Streszczenie

Stopa płasko-koślawa jest częstą deformacją trójpłaszczyznową pojawiającą się w wieku rozwojowym. Charakteryzuje ją ewersja kości piętowej w stosunku do piszczeli, pronacja stopy i obniżenie łuku podłużnego przyśrodkowego podczas obciążenia. Przyjmuje się, że hipermobilność stawów oraz wysoka masa ciała zwiększają częstość występowania stopy płasko-koślawej w każdym wieku. Brak jest konsensusu w dziedzinie prawidłowego zarządzania płaskostopiem. Ten brak porozumienia wynika przede wszystkim z tego, że nie ma jednoznacznego podejścia do odróżniania patologicznego lub fizjologicznego płaskostopia i do określania, kto wymaga leczenia. Jedną z metod podtrzymujących korekcję stopy jest stosowanie zaopatrzenia ortopedycznego w postaci wkładek do obuwia czy ortez typu SMO/RING. Wprowadzenie repozycji w stawie skokowym dolnym ma na celu odtworzenie naturalnego systemu podparcia stopy oraz zmniejszenie kompensacji na wyższych poziomach w stawach kończyn dolnych, w miednicy i tułowiu.

Słowa kluczowe:

stopa płasko-koślawa, wada postawy, wkładka ortopedyczna, orteza