Tag: Marek Kiljański

Analiza potencjalnych czynników ryzyka syndromu wypalenia zawodowego u fizjoterapeutów

Ewa Puszczałowska-Lizis, Monika Niebieszczańska, Sławomir Jandziś, Marek Kiljański

E. Puszczałowska-Lizis, M. Niebieszczańska, S. Jandziś, M. Kiljański – The Analysis of Potential Risks Factors for Professional Burnout Syndrome in Physiotherapists. FP 2015; 15(2); 68-80

Streszczenie
Cel pracy. Wypalenie zawodowe, określane jako psychiczne i emocjonalne wyczerpanie, charakteryzuje się utratą energii, zaangażowania w pracę, brakiem planów do realizacji na przyszłość. Celem pracy była analiza potencjalnych czynników warunkujących wypalenie zawodowe fizjoterapeutów.
Materiał i metody. Badaniami objęto 102 fizjoterapeutów zatrudnionych w placówkach leczniczych na terenie województwa podkarpackiego. Narzędzie badawcze stanowił Kwestionariusz Wypalenia Zawodowego Christiny Maslach według polskiej adaptacji Pasikowskiego. Obliczono podstawowe miary statystyki opisowej. Do oceny różnic w przeciętnym poziomie cechy liczbowej w więcej niż dwóch populacjach zastosowano analizę wariancji ANOVA Kruskala-Wallisa. W przypadku stwierdzenia statystycznie istotnych różnic wykonano test post-hoc porównań wielokrotnych. Do oceny różnic w przeciętnym poziomie cechy liczbowej w dwóch populacjach zastosowano test U Manna-Whitney’a.
Wyniki. Stwierdzono istotnie wyższe wartości ogólnego wskaźnika wypalenia zawodowego u fizjoterapeutów w wieku 35-40 lat (p=0,0078), aktywnych zawodowo ponad 10 lat (p=0,0026) i nie podejmujących aktywności fizycznej pozazawodowej (p=0,0004). Wartości wskaźnika określającego poziom satysfakcji zawodowej były istotnie niższe u fizjoterapeutów nie uczestniczących w kształceniu podyplomowym (p=0,0388).
Wnioski. Istnieje potrzeba podejmowania działań ukierunkowanych na wsparcie emocjonalne pracowników i pomoc w rozwiązywaniu problemów. Należy zachęcać fizjoterapeutów do systematycznego podnoszenia kwalifikacji oraz propagować zasadę dbałości o własną kondycję psychofizyczną poprzez podejmowanie aktywności fizycznej pozazawodowej.

Słowa kluczowe:
wyczerpanie emocjonalne, depersonalizacja, satysfakcja zawodowa,  fizjoterapeuci

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie terapii manualnej w likwidacji bólu pochodzenia miogennego w zaburzeniach układu stomatognatycznego

Magdalena Gębska, Danuta Lietz-Kijak, Krystyna Opalko,
Ewelina Żyżniewska-Banaszak, Zbigniew Śliwiński, Marek Kiljański

M. Gębska, D. Lietz-Kijak, K. Opalko, E. Żyżniewska-Banaszak, Z. Śliwiński, M. Kiljański – Application of manual therapy in the elimination of myogenic pain in stomatognathic system disorders. FP 2015; 15(2); 60-67

Streszczenie
Wprowadzenie. W ciągu ostatnich kilku lat nastąpił znaczny rozwój metod fizjoterapii wykorzystywanych w dziedzinie stomatologii. Wśród nich znajduje się terapia manualna, jako forma leczenia zaburzeń czynnościowych układu stomatognatycznego pochodzenia miogennego. Metoda ta jest jeszcze mało popularna wśród lekarzy stomatologów. Wynika to z faktu niewielkiej liczby literatury, a także małej ilości fizjoterapeutów zajmujących się terapią manualną w celu likwidacji objawu bólowego.
Cel pracy. określono efekt relaksacyjny oraz analgetyczny mięśni żwaczy pod wpływem zastosowanej terapii manualnej.
Materiał i metoda. badania wykonano u 20 osób płci żeńskiej, w wieku od 30 do 38 lat (średnia 34 lata) z rozpoznaniem bólowej postaci zaburzeń układu stomatognatycznego.
U pacjentek przeprowadzono kliniczne badanie podmiotowe oraz przedmiotowe, badanie elektromiograficzne mięśni żwaczy oraz ocenę bólu przy użyciu skali VAS. Następnie badaną grupę poddano zabiegom terapii manualnej.
Wyniki. po zakończeniu terapii i analizie wyników zaobserwowano spadek wartości potencjałów elektrycznych badanych mięśni i spadek wartości natężenia bólu w skali VAS.

Słowa kluczowe:
układ stomatognatyczny, terapia manualna, elektromiografia, ból, skala VAS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Koincydencja zablokowań stawów krzyżowo-biodrowych w bocznym skrzywieniu kręgosłupa oraz wpływ ich terapii na wartość skoliozy

Daniel Olędzki, Tomasz Sajko, Andrzej Sadowski, Marek Kiljański

D. Olędzki, T. Sajko, A. Sadowski, M. Kiljański – Block coincidence of sacroiliac joints in lateral curvature of the spine as well as the effect of the therapy on the size of scoliosis. FP 2015; 15(2); 22-38

Streszczenie
Autorzy przedstawiają  próbę określenia zależności między występowaniem  skrzywienia bocznego kręgosłupa a dysfunkcją stawów krzyżowo-biodrowych pod postacią zablokowania. Zwrócono uwagę, że skolioza obserwowana jest znamiennie w organizmie człowieka.  Samo ułożenie dziecka jak i przebieg porodu  mogą doprowadzić do różnego rodzaju zaburzeń napięcia mięśniowego i asymetrii ułożeniowej między innymi w wyniku uszkodzenia ciągłości powięziowej noworodka w trakcie samego porodu lub okresu okołoporodowego. Należy przypuszczać, że patologia okresu rozwoju embrionalnego a następnie noworodkowego może stanowić genezę zaburzeń statyki kolumny kręgosłupa oraz przeciążeń stawów krzyżowo-biodrowych, pod postacią ich zablokowań. Skutkiem wtórnym  dysfunkcji stawów krzyżowo-biodrowych może być asymetryczne ustawienie kości biodrowych względem siebie, co w dalszym przebiegu warunkuje asymetryczne ustawienie kości krzyżowej i mobilną skoliozę kompensującą (określenie A.Sadowskiego).
Podkreślono ważną rolę dysfunkcji stawu krzyżowo-biodrowego –  najsilniejszego proprioreceptora stawowego ustroju – w powstawaniu dysfunkcji innych stawów w organizmie ludzkim, często znacznie oddalonych od miednicy, jak i w  powstawaniu zaburzeń równowagi napięć (dysbalansu) mięśniowych.
Autorzy opisali tu następujące zjawiska:
1) zależność występowania zablokowania stawów krzyżowo-biodrowych (SKB)  z asymetrią ustawienia miednicy
2) związek wielkości bocznego skrzywienia i rotacji kręgosłupa z zablokowaniem SKB
W grupie badanych dzieci ze skoliozą niedużego stopnia (do 5 stopni rotacji) stwierdzano w dużym procencie, jednocześnie  współwystępowanie dysfunkcji stawów krzyżowo-biodrowych i asymetryczne  ustawienie miednicy. Po przeprowadzonej terapii zablokowań stawów krzyżowo-biodrowych stwierdzono znamienną i istotną statystycznie poprawę w zakresie symetrii miednicy jak i znamienne zmniejszenie stopnia skoliozy i – związanej z nią – zjawiska rotacji kręgów.

Słowa kluczowe:
staw krzyżowo-biodrowy, terapia manualna, skolioza, zablokowanie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie stymulacji polisensorycznej i wzorców globalnych w przypadku ciężkiego uszkodzenia czaszkowo-mózgowego

Wojciech Kiebzak, Anna Wysocka, Arkadiusz Żurawski, Marek Kiljański, Justyna Pogorzelska

W. Kiebzak, A. Wysocka, A. Żurawski, M. Kiljański, J. Pogorzelska – Application of the Polysensory Stimulation and the General Movement Patterns in Patients with the Serious Traumatic Brain Injury. FP 2015; 15(2); 6-20

Streszczenie
Wstęp. Urazy czaszkowo-mózgowe stanowią jedną z głównych przyczyn inwalidztwa oraz śmierci dzieci. Ich konsekwencją są zaburzenia sprawności motorycznej oraz dysfunkcje neuropsychologiczne. Stan taki szczególnie wymaga ograniczenia efektów jatrogennych.
Cel pracy. Celem pracy jest przedstawienie programu rehabilitacji pacjenta po ciężkim urazie czaszkowo-mózgowym.
Studium przypadku. Chłopiec lat 15 w wyniku wypadku komunikacyjnego doznał ciężkiego urazu ogólnego, oraz czaszkowo-mózgowego. Głęboko nieprzytomny, ocena w skali Glasgow – 4 pkt. Poddawany rehabilitacji przez okres 2 miesięcy w warunkach szpitalnych. Stosowano stymulację polisensoryczną, elementy metod: Vojty, NDT-Bobath, PNF, Castillo-Morales oraz Kinesiology taping. Uzyskano znacznego stopnia samodzielność łącznie z osiągnięciem chodu z niewielką pomocą.
Dyskusja. W przeciągu kilkunastu lat pojawiło się wiele prac dotyczących postępowania fizjoterapeutycznego chorych po urazach czaszkowo-mózgowych. Coraz częściej skuteczność procesu usprawniania warunkuje optymalnie wcześnie rozpoczęte i właściwie ukierunkowane leczenie usprawniające. Mimo to w piśmiennictwie obserwuje się znikomą liczbę opracowań sformalizowanych metod wczesnego postępowania. Stąd zachodzi potrzeba opracowania optymalnych zasad postępowania fizjoterapeutycznego.
Wnioski. Najważniejszym elementem postępowania terapeutycznego pacjentów po urazie czaszkowo-mózgowym jest interdyscyplinarna rehabilitacja w oparciu o stosowanie stymulacji polisensorycznej i globalnych wzorców ruchu, łączenia technik różnych metod. Programowanie postępowania fizjoterapeutycznego powinno opierać się na podstawowych zasadach dotyczących ciągłości, kompleksowości, systematyczności, a przede wszystkim wczesności rehabilitacji. Umiejętne postępowanie fizjoterapeutyczne odgrywa istotną role w przywróceniu funkcji poznawczo-emocjonalnych oraz w uzyskaniu optymalnego poziomu sprawności psychoruchowej.

Słowa kluczowe:
uraz czaszkowo-mózgowy, postępowanie fizjoterapeutyczne, stymulacja polisensoryczna, wzorce globalne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie sprawności fizycznej zdrowych, niesłyszących i niewidomych uczniów w wieku 11-12 lat

Magdalena Tyc, Marek Kiljański

M. Tyc, M. Kiljański – Comparison of Physical Fitness of 11-12 Years Old Children Who Are Either Healthy, Deaf or Blind. FP 2017; 17(1); 56-62

Streszczenie
Wstęp. Obecnie preferowany przez dzieci styl życia jest w większości statyczny. Chętniej wybierają one takie formy spędzania wolnego czasu, które nie powodują zmęczenia i nie wymagają wysiłku. Ograniczenie aktywności fizycznej niesie zaś ryzyko niskiej sprawności fizycznej.
Sprawność fizyczna nie jest wyłącznie uzależniona od układu ruchu, lecz od kondycji całego organizmu.
Cel pracy. Ocena jak duży wpływ na poziom sprawności fizycznej dzieci ma to, czy są one dotknięte niepełnosprawnością narządu wzroku lub słuchu.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w szkołach podstawowych,  wśród 69 uczniów (32 dziewczynki i 37 chłopców) w wieku 11-12 lat. Odbywało się to w okresie od 8 do 24 lutego 2016 r. Dokonano podziału badanych na trzy grupy: 24 dzieci zdrowych (10 dziewczynek i 14 chłopców), 22 dzieci niesłyszących (10 dziewczynek i 12 chłopców) oraz 23 dzieci niewidomych (12 dziewczynek i 11 chłopców).
Wszystkie dzieci zostały poddane testowi sprawności fizycznej, który składał się z 5 prób: równowagi, siły mięśni kończyn górnych, mocy kończyn dolnych, siły mięśni brzucha i gibkości.
Wyniki. Przeprowadzone badania wskazały we wszystkich próbach na występowanie statystycznie znamiennych różnic pomiędzy grupą dzieci zdrowych a niesłyszących czy niewidomych. Uczniowie niepełnosprawni uzyskali gorsze wyniki. W większości prób dzieci niesłyszące uzyskały istotne statystycznie lepsze wyniki od uczniów niewidomych.
Wnioski. Na podstawie badań, które zostały przeprowadzone można stwierdzić, że to czy dziecko jest dotknięte niepełnosprawnością słuchu lub wzroku ma istotny wpływ na jego sprawność fizyczną.

Słowa kluczowe:
dzieci niesłyszące, dzieci niewidome, sprawność fizyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Fizykodiagnostyczna analiza skuteczności ozonoterapii na niezmienionej chorobowo skórze części twarzowej czaszki

Danuta Lietz-Kijak, Paulina Strzelecka, Elżbieta Kubala, Kamil Kosko, Aleksandra Simińska, Barbara Stępniak, Artur Perz, Łukasz Kopacz, Marta Grzegocka, Marek Kiljański, Zbigniew Śliwiński

D. Lietz-Kijak, P. Strzelecka, E. Kubala, K. Kosko, A. Simińska, B. Stępniak, A. Perz, Ł. Kopacz, M. Grzegocka, M. Kiljański, Z. Śliwiński – Physicodiagnostic amalysis of the ozonotherapy effectiveness on not afflicted craniofacial skin. FP 2017; 17(1); 46-55

Streszczenie
Celem pracy jest określenie wpływu czynnika fizykoterapeutycznego w postaci aplikacji ozonu na temperaturę i czucie powierzchowne niezmienionej chorobowo skóry części twarzowej czaszki.
Materiał i metodyka. Badaniem objęto 60 pacjentów zdrowych i nieprzyjmujących żadnych leków, w wieku 20–30 lat, 30 kobiet i 30 mężczyzn. Każdorazowo, przed przystąpieniem do badań diagnostycznych, na oczyszczonej skórze części twarzowej czaszki wyznaczano 3 punkty:
A – Supramentale, B – Chelion oraz C – w rzucie głowy wyrostka kłykciowego żuchwy. Następnie przystępowano do dwukrotnej aplikacji ozonu – 30. oraz 60-sekundowej, zgodnie z obowiązującymi normami stosowania na powierzchniach zewnątrzustnych. Pomiędzy kolejnymi aplikacjami oraz pomiarami czucia i temperatury przestrzegano 15-minutowej przerwy. Pomiaru czucia dokonano z wykorzystaniem aparatu PulpoEndometr, natomiast temperaturę badano termometrem ze wskaźnikiem laserowym (CA 380).
Ostatnim elementem było odnotowanie wrażeń bólowych pacjentów, posługując się skalą VAS.
Wyniki. Otrzymane wyniki poddano analizie z wykorzystaniem programu Statistica.
Wnioski. 30-sekundowa aplikacja w pkt. A u kobiet wskazuje na symptomy analgetyczne, ale
w populacji generalnej można zauważyć jedynie zwiastuny tego działania. 60-sekundowa aplikacja w tym punkcie, jak i obie aplikacje w pkt. B wykazały nieznacznie podwyższoną wrażliwość na bodźce. Odmienny wpływ aplikacji ozonu zanotowano w pkt. C, gdzie stwierdzono nieznaczne obniżenie wrażliwości na bodźce. Warto zaznaczyć, że obie aplikacje ozonu u mężczyzn w punkcie C wskazują na symptomy analgetyczne.

Słowa kluczowe:
ozonoterapia, analgezja, czucie, temperatura, OzonyTron

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie wpływu masy ciała oraz aktywności fizycznej na jakość życia młodzieży gimnazjalnej

Anna Kogut, Marek Kiljański

A. Kogut, M. Kiljański – Studying the impact of body weight and physical activity on quality of life of junior high school students. FP 2017; 17(1); 14-22

Streszczenie
Wprowadzenie. Nadwaga i otyłość obecnie stanowią poważne zagrożenie zarówno w Polsce, jak i na świecie. Dotykają one nie tylko osób dorosłych. Z roku na rok powiększa się liczba dzieci i młodzieży borykających się z problemem nadwagi lub otyłości. Nieakceptowanie własnego ciała może przyczynić się do obniżenia jakości życia u tych osób. Ważnym aspektem staje się regularnie podejmowana aktywność fizyczna.
Cel pracy. Badanie wpływu masy ciała i aktywności fizycznej na jakość życia młodzieży gimnazjalnej.
Materiał i metoda. Badania wykonano u 57 osób (w tym 29 dziewczynek i 28 chłopców), w wieku od 12-15 lat (średnia 13,75 roku). W badanej grupie przeprowadzono ankietę dotyczącą aktywności fizycznej, Inwentarz poczucia własnej wartości CSEI S. Coopersmitha oraz wykonano cztery testy sprawnościowe.
Wyniki. Po zebraniu danych i analizie wyników nie zaobserwowano obniżenia jakości życia osób, u których BMI przekraczało górną granicę normy.
Wnioski. Nadmierna masa ciała nie powoduje obniżenia jakości życia nastolatków.
Poziom aktywności fizycznej nie wpływa na jakość życia młodzieży.
Częstość aktywności fizycznej znacząco wpływa na samoocenę i poczucie własnej wartości.

Słowa kluczowe:
jakość życia, BMI, otyłość, aktywność fizyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Metoda wartościowania wypowiedzi o kształceniu postaw studentów fizjoterapii na gruncie metaetyki

Wojciech Kiebzak, Michał Kosztołowicz, Magdalena Rusin, Marek Kiljański, Małgorzata Kiebzak

W. Kiebzak, M. Kosztołowicz, M. Rusin, M. Kiljański, M. Kiebzak – Methodology of Assessing Certain Statements Regarding the Formation of Attitudes in Students of Physiotherapy, on the Basis of Metaethics. FP 2016; 16(4); 62-70

Streszczenie

Wstęp. W fizjoterapii tak jak w przypadku innych zawodów medycznych oprócz zdobywania wiedzy i osiągania umiejętności zawodowych istotną rolę odgrywa etyka zawodowa.
Cel pracy. Celem pracy jest weryfikacja wypowiedzi studentów fizjoterapii o przedmiotach (dyscyplinach) humanistycznych, które powinny mieć wpływ na kształcenie postawy etycznej.
Materiał i metodyka. Materiał obejmował grupę 141 osób, będących studentami fizjoterapii. Badania zostały przeprowadzone w na przełomie 2015/2016 roku. Technikami badawczymi zastosowanymi w ramach tej pracy była ankieta. Do interpretacji wyników zastosowano test chi-kwadrat (χ2).
Wyniki. Wyniki badań wskazują, iż istnieje przeciętna zależność pomiędzy przedmiotami humanistycznymi i ich wpływem na postawę etyczną. Uznanie wśród studentów fizjoterapii uzyskała psychologia oraz komunikacja interpersonalna. Stąd wynika, że przyczyną, która świadczy o braku wpływu przedmiotów humanistycznych na kształcenie postawy studentów fizjoterapii wobec pacjentów, jest brak komunikacji interpersonalnej, wymiennej, a tym samym nie eksponowanie wiedzy psychologicznej w komunikacji.

Słowa kluczowe:

Fizjoterapia, etyka, komunikacja interpersonalna, psychologia, edukacja humanistyczna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Dobro kultury jako podstawa kultury i etyki

Wojciech Kiebzak, Michał Kosztołowicz, Magdalena Rusin, Marek Kiljański, Małgorzata Kiebzak

W. Kiebzak, M. Kosztołowicz, M. Rusin, M. Kiljański, M. Kiebzak – Cultural Good as the Basis of Culture and Ethics. FP 2016; 16(4); 48-60

Streszczenie

Wstęp. Na kulturę etyczną grupy zawodowej fizjoterapeutów składają się ich postawy i przekonania etyczne na każdym etapie kształcenia oraz pracy zawodowej. Kulturę zawodu można tworzyć poprzez wprowadzenie odpowiedniego programu etycznego. Kultura i etyka wzajemnie się uzupełniają, wzmacniają nowe zasady i postawy ludzkie. Kultura odgrywa znaczącą rolę w życiu każdej grupy zawodowej oferując wspólny język i sposób zachowania.
Cel pracy. Celem pracy było znalezienie metody do wyodrębnienia ze zdań pytajnych pojęcia dobra kultury.
Materiał i metodyka. Materiał obejmował grupę 141 osób, będących studentami fizjoterapii. Badania zostały przeprowadzone na przełomie 2015/2016 roku. Techniką badawczą zastosowaną w pracy była ankieta. Metodą, którą zastosowano do opracowania wyników jest test chi-kwadrat (χ2)
Wyniki. Wyniki pokazały, że dla studentów fizjoterapii dobrem kultury jest szacunek dla zdrowia, uprzejmość, kultura bycia, takt, uprzejmość i odpowiedzialność, wartości te jednak pozostają w słabej zależności z zadowoleniem ze studiowania fizjoterapii.
Wniosek. Dobro kultury służy w sensie pozytywnym człowiekowi poprzez istnienie triady etycznej, która powinna prowadzić do efektywnej działalności pozytywnej: człowiek-człowiek.

Słowa kluczowe:

fizjoterapia, postawa etyczna, dobru kultury, kształcenie, studenci fizjoterapii

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Jak pomóc osobom niepełnosprawnym w poprawie ich codziennego życia? – raport z badań z użyciem Racjonalnej Terapii Zachowania

Aleksandra Sierant, Monika Łętocha, Paweł Grzybek, Kamila Pytowska, Anna Wiśniewska-Małek, Marek Kiljański, Wojciech Kiebzak

A. Sierant, M. Łętocha, P. Grzybek, K. Pytowska, A. Wiśniewska-Małek, M. Kiljański, W. Kiebzak – How to Help Persons with Disabilities to Improve Their Everyday Life? – Report from Study with the Rational Behavior Therapy Application. FP 2016; 16(4); 40-46

Streszczenie

Wstęp. Osoby niepełnosprawne doświadczają w codziennym życiu wielu obciążeń / doświadczeń / zdarzeń stresowych. Stanowi niepełnosprawności często towarzyszy utrata pracy i społeczna izolacja, ponadto bariery architektoniczne w znaczący sposób utrudniają życie osób niepełnosprawnych i obniżają jego jakość. Osoby niepełnosprawne są szczególnie narażone na zachorowanie na depresję i wystąpienie myśli samobójczych, dlatego należy otoczyć je szczególną opieką. W związku z tym istnieje potrzeba znalezienia metody i systemu wsparcia, który będzie skuteczny w pomocy terapeutycznej dla tej grupy osób. Potwierdzoną skuteczność w leczeniu stanów kryzysowych, w tym zaburzeń psychicznych, a także zwalczania stresu dnia codziennego, mają metody poznawczo-behawioralne. Racjonalna Terapia Zachowania jest metodą poznawczo-behawioralną stworzoną przez profesora Maxie Maulsby dla pacjentów z zaburzeniami psychicznymi oraz osób doświadczających stanów kryzysowych. Celem tej metody jest przeformułowanie myślenia na bardziej przystosowawcze, co w rezultacie powoduje zmniejszenie nasilenia negatywnych emocji, a także niepożądanych zachowań.
Cel. Celem pracy jest ocena metody RTZ w pracy z osobami niepełnosprawnymi.
Materiał i metoda. Badaniu poddano 13 osób niepełnosprawnych w wieku aktywności zawodowej w wieku od 30 do 52 lat, średnia wieku 41 lat, odchylenie standardowe 6,13. Za pomocą termometru dystresu zmierzono poziom stresu oraz dyspozycyjnego optymizmu przed i po 2-dniowych warsztatach RTZ. W ramach warsztatów osoby niepełnosprawne otrzymywały przydatne informacje dotyczące mechanizmu funkcjonowania emocji oraz metod radzenia sobie ze stresem, następnie wykonywały ćwiczenia pod okiem doświadczonych terapeutów, interwencja była wzbogacona przez projekcje filmów ilustrujących przedstawiony materiał.
Wyniki. Stwierdzono istotną średnią redukcję poziomu stresu z 7,54 przed warsztatami RZT do 2,62 po warsztatach. Średnia częstotliwość wszystkich badanych problemów (praktycznych, rodzinnych, emocjonalnych, fizycznych) uległa zmniejszeniu. Zauważono istotny wzrost poziomu optymizmu po zastosowaniu terapii.
Wniosek. Otrzymane wyniki potwierdzają wstępną przydatność metody RTZ w pomocy osobom niepełnosprawnym. Jednakże potrzebne są dalsze badania wieloośrodkowe mające charakter podłużny, które potwierdzą skuteczność takich interwencji.

Słowa kluczowe:

Stres, Terapia poznawczo-behawioralna, RTZ, Niepełnosprawność, Problemy emocjonalne, Restrukturyzacja poznawcza

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 … 4 5 6 7