Wpływ elektrostymulacji interferencyjnej na odczuwanie bólu i poziom niepełnosprawności u pacjentów ze śródmiąższowym zapaleniem pęcherza moczowego: Randomizowane badanie kontrolowane

Ghada Ebrahim El Refaye, Hamada A. Hamada, Ibtissam M. Saab, Najlaa Fathi Ewais

Ghada Ebrahim El Refaye, Hamada A. Hamada, Ibtissam M. Saab, Najlaa Fathi Ewais – Effect of interferential Electrical Stimulation on pain perception and disability level on Interstitial Cystitis: a randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 102-106

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG140EA9

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego to szereg objawów urologicznych, które charakteryzują się bólem pęcherza, miednicy i cewki moczowej oraz irytującymi skutkami ubocznymi związanymi z oddawaniem moczu. International Continence Society scharakteryzowało chorobę jako protest na ból nadłonowy, utożsamiany z wypełnieniem pęcherza w połączeniu z różnymi objawami, na przykład nawrotami w ciągu dnia oraz w porze wieczornej, bez wykazanego zanieczyszczenia dróg moczowych lub innej widocznej patologii dolnych dróg moczowych. Cel. Zbadanie wpływu elektrostymulacji interferencyjnej na odczuwanie bólu i poziom niepełnosprawności w śródmiąższowym zapaleniu pęcherza. Uczestnicy i metody. W sumie 40 ochotniczek, u których zdiagnozowano śródmiąższowe zapalenie pęcherza. Ich wiek wahał się od 25 do 40 lat, a wskaźnik masy ciała wynosił >30 kg/m2. Uczestniczki zostały losowo przydzielone do dwóch równych grup; grupa (A) poddawana stymulacji interferencyjnej w dolnej części brzucha oprócz rutynowej interwencji medycznej lub grupa (B) poddawana wyłącznie rutynowej interwencji medycznej przez kolejnych 8 tygodni. Uczestniczki były oceniane pod kątem bólu za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS), powiązanego wskaźnika niepełnosprawności przy użyciu poziomów wskaźnika objawów O’Leary-Sant lub wskaźnika śródmiąższowego zapalenia pęcherza moczowego (ICSI) oraz stężenia kortyzolu we krwi. Pomiary wykonano przed i po ośmiu tygodniach interwencji. Wyniki. Analiza wyników wykazała istotne obniżenie wartości VAS (P < 0,0001), ICSI (P < 0,0001) oraz stężenia kortyzolu w osoczu (P < 0,0001) u uczestniczek z grupy (A) na koniec leczenia w porównaniu z grupą (B). Wniosek. Z tych wyników wynika, że wprowadzenie elektrostymulacji interferencyjnej do rutynowej interwencji medycznej miało bardzo dobry wpływ na leczenie objawów przedmiotowych i podmiotowych związanych ze śródmiąższowym zapaleniem pęcherza, zwłaszcza bólu, poziomu kortyzolu w osoczu i związanych z tym niepełnosprawności.
Słowa kluczowe:
Prąd interferencyjny, odczuwanie bólu, stopień niepełnosprawności, śródmiąższowe zapalenie pęcherza moczowego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ treningu mięśni oddechowych na mobilność przepony i pojemność funkcjonalną u osób w podeszłym wieku: randomizowane badanie kliniczne

Fatma Aboelmagd M., Hamada Ahmed Hamada, Ibtissam M. Saab

Fatma Aboelmagd M., Hamada Ahmed Hamada, Ibtissam M. Saab – Effect of Inspiratory Muscle Training on Diaphragm Mobility and Functional Capacity in Elderly: A randomized clinical trial. Fizjoterapia Polska 2019; 19(2); 28-32

Abstract
Aim. Aging resulted in decrease in respiratory muscle strength which limits the exercise performance and quality of life. The purpose of this study was to evaluate the clinical and the functional outcomes of inspiratory muscle training in elderly.
Material and methods. 48 nonsmoker’s elderly from both genders aging 60 to 70 years were recruited. They were assigned randomly into two groups of equal number. The study group received training with threshold inspiratory muscle trainer (IMT) at 40% of the PImax measured during the initial evaluation which was readjusted weekly by evaluating the PImax while the control group received training with threshold IMT at the lowest pressure offered by the device, 3 times/week for 10 weeks. Diaphragmatic mobility was measured by ultrasonography, Maximal inspiratory pressure measurement and the functional capacity was measured by 6MWT before and after the end of the training program for both groups.
Results. The diaphragmatic mobility, Maximal inspiratory pressure measurement and the distance walked during 6MWT increased significantly within the study group at the end of the study (p < 0.05) with non-significant change in the control group (p > 0.05). Comparison between both groups at the end of the study revealed significant increase in diaphragmatic mobility and Maximal inspiratory pressure measurement in study group compared with control group (p <0.05) with non-significant difference between both groups regarding the distance walked during 6MWT (p > 0.05).
Conclusion. Inspiratory muscle trainer should be a part in elderly daily routine as it has a positive effect on the clinical outcome measure and there is a tendency to improve the functional outcome.

Key words:
Elderly, Inspiratory muscle training, diaphragmatic ultrasonography, Six-minute walk test

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim