Wpływ terapii zimnem i ultradźwiękami na kifozę posturalną u kobiet przed i po menopauzie: randomizowane badanie kontrolowane

Marwa M. Mahran, Soheir M. Elkosery, Mohamed H. Mustafa, Amel M. Yousef

Marwa M. Mahran, Soheir M. Elkosery, Mohamed H. Mustafa, Amel M. Yousef – Effect of cold and ultrasonic therapy on postural kyphosis in pre and post-menopausal women: A randomized controlled trial. Fizjoterapia Polska 2021; 21(5); 20-25

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Kifoza piersiowa jest jednym z objawów pomenopauzalnej osteoporozy kręgosłupa, dlatego zaleca się zapobieganie występowaniu kifozy związanej z niedoborem estrogenów, zwłaszcza u kobiet przed menopauzą, u których kifoza zaczyna się rozwijać. Cel. Celem pracy było wykrycie wpływu terapii zimnem i ultradźwiękami na kifozę posturalną z bólem środkowej części pleców u kobiet przed i po menopauzie. Materiały i metody. Sześćdziesiąt kobiet, u których nie stwierdzono osteoporozy, przed i po menopauzie w wieku od 40 do 60 lat, przydzielonych losowo do 3 równych liczebnie grup; każda grupa składała się z 10 kobiet przed i 10 po menopauzie; Grupa (A) była poddawana programowi fizjoterapii, a następnie terapii zimnem, Grupa (B) była poddawana terapii ultradźwiękowej, a następnie programowi fizjoterapii, zaś Grupa (C) była poddawana działaniu ultradźwięków, a następnie programowi fizjoterapii i terapii zimnem. Trzy grupy realizowały ten sam program fizjoterapii w formie wzmacniania, rozciągania i reedukacji postawy, trzy sesje tygodniowo przez trzy miesiące. Wskaźnik kifotyczny i ból oceniano za pomocą linijki flexicurve i wizualnej skali analogowej (VAS) odpowiednio przed i po zastosowanej terapii. Wyniki. W trzech grupach (A, B i C) wskaźnik kifotyczny i ból wykazały znaczny spadek (P < 0,0001) po leczeniu zarówno w przypadku kobiet przed, jak i po menopauzie. Wykazano poprawę kliniczną i nieistotną różnicę (P > 0,05) porównując stan pacjentek przed i po menopauzie w okresie przed i po leczeniu. Kliniczna poprawa wskaźnika kifotycznego w grupie (A), (B) i (C) przed i po menopauzie była równa [(↓8,44% i ↓7,1%) (↓7,7% i ↓8,12% ) i (↓9,68% i ↓11,08%)], natomiast wyniki VAS wynosiły odpowiednio [(↓32% i ↓35%) (↓40% i 30%) i (↓37,55%, ↓31,57%)] po leczeniu. Wniosek. Wprowadzenie terapii zimnem i ultradźwiękami do programu fizjoterapii ma kliniczny wpływ na zmniejszenie kifozy i bólu u kobiet przed i po menopauzie.
Słowa kluczowe
zimno, ultradźwięki, menopauza, kifoza, linijka flexicurve
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ciągłej fali ultradźwiękowej o wysokiej częstotliwości na hemolizę erytrocytów człowieka

Iwona Pyszczek, Jan Talar, Marta Cychner, Jolanta Kujawa

Iwona Pyszczek, Jan Talar, Marta Cychner, Jolanta Kujawa – Effect of high-frequency continous-wave ultrasound on the stability of human erythrocytes. Fizjoterapia Polska 2002; 2(3); 203-208

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy było zbadanie wpływu ciągłej fali ultradźwiękowej wysokiej częstotliwości (1MHz) na stopień hemolizy erytrocytów ludzkich (pozyskiwanych z krwi zdrowych dawców). Materiał i metody. Zawiesiny krwinek czerwonych w zbuforowanej soli fizjologicznej (Ht 10%, pH 7,4, objętość próbek 2 ml) nadźwiękawiano w temperaturze 37°C przez 10 min ciągłą falą ultradźwiękową o częstotliwości 1MHz i natężeniach z zakresu 0,3-1,5 W/cm2, dokonując jednocześnie pomiarów temperatury w próbkach. Wyniki. W wyniku przeprowadzonych badań stwierdzono wzrost temperatury w zawiesinach erytrocytów poddanych sonikacji, zależny od stosowanego natężenia ultradźwięków (maksymalnie do 41°C dla 1,5 W/cm2). W związku z tym dodatkowo zbadano zależność stopnia hemolizy erytrocytów wyłącznie od zmian temperatury (w przedziale 37°-44°C). Wnioski. Otrzymane wyniki pozwalają na wyciągnięcie wniosku, iż nadźwiękowienie (natężenie ultradźwięków > 0,3 W/cm2) powoduje znamienny wzrost stopnia hemolizy erytrocytów, aż do całkowitego uszkodzenia ich błon komórkowych, głównie na skutek efektu mechanicznego (kawitacja).

Słowa kluczowe:
ultradźwięki, hemoliza, temperatura

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Effect of high-frequency continuous – wave ultrasound on the osmotic stability of human erythrocytes

Iwona Pyszczek, Ilya B. Zavodnik, Jolanta Kujawa, Jan Talar

Iwona Pyszczek, Ilya B. Zavodnik, Jolanta Kujawa, Jan Talar – Effect of high-frequency continuous – wave ultrasound on the osmotic stability of human erythrocytes. Fizjoterapia Polska 2003; 3(1); 16-20

Streszczenie
Background. The aim of our research was to investigate the effect of high-frequency continuous-wave ultrasound (1 MHz) on the osmotic stability of human erythrocytes. Material and methods. Red blood cell suspensions in PBS were irradiated at 37°C for 10 min with 1 MHz continuous-wave ultrasound, using a range of intensities equivalent to those employed by ultrasonic physiotherapy equipment (0.5-1.5 W/cm2). After ultrasound exposure, the erythrocytes were incubated for 30 min in buffered NaCl solutions and osmotic hemolysis was measured. Results. Our results indicate that sonication induced an increase in the osmotic stability of human erythrocytes, especially at the ultrasonic intensity of 1.0 W/cm2. In this case a considerable increase in the critical hemolytic volume of erythrocytes was observed. Conclusions. These results point to a significant biomodulation effect of high-frequency continuous-wave ultrasound on human erythrocytes, especially at the membrane level.

Słowa kluczowe:
ultradźwięki, erytrocyty człowieka, oporność osmotyczna, krytyczna objętość osmotyczna

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ciągłej fali ultradźwiękowej o wysokiej częstotliwości na płynność błony komórkowej erytrocytów człowieka

Iwona Pyszczek, Małgorzata Łukowicz, Marta Cychner, Jolanta Kujawa, Jan Talar

Iwona Pyszczek, Małgorzata Łukowicz, Marta Cychner, Jolanta Kujawa, Jan Talar – The impact of high-frequency continuous-wave ultrasound on the fluidity of human erythrocyte membranes. Fizjoterapia Polska 2003; 3(2); 175-179

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy było zbadanie wpływu ciągłej fali ultradźwiękowej wysokiej częstotliwości (1MHz) na płynność dwuwarstwy lipidowej błon erytrocytów ludzkich. Materiał i metody. Zawiesiny krwinek czerwonych pozyskiwanych z krwi zdrowych dawców w zbuforowanej soli fizjologicznej (Ht 10%, pH 7.4, objętość próbek 2 ml) nadźwiękawiano w temperaturze 37°C przez 10 min ciągłą falą ultradźwiękową o częstotliwości 1MHz i natężeniach z zakresu 0,2-1,0 W/cm2. Płynność błon erytrocytarnych oznaczano metodą spektrofluorymetryczną. Wyniki. W wyniku przeprowadzonych badań zaobserwowano niewielkie zmniejszenie się płynności dwuwarstwy lipidowej błon erytrocytów (tj. usztywnienie błon w obszarze znakowanym) poddanych nadźwiękowieniu falą o natężeniu > 0,7 W/cm2. Wnioski. Uzyskane wyniki wskazują na istnienie biomodulacyjnego efektu ciągłej fali ultradźwiękowej o wysokiej częstotliwości na erytrocyty człowieka, zwłaszcza na poziomie ich błony komórkowej.

Słowa kluczowe:
ultradźwięki, erytrocyty człowieka, płynność dwuwarstwy lipidowej

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ kompleksowej terapii obejmującej ćwiczenia czynne, masaż klasyczny, krioterapię oraz łączne działanie ultradźwięków i prądu elektrycznego w leczeniu uszkodzeń pierścienia rotatorów

Ewa Grymel-Kulesza, Anna Polak, Janusz Kubacki, Bronisława Skrzep-Poloczek, Piotr Król

Ewa Grymel-Kulesza, Anna Polak, Janusz Kubacki, Bronisława Skrzep-Poloczek, Piotr Król – The effect of a multi-modality therapy including active exercises, classic massage, cryotherapy and a combination of ultrasound and electrical stimulation on rotator cuff injuries. Fizjoterapia Polska 2007; 7(2), 107-123

Streszczenie

Wstęp. Celem pracy była ocena efektywności kompleksowego leczenia uszkodzeń pierścienia rotatorów, obejmującego kinezyterapię, masaż leczniczy klasyczny oraz krioterapię i terapię skojarzoną (ultradźwięki i prąd elektryczny), a także porównanie efektywności krioterapii i terapii skojarzonej w leczeniu uszkodzeń pierścienia rotatorów. Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 30 pacjentów, u których stwierdzono przewlekłe objawy uszkodzeń pierścienia rotatorów. Chorzy podzieleni byli losowo do dwóch grup porównawczych: A i B. W obu grupach prowadzono ćwiczenia czynne oraz masaż klasyczny okolicy barku (według jednolitego programu). Dodatkowo w grupie A wprowadzono łączne działanie ultradźwięków i prądu elektrycznego na punkty spustowe mięśni rotatorów barku, natomiast w grupie B stosowano krioterapię na okolicę barku. Efekty leczenia oceniano m.in. na podstawie zmian zakresów ruchomości stawu ramiennego, siły mięśni rotatorów barku oraz występowania i nasilenia dolegliwości bólowych. Wyniki i Wnioski. Zastosowane leczenie w obu grupach porównawczych przyniosło znamienny, pozytywny efekt. Wyniki leczenia chorych w grupie A okazały się nieznacznie lepsze niż w grupie B, co w przypadku ustępowania dolegliwości bólowych oraz poprawy zakresu ruchomości i siły niektórych mięśni, zostało potwierdzone statystycznie. Kompleksowa fizjoterapia, obejmująca kinezyterapię, masaż suchy, krioterapię i terapię skojarzoną (polegającą na łącznym działaniu ultradźwięków i terapii typu TENS) jest efektywnym sposobem leczenia następstw uszkodzenia pierścienia rotatorów. Terapia skojarzona, wykonywana bezpośrednio na mięśniowo—powięziowe punkty spustowe, daje nieco lepsze wyniki leczenia niż krioterapia.

Słowa kluczowe

uszkodzenia pierścienia rotatorów, fizjoterapia, ultradźwięki, elektrostymulacja, terapia skojarzona

Zmiany temperatury powierzchni skóry po nadźwiękawianiu ciągłym i impulsowym

Joanna Szymańska, Janusz Nowotny

Joanna Szymańska, Janusz Nowotny – Changes of skin temperature after ultrasounds continuous and impulse waves. Fizjoterapia Polska 2008; 8(2); 161-169

Streszczenie
Wstęp. Ultradźwięki (UD) wykorzystywane są w medycynie od około 70 lat. Mechanizm biologicznego działania ultradźwięków jest procesem złożonym i wielostronnym, a pochłonięta, w dostatecznej ilości, energia wywołuje w tkankach szereg reakcji. UD wykazują działanie termiczne i pozatermiczne i są one uważane za najważniejsze zabiegi o głębokim działaniu cieplnym. Efekty termiczne są stosunkowo łatwe do zaobserwowania, gdyż dochodzi do podwyższenia temperatury tkanek, jednak nie wszystkie skutki działania UD mogą być wyjaśnione tylko poprzez wpływ czynnika cieplnego. Wyjaśnienia tych działań doszukuje się obecnie w ich wpływie mechanicznym i fizykochemicznym, które ściśle ze sobą współistnieją. Celem pracy było określenie różnic temperatury powierzchni skóry po zabiegach ultradźwięków z zastosowaniem fali ciągłej i impulsowej oraz określenie czy fale te wywołują identyczne, czy różne reakcje konsensualne. Materiał i metoda. Badaniami objęto grupę 30 osób, u których w odstępach kilkudniowych wykonano lokalnie zabieg ultradźwięków przy użyciu fali ciągłej i impulsowej. Dodatkowo, przy użyciu pirometru służącego do bezkontaktowego pomiaru temperatury skóry, dokonano pomiaru temperatury powierzchni skóry po zabiegach. Wyniki. Wyniki badań sugerują, że pod wpływem jednorazowego zabiegu ultradźwięków przy użyciu fali ciągłej i impulsowej bezpośrednio po zabiegu występuje wzrost temperatury skóry, który utrzymuje się aż do końca okresu pomiarowego, zarówno w miejscu zabiegu jak i w miejscu oddalonym. Wnioski. Badania wykazały wpływ zabiegu ultradźwięków na wzrost temperatury powierzchni skóry. Zmiany w uciepleniu skóry potwierdzają występowanie zmian w miejscu zabiegu i w strefach reflektorycznych.
Słowa kluczowe
ultradźwięki, fala ciągła i impulsowa, temperatura skóry, odczyny odległe

Badanie skuteczności ultradźwięków i elektrofonoforezy we wspomaganiu leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego

Marta Szlachta, Anna Polak, Beata Błaszczyk, Agnieszka Kluszczyńska-Galas, Janusz Kubacki, Piotr Król

Marta Szlachta, Anna Polak, Beata Błaszczyk, Agnieszka Kluszczyńska-Galas, Janusz Kubacki, Piotr Król – The efficacy of ultrasound and electrophonophoresis as adjuncts to the treatment of degenerative knee joint disease. Fizjoterapia Polska 2009; 9(3); 211-222

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena skuteczności działania ultradźwięków i elektrofonoforezy z ketonalem we wspomaganiu leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Materiał i metody. Badania przeprowadzono u 46 osób podzielonych losowo do dwóch grup porównawczych. Grupę A stanowiły 23 osoby w wieku od 53 do 72 lat. Grupę B stanowiło 23 pacjentów w wieku od 54 do 60 lat. U wszystkich chorych oceniano zakresy ruchomości stawu kolanowego i siłę mięśni. Badania przeprowadzane były bezpośrednio przed rozpoczęciem leczenia oraz po zakończeniu serii zabiegów fizykalnych. W grupie A wykonywano zabiegi nadźwiękawiania (1 MHz; 0,5-1.0 W/cm2; 20%; 1-3 min/cm2). W grupie B wykonywano zabiegi elektrofonoforezy (0,1 mA/cm2; 1 MHz; 0,5-1.0 W/cm2; 20%; 1-3 min/cm2; 2% Ketonal). U wszystkich pacjentów wykonano po 10 zabiegów fizykalnych w ciągu dwóch tygodni. Wyniki. W obu grupach po leczeniu w stosunku do stanu sprzed leczenia stwierdzono znamienne statystycznie zwiększenie zakresów ruchomości stawu kolanowego oraz sity mięśni zginaczy i prostowników stawu kolanowego. Nie stwierdzono znamiennego statystycznie przyrostu sity mięśni rotatorów stawu kolanowego. Porównanie wyników leczenia pomiędzy grupami wykazało, że w grupie B zakresy zgięcia czynnego i biernego, wyprostu biernego i siły mięśni zginaczy i prostowników stawu kolanowego zwiększyły się w stopniu znamiennie statystycznie większym niż w grupie A. Wnioski. Leczenie zastosowane w obu grupach porównawczych było skuteczne. Nieco większą skuteczność leczenia zaobserwowano w przypadku stosowania elektrofonoforezy w porównaniu do sonoterapii.
Słowa kluczowe
choroba zwyrodnieniowa, ultradźwięki, elektrofonoforeza, staw kolanowy

Porównanie efektywności działania jonoforezy z ketonalem i łącznego działania ultradźwięków ze stymulacją elektryczną we wspomaganiu leczenia choroby pierścienia rotatorów

Anna Polak, Ewa Grymel-Kulesza, Monika Romaniak, Janusz Kubacki, Piotr Król

Anna Polak, Ewa Grymel-Kulesza, Monika Romaniak, Janusz Kubacki, Piotr Król – Comparison of the efficacy of Ketonal iontophoresis and the combination of ultrasound and electrical stimulation as adjunctive treatment for rotator cuff injuries. Fizjoterapia Polska 2010; 10(2); 123-135

Streszczenie
Wstęp: Celem pracy była ocena efektywności leczenia uszkodzeń pierścienia rotatorów jonoforezą z ketonalem i terapią skojarzoną (TS; łączne działanie ultradźwięków i prądu elektrycznego). Materiał i metody: W badaniu wzięło udział 30 pacjentów, z objawami uszkodzeń pierścienia rotatorów. Chorych podzielono losowo do dwóch grup porównawczych: A i B. W grupie A wykonywano jonoforezę z ketonalem. W grupie B stosowano terapię skojarzoną na punkty spustowe mięśnia nadgrzebieniowego i innych mięśni. Efekty leczenia oceniano na podstawie zmian zakresów ruchomości stawu ramiennego, siły mięśnia nadgrzebieniowego oraz występowania i nasilenia dolegliwości bólowych. Wyniki: Zastosowane leczenie w obu grupach porównawczych przyniosło znamienny efekt. Wyniki leczenia chorych w grupie B okazały się nieznacznie lepsze niż w grupie A (co w przypadku ustępowania dolegliwości bólowych i poprawy zakresu odwodzenia czynnego zostało potwierdzone statystycznie). Wnioski: Jonoforeza z ketonalem i terapia skojarzona są efektywnym sposobem leczenia następstw uszkodzenia pierścienia rotatorów. Terapia skojarzona, wykonywana bezpośrednio na mięśniowo – powięziowe punkty spustowe daje nieco lepsze wyniki leczenia niż jonoforeza z ketonalem.
Słowa kluczowe
pierścień rotatorów, jonoforeza, ultradźwięki, TENS, elektrostymulacja

Ocena skuteczności prądów interferencyjnych i ultradźwięków u chorych z zespołem bólowym kręgosłupa

Karolina Szulkowska, Magdalena Fronczek, Jolanta Kujawa

Karolina Szulkowska, Magdalena Fronczek, Jolanta Kujawa – Evaluation of efficacy of interferential current and ultrasound therapy in patients with spinal pain. Fizjoterapia Polska 2010; 10(3); 181-192

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest porównawcza ocena wpływu prądów interferencyjnych i ultradźwięków na ograniczenie promieniowania bólu do kończyn dolnych, u chorych z przewlekłym zespołem bólowym kręgosłupa w przebiegu choroby zwyrodnieniowej. Materiał i metody. Materiał badań stanowiło 100 osób z zespołem bólowym kręgosłupa podzielonych na dwie 50 osobowe grupy. Pacjenci z grupy A otrzymali 10 zabiegów z wykorzystaniem ultradźwięków (0,8 W/cm², 10 min.). W grupie B zaaplikowano 10 zabiegów z wykorzystaniem prądów interferencyjnych (90-100 Hz, 15 min.) Wszyscy ochotnicy poddani zostali badaniu ankietowemu, które zawierało 42 pytania. Subiektywna ocena bólu była przeprowadzona z wykorzystaniem wizualno-analogowej skali bólu (VAS). Do oceny stopnia dysfunkcji kręgosłupa w części lędźwiowo – krzyżowej użyto skali Oswestry. Wyniki. W obu grupach stwierdzono zmniejszenie się częstotliwości promieniowania bólu do pośladków. W grupie poddanej sonoterapii odnotowano nieznaczny spadek promieniowania bólu do tylnej części ud, podczas gdy przy zastosowaniu prądów interferencyjnych promieniowanie bólu spadło o połowę. Promieniowanie bólu poniżej kolan zmniejszyło się znacząco w grupie poddanej terapii prądami interferencyjnymi. Wnioski. Prądy interferencyjne są skuteczniejsze w ograniczeniu promieniowania bólu w obrębie kończyn dolnych u chorych z przewlekłym zespołem bólowym kręgosłupa w przebiegu choroby zwyrodnieniowej w porównaniu do terapii ultradźwiękami.
Słowa kluczowe
prądy interferencyjne, zespół bólowy kręgosłupa, ultradźwięki

Skuteczność terapii ultradźwiękowej w porównaniu z terapią konwencjonalną w zmniejszaniu wielu składowych bólu neuropatycznego u pacjentów z neuropatią cukrzycową (badanie porównawcze)

Amany Gomaa Atiaa, Osama Fekry Al Balah, Khaled A Hameed Mostafa, Dina Nabil Abas, Heba Hazaa Abd El Wahab

Amany Gomaa Atiaa, Osama Fekry Al Balah, Khaled A Hameed Mostafa, Dina Nabil Abas, Heba Hazaa Abd El Wahab – Efficacy of Ultrasound therapy versus conventional therapy on reducing multiple components of neuropathic pain in diabetic neuropathic patients – comparative study. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 154-158

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Ból w neuropatii cukrzycowej wiąże się z różnymi formami odczuwania bólu. Badanie to zostało przeprowadzone w celu oceny skuteczności wprowadzenia terapii ultradźwiękowej [US] w porównaniu z konwencjonalnymi lekami tylko w przypadku różnych odczuć bólu u pacjentów z neuropatią cukrzycową.
Materiały i metody. Trzydziestu pacjentów z neuropatią cukrzycową rekrutowano z kliniki diabetologicznej Szpitala Uniwersyteckiego Zagazig. Pacjenci zostali losowo podzieleni na dwie równe grupy: grupa A (poddawana terapii ultradźwiękowej obok tradycyjnego leku) i grupa B (grupa kontrolna, która otrzymywała tylko tradycyjne leki). Do oceny bólu zastosowano wizualną skalę analogową (VAS) i skalę bólu neuropatycznego (NPS). Wszystkie oceny przeprowadzono przed leczeniem i osiem tygodni po leczeniu.
Wyniki. Nastąpiło istotne zmniejszenie wyniku VAS, NPSQ1, NPSQ2, NPSQ3, NPSQ4, NPSQ6, NPSQ9, NPSQ10 (p < 0,05) po leczeniu w porównaniu z wynikami przed leczeniem dla grupy A. Natomiast, nastąpiło istotne zmniejszenie NPSQ4 (p < 0,05) po leczeniu w porównaniu z wynikami przed leczeniem dla grupy B.
Wniosek. Terapia ultradźwiękowa jest skuteczną metodą terapeutyczną w zmniejszaniu różnych form bólu u pacjentów z neuropatią cukrzycową.
Słowa kluczowe:
ból, neuropatia cukrzycowa, ultradźwięki, skala bólu neuropatycznego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim