temperatura skóry

Zmiany progu czucia pod wpływem pól magnetycznych różnych częstotliwości

J. Nowotny, A. Rudzińska, K. Bąk – Changes in sensory threshould under the influence of magnetic fields of varying frequency. Fizjoterapia Polska 2004; 4(1); 13-18

Streszczenie

Wstęp. Zabiegi stosowane w fizykoterapii działają poprzez różne czynniki fizyczne. Często jednak, bez względu na rodzaj wykorzystanego bodźca ich efekty są zbliżone. Najwięcej informacji jest na temat przeciwbólowego działania zabiegów fizykalnych, zwłaszcza ciepła egzogennego, bądź powstającego w ustroju pod wpływem np. energii elektromagnetycznej, które jest jednym z podstawowych celów ich stosowania. Mechanizmy takiego działania są różne, ale przeważnie prowadzą do zmniejszenia odczuwania dopływających do organizmu bodźców zewnętrznych. Celem pracy było sprawdzenie, na ile dostarczona energia elektromagnetyczna wpływa na zmiany czucia i na ile ma to bezpośrednio związek z czynnikiem cieplnym. W tym celu określano próg czucia. Materiał i metoda. Jako bodziec czuciowy wykorzystano impuls prądu elektrycznego o wzrastającej amplitudzie, aż do osiągnięcia progu czucia. Posłużono się metodyką zbliżoną do wykreślania krzywej i/t. Po badaniu wyjściowym wykonywano jeden z trzech zabiegów: pole magnetyczne, DMF, DKF. Dodatkowo dokonywano też pomiaru temperatury skóry przed i po zabiegu za pomocą pirometru. Po każdym zabiegu oraz w 15 i 30 minucie od jego zakończenia ponownie wyznaczano próg czucia.Wyniki i Wnioski. Wstępne wyniki badań sugerują, że pod wpływem jednorazowych zabiegów, bezpośrednio po zabiegu w większości przypadków występuje wzrost wrażliwości na bodziec elektryczny i utrzymuje się aż do końca okresu pomiarowego. Z bezpośrednich pomiarów temperatury skóry wynika, że uzyskane rezultaty niekoniecznie były powiązane z działaniem czynnika cieplnego. Sugeruje to również, że ciepło endogenne nie musi też dawać efektu przeciwbólowego.

Słowa kluczowe:

DMF, DKF, temperatura skóry

Invalid download ID.

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zmiany temperatury powierzchni skóry po nadźwiękawianiu ciągłym i impulsowym

Joanna Szymańska, Janusz Nowotny

Joanna Szymańska, Janusz Nowotny – Changes of skin temperature after ultrasounds continuous and impulse waves. Fizjoterapia Polska 2008; 8(2); 161-169

Streszczenie

Wstęp. Ultradźwięki (UD) wykorzystywane są w medycynie od około 70 lat. Mechanizm biologicznego działania ultradźwięków jest procesem złożonym i wielostronnym, a pochłonięta, w dostatecznej ilości, energia wywołuje w tkankach szereg reakcji. UD wykazują działanie termiczne i pozatermiczne i są one uważane za najważniejsze zabiegi o głębokim działaniu cieplnym. Efekty termiczne są stosunkowo łatwe do zaobserwowania, gdyż dochodzi do podwyższenia temperatury tkanek, jednak nie wszystkie skutki działania UD mogą być wyjaśnione tylko poprzez wpływ czynnika cieplnego. Wyjaśnienia tych działań doszukuje się obecnie w ich wpływie mechanicznym i fizykochemicznym, które ściśle ze sobą współistnieją. Celem pracy było określenie różnic temperatury powierzchni skóry po zabiegach ultradźwięków z zastosowaniem fali ciągłej i impulsowej oraz określenie czy fale te wywołują identyczne, czy różne reakcje konsensualne. Materiał i metoda. Badaniami objęto grupę 30 osób, u których w odstępach kilkudniowych wykonano lokalnie zabieg ultradźwięków przy użyciu fali ciągłej i impulsowej. Dodatkowo, przy użyciu pirometru służącego do bezkontaktowego pomiaru temperatury skóry, dokonano pomiaru temperatury powierzchni skóry po zabiegach. Wyniki. Wyniki badań sugerują, że pod wpływem jednorazowego zabiegu ultradźwięków przy użyciu fali ciągłej i impulsowej bezpośrednio po zabiegu występuje wzrost temperatury skóry, który utrzymuje się aż do końca okresu pomiarowego, zarówno w miejscu zabiegu jak i w miejscu oddalonym. Wnioski. Badania wykazały wpływ zabiegu ultradźwięków na wzrost temperatury powierzchni skóry. Zmiany w uciepleniu skóry potwierdzają występowanie zmian w miejscu zabiegu i w strefach reflektorycznych.