Tag: terapia falą uderzeniową

Wpływ terapii falą uderzeniową i ćwiczeń stabilizacji centralnej na leczenie bólu stawu krzyżowo-biodrowego po porodzie: randomizowane kontrolowane badanie

Shreen R Aboelmagd, Nermeen M Noaman, Mohamed A Awad, Hossam H Salem, Mohamed A Raafat, Nehad A. Abo-zaid

 

Shreen R Aboelmagd, Nermeen M Noaman, Mohamed A Awad, Hossam H Salem, Mohamed A Raafat, Nehad A. Abo-zaid – Effect of shock wave and core stability exercises on the treatment of postpartum sacroiliac joint pain: A randomized controlled trial — a comparative analysis with conventional therapies –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 376-382

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DWZOG

Streszczenie
Wprowadzenie. Ból stawu krzyżowo-biodrowego (SIJP) po porodzie znacząco wpływa na jakość życia kobiet. Choć powszechnie zaleca się ćwiczenia stabilizacji centralnej (CSEs), dodanie terapii falą uderzeniową (ESWT) może poprawić efekty leczenia. Celem niniejszego badania było określenie wpływu połączenia ESWT z CSEs na leczenie SIJP po porodzie.
Metody. Czterdzieści kobiet po porodzie z rozpoznanym SIJP zostało losowo przydzielonych do dwóch równych grup. Grupa kontrolna (A) wykonywała CSEs trzy razy w tygodniu przez sześć tygodni. Grupa badawcza (B) otrzymywała ESWT raz w tygodniu w połączeniu z tym samym programem CSEs przez sześć tygodni. Przed i po leczeniu oceniono intensywność bólu za pomocą wizualnej skali analogowej (VAS), wrażliwość na ból poprzez progowy nacisk na ból (PPT) mierzoną algometrią naciskową oraz stopień niepełnosprawności funkcjonalnej przy użyciu arabskiej wersji wskaźnika Oswestry (ODI).
Wyniki. W porównaniach wewnątrzgrupowych wykazano statystycznie istotne poprawy po leczeniu w porównaniu do wartości wyjściowych dla wszystkich zmiennych wynikowych (VAS, PPT i ODI) (p < 0,05). W porównaniach między grupami wykazano, że grupa badawcza (B) osiągnęła istotnie większą poprawę w zakresie VAS, PPT i ODI w porównaniu do grupy kontrolnej (A) po leczeniu (p < 0,0001).
Wnioski. Dodanie ESWT do CSEs jest skuteczniejszą metodą poprawy intensywności bólu, wrażliwości na ból i funkcjonalnej niepełnosprawności u kobiet z SIJP po porodzie niż same CSEs.
Rejestracja badania. ClinicalTrials.gov, retrospektywnie zarejestrowany numer ID NCT06124365
Słowa kluczowe
ból stawu krzyżowo-biodrowego po porodzie, terapia falą uderzeniową, ćwiczenia stabilizacji centralnej
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ terapii falą uderzeniową na nerwoból międzyżebrowo-ramienny po mastektomii: randomizowane kontrolowane badanie

Rehab Mohamed Ismail, Mohamed Mahmoud Abd El Khalek Khalaf, Hossam Abd El Kader El Fol, Noha M. Kamel

Rehab Mohamed Ismail, Mohamed Mahmoud Abd El Khalek Khalaf, Hossam Abd El Kader El Fol, Noha M. Kamel – Effect of extracorporeal shock wave therapy on intercostobrachial neuralgia post mastectomy: A randomized controlled trial –  Fizjoterapia Polska 2025; 25(1); 282-288

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG007DPNQ0

Streszczenie
Wprowadzenie. Nerwoból międzyżebrowo-ramienny to neuropatyczny, przewlekły ból, który może wystąpić jako konsekwencja chirurgicznego leczenia raka piersi. Negatywnie wpływa on na funkcjonowanie fizyczne oraz jakość życia pacjentek. Jednak leczenie bólu neuropatycznego za pomocą terapii falą uderzeniową (ESWT) pomaga minimalizować te problemy.
Cel. Celem badania było zbadanie wpływu ESWT u pacjentek z rozpoznanym nerwobólem międzyżebrowo-ramiennym po mastektomii.
Materiał i metody. Prospektywne, jednoślepe, randomizowane kontrolowane badanie zarejestrowane w bazie badań klinicznych (NCT06452615) obejmowało 52 kobiety w wieku 40–65 lat cierpiące na nerwoból międzyżebrowo-ramienny po zmodyfikowanej radykalnej mastektomii. Pacjentki zostały losowo przydzielone do grupy badawczej (ESWT), która otrzymywała dwie sesje ESWT tygodniowo oprócz standardowego leczenia farmakologicznego, oraz grupy kontrolnej, która otrzymywała jedynie standardowe leczenie. Terapia trwała osiem tygodni. Do oceny intensywności bólu, bólu neuropatycznego (pierwszorzędowy wynik) oraz zakresu ruchu (ROM) w stawie barkowym (drugorzędowy wynik) zastosowano skalę wzrokowo-analogową (VAS), kwestionariusz Douleur Neuropathique 4 (DN4) oraz goniometr. Pomiarów dokonano na początku badania (przed leczeniem) oraz po 4 i 8 tygodniach terapii w obu grupach.
Wyniki. Obie grupy wykazały istotne zmniejszenie wyników VAS i DN4, a zakres ruchu w zgięciu i odwiedzeniu znacznie się poprawił        (p < 0,001) w fazie post-I i II w porównaniu do wartości wyjściowych. Porównanie między grupami wykazało istotne zmniejszenie wyników VAS i DN4 (p < 0,05), a także znaczną poprawę ROM w zgięciu i odwiedzeniu (p < 0,01) w grupie ESWT w porównaniu do grupy kontrolnej w fazie post-I i II.
Wnioski. ESWT może skutecznie poprawiać stan pacjentek cierpiących na nerwoból międzyżebrowo-ramienny po mastektomii.
Słowa kluczowe
terapia falą uderzeniową, nerwoból międzyżebrowo-ramienny, mastektomia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ radialnej terapii falą uderzeniową na mięśnie zginacze stopy u dzieci ze spastycznością

Randa Mahmoud Abdelfattah, Amira Mohamed El-Tohamy, Momen ELsaied Elsagher, Marwa Hanafy Abo Omirah, Ahmed S. Awad

Randa Mahmoud Abdelfattah, Amira Mohamed El-Tohamy, Momen ELsaied Elsagher, Marwa Hanafy Abo Omirah, Ahmed S. Awad – The impact of radial extracorporeal shock wave therapy on the plantar flexor muscle in children with spasticity –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(5); 166-173

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG020CDFQT

Streszczenie Cel. Celem tego badania było ocenienie wpływu radialnej terapii falą uderzeniową na spastyczność mięśni zginaczy stopy oraz na zakres ruchu (ROM) stawu skokowego i zdolności funkcjonalne dzieci dotkniętych spastycznością. Spastyczność ma istotny wpływ na fizjologiczne upośledzenie dzieci z rozpoznaniem mózgowego porażenia dziecięcego (CP). Terapia falą uderzeniową została zaproponowana jako alternatywna metoda redukcji spastyczności u dziecięcych pacjentów z CP. Metody. W badaniu uczestniczyło dwadzieścia siedmioro dzieci z rozpoznaniem spastycznego CP, zarówno hemiplegicznych jak i diplegicznych, w wieku od 4 do 6 lat. Ich poziom spastyczności według zmodyfikowanej skali Ashwortha wahał się od 1 do 3. Oceny przed i po leczeniu obejmowały stosowanie spastyczności, miary funkcji motorycznych (GMFM) oraz cyfrowego goniometru. Wyniki. Zauważono znaczącą poprawę we wszystkich parametrach (p < 0,05), przy czym największe ulepszenia obserwowano w aktywnej dorsifleksji, stosunku H/M i GMFM zarówno przed, jak i po terapii falą uderzeniową (SWT). Wnioski. SWT okazała się korzystna w zarządzaniu hipertonicznymi mięśniami, co może pomóc dzieciom w zdobyciu większej autonomii i angażowaniu się w codzienne zadania.
Słowa kluczowe terapia falą uderzeniową, spastyczność, zakres ruchu kostki, stosunek H/M
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Terapia laserowa o wysokiej intensywności w porównaniu z terapią falą uderzeniową w leczeniu zespołu ciasnoty podbarkowej

Hend Mohamed Mahmoud, Mohammed Shawki Abdelsalam, Khaled E Ayad, Mona S Faggal

Hend Mohamed Mahmoud, Mohammed Shawki Abdelsalam, Khaled E Ayad, Mona S Faggal – High intensity laser therapy versus radial shock wave therapy in treatment of shoulder impingement syndrome. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 245-252

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20B475

Streszczenie
Tło. Ból ramienia jest bardzo powszechnym problemem w praktyce medycznej, zajmując trzecie miejsce po problemach z dolną częścią pleców i szyją. Uważa się, że zespół ciasnoty podbarkowej (SIS) jest najczęstszą przyczyną bólu ramienia, stanowiąc około 44% do 65% wszystkich problemów z tym obszarem. Cel. Porównanie efektów Terapii Laserowej o Wysokiej Intensywności (HILT) oraz Terapii Falą Uderzeniową (RSWT) w leczeniu zespołu ciasnoty podbarkowej (SIS). Metody. 45 pacjentów zostało losowo przydzielonych do trzech równych grup. Grupa A (n = 15) otrzymała HILT wraz z konwencjonalnym programem fizjoterapii, Grupa B (n = 15) otrzymała RSWT wraz z tym samym programem fizjoterapii, a Grupa C (n = 15) otrzymała tylko konwencjonalny program fizjoterapii. Oceny przeprowadzono przed i po leczeniu, używając Skali Wizualno-Analogowej (VAS), Indeksu Bólu i Niepełnosprawności Barku (SPADI) oraz elektrogoniometru do mierzenia zakresu ruchu zginania i odwodzenia ramienia. Wyniki. Test MANOVA wykazał istotne (P < 0.05) zmniejszenie VAS i SPADI oraz istotne (P < 0.05) zwiększenie zakresu ruchu zginania i odwodzenia ramienia we wszystkich trzech grupach. Porównania międzygrupowe wykazały, że grupa A osiągnęła znaczniejszą poprawę (P < 0.05). Wnioski: HILT wykazała wyższą skuteczność w porównaniu z RSWT pod względem redukcji bólu, poprawy funkcji oraz zwiększenia zakresu ruchu zginania i odwodzenia ramienia w leczeniu zespołu ciasnoty podbarkowej (SIS).

Słowa kluczowe
terapia laserowa o wysokiej intensywności, terapia falą uderzeniową, zespół ciasnoty podbarkowej (SIS)

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ oburęcznej intensywnej terapii ręka-ramię oraz terapii falą uderzeniową na funkcję dłoni i siłę chwytu u dzieci z jednostronnym dziecięcym porażeniem mózgowym

Amr A. Abo Gazya, Abdel Aziz A. Serief, Ayman Gouda Matar, Wael Shendy, Hamada Ahmed Hamada

Amr A. Abo Gazya, Abdel Aziz A. Serief, Ayman Gouda Matar, Wael Shendy, Hamada Ahmed Hamada – Impact of Hand-Arm Bimanual Intensive Therapy Versus Shock Wave Therapy on Hand Function and Grip Strength in Children with Hemiplegic Cerebral Palsy. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 92-98

Streszczenie
Informacje ogólne i cel. Oprócz upośledzenia jednostronnego, dzieci z jednostronnym porażeniem mózgowym mają upośledzone zdolności motoryczne. Niniejsze badanie zostało przeprowadzone w celu porównania wpływu oburęcznej intensywnej terapii ręka-ramię (HABIT) w porównaniu z terapią falą uderzeniową porażonej kończyny górnej u dzieci z jednostronnym porażeniem mózgowym dziecięcym. Materiał i metody. Trzydzieścioro dzieci z jednostronnym porażeniem mózgowym w wieku od 4 do 8 lat ze spastycznością rąk w zakresie od 1 do 1+ według zmodyfikowanej skali Ashwortha uczestniczyło w tym badaniu. Dzieci przydzielono losowo do dwóch równych grup badanych. Grupa A była poddawana opracowanemu programowi fizykoterapii i terapii falą uderzeniową (2000) podczas jednej sesji. Grupa B była poddawana temu samemu programowi fizykoterapii oraz oburęcznej terapii ramion. Obie grupy miały sesje terapeutyczne trzy razy w tygodniu przez trzy kolejne miesiące. Każde dziecko w obu grupach zostało poddane ocenie przed i po sugerowanym czasie trwania leczenia w celu wykrycia poziomu sprawności ręki za pomocą Peabody Developmental Test of Motor Proficiency (Test rozwojowy sprawności motorycznej), podczas gdy siła chwytu mierzona przy użyciu ręcznego dynamometru oraz aktywne odprowadzenie i zakres ruchu zewnętrznego były mierzone standardowym uniwersalnym goniometrem. Wyniki. Wyniki ujawniły nieistotne różnice przy porównywaniu średnich wartości przed leczeniem wszystkich badanych zmiennych dla obu grup (p> 0,05); zaobserwowano znaczącą poprawę w obu grupach, porównując ich średnie wartości przed i po leczeniu. Zaobserwowano także znaczące różnice przy porównywaniu wyników obu grup po leczeniu na korzyść grupy B (p <0,05). Wniosek. Wyniki sugerują, że oburęczna intensywna terapia ręka-ramię wydaje się mieć pozytywny wpływ na funkcjonowanie ręki u dzieci z jednostronnym porażeniem mózgowym.

Słowa kluczowe:
Porażenie mózgowe, Hemiplegia, oburęczna intensywna terapia ręka-ramię, terapia falą uderzeniową

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim