Cel. Ocena wpływu wcześnie wprowadzonej terapii laserowej niskiego poziomu (LLLT) na tworzenie się blizny po ranie pooperacyjnej i zakres ruchu (ROM) stawów międzypaliczkowych (IP) po chirurgicznej naprawie uszkodzenia ścięgna zginacza ręki.
Materiał i metody. Trzydziestu pacjentów płci męskiej w wieku od 20 do 40 lat, którzy przeszli jednostronną naprawę ścięgna zginacza ręki w strefie 2, przydzielono losowo do dwóch równych grup po 15 pacjentów w każdej. Grupa (A) (grupa terapii laserowej) była poddawana terapii LLLT oprócz pooperacyjnej opieki medycznej, podczas gdy grupa (B) (grupa kontrolna) otrzymała tylko pooperacyjną opiekę medyczną. Rezultaty dotyczyły głównie koloru, pigmentacji, elastyczności i wysokości blizn, które zostały zmierzone za pomocą skali Vancouver Scar Scale (VSS). Ponadto, obliczono Total Active Motion (TAM) dłoni, gdzie pomiarów dokonano za pomocą goniometru ręcznego. Oceny dokonano po 4 tygodniach i 12 tygodniach po operacji.
Wyniki. Porównując wyniki po 12 tygodniach i po 4 tygodniach zaobserwowano, że w obu grupach nastąpił znaczny spadek na skali VSS i znaczny wzrost w zakresie (TAM) (p < 0,001). W porównaniu z grupą kontrolną po 4 i 12 tygodniach, grupa, u której zastosowano terapię laserową miała znacznie lepsze wyniki na skali VSS i znacząco wyższy TAM (p < 0,01)
Wniosek. Wczesne zastosowanie terapii LLLT po chirurgicznej naprawie ścięgna zginacza poprawia TAM i minimalizuje powstawanie blizn.

Słowa kluczowe:
naprawa ścięgien zginaczy, terapia laserowa niskiego poziomu, profilaktyka blizn, strefa 2, rana pooperacyjna