem i po nim w obu grupach zmierzono wartości PaO2 i PaCO2 we krwi tętniczej, a także wykonano kwestionariusz jakości życia (STGRQ) oraz zbadano wydolność funkcjonalną (6MWT i procent przewidywanej wartości 6-MWD). Wyniki. Grupa badana pod koniec badania wykazała poprawę (P < 0,05) w zakresie tętniczych PaO2 i PaCO2, a także w zakresie wyników kwestionariusza jakości życia (STGRQ) i wydolności funkcjonalnej (6MWT i procent przewidywanej 6-MWD) bez zmian w grupie kontrolnej (P > 0,05). Średnia wartość 6MWT wykazała silną dodatnią korelację z PaO2 (r = 0,86, P = 0,001) i jednocześnie wykazywała silną ujemną korelację z wynikiem SGRQ (r = −0,64 , P = 0,001). Wnioski. Terapia przy użyciu trenażera Aerobika zapewniła odpowiednią procedurę fizjoterapeutyczną dla pacjentów z rozstrzeniem oskrzeli; maksymalizuje przepływ powietrza, poprawia czas wydechu i wentylację pęcherzykową oraz wspiera wymianę gazową; ogólnie rzecz biorąc, trenażer Aerobika wykazał dużą skuteczność w odprowadzaniu plwociny i poprawie natlenienia.
Słowa kluczowe
rozstrzenie oskrzeli, trenażer Aerobika pep, gazometria, wydolność funkcjonalna, jakość życia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zmiany w układzie krążenia i oddychania zachodzące pod wpływem magnetostymulacji

Zbigniew Janczak, Anna Cabak, Agnieszka Niemierzycka, Andrzej Magiera

Zbigniew Janczak, Anna Cabak, Agnieszka Niemierzycka, Andrzej Magiera – Changes in the circulatory and respiratory systems under the influence of magnetic stimulation. Fizjoterapia Polska 2004; 4(4); 316-322

Streszczenie

Wstęp. Celem badań była próba przybliżenia zjawisk zachodzących podczas wypoczynku, bezpośrednio po wykonaniu submaksymalnej próby wysiłkowej, wspomaganego magnetostymulacją całego ciała oraz ocena przydatności tego sposobu postępowania w intensyfikacji restytucji powysiłkowej. Oceny dokonano w oparciu o badania gazometryczne (VE, VO2/kg), stężenie mleczanów we krwi i częstość skurczów serca. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 19 studentów. Badani wykonywali wysiłek submaksymalny na cykloergometrze nożnym, obciążenie startowe wynosiło 50 W, maksymalne 3,5 W/kg i narastało liniowo. Bezpośrednio po zakończeniu wysiłku badani wypoczywali 30 minut w pozycji leżącej. Wypoczynek wspomagany był polami magnetycznymi niskiej częstotliwości (zastosowano Aparat VIOFOR JPS i program aplikacji P2, M2, I4 wykorzystujący jonowy rezonans cyklotronowy) lub z użyciem placebo. W trakcie wysiłku i podczas wypoczynku prowadzono ciągłą rejestrację: częstości skurczów serca i oznaczeń gazometrycznych. Stężenie kwasu mlekowego we krwi oznaczano przed wysiłkiem oraz w 3,5,9,15 i 30 minucie po wysiłku. Wyniki. Nie odnotowano istotnych statystycznie różnic wszystkich badanych parametrów (LA, HR, VE, VO2/kg) pomiędzy próbą wspomaganą magnetostymulacją a placebo. W czasie 30-minutowego wypoczynku dynamika zmian i przebieg powrotu badanych parametrów do wartości przedwysiłkowych są identyczne w obydwu próbach.

Słowa kluczowe:
wysiłek fizyczny, spirometria, gazometria
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim