Tag: Soheir Shehata Rezkallah

Wpływ rehabilitacji przedsionkowej na stabilność postawy u pacjentów z udarem w przednim obszarze unaczynienia: randomizowane badanie kontrolowane

Ahmed Said Abd Elwahed, Wadida Hassan Abd Elkader, Soheir Shehata Rezkallah, Ehab Shaker Belal, Ahmed Ismaeil Abbas

Ahmed Said Abd Elwahed, Wadida Hassan Abd Elkader, Soheir Shehata Rezkallah, Ehab Shaker Belal, Ahmed Ismaeil Abbas – Effects of vestibular rehabilitation on postural stability in anterior circulation stroke patients: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 172-181

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Brak stabilności postawy po udarze w przednim obszarze unaczynienia jest uważany za główną przyczynę upadków i zależności funkcjonalnej. Ostatnio zwrócono szczególną uwagę na mechanizmy odzyskiwania równowagi w pozycji stojącej po udarze. Dowody potwierdzają skuteczność rehabilitacji przedsionkowej u pacjentów z centralnymi zaburzeniami przedsionkowymi. Cel. Randomizowane kontrolowane badanie zostało zaprojektowane w celu zbadania wpływu rehabilitacji przedsionkowej na stabilność postawy u pacjentów po udarze w przednim obszarze unaczynienia. Metody. Trzydziestu sześciu pacjentów (27 mężczyzn, 9 kobiet) w wieku od 44 do 72 lat ze zdiagnozowanym udarem w przednim obszarze unaczynienia zostało włączonych i przydzielonych losowo do dwóch podobnych grup: grupa eksperymentalna (A) poddawana rehabilitacji przedsionkowej i leczeniu konwencjonalnemu, 3 sesje tygodniowo przez sześć kolejnych tygodni; grupa konwencjonalna była poddawana tylko leczeniu konwencjonalnemu. Wszyscy pacjenci byli oceniani pod kątem stabilności postawy za pomocą testu organizacji sensorycznej i skali równowagi Berga oraz sprawności chodu za pomocą testu „wstań i idź” na początku i po 6 tygodniach na końcu procesu rehabilitacji. Wyniki. Analiza statystyczna z wykorzystaniem metody mieszanej MANOVA wykazała, że istniała statystycznie istotna różnica (p < 0,05) we wszystkich zmiennych wynikowych dla obu grup na korzyść grupy VR, zwłaszcza w zakresie SOT5, SOT6, podczas gdy nieistotne różnice między grupami zaobserwowano w zakresie zmiennej SOT1. Wniosek. Rehabilitacja przedsionkowa może być obiecującym podejściem, jeśli jest zintegrowana ze standardowym programem rehabilitacji mającym na celu poprawę kontroli postawy po udarze w przednim obszarze unaczynienia wpływającym na obszar ciemieniowy wyspy.
Słowa kluczowe
rehabilitacja przedsionkowa, stabilizacja postawy, udar w przednim obszarze unaczynienia, kora ciemieniowa wyspy
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ czasu treningu z biofeedbackiem na moment obrotowy mięśni i ruch kolanowy po uwolnieniu półścięgna u dzieci ze spastycznym porażeniem czterokończynowym z porażeniem mózgowym: randomizowana, kontrolowana próba

Heba A. Bahey El- Deen, Radwa S. Abdul-Rahman, Magda Ramadan Zahran, Shaimaa Abdalaleem Abdelgeleel

Heba A. Bahey El- Deen, Radwa S. Abdul-Rahman, Magda Ramadan Zahran, Shaimaa Abdalaleem Abdelgeleel – Influence of biofeedback training time on muscle torque and knee excursion following semitendinosus release in spastic quadriplegic children with cerebral palsy: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 166-171

Streszczenie
Wstęp. Skrócenie przyśrodkowej części ścięgna podkolanowego stanowi poważne częste powikłanie u dzieci cierpiących na spastyczne czterokończynowe porażenie mózgowe. Cel. Celem badania było zbadanie skuteczności synchronizacji czasu treningu biofeedbacku po uwolnieniu ścięgna u dzieci z porażeniem mózgowym spastycznym z porażeniem czterokończynowym. Projekt. prospektywne, randomizowane, kontrolowane badanie z pojedynczą ślepą próbą. Miejsce: szpitale w Gizie i Kairze, w których operowano dzieci. Metody. Trzydzieści spastycznych dzieci z czterokończynowym porażeniem mózgowym obu płci w wieku od 7 do 9 lat (średnia = 8,2 ± 0,86 lat) zostało losowo przydzielonych do dwóch równych grup (A i B). Grupa kontrolna (A) ćwiczyła z wykorzystaniem elektromiograficznego biofeedbacku codziennie przez dwa tygodnie po zdjęciu opatrunku gipsowego, dodatkowo godzinę dziennie zaplanowanego programu fizjoterapii, podczas gdy grupa badana B ćwiczyła za pomocą elektromiograficznego biofeedbacku podczas unieruchomienia okres i przez dwa tygodnie po zdjęciu opatrunku gipsowego wraz z takim samym programem fizykoterapii jak grupa A. Szczytowy moment obrotowy prostowników kolana i kąt wychylenia kolana mierzono natychmiast i dwa tygodnie po zdjęciu odlewu za pomocą systemu izokinetycznego MERAC i elektrogoniometru. Wyniki. Wyniki wykazały istotny wzrost (P < 0,05) szczytowego momentu obrotowego prostowników kolana oraz wzrost ruchu kolana w grupie (B) bezpośrednio i po dwóch tygodniach od zdjęcia gipsu w porównaniu z wynikami grupy (A). po tym samym okresie. Wniosek. Zastosowanie treningu elektromiograficznego biofeedback w dwutygodniowym okresie unieruchomienia spowodowało wzmocnienie mięśnia czworogłowego i utrzymanie uzyskanego zakresu wyprostu kolana po rozluźnieniu mięśnia półścięgnistego u spastycznych dzieci z porażeniem czterokończynowym z mózgowym porażeniem dziecięcym.
Słowa kluczowe
porażenie mózgowe, spastyczne porażenie czterokończynowe, biofeedback, dynamometr
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Exergaming versus Aerobic Training Exercise on Natural Killer Cells in Normal Weight and Obese Children

Sahar Mahmoud Mohamed El Sayed, Mohsen Mohamed ElSayyad, Omaima M Kattabei, Soheir Shehata Rezkallah, Zainab Ali El-Saadany

Sahar Mahmoud Mohamed El Sayed, Mohsen Mohamed ElSayyad, Omaima M Kattabei, Soheir Shehata Rezkallah, Zainab Ali El-Saadany – Exergaming versus Aerobic Training Exercise on Natural Killer Cells in Normal Weight and Obese Children. Fizjoterapia Polska 2020; 20(5); 192-197

Streszczenie
Objectives. To compare the effect of exergaming versus aerobic exercise on natural killer (NK) cells in normal weight and obese children. Methods. Sixty children of both sexes were divided into four equal groups: exergaming normal weight group (A), exergaming obese group (B), aerobic normal weight group (C), and aerobic obese group (D). Both (A) & (B) groups played exergaming on Nintendo Wii. (C) & (D) groups performed moderate aerobic exercise. All groups practiced 3 sessions per week, for 4 weeks. The NK cell count and its subsets (CD56dim and CD56bright) in blood were evaluated pre- and post-exergame and aerobic exercise practice. Results. Wilcoxon test and Kruskal-Wallis test revealed that the NK cell count and CD56dim showed significant reductions within group (B) (p < 0.05), while they showed significant increases within group (D) post-treatment compared to pre-treatment(p < 0.05). However, CD56bright showed significant reductions within the four groups post-treatment compared to pre-treatment (p < 0.05). Between group comparison, pre- and post-treatment, revealed non-significant differences in NK cell count and its subsets (CD56dim and CD56bright) (p > 0.05). Conclusions. Exergaming has a significant suppressive effect in obese and not in normal weight children, while aerobic exercise has a significant boosting effect in obese and not in normal weight children. However, there were no significant differences between exergaming and aerobic exercise in NK cell count in normal weight and obese children. Exergaming may be considered a novel tool for a more active and healthy lifestyle, but it may not exert the same as more as traditional physical activity.
Słowa kluczowe:
Exergaming, aerobic exercise, natural killer cells, CD56dim, CD56bright
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim