Zastosowanie medycyny ortopedycznej OMT Kaltenborn-Evjenth Konzept w zespołach bolesnego barku

Jolanta Darowska-Olszewska, Natalia Rogaczewska, Justyna Sadowska, Zbigniew Śliwiński

J. Darowska-Olszewska, N. Rogaczewska, J. Sadowska, Z. Śliwiński – Application of the Kaltenborn-Evjenth Orthopaedic Manual Therapy Concept in the Treatment of Shoulder Impingement Syndrome. FP 2016; 16(1); 48-60

Streszczenie
Wstęp. Celem przeprowadzonych badań była ocena wpływu zastosowanej terapii manualnej według koncepcji Kaltenborn-Evjenth na zakres ruchu, grę stawową oraz siłę mięśniową w stawie ramiennym u pacjentów z zespołem bolesnego barku. Dodatkowo analizowano zmiany natężenia bólu.
Materiał i metoda. Przebadano 53 osoby. W skład grupy badanej weszło 42 pacjentów z zespołem bolesnego barku spowodowanego uszkodzeniem barku o kodzie ICD 10: M75, natomiast do grupy kontrolnej zostało zaklasyfikowanych 11 pacjentów z zespołem bolesnego barku spowodowanego radikulopatią szyjną o kodzie ICD10: M50. Pacjenci poddawani byli terapii co drugi dzień przez okres 4 tygodni. Wykonano pomiar zakresu ruchów, oceniono grę stawową oraz siłę mięśniową w stawie ramiennym. Zbadano dolegliwości bólowe według skali VAS. Przed rozpoczęciem terapii oraz po jej zakończeniu pacjenci wypełniali ankietę dotyczącą leczenia. Otrzymane wyniki były wyznacznikiem kierunku prowadzenia leczenia technikami manualnymi według koncepcji Kaltenborna-Evjentha.
Wyniki. Wyniki badań wykazały, że zastosowanie manualnej terapii Kaltenborn-Evjenth pozwoliło uzyskać zwiększenie analizowanych czynności ruchowych oraz wpłynęło na zmniejszenie dolegliwości bólowych barku u 100% badanych pacjentów.
Wnioski. Zastosowana terapia według OMT Katlenbor-Evjenth Konzept w zespołach bolesnego barku w znaczny sposób wpłynęła na poprawę stanu funkcjonalnego w stawie ramiennym oraz przyczyniła się do spadku wartości natężenia bólu.

Słowa kluczowe:
bolesny bark, metoda Kaltenborn-Evjenth, leczenie, skala bólu VAS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Udar mózgu problemem współczesnej cywilizacji – analiza postępowania fizykalnego

Ewelina Czerczak, Włodzisław Kuliński

E. Czerczak, W. Kuliński – Stroke as a civilisation-scale problem – physical treatment analysis. FP 2016; 16(1); 24-35

Streszczenie
Wstęp. Udar mózgu to jedna z najczęściej występujących postaci uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego. Każdego roku w Polsce na udar mózgu zapada około 60 tys. ludzi.  Zaburzenia powstałe w wyniku udaru wymagają wdrożenia długotrwałej opieki i rehabilitacji. Głównym celem postępowania fizjoterapeutycznego jest przywrócenie choremu samodzielności w codziennym funkcjonowaniu oraz poprawa jakości życia pacjenta.
Cel pracy. Celem pracy była ocena wpływu postępowania fizjoterapeutycznego na stan funkcjonalny i jakość życia chorych po udarze mózgu. Materiał i metody. Badania przeprowadzono u 30 chorych po udarze mózgu (24 po udarze niedokrwiennym i 6 po udarze krwotocznym) przebywających na Pododdziale Rehabilitacji Neurologicznej Szpitala Specjalistycznego św.  Łukasza w Końskich. W trakcie 8 tygodni pobytu na oddziale pacjenci poddawani byli intensywnemu leczeniu usprawniającemu. Badanie wykonywane było dwukrotnie, a mianowicie w dniu przyjęcia pacjenta na oddział oraz w dniu jego wypisu. Obejmowało wypełnienie ankiety uwzględniającej ocenę jakości życia w skali od 1 do 10 pkt., ocenę stanu funkcjonalnego przy użyciu Wskaźnika Barthel oraz ocenę stopnia spastyczności mięśni kończyny górnej i dolnej zmodyfikowaną skalą Ashworth. Wynik oceny stanu funkcjonalnego porównano w zależności od charakteru udaru, czasu od momentu wystąpienia udaru do rozpoczęcia rehabilitacji oraz liczby chorób współistniejących. Ocenie poddano także wpływ kompleksowego usprawniania na ocenę niezależności w codziennym funkcjonowaniu po zakończonym postępowaniu oraz zbadano wpływ usprawniania na stopień spastyczności i korzystanie z przedmiotów zaopatrzenia ortopedycznego. Wyniki i wnioski. U wszystkich badanych doszło do poprawy stanu funkcjonalnego. Lepsze wyniki końcowe uzyskali pacjenci po udarze niedokrwiennym oraz zmagający się z mniejszą liczbą chorób współistniejących. Efekty postępowania były lepsze u tych, którzy wcześniej po wystąpienia udaru podjęli rehabilitację. Ocena jakości życia była znacząco wyższa, aniżeli przed rehabilitacją. Nastąpiło istotne obniżenie stopnia spastyczności, a znaczącej poprawie uległo korzystanie przez pacjentów z przedmiotów zaopatrzenia ortopedycznego.

Słowa kluczowe:
udar mózgu , leczenie, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2