Tag: Zofia Śliwińska

Lęk wśród terapeutów pracujących z dziećmi z autyzmem

Paweł Wieczorkowski, Natalia Habik, Zofia Śliwińska, Zbigniew Śliwiński

P. Wieczorkowski, N. Habik, Z. Śliwińska, Z. Śliwiński – Anxiety among therapists working with children with autism. FP 2017; 17(4); 76-82

Streszczenie

Wstęp. Lęk wśród terapeutów pracujących z dziećmi ze zdiagnozowanym autyzmem dotyczy strachu oraz obaw związanych z zaplanowaniem i przeprowadzeniem procesu terapeutycznego. Celem pracy była analiza sytuacji, w której terapeuci odczuwają dyskomfort i lęk podczas zajęć oraz ćwiczeń z osobami ze zdiagnozowanym spektrum autyzmu. W przeprowadzonych badaniach dokonano obserwacji przyczyn występowania zachowań lękowych oraz stopnia ich nasilania lub eliminowania.
Materiał i metody. Analizie badawczej poddano 16 terapeutów pracujących w Krajowym Towarzystwie Autyzmu. Badania odbywały się od grudnia 2014 r. do stycznia 2015 r. Terapeuci byli w wieku od 22 do 45 lat. Do badania został użyty sondaż diagnostyczny z wykorzystaniem techniki kwestionariusza ankiety.
Wyniki. Najczęstszymi objawami lęków wśród terapeutów pracujących z dziećmi autyzmem to zdenerwowanie oraz przyspieszenie akcji serca. Najlepszym sposobem radzenia sobie z lękiem jest relaks. Najczęstszy powód lęku wśród terapeutów pracujących z dziećmi z autyzmem jest agresja fizyczna i słowna ze strony dzieci oraz brak efektów pracy.
Wnioski. Ważnym elementem w pracy z dziećmi z autyzmem jest fakt, by nie przenosić problemów z pracy do domu. W ten sposób eliminowany jest stan wypalenia zawodowego. Istotnym czynnikiem eliminującym lęk jest wygospodarowywanie czasu na relaks i odprężenie.

Słowa kluczowe:
autyzm, dzieci, terapia, lęk

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Technika energetyzacji mięśni stosowana po implantacji endoprotezoplastyki stawu biodrowego

Maria Mazepa, Renata Szczepaniak, Wojciech Kiebzak,
Zofia Śliwińska, Zbigniew Śliwiński

M. Mazepa, R. Szczepaniak, W. Kiebzak, Z. Śliwińska, Z. Śliwiński – Muscle energy techniques after total hip replacement. FP 2014; 14(1); 18-26

Streszczenie
Wstęp. Częstą konsekwencją braku postępu rehabilitacji, przy bardzo dużych zmianach zwyrodnieniowych, którym towarzyszy bardzo silny ból i znaczne ograniczenie ruchomości oraz lokomocji, jest leczenie operacyjne, polegające na wykonaniu alloplastyki stawu biodrowego. W pierwszej dobie po operacji, ustalany jest indywidualny program usprawniania pacjenta. Jest to czynność o podstawowym znaczeniu, ponieważ prawidłowe zaplanowanie i przeprowadzenie zabiegów fizjoterapeutycznych, umożliwia przede wszystkim zniesie bólu i uzyskanie pełnego, funkcjonalnego zakresu ruchu w stawie, wzmacniamy mięśnie dbamy o to, aby odpowiednia kontrola mięśniowa i stabilizacja uzyskana w stawie, przywróciła funkcję lokomocji i samoobsługi pacjenta na początkowym i dalszym etapie usprawniania. Sposobów i metod uzyskania poprawy wyżej wymienionych parametrów jest wiele. Jedną z nich są techniki energetyzacji mięśniowej, będące nieinwazyjną terapią u pacjentów po endoprotezoplastyce stawu biodrowego. Dzięki tym technikom, w skład których wchodzi poizometryczna relaksacja mięśni przykurczonych oraz aktywne rozluźnianie mięśni stawów biodrowych, techniki mięśniowo-powięziowe oraz ich połączenie z elementami metody PNF, możliwe jest skuteczne leczenie i usprawnianie pacjentów.
Cel pracy. Celem pracy jest porównanie efektów standardowej fizjoterapii, prowadzonej u pacjentów po wszczepieniu endoprotezy cementowej stawu biodrowego, z fizjoterapią wykorzystującą techniki energetyzacji mięśni. Materiał i metody. Do badania zakwalifikowano w latach 2013/2014 66 pacjentów z zaawansowanymi zmianami zwyrodnieniowymi stawów biodrowych, leczonych operacyjnie  endoprotezoplastyką. Pacjentów podzielono losowo na dwie grupy,/grupa I oraz grupa II/ po 33 osoby każda. U każdej z osób zbadano poziom bólu, zakres ruchu w stawie biodrowym oraz siłę mięśniową. Różnice pomiędzy grupą I a II polegały na włączeniu w grupie I technik energetyzacji mięśni, w skład których wchodziły poizometryczna relaksacja mięśni, aktywne rozluźnianie mięśni oraz elementy metody PNF. Wykorzystano również techniki mięśniowo-powięziowe nacelowane na mięśnie z różną siłą i kierunkiem nacisku na włókna mięśniowe. w grupie II zastosowano standardową fizjoterapię. Wyniki. Po zastosowanej terapii energetyzacji mięśniowej w grupie z zastosowanie technik energetyzacji mięśni, nastąpiła znacząca poprawa w zmniejszeniu dolegliwości bólowych, zwiększył się funkcjonalny zakres ruchu oraz znacząco poprawiła się kontrola mięśniowa operowanego stawu, co korzystnie wpłynęło na lokomocję pacjentów. Wnioski. Techniki energetyzacji w znaczącym stopniu wpłynęły na poprawę funkcji czynnościowej i stabilizacyjnej mięśni obręczy biodrowej stawu z endoprotezą. Połączenie poizometrycznej relaksacji z elementami metody PNF oraz technikami powięziowo-mięśniowymi, skutecznie poprawiło równowagę, koordynację oraz stereotyp chodu. Podsumowując fizjoterapia z wykorzystaniem metody energetyzacji okazała się skuteczniejszą metodą w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego w porównaniu z metodą opartą na standardowym programie usprawniania.

Słowa kluczowe:
endoprotezoplastyka, usprawnianie, techniki energetyzacji mięśni

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Poziom lęku a postawy fizjoterapeutów wobec dzieci upośledzonych umysłowo

Zbigniew Śliwiński, Justyna Wójcik, Małgorzata Starczyńska, Zofia Śliwińska

Z. Śliwiński, J. Wójcik, M. Starczyńska, Z. Śliwińska – The level of anxiety and the attitudes of physiotherapists towards mentally disabled children. FP 2014; 14(2); 40-50

Streszczenie
Cel. Celem pracy jest analiza postaw fizjoterapeutów wobec dzieci upośledzonych umysłowo oraz zbadanie tendencji wpływu postawy, jaki prezentuje badana grupa na poziom lęku.
Metoda.
Badaniu poddano 67 osób, w tym 37 studentów kierunku fizjoterapia oraz 30 fizjoterapeutów pracujących w placówkach specjalnych. Grupy poproszono o wypełnienie Kwestionariusza ISCL, który określa poziom lęku jako stanu i lęku jako cechy oraz autorskiej ankiety Skali Postaw Fizjoterapeutów Wobec Dzieci Upośledzonych Umysłowo.
Wyniki.
Badane grupy prezentują pozytywne postawy wobec dzieci upośledzonych umysłowo. Z badań wynika, iż bardziej pozytywne postawy wobec dzieci upośledzonych umysłowo w porównywanych grupach prezentują fizjoterapeuci pracujący w placówkach specjalnych. Natomiast wyższy poziom lęku-stanu wykazują studenci kierunku fizjoterapia.
Wnioski.
Lęk może wpływać na postawy fizjoterapeutów wobec dzieci upośledzonych umysłowo. Można przypuszczać iż, im wyższy wynik w ocenie pozytywnej postawy wobec dzieci upośledzonych umysłowo, tym niższy poziom lęku wśród fizjoterapeutów i studentów fizjoterapii.

Słowa kluczowe:
lęk, postawa, upośledzenie umysłowe, fizjoterapeuta

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Analiza statyki miednicy w zespołach bólowych korzeniowych i rzekomokorzeniowych dolnego odcinka kręgosłupa

Bartłomiej Halat, Paweł Jędrzejewski, Agnieszka Jędrzejewska, Anna Lipińska, Zofia Śliwińska, Zbigniew Śliwiński

B. Halat, P. Jędrzejewski, A. Jędrzejewska, A. Lipińska, Z. Śliwińska, Z. Śliwiński – Analysis of statics of the pelvis in radicular and pseudoradicular syndrome of the lower part of the spine. FP 2014; 14(2); 6-24

Streszczenie
Wstęp. Zespoły korzeniowe oraz rzekomokorzeniowe są najczęściej spotykanymi dolegliwościami bólowymi w odcinku lędźwiowym kręgosłupa. Problem ten stał się chorobą cywilizacyjną i dotyka osoby w różnym wieku.
Cel pracy. Celem pracy było porównanie skuteczności działania przeciwbólowego, zabiegów fizjoterapeutycznych w zespołach korzeniowych i rzekomokorzeniowych, znalezienie związku między zespołami kręgopochodnymi, a zaburzeniami elastyczności mięśni oraz ocena wpływu terapii na poziom dyskomfortu życia z powodu bólu. Materiał i metoda. Badania przeprowadzono na  40 pacjentach, którzy zostali podzieleni na dwie grupy. Grupę „A” tworzyli pacjenci z zespołami korzeniowymi, drugą „B” z zespołami rzekomokorzeniowymi. Podczas terapii  zastosowano  techniki energizacji mięśniowej (TEM), Hold Relax oraz masaż klasyczny struktur mięśniowo-powięziowych. Wykonywane były również zabiegi z zakresu fizykoterapii (prądy interferencyjne, TENS, jonoforeza, UD, laser, sollux). Wyniki. Na podstawie kwestionariusza Oswestry stwierdzono, że stopień niepełnosprawności w grupie A zmniejszył się o 38%, zaś w grupie B o 31%. W obu badanych grupach zastosowana terapia przyczyniła się do zmniejszenia  bólu w skali VAS o 58%. Ruchomość kręgosłupa lędźwiowego w teście Schobera zwiększyła się w grupie A o 11%, a w grupie B o 5%. Zastosowane zabiegi fizjoterapeutyczne przyczyniły się do normalizacji długości i napięcia  w badanych strukturach mięśniowo-więzadłowych. Wnioski. Z badań wynika, że zespoły bólowe korzeniowe i rzekomokorzeniowe wpływają na zaburzenia statyki miednicy, wyrażające się skróceniem długości mięśni oraz zwiększoną aktywnością struktur łącznotkankowych tej okolicy. Zabiegi fizjoterapeutyczne stosowane w zespołach korzeniowych i rzekomokorzeniowych w znaczny sposób zmniejszają odczucia bólowe. Techniki (TEM) przywracają elastyczność mięśni jednocześnie przyczyniając się do zmniejszenia dyskomfortu.

Słowa kluczowe:
statyka miednicy, objawy Piedellu, kwestionariusz Oswestry, normy długości mięśni, skala VAS

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ temperatur kriogenicznych na stan funkcjonalny pacjentów z zespołem bólowym kręgosłupa lędźwiowego

Ewa Demczuk-Włodarczyk, Beata Kurant, Marta Kopa-Szocińska, Zofia Śliwińska, Julita Juszyńska, Zbigniew Śliwiński

E. Demczuk-Włodarczyk, B. Kurant, M. Kopa-Szocińska, Z. Śliwińska, J. Juszyńska, Z. Śliwiński – The influence of cryogenic temperatures on the functional status of patients with lumbar spine pain syndrome. FP 2014; 14(3); 36-55

Streszczenie
Krioterapia jest jedną z nowoczesnych metod terapeutycznych w fizjoterapii, w których wykorzystuje się wpływ temperatur kriogenicznych (-110º do -160º C) na organizm człowieka.
Cel pracy.
celem pracy jest ocena wpływu temperatur kriogenicznych na stan funkcjonalny pacjentów z zespołem bólowym odcinka lędźwiowego kręgosłupa.
Materiał i metody.
badaniem objęto 40 pacjentów z zespołem bólowym odcinka lędźwiowego kręgosłupa: 24 kobiety i 16 mężczyzn w wieku od 35 do 55 lat. Pacjentów podzielono na dwie grupy. Wyróżniono pacjentów poddanych krioterapii ogólnoustrojowej i 30 minutowej kinezyterapii analitycznej (grupa badana) oraz pacjentów poddanej tylko kinezyterapii (grupa kontrolna). Terapia trwała 10 dni.  W badaniach zastosowano metody subiektywne (ocena odczucia intensywności bólu według skali VAS, ocena siły mięśniowej według skali Lovetta) i obiektywne (pomiar zakresu ruchomości kręgosłupa lędźwiowego – test Schobera, pomiar rotacji kręgosłupa lędźwiowego).

Słowa kluczowe:
krioterapia ogólnoustrojowa, zespół bólowy kręgosłupa lędźwiowego

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności terapii u chorych z dyskopatią lędźwiową leczonych metodą McKenziego i Maigne’a

Marek Wiecheć, Agnieszka Chudzik, Zofia Śliwińska, Danuta Lietz-Kijak, Edward Kijak, Zbigniew Śliwiński

M. Wiecheć, A. Chudzik, Z. Śliwińska, D. Lietz-Kijak, E. Kijak, Z. Śliwiński: Assessment of the Therapy Effectiveness in Patients with the Lumbar Degenerative Disc Disease Treated with the McKenzie Method. Fizjoterapia Polska 2015; 15;(3); 24-34

Streszczenie
Wstęp. Zespoły bólowe krzyża możemy zdefiniować jako szereg dolegliwości związanych głownie z odcinkiem lędźwiowo-krzyżowym kręgosłupa. Za główną przyczynę ich bólu uznaje się choroby krążków międzykręgowych i procesy zwyrodnieniowe. Źródłami bólów krzyża mogą być także struktury anatomiczne kręgosłupa. Leczenie zespołów bólowych krzyża jest leczeniem kompleksowym. Obejmuje kinezyterapię, fizykoterapię i dąży do zmniejszenia bólu, wzmocnienia gorsetu mięśniowego, przywracania zakresu ruchów, wytrzymałości mięśni, właściwej reedukacji wzorców postawy i aktywności ruchowej pacjenta. Materiał i metody. Badaniu została poddana grupa 38 osób z dyskopatią lędźwiową. Pacjentów podzielono na 2 grupy – kontrolną i badaną. Wszyscy respondenci przed przystąpieniem do badań korzystali z różnych form leczenia i przyjmowali leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Grupa badana leczona była metodą McKenziego, natomiast grupa kontrolna korzystała z zestawów ćwiczeń wg Maigne’a. W obydwóch grupach stosowano zabiegi fizykalne. Po wykonaniu ćwiczeń obie grupy wypełniały ankietę dotyczącą leczenia. Cel: Określenie wpływu terapii wg metody McKenziego na zmiany stanu funkcjonalnego u pacjentów z dyskopatią lędźwiową. Wnioski. Wyniki badań wykazały, że zastosowanie metody McKenziego pozwoliło uzyskać pozytywne efekty w postaci zwiększenia zakresu ruchomości odcinka lędźwiowo-krzyżowego kręgosłupa u wszystkich pacjentów. Ćwiczenia wg metody McKenziego mają wpływ na funkcję stawów obwodowych kręgosłupa. Zastosowanie postępowania fizjoterapeutycznego wg metody McKenziego w badanej grupie wpłynęło na zmniejszenie dolegliwości bólowych kręgosłupa l-s u 100% badanych pacjentów. Stosowanie metody Maigne’a u pacjentów z diagnozowaną dyskopatią lędźwiową kręgosłupa w nieznaczny sposób wpływa na zmianę odczuwania dolegliwości bólowych dolnego odcinka kręgosłupa.

Słowa kluczowe:
dyskopatia lędźwiowa, terapia wg metody McKenziego, terapia wg Maigne’a

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim