Tag: Rajeswari Muthusamy

Skuteczność wzmocnionego sprzężenia zwrotnego w wirtualnym środowisku dla rehabilitacji kończyny górnej w ostrym udarze

Hemayuthika Loganathan, Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran

Hemayuthika Loganathan, Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran – Effectiveness of reinforced feedback in virtual environment for upper limb rehabilitation in acute stroke –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 146-153

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8k5q

Streszczenie
Tło. Zespół cieśni nadgarstka (CTS) jest znaczącym problemem zdrowotnym, który może ograniczać aktywność i zdolności kobiet w okresie połogu zarówno w życiu osobistym, jak i zawodowym. Cel. Porównanie skuteczności terapii laserem niskiej mocy (LLLT) i ultradźwięków pulsacyjnych (US) w łagodzeniu objawów CTS po porodzie. Metody. Czterdzieści osiem kobiet z łagodnym do umiarkowanego CTS zostało podzielonych na trzy grupy. Oprócz ćwiczeń nadgarstka, grupa (A) (n = 16) otrzymała terapię laserem niskiej mocy, grupa (B) (n = 16) otrzymała ultradźwięki pulsacyjne, a grupa (C) (n = 16) wykonywała tylko ćwiczenia nadgarstka. Dla wszystkich grup, zabiegi były aplikowane na dotkniętą rękę, trzy sesje tygodniowo przez cztery tygodnie. Wszystkie kobiety po porodzie były oceniane przed i po terapii za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS) dla intensywności bólu, Kwestionariusza Bostońskiego na CTS (BCTS) dla diagnozy objawów CTS, elektromiografii dla pomiaru prędkości przewodzenia motorycznego (MCV) i czuciowego (SCV), motorycznego opóźnienia dystalnego (MDL) oraz szczytowego opóźnienia czuciowego (SPL), oraz dynamometru chwytu ręki dla oceny siły chwytu ręki. Wyniki. Wszystkie zmierzone parametry wykazały znaczącą poprawę we wszystkich trzech grupach po terapii w porównaniu do stanu przed terapią. Porównanie międzygrupowe wykazało wysoce znaczący spadek wartości VAS, BCTS i SPL oraz znaczący wzrost SCV i siły chwytu ręki między grupami A i C na korzyść grupy A oraz między grupami B i C na korzyść grupy B, podczas gdy znaczące zmiany w MDL i MCV zaobserwowano tylko między grupami A i C na korzyść grupy A (p < 0,05), bez znaczących różnic we wszystkich mierzonych parametrach między grupami A i B (P > 0,05). Wnioski. Zarówno terapia laserem niskiej mocy, jak i ultradźwięki pulsacyjne są skutecznymi metodami, które mogą być stosowane jako efektywna terapia zachowawcza w łagodzeniu objawów CTS po porodzie.
Słowa kluczowe
dysfunkcja kończyny górnej, ostry udar, rzeczywistość wirtualna, sprzężenie zwrotne wzrokowe, SEMG
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń wzmacniających chwyt dłoni na motorykę małą u dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu

Mohandass G., Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran


Mohandass G., Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran – Hand grip strengthening exercises on fine motor skills in children with autism spectrum disorder. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 134-140

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B63F

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Zaburzenia ruchowe u osób ze spektrum autyzmu (ASD) objawiają się zarówno opóźnieniami, jak i deficytami, z opóźnieniami występującymi w obszarach motoryki dużej, motoryki małej i mowy oraz deficytami w zakresie koordynacji, kontroli postawy i chodu. Funkcjonalna motoryka mała zależy od siły chwytu dłoni (HGS), która bywa ograniczona. Strategie terapeutyczne koncentrują się przede wszystkim na kwestiach integracji sensorycznej, a HGS nie jest kompleksowo ukierunkowany na poprawę umiejętności motorycznych w zakresie motoryki małej (FMS).
Cel. Celem badania była analiza wpływu ćwiczeń wzmacniających chwyt dłoni na poprawę FMS u dzieci z ASD.
Materiał i metody. Niniejsze badanie interwencyjne przeprowadzono na 27 dzieciach z ASD, z Vidya sudha – Centrum dla dzieci ze specjalnymi potrzebami. Po włączeniu dzieci do badania poziom FMS oceniono za pomocą Skali Rozwoju Motorycznego Peabody (PDMS-2), a HGS określono ilościowo za pomocą Wigorymetru Martin. Grupa kontrolna była poddawana terapii konwencjonalnej, a grupa interwencyjna wykonywała ćwiczenia wzmacniające chwyt dłoni wraz z rutynową terapią przez okres 6 tygodni. Następnie ponownie oceniono HGS i FMS przy użyciu tych samych miar wyników.
Wyniki. Sparowany test t wykazał statystycznie istotną zmianę HGS w grupie interwencyjnej i FMS w obu grupach z p < 0,05. Niesparowany test t wykazał statystycznie istotną zmianę HGS i FMS z p < 0,05 w grupie interwencyjnej w porównaniu z grupą kontrolną.
Wniosek. Ćwiczenia wzmacniające chwyt dłoni poprawiają HGS i pozytywnie wpływają na FMS, i mogą zostać włączone do standardowego planu opieki w rehabilitacji dzieci z ASD.
Słowa kluczowe
upośledzenia motoryczne, umiejętności motoryczne w zakresie motoryki małej, siła chwytu dłoni, Skala Rozwoju Motorycznego Peabody
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie oceny wizualnej i goniometrycznej oraz analiza różnic między badaczami w ocenie skali Amiel-Tison u niemowląt wysokiego ryzyka

K. P. Rupasree, Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran, C.Arockia Pramila, N. Udayakumar

K. P. Rupasree, Rajeswari Muthusamy, Sivakumar Ramachandran, C.Arockia Pramila, N. Udayakumar – Comparison of visual and goniometric assessment and analysis of inter observer difference in assessing amiel tison angles in high risk infants. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 38-42

Streszczenie
Wprowadzenie. Niemowlęta wysokiego ryzyka (HRI) są bardziej podatne na opóźnienia neurorozwojowe i wymagają okresowej oceny rozwoju w pierwszym roku życia, aby zapobiec i zidentyfikować deficyt neuromotoryczny we wczesnym wieku. Kliniczna metoda wizualna jest powszechnie stosowana w ocenie napięcia mięśniowego za pomocą skali Amiela-Tisona (ATA) u niemowląt wysokiego ryzyka, ale błędna interpretacja skali ATA może mieć konsekwencje w identyfikacji i leczeniu subtelnych odchyleń napięciowych. Niniejsze badanie ma na celu porównanie oceny wizualnej i goniometrycznej oraz różnic między badaczami w ocenie napięcia mięśniowego za pomocą skali ATA u niemowląt wysokiego ryzyka.
Metody. W badaniu wzięło udział 37 niemowląt wysokiego ryzyka spełniających kryteria włączenia do badania oraz dwóch fizjoterapeutów o podobnych kwalifikacjach, pracujących w obszarze pediatrii. Pierwszy oceniający oceniał kąty ATA wizualnie, a następnie goniometrycznie, następnie drugi oceniający dokonywał tej samej oceny.
Wyniki. Do porównania różnicy między oceną goniometryczną i wizualną zastosowano niesparowany test t, który wykazał statystycznie istotną różnicę przy p < 0,05. Do analizy różnicy między badaczami wykorzystano test współczynników korelacji wewnątrzklasowej. Kąty przywodzenia i pięta do ucha wykazywały doskonałą korelację, a kąt podkolanowy wykazywał dobrą korelację z wartościami ICC wynoszącymi odpowiednio 0,97, 0,91 i 0,79.
Wniosek. Wynik pokazuje, że różnica w ocenie wizualnej między badaczami jest akceptowalna, ale podkreśla, że osoba oceniająca powinna zdobyć doświadczenie w wizualnej ocenie kątów, początkowo za pomocą goniometru, aby zapobiec błędnej interpretacji, która mogłaby zmniejszyć różnicę między ocenami wizualnymi i goniometrycznymi na późniejszym etapie
Słowa kluczowe
niemowlęta wysokiego ryzyka, skala Amiel-Tison, ocena wizualna, różnica między badaczami
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Siła chwytu dłoni oraz zdolności w zakresie motoryki małej w zaburzeniu ze spektrum autyzmu

Rajeswari Muthusamy, Ramachandran Padmanabhan, Binu Ninan, Sailakshmi Ganesan

Rajeswari Muthusamy, Ramachandran Padmanabhan, Binu Ninan, Sailakshmi Ganesan – Hand Grip Strength and Fine Motor Skills in Autism Spectrum Disorders. Fizjoterapia Polska 2020; 20(4); 72-77

Streszczenie

Informacje podstawowe. Zaburzenie ze spektrum autyzmu (ASD) jest przede wszystkim uważane za zaburzenie psychiatryczne, ale są z nim związane cechy fizyczne. Zaburzenia motoryczne objawiają się zarówno opóźnieniami, jak i deficytami, z opóźnieniami stwierdzanymi w zakresie motoryki dużej, motoryki małej i mowy oraz deficytami w praktyce, koordynacji i chodzie. Funkcje motoryki dużej rozwijają się z czasem, ale nadal stwierdza się, że motoryka mała jest opóźniona nawet w wieku trzech lat. Siła chwytu dłoni w ASD jest mniejsza, co może być jednym z zależnych czynników czynnościowych zadań motorycznych. Zakres osłabienia mięśni i jego wpływ na zdolności motoryczne nie są jasne, a zapewniłyby wgląd w fizyczne ograniczenia dziecka i plan opieki.
Cel. Celem badania było określenie stopnia osłabienia mięśni dłoni oraz wpływu siły chwytu dłoni na zdolności motoryczne u dzieci z ASD.
Materiały i metody. Niniejsze badanie przekrojowe przeprowadzono na 65 dzieciach z ASD, które spełniły kryteria włączenia. Badanych rekrutowano z Vidyasudha – Centrum dla dzieci ze specjalnymi potrzebami. Do badania włączono dzieci, u których rozpoznano ASD ze Skalą Oceny Autyzmu Dziecięcego. Poziom FMS oceniano za pomocą Skali rozwoju motorycznego Peabody (PDMS-2), a siłę chwytu określano za pomocą Vigorimetru Martina.
Wyniki. Analiza niesparowanego testu t wykazała statystycznie istotną zmianę HGS pomiędzy wartościami normatywnymi Vigorimetru Martina w populacji indyjskich dzieci z ASD na poziomie p < 0,05. Korelacja Pearsona wykazała silną dodatnią korelację między umiejętnościami w zakresie motoryki małej a siłą chwytu dłoni z wartością r > 0,7 i p ≤ 0,05.
Wniosek. Wynik wskazuje znaczące osłabienie siły chwytu dłoni z dodatnią korelacją umiejętności w zakresie motoryki małej u dzieci z ASD. Wynik wymaga rutynowej oceny siły mięśni i użycia Vigorimetru Martina do oceny siły chwytu dłoni u dzieci z ASD, a następnie ćwiczeń wzmacniających w celu poprawy codziennej aktywności i osiągnięcia funkcjonalnej niezależności.

Słowa kluczowe:
Zaburzenia ze spektrum autyzmu, zdolności w zakresie motoryki małej, siła chwytu dłoni, skale rozwoju motorycznego Peabody, Vigorimetr Martina
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim