Statyczna stymulacja magnetyczna a leczenie konwencjonalne dotyczące przekroju poprzecznego mięśnia czworogłowego u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych: randomizowane badanie kontrolowane

Haytham M. Elhafez, Sohier S. Rizkallah, Magda R. Zahran, Doaa S. Mostafa, Ahmed F Geneidy

Haytham M. Elhafez, Sohier S. Rizkallah, Magda R. Zahran, Doaa S. Mostafa, Ahmed F Geneidy – Static Magnetic Stimulation Versus Conventional Treatment on Cross Sectional Area of Quadriceps Muscle in Knee Osteoarthritis Patients: A Randomized Controlled Study. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 216-222

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Mięsień czworogłowy uda miał istotny wpływ na pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego. Osłabienie i atrofia powstają w wyniku odciążenia i dysfunkcji mięśni. Ponieważ maksymalna siła wytwarzana przez mięsień jest wprost proporcjonalna do jego przekroju poprzecznego (CSA), niniejsze badanie wykazało, że statyczna stymulacja magnetyczna (SMS) jest korzystna dla poprawy CSA mięśnia czworogłowego. Cel. Zbadanie wpływu stymulacji magnetycznej na CSA mięśnia czworogłowego uda u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, a tym samym na czynność kolana. Materiały i metody. W niniejszym badaniu przyjęto schemat badań z randomizacją. W badaniu wzięło udział dwudziestu czterech pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych (stopień II i III). Uczestnicy w wieku 45–55 lat zostali losowo przydzieleni do dwóch grup. Grupa (A) była poddawana stymulacji magnetycznej oprócz wybranej fizykoterapii obejmującej terapię ultradźwiękową i ćwiczenia izometryczne na mięsień czworogłowy. Grupa (B) była poddawana wybranej fizjoterapii obejmującej terapię ultradźwiękową i ćwiczenia izometryczne na mięsień czworogłowy. Dwie sesje terapeutyczne odbywały się co tydzień przez trzy kolejne tygodnie. Miarami wyniku były CSA mięśnia czworogłowego po obu stronach i punktacja Lysholma do oceny sprawności funkcjonalnej stawu kolanowego. Pomiary wykonano przed i po trzech kolejnych tygodniach interwencji. Wyniki. W obrębie grup analiza wykazała istotny statystycznie wzrost dla wszystkich mierzonych zmiennych w obu badanych grupach (p <0,05). Pomiędzy grupami analiza wykazała, że siła mięśnia czworogłowego uda po obu stronach i punktacja Lyshloma znacząco wzrosły w grupie (A) w porównaniu z grupą (B). Wnioski. Wprowadzenie SMS do ćwiczeń wzmacniających mięsień czworogłowy poprawiło CSA mięśnia czworogłowego, co chroni mięśnie przed zanikiem, a tym samym poprawia funkcje stawu kolanowego bardziej niż same ćwiczenia wzmacniające mięsień czworogłowy.
Słowa kluczowe:
elektrostymulacja mięśni, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, mięsień czworogłowy uda, ćwiczenia wzmacniające
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ korekcji postawy, gdzie głowa jest wysunięta do przodu dodanej do ćwiczeń na stabilizację kręgosłupa lędźwiowego na organizację odcinka lędźwiowo-miednicznego u pacjentów z mechanicznym bólem krzyża: Randomizowane badanie kliniczne

Aliaa M Elabd, Ahmed I Elerian, Salah-Eldin B Ahmed, Haytham M Elhafez, Ahmed F Geneidy, Ahmed Atteya Ashour, Omar M Elabd

Aliaa M Elabd, Ahmed I Elerian, Salah-Eldin B Ahmed, Haytham M Elhafez, Ahmed F Geneidy, Ahmed Atteya Ashour, Omar M Elabd – Effect of Forward Head Posture Correction Added to Lumber Stabilization Exercises on Lumbopelvic Organization in Mechanical Low Back Pain Patients:A Randomized Clinical Trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 132-140

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Chociaż ćwiczenia na stabilizację kręgosłupa lędźwiowego (LSE) są korzystne w przypadku przewlekłego mechanicznego bólu krzyża (CMLBP), zaleca się dalsze badania koncentrujące się na normalizacji strzałkowego ustawienia lędźwiowo-miednicznego. Osoby z głową wysuniętą do przodu (FHP) mogą mieć problem z regulacją statycznej pozycji wyprostowanej.
Cel. Niniejsze badanie zostało przeprowadzone w celu określenia wpływu wprowadzenia korekcji postawy, gdzie głowa jest wysunięta do przodu do programu ćwiczeń na stabilizację kręgosłupa lędźwiowego na ból, funkcje i ustawienie strzałkowe lędźwiowo-miedniczne u pacjentów z CMLBP. Materiały i metody. Czterdziestu dorosłych pacjentów z CMLBP i FHP przydzielono do jednej z dwóch grup. Grupa A wykonywała ćwiczenia korekcyjne FHP oraz program LSE przez 12 tygodni, podczas gdy grupa B była poddawana jedynie stabilizacji kręgosłupa lędźwiowego przez 12 tygodni. Głównym rezultatem była lordoza lędźwiowa (LL). Drugorzędne rezultaty obejmowały intensywność bólu, specyficzne funkcjonowanie fizyczne pleców, kąt czaszkowo-kręgowy (CVA), pochylenie miednicy (PT), zapadalność miednicza (PI) i nachylenie kości krzyżowej (SS). Pacjenci byli oceniani przed i po leczeniu przez osobę nieświadomą podziału pacjentów na grupy. Zgłoszone dane analizowano za pomocą Mixed-model-MANOVA.
Wyniki. Narzędzie MANOVA wskazało na istotną interakcję pomiędzy przynależnością do grupy a czasem (P = 0,00, Częściowe η2 = 0,65). Zaobserwowano obniżenie LL, bólu i SS w grupie A bardziej niż w grupie B. Czynność fizyczna, CVA i PT zwiększyły się w grupie A w porównaniu z grupą B. Nie zaobserwowano istotnej interakcji pomiędzy przynależnością do grupy a czasem dla PI. Porównania wewnątrzgrupowe ujawniły istotne różnice dla wszystkich mierzonych zmiennych w obu grupach z wyjątkiem CVA i PI w grupie kontrolnej.
Wnioski. Wprowadzenie korekcji FHP do programu LSE w ramach leczenia CMLBP wydawało się pozytywnie wpływać na ból, funkcjonowanie i organizację lędźwiowo-miedniczą.
Słowa kluczowe:
Ćwiczenia, bóle krzyża, postawa, stabilizacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim