Tag: Wanda Stryła

Porównanie czynności motorycznych dzieci amerykańskich i polskich usprawnianych z powodu mózgowego porażenia dziecięcego

Iwona Kasior-Szerszeń, Wanda Stryła

Iwona Kasior-Szerszeń, Wanda Stryła – Comparison of motoric activity of American and Polish children with cerebral palsy during rehabilitation. Fizjoterapia Polska 2006; 6(1); 7-12

Streszczenie

Wstęp. Wspólnymi cechami mózgowego porażenia dziecięcego są zaburzenia czynności ruchowych i postawy. Sferą najbardziej zaburzoną jest motoryka. Zaburzenia sprawności ruchowej obejmują niedowłady spastyczne kończyn, ruchy mimowolne, zaburzenia zborności ruchowej i równowagi. Celem doniesienia jest dokonanie porównania oceny sprawności motorycznej dotyczącej czynności manualnych i lokomocyjnych oraz czynności życiowych w grupie dzieci polskich i amerykańskich. Materiał i metody. Materiał badawczy obejmował 100 dzieci z Polski i 107 z USA. Badania były przeprowadzone metodą ankietową. Wyniki. Uzyskano i porównano wyniki w zakresie oceny czynności lokomocyjnych, a także czynności manualnych grupy dzieci polskich i amerykańskich, uzyskując różnice istotne statystycznie. Wnioski. 1. Poziom niepełnosprawności w grupie dzieci amerykańskich był większy niż w grupie polskiej. 2. Czynności manualne i lokomocyjne dzieci amerykańskich były istotnie bardziej ograniczone. 3. Codzienna opieka nad dzieckiem w zakresie podstawowych czynności życiowych prowadzi do chronicznego przemęczenia, frustracji, depresji, a w konsekwencji do za-chwiania normalnego funkcjonowania życia rodzinnego.

Słowa kluczowe:
mózgowe porażenie dziecięce, rehabilitacja, aktywność motoryczna

Zalety pionizacji u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym

Stanisław Faliszewski, Ewa Kamińska, Marzena Wiernicka, Wanda Stryła

Stanisław Faliszewski, Ewa Kamińska, Marzena Wiernicka, Wanda Stryła – Vertical positioning advantages in children with cerebral palsy. Fizjoterapia Polska 2006; 6(2); 167-171

Streszczenie

Nadrzędnym celem artykułu jest przedstawienie fizjoterapeutom, lekarzom, rodzicom oraz osobom, od których zależy proces rehabilitacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (m. p. dz.), konkretnych argumentów przemawiających za bezwzględną koniecznością stosowania pionizacji, na każdym etapie pracy terapeutycznej, w oparciu o wiek dziecka, a nie osiągnięć tzw. dużej motoryki. Wyróżnić można dwa podstawowe rodzaje pionizacji w zależności od stanu pacjenta: pionizacja bierna lub czynna. Głównym problemem rehabilitacyjnym u dzieci z m. p. dz. jest pionizacja czynna, czyli możliwość samodzielnego przyjęcia pozycji stojącej, przeciwdziałając sile grawitacji. Jej brak lub znaczne opóźnienie w czasie w stosunku do normy pionizacji (ok. 16 miesiąca życia) niesie za sobą szereg niekorzystnych zmian wskazanych w treści artykułu. Jedyną alternatywą w tej sytuacji wydaje się być pionizacja bierna za pomocą pionizatorów. Pionizacja bierna to przede wszystkim przełamywanie nieprawidłowych wzorców posturalno—ruchowych u dzieci. Pionizacja dziecka pozwała na wyhamowanie wzmożonego napięcia spastycznego. Bierna pionizacja ułatwia wykonywanie czynności w życiu codziennym: jedzenie, odrabianie lekcji, czytanie, pracę przy komputerze oraz ma wpływ na przebieg procesów fizjologicznych. W założeniu metody Neurodevelopment Treatment (NDT) pionizacja jest priorytetem podczas stosowania technik stymulacji w trakcie terapii. Jedynym przeciwwskazaniem do biernej pionizacji może być długotrwała niechęć dziecka do takiej formy przyjęcia pozycji stojącej. Korzyści płynące z pionizacji dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym przy wykorzystaniu stołów pionizacyjnych (pionizacja bierna) rozpatrzono w artykule z punktu widzenia sensomotoryki, psychologii, anatomii, fizjologii oraz możliwości powrotu poszczególnych funkcji ruchowych. Zwrócono równocześnie uwagę na niekorzystne skutki unieruchomienia w pozycji leżącej. Wyniki badań przeprowadzonych na osobach krótkotrwale i długotrwale przebywających w pozycji leżącej wskutek chorób bądź urazów, jak i zdrowych ludzi dowodzą, że unieruchomienie (ang. bed rest) prowadzi do istotnych, niekorzystnych fizjologicznych zmian.

Słowa kluczowe:
pionizacja, mózgowe porażenie dziecięce, hipokinezja, hipograwia

Pomiar parametrów pola elektromagnetycznego niskiej częstotliwości stosowanego w fizykoterapii

Piotr Żurawski, Ryszard Naskręcki, Maria Michalak, Maciej Jadżyn, Wanda Stryła, Marlena Knapczyk

Piotr Żurawski, Ryszard Naskręcki, Maria Michalak, Maciej Jadżyn, Wanda Stryła, Marlena Knapczyk – The measurement of the parameters of the low-frequency electromagnetic field used in physical therapy. Fizjoterapia Polska 2007; 7(1); 45-51

Streszczenie

Wstęp. Żywe organizmy są poddane wpływom pól elektromagnetycznych o różnych częstotliwościach i amplitudach. Pole elektromagnetyczne niskich częstotliwości LF-EMF (Low-Frequency ElectroMagnetic Field), jest w Polsce często stosowaną metodą fizykoterapii. Dotychczas nie określono na świecie standardów częstotliwości, czasu leczenia ani efektów ubocznych, stosowanych pól elektromagnetycznych. Lepsze poznanie LF-EMF powinno być oparte na obiektywnych pomiarach fizycznych i badaniach klinicznych zgodnych z aktualnymi standardami badań naukowych. Materiał i metody. W pracy określano parametry fizyko-techniczne aplikatorów pola elektromagnetycznego, w szczególności maty cewkowej do Terapii całego ciała (o wymiarach: długość 170 cm, szerokość 70 cm) oraz aplikatora do terapii miejscowej (o wymiarach: długość 7 cm, szerokość 6 cm). Wyznaczono parametry wytwarzanego pola magnetycznego: indukcję magnetyczną, topografię pola oraz profil czasowy impulsu magnetycznego. Pomiar wartości indukcji pola magnetycznego wykonano sondą pomiarową wykalibrowaną za pomocą magnetometru. Czasowy profil impulsu elektromagnetycznego wyznaczono przy użyciu oscyloskopu cyfrowego, do którego podłączono sondę pomiarową. Wyniki. Badane pole elektromagnetyczne było silnie niejednorodne. Wartości indukcji pola magnetycznego badanego urządzenia dla maty cewkowej nie przekroczyły 300 pT, dla aplikatora miejscowego 4000 μT i szybko zanikały ze wzrostem odległości od źródła pola. Częstotliwość wyniosła 30 Hz. Kształt impulsu określono jako piłowaty. Wykazano, że zwiększanie programu zasilania powoduje liniowy przyrost indukcji magnetycznej. Wnioski. Sposób ułożenia ciała oraz typ zastosowanego aplikatora pola elektromagnetycznego niskich częstotliwości (mata cewkowa lub aplikator miejscowy) mają istotny wpływ na wielkość dawki pola elektromagnetycznego oddziałującego na organizm.

Słowa kluczowe:
pole elektromagnetyczne niskich częstotliwości, indukcja magnetyczna, topografia pola, czasowy kształt impulsu magnetycznego

Możliwość precyzyjnego pomiaru zwiększonego napięcia mięśniowego jako następstwa urazów rdzenia kręgowego w badaniach elektromiografii powierzchniowej

Aleksandra Zagłoba-Kaszuba Juliusz Huber, Wanda Stryła, Dorota Warzecha, Marcin Wytrążek, Joanna Lipiec

Aleksandra Zagłoba-Kaszuba Juliusz Huber, Wanda Stryła, Dorota Warzecha, Marcin Wytrążek, Joanna Lipiec – Possibilities for precise measurement of increased muscle tone secondary to spinal cord injury with surface electromyography. Fizjoterapia Polska 2011; 11(1); 9-19

Streszczenie
Wstęp. W pracy przedstawiono wyniki obustronnych rejestracji elektromiografii globalnej (gEMG) z wybranych mięśni kończyn górnych i dolnych u chorych usprawnianych po urazach rdzenia kręgowego na poziomie C4-Th8. Przyjęto założenie, że w ten sposób można monitorować precyzyjnie zmiany napięcia mięśniowego w procesie leczenia u chorych po przebytym urazie kręgosłupa.
Materiał i metody. U 12 chorych (w wieku od 21 do 45 lat) wykonano rejestracje gEMG powierzchniowej w warunkach spoczynkowych (podczas całkowitej relaksacji mięśnia) i maksymalnego skurczu z m. tibialis anterior, m. gastroc nemius oraz m. abductor pollicis brevis dwukrotnie, przed i po czterech tygodniach procesu usprawniania.
Wyniki. Obserwowane u chorych objawy zwiększonego napięcia mięśniowego, w rejestracjach gEMG powierzchniowej podczas „relaksacji” mięśni były powiązane z podwyższoną wartością parametru amplitudy (średnio 52μV), która po przeprowadzonym leczeniu zmniejszyła się do średnio 37μV. Obniżeniu napięcia mięśniowego w warunkach spoczynkowych, towarzyszył wzrost średniej wartości amplitudy gEMG badanych mięśni w trakcie wysiłku.
Wnioski. Rejestracje elektromiografii powierzchniowej gEMG są precyzyjnym narzędziem diagnostycznym, oceniającym nie tylko sprawność mięśni w warunkach maksymalnego skurczu, ale również napięcie mięśniowe w warunkach spoczynkowych.
Słowa kluczowe
spastyczność, elektromiografia, urazy kręgosłupa