Tag: Krystyna Rasławska

Wpływ fizjoterapii na tolerancję wysiłku u chorych po przebytym COVID-19

Klaudia Pompka, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Krystyna Rasławska, Ewa Jach, Igor Świerkowski, Jan Szczegielniak

Klaudia Pompka, Katarzyna Bogacz, Jacek Łuniewski, Krystyna Rasławska, Ewa Jach, Igor Świerkowski, Jan Szczegielniak – Influence of physiotherapy on exercise tolerance in patients after COVID-19. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 182-189

Streszczenie
Pacjenci po ciężkiej chorobie COVID-19 potrzebują efektywnego leczenia oraz pełnej opieki medycznej. Ważnym aspektem pomyślnego powrotu do zdrowia jest wdrożenie kompleksowej rehabilitacji. Rehabilitacja dla ozdrowieńców ma na celu przede wszystkim przywrócenie lub poprawę prawidłowej czynności układu oddechowego, zmniejszenie nasilenia objawów choroby oraz zaburzeń związanych z chorobami współistniejącymi, a także zwiększenie wydolności fizycznej organizmu. Cel pracy. Celem pracy była ocena wpływu treningów wydolnościowych na tolerancję wysiłku fizycznego, z wykorzystaniem testu 6-minutowego marszu u pacjentów po przebytej chorobie COVID-19. Materiał i metody badań. Zbadano 30 chorych po przebytym COVID-19, w tym 12 kobiet (40%) i 18 mężczyzn (60%) w wieku od 35 do 75 lat. Średnia wieku w grupie badanej wynosiła 55 lat, SD = 10,9. U wszystkich badanych przed rehabilitacją przeprowadzono test 6-minutowego marszu (6MWT) celem zakwalifikowania do odpowiedniego modelu rehabilitacji. Analizowano następujące parametry: czas testu, przebyty dystans, ciśnienie skurczowe, ciśnienie rozkurczowe, tętno, a także przyczyny zakończenia testu.
U wszystkich pacjentów wdrożono program rehabilitacji chorych po przebytym COVID-19, który wszedł w życie na podstawie rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 13 lipca 2020 r.  (Dz.U. poz. 1246) w sprawie programu pilotażowego w zakresie rehabilitacji leczniczej dla świadczeniobiorców po przebytej chorobie COVID-19.  Dystans w teście 6-minutowego marszu w całej grupie badanej po rehabilitacji zwiększył się średnio o 11,8%. Analizując przedstawione wyniki badań opisujące wpływ treningów wydolnościowych na tolerancję wysiłku u pacjentów po chorobie COVID-19, nie stwierdzono istotnie statystycznych różnic pomiędzy grupą wiekową < 55 lat a grupą wiekową ≥ 55 lat.
Wnioski. 1. 3-tygodniowy program rehabilitacji po przebytym COVID-19, którego podstawą był trening wydolnościowy oparty o ćwiczenia na cykloergometrze rowerowym, korzystnie wpływa na tolerancję wysiłku u pacjentów mierzoną na podstawie dystansu podczas 6-minutowego marszu (6MWT).  2. W analizowanej pracy zaobserwowano istotną poprawę u chorych ≥ 55 lat, którzy podczas wyjściowego 6MWT osiągnęli najkrótszy dystans.
Słowa kluczowe:
COVID-19, fizjoterapia, tolerancja wysiłku
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena tętna treningowego u chorych na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc (POChP)

Ewa Jach, Igor Świerkowski, Piotr Kęsicki, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Krystyna Rasławska, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak

Ewa Jach, Igor Świerkowski, Piotr Kęsicki, Katarzyna Bogacz, Marcin Krajczy, Krystyna Rasławska, Jacek Łuniewski, Jan Szczegielniak – Assessment of training heart rate in patients with chronic obstructive pulmonary disease (COPD). Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 6-12

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena tętna treningowego u pacjentów z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w SP ZOZ Szpitalu Specjalistycznym MSWiA w Głuchołazach im. św. Jana Pawła II na oddziale rehabilitacji pulmonologicznej. W badaniu wzięło udział 205 osób. Każdy pacjent włączony do badania był chory na przewlekłą obturacyjną chorobę płuc. Grupę stanowiło 100 kobiet oraz 105 mężczyzn. Do próby kwalifikowane były osoby z modelu rehabilitacji A oraz B. 155 osób należało do modelu B, a 50 osób do modelu A, natomiast średnia wieku wynosiła 55 lat. U chorych przeprowadzany był test 6-minutowego marszu przed oraz po rehabilitacji. W badaniach zostały uwzględnione następujące dane: tętno maksymalne z testu marszowego, tętno maksymalne pacjenta oraz tętno spoczynkowe.
Wyniki. 121 pacjentów osiągnęło przed rehabilitacją wynik % powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, co stanowi 60% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 74,69%. 143 pacjentów osiągnęło wynik % po rehabilitacji powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, co stanowi 70% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 79,19%. 205 pacjentów osiągnęło wynik % przed rehabilitacją powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, co stanowi 99,51% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 92%. Ilość pacjentów, którzy przed rehabilitacją osiągnęli powyżej 70% wartości określających zależność tętna uzyskanego w teście 6MWT do tętna submaksymalnego, wynosiła 100% wszystkich badanych. Natomiast średnia wartość tej zależności wśród wszystkich chorych wynosiła 90,15%.
Wnioski. 1. Tętno maksymalne osiągane przez chorych w trakcie testu 6-minutowego marszu odpowiada tętnu maksymalnemu przed rehabilitacją u 60% pacjentów, natomiast po rehabilitacji u 70% pacjentów.
2. Tętno maksymalne osiągane przez chorych w trakcie testu 6-minutowego marszu odpowiada tętnu treningowemu przed rehabilitacją u 95% pacjentów, natomiast po rehabilitacji u 100% pacjentów.
3.Tętno maksymalne osiągane przez pacjentów w trakcie testu 6-minutowego marszu, jak się wydaje, może być wykorzystywane przy ustalaniu obciążania chorego w trakcie wysiłku fizycznego.
Słowa kluczowe:
POChP, pulmonologia, tętno wysiłkowe, fizjoterapia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektów Super Indukcyjnej Stymulacji w fizjoterapii po zakażeniu SARS-CoV-2

Piotr Kęsicki, Igor Świerkowski, Ewa Jach, Krystyna Rasławska, Jacek Łuniewski, Katarzyna Bogacz, Jan Szczegielniak

P. Kęsicki, I. Świerkowski, E. Jach, K. Rasławska, J. Łuniewski, K. Bogacz, J. Szczegielniak – Evaluation of the effects of Super Inductive Stimulation in physiotherapy after SARS-CoV-2 infection. Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 6-17

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ocena skuteczności Super Indukcyjnej Stymulacji w terapii oddechowej u pacjentów po zakażeniu koronawirusem SARS-CoV2.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w szpitalu specjalistycznym MSWiA w Głuchołazach na oddziale pulmonologicznym. Wybrano 15 mężczyzn w przedziale wiekowym od 35. do 63. roku życia oraz 15 kobiet w przedziale wiekowym od 32. do 69. roku życia. Każdy pacjent został poddany 10 zabiegom Super Indukcyjnej Stymulacji.
Wyniki. Zastosowanie Super Indukcyjnej Stymulacji wykazało, że średnie nasilenie kaszlu, bólu w klatce piersiowej, skrócenie oddechu, nasilenie kaszlu z plwociną, pocenia się, bólu głowy, nudności, biegunki, bólu mięśni, braku apetytu, problemów z koncentracją, problemów z myśleniem, problemów ze spaniem, zmęczenia zmniejszyło się.
Wnioski. Analiza wyników wykazała pozytywny wpływ zastosowanej terapii. Biorąc pod uwagę odpowiedzi udzielone przed i po zakończonej rehabilitacji, stan zdrowia badanych poprawił się o 20,18%. Największe różnice wyników zaobserwowano w przypadku bólu głowy, biegunki, problemu ze spaniem, gdzie odpowiednio wynosiły 39,85%, 30,91% oraz 28,57%. Porównanie wyników badań wykazało, że jakość życia pacjentów poprawiła się.
Słowa kluczowe
pulmonologia, super indukcyjna stymulacja, COVID-19, fizjoterapia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim