Tag: Aleksander Sieroń

Zastosowanie Ultrasonografii w fizjoterapii i rehabilitacji – słowo wstępu do programu nauczania fizjoterapeutów

Dominik Sieroń, Izabella Jabłońska, Maciej Kostrzewa, Dawid Lukoszek, Jan Szczegielniak, Rafał Trąbka, Karol Szyluk, Aleksander Sieroń


Dominik Sieroń, Izabella Jabłońska, Maciej Kostrzewa, Dawid Lukoszek, Jan Szczegielniak, Rafał Trąbka, Karol Szyluk, Aleksander Sieroń – Ultrasonography in physiotherapy and rehabilitation: A physiotherapist’s curriculum introduction. Fizjoterapia Polska 2023; 23(2); 104-111

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DF2DA

Streszczenie
Badanie ultrasonograficzne staje się coraz popularniejsze wśród fizjoterapeutów. Opracowany termin Rehabilitative Ultrasound Imaging ma za zadanie jasno określić o przydatności tego badania w procesie rehabilitacyjnym oraz niewkraczaniu w proces diagnostyki lekarskiej i kolidowaniu we współpracy między specjalnościami medycznymi. Zastosowanie badania USG w praktyce fizjoterapeutycznej znajduje miejsce w ocenie tkanki i jej funkcji układu mięśniowo-szkieletowego. Obraz rzeczywisty pozwala na dokładną komunikację i aktywację odpowiednich mięśni podczas kinezyterapii, natomiast wykonywanie pomiarów umożliwia obiektywne monitorowanie postępów leczenia. Dodatkowo, badanie USG ma na celu szybkie rozpoznanie przez fizjoterapeutę cech dysfunkcji, które mogą wymagać konsultacji innej specjalności i uniknąć błędu medycznego. Przygotowanie programu edukacyjnego i prowadzenie szkoleń według opracowanych standardów i wytycznych nada słuszności odpowiedniego przygotowania fizjoterapeutów do wykonywania badania ultrasonograficznego oraz rozwieje wątpliwości o zakresie kompetencji fizjoterapeuty i możliwości wykonywania badania USG w środowisku medycznym.
Słowa kluczowe:
ultrasonografia, rehabilitacja, fizjoterapia, diagnostyka
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena wpływu krioterapii ogólnoustrojowej na układ krążenia u pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa poprzez analizę czasu trwania i dyspersji odstępu QT

Leszek Jagodziński, Agata Stanek, Joanna Gmyrek, Grzegorz Cieślar, Andrzej Sielańczyk, Aleksander Sieroń

Leszek Jagodziński, Agata Stanek, Joanna Gmyrek, Grzegorz Cieślar, Andrzej Sielańczyk, Aleksander Sieroń – Evaluation of the effect of whole-body cryotherapy on the circulatory system in patients with ankylosing spondylitis by analysis of duration and QT interval dispersion. Fizjoterapia Polska 2007; 7(3); 362-369

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była analiza zachowania się czasu trwania i dyspersji odstępu QT oraz innych wybranych parametrów oceniających układ sercowo-naczyniowy, pod wpływem krioterapii ogólnoustrojowej, u chorych z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa. Materiał i metody. Badaniem objęto 7 mężczyzn z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa, którzy poddani zostali dziesięciu codziennym, dwuminutowym zabiegom krioterapii ogólnoustrojowej w temperaturze -130°C, z następującą po nich kinezyterapią. Z badania wyłączono chorych zażywających leki o udowodnionym wpływie na układ krążenia oraz chorych z obciążającym wywiadem w kierunku chorób układu krążenia i hormonalnego. W dniu poprzedzającym cykl zabiegów krioterapii oraz w pierwszym dniu po jego zakończeniu u chorych wykonywano badanie ultrasonograficzne z oceną frakcji wyrzutowej lewej komory, rejestrację zmienności rytmu zatokowego, późnych potencjałów komorowych oraz czasu trwania i dyspersji odstępu QT. Wyniki. Nie wykazano znamiennych różnic średniej wartości frakcji wyrzutowej lewej komory, późnych potencjałów komorowych, czasu trwania oraz dyspersji QT przed cyklem krioterapii ogólnoustrojowej w porównaniu z odpowiednią wartością po jego zakończeniu. Natomiast stosowane ogólnoustrojowo temperatury kriogeniczne wywołały wzrost całkowitej zmienności rytmu zatokowego, przy czym w przypadku analizowanych parametrów domeny czasowej wzrost ten wykazywał znamienność statystyczną. Z kolei analiza w zakresie domeny spektralnej wykazała nieznamienny statystycznie wzrost mocy widma we wszystkich analizowanych zakresach częstotliwości. Wnioski. Długotrwałe stosowanie krioterapii ogólnoustrojowej nie wpływa w sposób istotny na zachowanie się frakcji wyrzutowej lewej komory, późnych potencjałów komorowych, czasu trwania i dyspersji odstępu QT, u chorych bez istotnych patologii układu krążenia. Temperatury kriogeniczne stosowane ogólnoustrojowo korzystnie wpływają na procesy adaptacyjne układu wegetatywnego.
Słowa kluczowe
krioterapia ogólnoustrojowa, układ krążenia, frakcja wyrzutowa lewej komory, zmienność rytmu zatokowego, późne potencjały komorowe, dyspersja QT

Postępowanie fizjoterapeutyczne w geriatrii

Tomasz Pasek, Marcin Kempiński, Jarosław Pasek, Romualda Mucha, Aleksander Sieroń

Tomasz Pasek, Marcin Kempiński, Jarosław Pasek, Romualda Mucha, Aleksander Sieroń – Physiotherapy management in geriatrics. Fizjoterapia Polska 2007; 7(4); 455-464

Streszczenie
Jedną z najważniejszych zmian, jakie dokonują się w drugiej połowie XXI wieku, jest uznanie kluczowej roli jaką odgrywa fizjoterapia w leczeniu osób starszych, ułatwiając im adaptację do tej fazy życia oraz opracowywanie programów ruchowych ułatwiających im samodzielne funkcjonowanie. Starzenie się jest naturalnym procesem w życiu człowieka. Natomiast do człowieka należy zapewnienie jej odpowiedniej jakości. Rehabilitacja geriatryczna zajmuje się leczeniem i usprawnianiem osób starszych, u których z biegiem czasu coraz częściej pojawiają się schorzenia o charakterze przewlekłym. Obecnie przyjętą granicę wieku podeszłego jest ukończony 65 rok życia. Cechuje się on trudnością w utrzymaniu homeostazy w odpowiedzi na stres, obniżoną zdolnością wykonywania czynności dnia codziennego oraz niskim poziomem aktywności fizycznej. W większości osoby te coraz częściej uzależnione są od osób trzecich. Dlatego też istnieje duże zapotrzebowanie na działania rehabilitacyjne, profilaktyczne przygotowujące do starości zdrowej, fizjologicznej, nie zaś patologicznej. W artykule poruszono problematykę związaną z usprawnianiem rehabilitacyjnym osób starszych. Przedstawiono dotychczas używane metody i ośrodki z zakresu fizyko i kinezyterapii, jak również najnowsze zabiegi z zakresu medycyny fizykalnej, wprowadzanych do leczenia osób starszych. Wśród nich wyróżnić należy magnetostymulację niezwykle korzystną w leczeniu stanów depresyjnych, urazów i schorzeń narządu ruchu oraz magnetoledoterapię, stanowiącą nowatorskie rozwiązanie w zakresie stosowania zmiennego pola magnetycznego wraz z promieniowaniem optycznym, skutkujące działaniem synergistycznym, powodując efekt przeciwzapalny, przeciwbakteryjny i analgetyczny.
Słowa kluczowe
geriatria, medycyna fizykalna, osoby starsze, rehabilitacja

Nowe możliwości w fizykoterapii – magnetolaseroterapia

Jarosław Pasek, Anna Misiak, Romualda Mucha, Tomasz Pasek, Aleksander Sieroń

Jarosław Pasek, Anna Misiak, Romualda Mucha, Tomasz Pasek, Aleksander Sieroń – New possibilities in physiotherapy – magnetolaserotherapy. Fizjoterapia Polska 2008; 8(1); 1-10

Streszczenie
Charakterystycznemu postępowi XXI wieku w nauce i technice towarzyszy znaczący rozwój badań naukowych w medycynie fizykalnej. Na naszych oczach fizyka coraz odważniej wkracza do leczenia, poszerzając w ten sposób ofertę terapeutyczną, a w niektórych przypadkach także zmniejsza uboczne skutki działania farmaceutyków. Zwłaszcza w ostatnich latach wzrasta zainteresowanie oraz intensywne badania nad terapeutyczym wykorzystaniem nowych metod fizykalnych, w tym zmiennych pól magnetycznych, które dotychczas pozostawały niedostatecznie wykorzystywane. Do takich metod należy wspólne wykorzystanie laserów i pól magnetycznych zwanych magnetolaseroterapią. Magnetolaseroterapia, czyli skojarzone oddziaływanie promieniowania laserowego wraz ze zmiennym polem magnetycznym, spowodowało coraz szersze wykorzystanie tej terapii w różnych dziedzinach medycyny klinicznej oraz rehabilitacji. Udokumentowane pozytywne efekty stosowania lasera biostymulującego oraz zmiennego pola magnetycznego w zwalczaniu bólu, przyśpieszeniu gojenia ran i wzmacnianiu układu odpornościowego są już bezspornie udokumentowane w wielu pracach klinicznych, co ma bezpośredni wpływ na czas, jakość i komfort leczenia pacjenta. W pracy wykorzystano informacje zawarte w dostępnej literaturze dotyczące magnetolaseroterapii, a także doświadczenia własne związane z tą metodą. Praca jest przejrzystym i kompleksowym opracowaniem skierowanym do specjalistów zajmujących się szeroko pojętą medycyną fizykalną.
Słowa kluczowe
leczenie, magnetolaseroterapia, rehabilitacja

Obserwacja zmian zapalnych i nadżerkowych żołędzi w leczeniu magnetoledoterapią – opis przypadku

Romualda Mucha, Aleksander Sieroń

Romualda Mucha, Aleksander Sieroń – Follow-up of inflammatory and erosive lesions of glans penis during magnetic and LED light therapy – a case study. Fizjoterapia Polska 2010; 10(2); 165-169

Streszczenie
Wstęp. Celem badania była ocena leczenia zmian zapalnych i nadżerkowych skóry prącia i żołędzi za pomocą pola magnetycznego o niskich wartościach indukcji i światła R czerwonego i IR podczerwonego diod LED. Obserwację przeprowadzono u 50 letniego pacjenta z pięcioletnim wywiadem balanoposthitis. Materiał i metody. Autorzy poddali obserwacji i ocenie zachowanie się zmian zapalnych i nadżerkowych skóry prącia i żołędzi u pacjenta z nawracającym balanoposthitis. Czynnej emisji pola magnetycznego o niskich wartościach indukcji i światła R czerwonego i IR podczerwonego emitowanego z diod LED zwanego magnetoledoterapią poddano pacjenta przez dwie trzytygodniowe sesje z jedną tygodniową przerwą. Wyniki. Obserwacja zmian zapalnych i nadżerkowych prącia i żołędzi pod wpływem działania magnetoledoterapii pozwala wskazać na przeciwzapalne działanie pola magnetycznego o niskich wartościach indukcji i światła diod LED. Zadawalające wyniki uzyskano pod postacią spłycenia i całkowitego zamknięcia nadżerek oraz ustąpienia pieczenia i bólu. Wnioski. Pole magnetyczne o niskich wartościach indukcji i światło R czerwone i IR podczerwone diod LED zwane magnetoledoterapią można wykorzystać w leczeniu zmian zapalnych i nadżerek prącia i żołędzi.
Słowa kluczowe
balanoposthitis, pole magnetyczne, światło diod LED, magnetoledoterapia

Ocena działania przeciwbólowego krioterapii ogólnoustrojowej u pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa

Agata Stanek, Armand Cholewka, Grzegorz Cieślar, Irena Rosmus-Kuczia, Zofia Drzazga, Aleksander Sieroń

Agata Stanek, Armand Cholewka, Grzegorz Cieślar, Irena Rosmus-Kuczia, Zofia Drzazga, Aleksander Sieroń – The assessment of the analgesic action of whole -body cryotherapy in patients with ankylosing spondylitis. Fizjoterapia Polska 2011; 11(1); 49-55

Streszczenie
Wstęp. W ostatnich latach jedną z metod medycyny fizykalnej stosowaną w fizjoterapii pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa jest krioterapia ogólnoustrojowa, polegająca na krótkotrwałym stosowaniu temperatur niższych niż -100°C, w celu wywołania i wykorzystania fizjologicznych reakcji organizmu na działanie zimna, co umożliwia lepsze przygotowanie pacjentów do kinezyterapii. Celem pracy była ocena działania przeciwbólowego krioterapii ogólnoustrojowej z następową kinezyterapią u pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa.
Materiał i metody. Badaniem objęto 32 mężczyzn z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa, podzielonych losowo na dwie 16-osobowe grupy nieróżniące się znamiennie pod względem wieku oraz czasu i stopnia zaawansowania choroby. Grupy poddane były odpowiednio 10 zabiegom krioterapii ogólnoustrojowej z następową kinezyterapią lub jedynie 10 zabiegom kinezyterapii. W pierwszym dniu przed rozpoczęciem cyklu leczenia oraz ponownie w pierwszym dniu po jego zakończeniu pacjenci oceniali poziom bólu za pomocą 10-stopniowej skali wzrokowo-analogowej (VAS).
Wyniki. U pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa, po zakończeniu cyklu zabiegów krioterapii ogólnoustrojowej za obserwowano znamienne obniżenie nasilenia dolegliwości bólowych średnio o 46% (p<0,05).
Wnioski. Zabiegi krioterapii ogólnoustrojowej wykazują istotne działanie przeciwbólowe u pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa.
Słowa kluczowe
zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, krioterapia ogólnoustrojowa, działanie przeciwbólowe

Wpływ krioterapii ogólnoustrojowej na proteinogram u pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa

Agata Stanek, Armand Cholewka, Katarzyna Wencel, Grzegorz Cieślar, Jolanta Gaduła, Janusz Szczypior, Karolina Sieroń-Stołtny, Zofia Drzazga, Aleksander Sieroń

Agata Stanek, Armand Cholewka, Katarzyna Wencel, Grzegorz Cieślar, Jolanta Gaduła, Janusz Szczypior, Karolina Sieroń-Stołtny, Zofia Drzazga, Aleksander Sieroń – Effect of whole-body cryotherapy on proteinogram in patients with ankylosing spondylitis. Fizjoterapia Polska 2011; 11(2); 115-122

Streszczenie
Krioterapia ogólnoustrojowa z następową kinezyterapią wykazuje korzystny efekt przeciwzapalny u chorych ze schorzeniami zapalnymi układu ruchu, którego mechanizm nie został dotychczas jednoznacznie wyjaśniony. Jeden z istotnych laboratoryjnych wskaźników aktywności procesu zapalnego stanowi rozkład poszczególnych frakcji białkowych surowicy. Celem pracy była ocena wpływu krioterapii ogólnoustrojowej z następową kinezyterapią na poszczególne parametry proteinogramu u pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa. Badaniem objęto 32 mężczyzn z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa podzielonych losowo na dwie 16 osobowe grupy nie różniących się znamiennie pod względem wieku, oraz czasu i stopnia zaawansowania choroby. Obie grupy zostały poddane odpowiednio 10 zabiegom krioterapii ogólnoustrojowej z następową kinezyterapią lub jedynie 10 zabiegom kinezyterapii. W pierwszym dniu przed rozpoczęciem cyklu leczenia oraz ponownie w pierwszym dniu po jego zakończeniu u pacjentów pobierano krew celem oceny stężenia całkowitego białka oraz udziału poszczególnych frakcji białkowych w surowicy. U pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa po zakończeniu cyklu zabiegów krioterapii ogólnoustrojowej obserwowano istotny statystycznie wzrost udziału frakcji alfa 2-globulin oraz obniżenie udziału frakcji beta 1-globulin w proteinogramie surowicy. U pacjentów z zesztywniającym zapaleniem stawów kręgosłupa zabiegi krioterapii ogólnoustrojowej korygują proteinogram surowicy odmiennie niż ćwiczenia ruchowe. Zmiany udziału poszczególnych frakcji białkowych u pacjentów poddanych krioterapii są najpewniej związane z działaniem przeciwzapalnym i antyoksydacyjnym temperatur kriogenicznych.
Słowa kluczowe
zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, krioterapia ogólnoustrojowa,
proteinogram

Wpływ krioterapii ogólnoustrojowej na podstawowe parametry hemodynamiczne pacjentów ze schorzeniami narządu ruchu

Alicja Wołyńska-Ślężyńska, Jarosław Pasek, Sebastian Szajkowski, Tomasz Pasek, Jan Ślężyński, Aleksander Sieroń

Alicja Wołyńska-Ślężyńska, Jarosław Pasek, Sebastian Szajkowski, Tomasz Pasek, Jan Ślężyński, Aleksander Sieroń – Influence of whole-body cryotherapy on hemodynamic parameters in patients with motor organs disease. Fizjoterapia Polska 2012; 12(2); 113-118

Streszczenie
Wstęp. Krioterapia ogólnoustrojowa to coraz częściej stosowana metoda fizykalna w rehabilitacji. Zabiegi te polegają na stymulacji ciała temperaturami poniżej -100ºC. Najczęściej krioterapia stosowana jest w leczeniu schorzeń bądź urazów w obrębie narządu ruchu.Materiał i metody. Badaniami objętych zostało 222 pacjentów, w tym 114 kobiet (51,3%) i 108 mężczyzn (48,6%) dobranych celowo do grupy badawczej z rozpoznaniem dyskopatii (107 osób; 48,1%), zespołu bólowego kręgosłupa na poziomie L5-S1 (57 osób; 25,6%) oraz zmianami zwyrodnieniowymi kręgosłupa (58 osób; 26,1%). Badanych poddano serii 10 zabiegów krioterapii ogólnoustrojowej wykonywanych raz dziennie w czasie od 1-3 minut przez 10 dni. Dokonano oceny zmian temperatury powierzchni ciała (przed i po zakończeniu terapii), tętna oraz ciśnienia tętniczego krwi po 1, 5 i 10 zabiegu względem rozpoznanego schorzenia oraz płci. Wyniki. Zabiegi krioterapii ogólnoustrojowej spowodowały znamienne obniżenie wartości temperatury ciała (p<0,01). Przeprowadzona ocena zachowania się parametrów tętna i ciśnienia tętniczego krwi dowiodła, iż największe zmiany wartości tętna dotyczyły grupy pacjentów z dyskopatią oraz zespołem bólowym kręgosłupa (p<0,01). Wyższe wahania tętna zaobserwowano w grupie kobiet. Wyniki dotyczące oceny wartości ciśnienia tętniczego krwi, wykazały znamienny statystycznie wzrost tylko parametrów ciśnienia skurczowego krwi (p<0,01).Wnioski. Zabiegi krioterapii ogólnoustrojowej powodują znamienne obniżanie się temperatury powierzchni ciała. Krioterapia ogólnoustrojowa powoduje wzrost wartości tętna i ciśnienia skurczowego krwi.
Słowa kluczowe
krioterapia ogólnoustrojowa, leczenie, medycyna fizykalna, schorzenia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektów analgetycznych terapii wibroakustycznych w leczeniu dolegliwości bólowych części lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa u pracowników biurowych

Marlena Drężewska, Aleksander Sieroń, Zbigniew Śliwiński

M. Drężewska, A. Sieroń, Z. Śliwiński – Ocena efektów analgetycznych terapii wibroakustycznych w leczeniu dolegliwości bólowych części lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa u pracowników biurowych. FP 2013; 13(3); 8-13

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena efektów analgetycznych terapii wibroakustycznej w leczeniu dolegliwości bólowych części lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa u pracowników biurowych.
Materiał i metody. Badaniami objęto 52 kobiety, które były pracownikami biurowymi w Ostrołęce. W wieku 34-58 lat z przewlekłymi dolegliwościami bólowymi części lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa o etologii przeciążeniowej i/ lub zwyrodnieniowej. Pacjentki zostały poddane 10-dniowej terapii wibroakustycznej za pomocą urządzenia *VITAFON-T. Do oceny efektów terapii zastosowano analogową skalę bólu VAS oraz zmodyfikowany kwestionariusz wskaźników bólu wg Laitinena.
Wyniki. Odnotowano istotną statystycznie różnicę w średniej wartości oceny bólu przed i po terapii (p<0,05). Średnia bólu przed terapią w skali VAS miała wartość 5,81, zaś po Terapii 3,38. Suma wszystkich punktów uzyskanych w kwestionariuszu wg Laitinena przed terapią wynosiła 316, po terapii – 194.
Wnioski. Uzyskane wyniki sugerują, iż terapia wibroakustyczna jest skuteczna w osiąganiu efektów analgetycznych w leczeniu dolegliwości bólowych części lędźwiowo-krzyżowej kręgosłupa u pracowników biurowych.

Słowa kluczowe:
Terapia wibroakustyczna, skala VAS, kwestionariusz Laitinena

Artykuł dostępny tylko w j. polskim

Magnetostymulacja w leczeniu przewlekłej rany po usunięciu mięśnia strzałkowego jako konsekwencji wypadku komunikacyjnego – opis przypadku

Jarosław Pasek, Tomasz Pasek, Grzegorz Cieślar, Aleksander Sieroń

J. Pasek, T. Pasek, G. Cieślar, A. Sieroń – Magnetostimulation in the treatment of chronic wound after removal of muscle peroneus longus as a traffic accident consequence – case report; Fizjoterapia Polska 2018; 18(1); 26-31

Streszczenie

Nie budzi obecnie wątpliwości coraz częstsze wykorzystywanie metod medycyny fizykalnej w licznych działach medycyny. Szeroki wachlarz zabiegów umożliwia wdrażanie odpowiedniego leczenia, jego skracanie oraz zmniejszanie kosztów społeczno-ekonomicznych. Dotyczy to schorzeń i urazów narządu ruchu, tkanek miękkich oraz przewlekłych ran. Stosowane leczenie farmakologiczne w wielu przypadkach jest niewystarczające i kosztowne. W artykule przedstawiono korzystny wynik leczenia 17-letniego pacjenta z utrzymującą się przewlekła raną po usunięciu mięśnia strzałkowego długiego (w związku z jego martwicą) kończyny prawej w wyniku doznanego wypadku komunikacyjnego. W leczeniu zastosowano zabiegi magnetostymulacji (zmienne pole magnetyczne) przez 12 tygodni doprowadzając do całkowitego wygojenia się rany po uprzednio przeprowadzonym zabiegu operacyjnym. Wygojenie rany umożliwiło pacjentowi samodzielne poruszanie się (bez asekuracji kul łokciowych, bez odczuwania dolegliwości bólowych), a korzystny wynik leczenia wpłynął na poprawę jakości życia leczonego pacjenta.

Słowa kluczowe:
wypadek komunikacyjny, pola magnetyczne, leczenie, magnetostymulacja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2