Ocena funkcji stawu ramiennego po alloplastyce odwróconej – doniesienia wstępne

Ewelina Żyżniewska-Banaszak, Magdalena Gębska, Sebastian Sokołowski, Anna Sobczak, Łukasz Kołodziej

E. Żyżniewska-Banaszak, M. Gębska, S. Sokołowski, A. Sobczak, Ł. Kołodziej – Shoulder joint function evaluation after reverse total shoulder arthroplasty – preliminary reports . Fizjoterapia Polska 2021; 21(4); 142-151

Streszczenie
Wstęp. Fizjoterapia stanowi ważną część kompleksowego postępowania leczniczego u pacjentów po zabiegu odwróconej alloplastyki stawu ramiennego (ang. reverse total shoulder arthroplasty – RTSA). Pacjenci, kwalifikowani do zabiegu RTSA, zmagają się z dysfunkcjami stawu ramiennego o różnej etiologii – najczęściej z nienaprawialnym uszkodzeniem ścięgien stożka rotatorów. Celem fizjoterapii po RTSA jest przywrócenie utraconych funkcji stawu ramiennego w oparciu o celowany protokół usprawniania z uwzględnieniem zmienionych warunków biomechanicznych barku.
Materiały i metody. Materiał badany stanowiło 6 pacjentów po RTSA. U pacjentów przed zabiegiem i po odbytej rehabilitacji wykonano badanie, wykorzystując kwestionariusz Constanta. Model usprawniania wdrażano w dniu poprzedzającym zabieg operacyjny i kontynuowano przez 12 tygodni.
Wyniki. U każdego z pacjentów odnotowano poprawę ruchomości stawu ramiennego i zmniejszenie poziomu natężenia bólu.
Wnioski. Rehabilitacja po zabiegu RTSA poprawia funkcje stawu ramiennego wyrażoną zwiększeniem zakresu ruchomości stawu, eliminacją bólu i polepszeniem komfortu życia.
Słowa kluczowe:
staw ramienny, alloplastyka, ortopedia, rehabilitacja
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Dostępność i zastosowanie pedobarografii poprzez fundusz świadczeń gwarantowanych oraz w sektorze prywatnym – możliwości i ograniczenia; cz.1

Aleksandra Bitenc-Jasiejko, Krzysztof Konior, Katarzyna Kordus, Monika Brzózka, Andrzej Garstka, Marek Kiljański, Danuta Lietz-Kijak

A. Bitenc-Jasiejko, K. Konior, K. Kordus, M. Brzózka, A. Garstka, M. Kiljański, D. Lietz-Kijak – Availability and application of pedobarography within services offered by the guaranteed healthcare benefits fund and private sector — possibilities and limitations; part 1. Fizjoterapia Polska 2020; 20(2); 160-176

Streszczenie
Zmiany powstające w przebiegu wadliwej dystrybucji nacisku na część podeszwową stopy mogą skutkować rozwojem degradacji tkanek twardych i miękkich. Istnieje ścisły związek pomiędzy wzmożonym naciskiem w obrębie stóp a powstawaniem owrzodzeń i ran przewlekłych, w szczególności w przebiegu cukrzycy, neuropatii czuciowej i ruchowej. Pedobarografia znajduje szerokie zastosowanie w ocenie wartości nacisku oraz parametrów czasowo-przestrzennych podczas stania oraz podczas chodu. Przekłada się to na zastosowanie jej w ortopedii, rehabilitacji, zaopatrzeniu ortopedycznym oraz traumatologii i terapii wad postawy.
Pedobarografia stanowi usługę diagnostyczną niewysokospecjalistyczną (stosowana jest również przez kadrę nielekarską), dzięki czemu może być używana przez specjalistów wielu dziedzin. W większości krajów, w których profilaktyka chorób stóp, a w szczególności zespołu stopy cukrzycowej jest wysoce rozwinięta, pedobarografia stanowi podstawową usługę diagnostyczną. W Polsce znajduje się na liście świadczeń gwarantowanych NFZ od roku 2011. Niemniej istnieją przesłanki, że pedobarografia nie jest usługą powszechnie stosowaną, na co szczególny wpływ ma wiedza kadr medycznych w zakresie metody. Mając na uwadze, że stanowi ona znaczącą usługę diagnostyczną w profilaktyce chorób wynikających z wadliwej migracji nacisku, istotna jest analiza kierunków jej zastosowania i inferencja czynników, które determinują jej rozwój. Celem opracowania jest ocena dostępności usług pedobarografii oraz analiza czynników sprzyjających oraz ograniczających jej rozwój.

Słowa kluczowe:
pedobrografia, ortopedia, rehabilitacja, traumatologia, wady postawy, owrzodzenia, neuroosteoartropatia Charcota, indywidualne wkładki ortopedyczne

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim