Wpływ haloterapii i urządzenia Acapella na funkcje wentylacyjne u mężczyzn z przewlekłą obturacyjną chorobą płuc: badanie z randomizacją

Tarek Abo Elmaged Mohammed, Nesreen Ghareeb Elnahas, Akram Abdel-Aziz said, Alaa Eldin Omar Shelby

Tarek Abo Elmaged Mohammed, Nesreen Ghareeb Elnahas, Akram Abdel-Aziz said, Alaa Eldin Omar Shelby – Effects of the halotherapy versus Acapella device on the ventilatory functions in men patients with chronic obstructive pulmonary diseases: A randomized trial. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 132-137

Streszczenie
Cel. Celem pracy było porównanie wpływu haloterapii oraz urządzenia Acapella jako metody oczyszczania dróg oddechowych na odpowiedź funkcji wentylacyjnej u mężczyzn chorych na POChP. Materiały i metody. W badaniu wzięło udział czterdziestu mężczyzn z umiarkowaną POChP na podstawie pomiarów spirometrycznych (umiarkowane 50% ≤ FEV1 < 80% przewidywanej). Wybrano ich z poradni klatki piersiowej szpitala policyjnego. Ich wiek wahał się od 40 do 60 lat, a wskaźnik masy ciała wynosił 25–30 kg/m2. Zostali oni losowo przydzieleni do dwóch grup. Grupa (A) była poddawana leczeniu urządzeniem Acapella połączonemu z rutynową fizjoterapią klatki piersiowej, w tym (oddychanie przeponowe, oddychanie z zaciśniętymi wargami i cykl aktywnego oddychania) przez 8 kolejnych tygodni, przez 24 sesje, 3 razy w tygodniu, po 50 minut na sesję 2 serie na sesję. Grupa (B) była poddawana haloterapii z naturalną solą oraz rutynowej fizjoterapii klatki piersiowej (w tym oddychanie przeponowe, oddychanie z zamkniętymi ustami i cykl aktywnego oddychania) przez 8 kolejnych tygodni, przez 24 sesje, 3 razy w tygodniu, 50 minut na każdą sesję, 2 serie na każdą sesję. Parametry wentylacyjne (FEV1, FVC i FEV1/FVC), dystans 6-minutowego marszu (6MWD) oraz stan zbadany za pomocą testu oceny POChP (CAT) mierzono przed i po 8 tygodniach treningu. Wyniki. Analiza statystyczna przy użyciu sparowanego testu t między wynikami przed i po treningu wykazała, że grupy (A) i (B) wykazały istotny wzrost parametrów wentylacji (FEV1%, FVC% i FEV1/FVC%) w grupie A (7,06%, 1,51% , 5,78%) i w grupie B (6,7%, 1,95%, 4,96%), oraz wzrost dystansu 6-minutowego marszu z (16,89%) dla grupy A i (14,5%) dla grupy B oraz znaczącą poprawę w zakresie stanu wg CAT po leczeniu: (22,8%) dla grupy A i (20,28%) dla grupy B. Porównując wyniki między dwiema badanymi grupami, nie stwierdzono istotnej różnicy w średnich wartościach po badaniu we wszystkich mierzonych zmiennych między dwiema grupami (A) i (B). Wnioski. Zarówno haloterapia, jak i urządzenie Acapella są podobnie skuteczne w zakresie parametrów wentylacji, teście dystansu 6-minutowego marszu i teście oceny POChP (CAT).
Słowa kluczowe
POChP, haloterapia, urządzenie Acapella
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczenia kończyn górnych na przepływ krwi u pacjentów hemodializowanych: randomizowana kontrolowana próba

Fatma Mahmoud Taha Mohamed, Nesreen Ghareeb Elnahas, Zahra Mohamed Hassan Serry, Sahier Omar El-Khashab

Fatma Mahmoud Taha Mohamed, Nesreen Ghareeb Elnahas, Zahra Mohamed Hassan Serry, Sahier Omar El-Khashab – Effect of Upper Limb Exercises on Blood Flow in Hemodialysis Patients: A Randomized Controlled Trial. Fizjoterapia Polska 2021; 21(1); 140-146

Streszczenie
Informacje podstawowe. Pacjenci z niewydolnością nerek wykazują znaczny spadek przepływu krwi (w średnicach, prędkości końcoworozkurczowej i szczytowej prędkości skurczowej tętnic łokciowych, promieniowych, ramiennych i żyle odpromieniowej), a także wydolności funkcjonalnej (w danych dotyczących siły uścisku dłoni, akcji serca, saturacji) co miało głęboki wpływ na podstawowe, niezbędne czynności pacjentów w ciągu dnia. Ćwiczenia fizyczne mogą być skuteczne w spowolnieniu tempa lub nawet odwróceniu tego spadku. Cel. Zbadanie wpływu ćwiczenia kończyn górnych (zgięcie i wyprost nadgarstka, zgięcie i wyprost łokcia i otwarcie i zamknięcie dłoni) na przepływ krwi u pacjentów poddawanych hemodializie. Materiały i metody. Sześćdziesięciu mężczyzn poddawanych hemodializie uczestniczyło w badaniu. Byli oni pacjentami centralnego szpitala Al-Badrashin w Gizie; wiek pacjentów wahał się od 40 do 50 lat; byli to pacjenci z PChN. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do dwóch równych grup: grupy badanej i kontrolnej. Grupa badana, która otrzymywała leki, była poddawana hemodializie, wykonywała ćwiczenia oddechowe i ćwiczenia kończyn górnych trzy razy w tygodniu przez sześć tygodni. Natomiast grupa kontrolna również otrzymywała leki, była poddawana hemodializie, ale nie wykonywała treningu. Oceny pacjentów dokonano za pomocą maszyny ultradźwiękowej sonoscape, pulsoksymetru i ręcznego dynamometru hydraulicznego przed i po badaniu. Wyniki. Wyniki ujawniły, że wszystkie oceniane parametry poza akcją serca wykazały statystycznie istotną poprawę w grupie badanej w porównaniu z grupą kontrolną: saturacja, średnice, prędkość końcoworozkurczowa i szczytowa prędkość skurczowa w tętnicy ramieniowej, łokciowej, promieniowej i żyle odpromieniowej oraz w zakresie siły uścisku dłoni (odpowiednio 5,87; 11,17; 30,39; 11,11; 19,44; 12,89; 10,14; 16,11; 6,55; 22,32; 10,82; 17,11; 0,75 i 36,32). Nie zaobserwowano istotnych zmian po leczeniu pomiędzy obiema grupami w zakresie akcji serca, prędkości końcoworozkurczowej tętnic łokciowych i promieniowych. Wniosek. Można stwierdzić, że ćwiczenia angażujące kończynę górną poprawiają przepływ krwi u pacjentów poddawanych hemodializie.
Słowa kluczowe
niewydolność nerek, hemodializa, ćwiczenia kończyn górnych, przepływ krwi
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim