Wstęp. U pacjentów z zespołami bólowymi i chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, ważnym problemem jest poszukiwanie metod oceny ustępowania zaburzeń w tkankach okołostawowych i dolegliwości bólowych. W przypadkach schorzeń przewlekłych stosuje się szeroki wybór zabiegów terapii fizykalnej oraz miejscowo leki niesterydowe przeciwzapalne i przeciwbólowe w żelach i maściach. Ocenę stopnia zaawansowania patologii, nasilenia dolegliwości bólowych oraz skuteczności podjętego leczenia, u pacjentów z zespołami zaburzeń czynnościowych związanych ze zmianami napięć mięśni i zmian przepływu krwi w tych obszarach, można wzbogacić badaniem termowizyjnym umożliwiającym badanie temperatury powierzchni skóry za pomocą pomiaru intensywności promieniowania podczerwonego emitowanego przez powłoki skórne. Materiał i metody. Do badania zakwalifikowano 99 kolejnych pacjentów z dolegliwościami bólowymi utrzymującymi się ponad 6 tygodni i rozpoznaną chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych. Pacjentów zrandomizowano do trzech grup: Grupa A: 32 pacjentów, u których wykonano zabiegi biostymulacji laserowej. Grupa B: 35 pacjentów, u których wykonywano takie same zabiegi biostymulacji laserowej, a ponadto zalecono pacjentowi stosować diklofenak sodu (Voltaren żel) w postaci żelu do wcierań na badany staw kolanowy. Grupa C: grupa porównawcza 32 chorych, oczekujących na zabiegi z powodu przewlekłego zespołu bólowego stawu kolanowego w przebiegu choroby zwyrodnieniowej. Oceniano stopień nasilenia dolegliwości bólowych za pomocą skali VAS oraz rozkład temperatur na termogramach wykonanych dwukrotnie u wszystkich pacjentów przed i po leczeniu. Wyniki. W grupie A i B stwierdzono znamienne zmniejszenie intensywności i częstotliwości występowania bólu. Zaobserwowano statystycznie istotne różnice uzyskanych wyników na korzyść grupy B, w której zastosowano zabiegi laseroterapii w połączeniu z wcierkami z diclofenaku. W obydwu badanych grupach stwierdzono normalizacje rozkładu temperatur ocenianą na podstawie termogramów. Wnioski. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono nieprawidłowy rozkład temperatury wzdłuż kończyny dolnej i wokół rzepki w zespole bólowym stawu kolanowego. Zastosowanie biostymulacji laserowej w chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego, powoduje normalizację temperatury tkanek poddanych naświetlaniom i zmniejszenie dolegliwości bólowych. Zastosowanie laseroterapii w skojarzeniu z diklofenakiem sodu w postaci żelu do użytku zewnętrznego, powoduje bardziej zaznaczoną normalizację temperatury tkanek stawu kolanowego i lepszy efekt przeciwbólowy w porównaniu do monoterapii promieniowaniem laserowym.