Wstęp. Skolioza idiopatyczna jest zniekształceniem kręgosłupa w trzech płaszczyznach przestrzeni. Pomiar rotacji kręgów jest jednym z najważniejszych elementów oceny skoliozy. Do tego badania można wykorzystać zaproponowany przez Bunnella skoliometr, który nie był dotychczas opisany w polskim piśmiennictwie. Materiał i metody. Wykonano badanie kąta rotacji Tułowia (KRT) skoliometrem u 50 chorych (65 łuków skoliozy). W skłonie tułowia skoliometr przykładano do grzbietu w miejscu największej deformacji, ustawiając w poprzek osi długiej kręgosłupa, tak aby „0″ znajdowało się nad linią wyrostków kolczystych i odczytywano kąt rotacji tułowia w stopniach. Przeprowadzono Trzykrotny pomiar kąta rotacji każdego łuku skoliozy u każdego chorego. Ponadto każdy chory został zbadany przez cztery osoby: troje magistrantów kierunku Fizjoterapia AM i lekarza specjalistę ortopedę. Dodatkowo zmierzono wysokość garbu żebrowego w milimetrach i porównano z wartościami uzyskanymi skoliometrem. Wyniki. Badanie kąta rotacji tułowia skoliometrem Bunnella cechowało się wysoką powtarzalnością (dobra zgodność wewnątrz-grupowa, test ANOVA, p<0,01). Wyniki otrzymane przez doświadczonego badającego i przez początkujących badających były zbieżne (dobra zgodność międzygrupowa, test ANOVA, p<0,01). W skoliozach piersiowych (n=30) wystąpiła dodatnia korelacja liniowa pomiędzy pomiarem wysokości garbu żebrowego w milimetrach oraz w stopniach za pomocą skoliometru (r=0,92, p<0,05). Wnioski. Badanie skoliometrem okazało się łatwe do wykonania dla początkujących badających, a przyrząd praktyczny w użyciu. Skoliometr umożliwia pomiar asymetrii tułowia i może być przydatny w badaniu przesiewowym.