Wstęp. Celem badań było określenie przydatności wybranych cech antropometrycznych w typowaniu rozwoju zaburzeń siły mięśni zginaczy palców rąk po radykalnej mastektomii. Materiał i metody. Analizie poddano 126 kobiet operowanych radykalnie z powodu raka piersi. U wszystkich dokonano oceny siły zginaczy palców ręki przed zabiegiem oraz po operacji w trakcie 12-miesięcznej kontroli. Wyniki badań siły mięśniowej odniesiono do 15 cech antropometrycznych. Wyniki. Z przeprowadzonych badań wynika, że po operacji u 23,8% kobiet, żadna z pooperacyjnych prób siłowych nie osiągnęła zakresu wartości referencyjnych. Stwierdzono, że kobiety wykazujące pooperacyjne osłabienie siły mięśniowej, różnią się istotnie statystycznie średnimi wartościami masy ciała i wskaźników BM oraz Queteleta od kobiet, u których siła mięśniowa po przebytej radykalnej mastektomii powraca do normy. Wnioski. U 23,8% kobiet leczonych radykalną mastektomią utrzymuje się wyraźne osłabienie siły mięśniowej. Spadek siły chwytu najsilniej koreluje z masą ciała (współczynnik korelacji 0,67). Pooperacyjnemu obniżeniu zdolności siłowych ręki sprzyja w sposób znamienny statystycznie duża masa ciała (>71,1 kg) oraz wysokie wartości wskaźnika BN (>29,8) i Queteleta (>412).