Tag: Aneta Bac

Propozycja rehabilitacji pacjentów po leczeniu zachowawczym i w powikłaniach złamań typu Collesa dalszej nasady kości promieniowej – wybrane zagadnienia

Aneta Bac, Dorota Czechowska, Andrzej Szczygieł

Aneta Bac, Dorota Czechowska, Andrzej Szczygieł – Proposal for rehabilitation after conservative treatment and in the presence of complications in Colles’ fracture – selected aspects. Fizjoterapia Polska 2009; 9(2); 181-190

Streszczenie
Jednym z najczęstszych złamań kości przedramienia jest złamanie typu Collesa. Dotyczy ono przede wszystkim kobiet około 60 r. ż. i najczęściej jest złamaniem na tle osteoporozy. W niniejszej pracy przedstawiono, na podstawie specjalistycznego piśmiennictwa oraz doświadczeń własnych, schematy postępowania po złamaniach dalszej nasady kości promieniowej oraz sposoby leczenia powikłań towarzyszących tym typom złamań. Postępowanie lecznicze składa się z trzech podstawowych etapów. Pierwsze dwa to nastawienie odłamów i unieruchomienie kończyny, czasami poprzedzone zabiegiem operacyjnym. Trzeci etap polega na intensywnym usprawnianiu, mającym za zadanie przyspieszenie procesu gojenia się kości, przywrócenie jak największej ruchomości nadgarstka, przywrócenie sity i funkcji kończyny oraz zapobieganie lub usuwanie ewentualnych powikłań. W rehabilitacji pacjentów po złamaniach typu Collesa stosujemy szeroką gamę ćwiczeń usprawniających z wykorzystaniem przyrządów oraz technik nowoczesnej terapii manualnej. Zaliczamy do nich m.in. techniki „trzymaj- rozluźnij, techniki mobilizacji z ruchem, opracowane przez Briana Mulligana, a w późniejszej fazie, ćwiczenia czynne z oporem. Celem terapii jest uzyskanie pełnej ruchomości stawu, zwiększenie sity mięśni i poprawienie propriorecepcji. W pracy z pacjentem można wykorzystać przybory, zastosować ćwiczenia funkcjonalne, obejmujące czynności życia codziennego, a także fizykoterapię. Złamaniom dalszej nasady kości promieniowej, podobnie jak innym urazom narządu ruchu, towarzyszyć mogą różnorodne powikłania. Podzielić je można na dwie grupy: powikłania wczesne, np. utrata repozycji, czy neuropatie nerwu pośrodkowego oraz powikłania późne. Do tej drugiej grupy zaliczamy zrost w nieprawidłowym ustawieniu, zespół cieśni nadgarstka, niestabilność nadgarstka itp. Odpowiednio dobrana i wcześnie rozpoczęta rehabilitacja może zapobiec wielu wtórnym powikłaniom i przyspieszyć proces powrotu pacjenta do pełnej sprawności.
Słowa kluczowe
złamanie typu Collesa, ćwiczenia, mobilizacje z ruchem, powikłania

Skuteczność rehabilitacji metodą Kinesio Taping u dzieci ze skoliozą niskokątową

Aneta Bac, Łukasz Stagraczyński, Elżbieta Ciszek, Maciej Górkiewicz, Andrzej Szczygieł

Aneta Bac, Łukasz Stagraczyński, Elżbieta Ciszek, Maciej Górkiewicz, Andrzej Szczygieł – Efficacy of Kinesiology Taping in the rehabilitation of children with low–angle scoliosis. Fizjoterapia Polska 2009; 9(3); 202-210

Streszczenie
Wstęp. Istnieje wiele metod leczenia zachowawczego skolioz idiopatycznych, m.in. technika Kinesio Taping, wykorzystująca w procesie leczenia elastyczne taśmy, pomagająca m.in. redukować ból czy korygować pozycje stawu. Celem niniejszej pracy była próba określenia stopnia wpływu metody Kinesio Taping na wybrane parametry u dzieci ze skoliozą niskokątową. Materiał i metody. W badaniach uczestniczyły dwie 22-osobowe grupy dzieci z rozpoznaną i zdiagnozowaną badaniem lekarskim i badaniem Rtg skoliozą niskokątowa. W grupie kontrolnej zastosowano specjalny program terapeutyczny. Jednorazowo trwał on 45 min. i prowadzony był trzy razy w tygodniu przez 3 tygodnie. W pozostałe dwa dni pacjenci wykonywali ćwiczenia w domu, dwa razy dziennie. W grupie badawczej dodatkowo zastosowano techniki plastrowania metodą Kinesio Taping. U dzieci z obu grup oceniano mobilność i jakość kifotyzacji kręgosłupa, stopień dolegliwości bólowych, stopień napięcia mięśni oraz aktywności i systematyczności wykonywanych ćwiczeń przez pacjentów. Wyniki. W badanej grupie dzieci elastyczna taśma Kinesio-tex miała największy wpływ na jakość kifotyzacji kręgosłupa, napięcie mięśni i zwiększenie średniej aktywności dziecka. Wpływ taśmy na ból początkowo był znaczny, a następnie wrócił do wartości początkowych. W opinii rodziców i terapeuty systematyczność i motywacja do wykonywania ćwiczeń była większa w grupie badawczej (z taśmą Kinesio-tex). Wnioski. Na podstawie przeprowadzonych wstępnych badań wydaje się, że w badanej grupie dzieci ze skoliozą niskostopniową metoda Kinesio Taping okazała się dobrym uzupełnieniem tradycyjnego modelu terapii.
Słowa kluczowe
skolioza, metoda Kinesio Taping, rehabilitacja

Ocena odległa wyników leczenia uszkodzeń urazowych oraz zespołów przeciążeniowych narządu ruchu u uprawiających łucznictwo

Aneta Bac, Urszula Niemiec, Edward Golec

Aneta Bac, Urszula Niemiec, Edward Golec – Long-term evaluation of treatment of traumatic injuries and motor organ overuse syndromes in archers. Fizjoterapia Polska 2011; 11(2); 155-168

Streszczenie
Celem niniejszej pracy było scharakteryzowanie urazów i zespołów przeciążeniowych najczęściej: występujących w łucznictwie, próba oceny ich wpływu na przebieg dalszej kariery sportowej oraz określenie, jakie metody leczenia są najczęściej stosowane w tych przypadkach. Materiał badawczy stanowiła grupa 48 wysokiej klasy polskich łuczników, posiadających klasę sportową Mistrzowską lub Mistrzowską Międzynarodową. Badanie przeprowadzono podczas Mistrzostw Polski Seniorów, odbywających się w sierpniu 2009 roku w Krakowie. Do przeprowadzenia badań posłużono się ankietą własnej konstrukcji, która zawierała 31 pytań zamkniętych, podzielonych na dwie części. Pierwsza część ankiety zawierała pytania o częstotliwość i obfitość treningów, czas poświęcany przed treningiem na rozgrzewkę etc., druga część ankiety została poświęcona zmęczeniu i jego przyczynom, urazom oraz ich leczeniu. Dolegliwości bólowe i objawy zmęczenia najczęściej dotyczyły okolicy barków (38 osób = 79,1%). Najrzadziej dolegliwości te dotyczyły łokcia – 4 osoby (8,3%) i przedramienia 3 osoby (6,2%). Większość urazów, tj. 26 przypadków (60,5%) dotyczyła mięśni i ścięgien, 16 przypadków (37,2%) dotyczyło stawu i tkanek okołostawowych, a tylko 1 przypadek (2,3%) – nerwów. Najczęstszą metodą leczenia zaistniałych urazów były zabiegi rehabilitacyjne, które przeprowadzono u 30% badanych sportowców, najrzadziej łuczników poddawano leczeniu operacyjnemu (5% badanych). Spośród metod rehabilitacji, którymi leczono urazy u łuczników, u 44% badanych zastosowano magnetoterapię, a tylko u 1% akupunkturę. W przypadku 6 osób (18,7%) uraz nie wpłynął w znaczący sposób na ich poziom sportowy, u 20 osób (62,6%) poziom sportowy początkowo się obniżył, ale po pewnym czasie wrócił do normy. Natomiast poziom sportowy 6 osób (18,7%) nigdy nie osiągnął tego sprzed urazu. W badanej grupie najczęstszym urazem okazały się urazy tkanek miękkich okolicy barku. W badanej grupie najczęstszą forma leczenia okazała się fizykoterapia. Im częściej badane osoby odczuwały skutki urazów, tym częściej było stosowane leczenie operacyjne. W badanej grupie kobiety trenowały rzadziej niż mężczyźni.
Słowa kluczowe
urazy, łucznictwo, bark

Ocena odległa wybranych parametrów obręczy barkowej oraz jakości życia u kobiet po mastektomii

Aneta Bac, Anna Jędrzejewska, Renata Woźniacka, Edward Golec

Aneta Bac, Anna Jędrzejewska, Renata Woźniacka, Edward Golec – Long-term evaluation of selected parameters of shoulder girdle and quality of life in post-mastectomy women. Fizjoterapia Polska 2011; 11(3); 261-272

Streszczenie
Celem pracy była ocena jakości życia oraz rodzaju powikłań pooperacyjnych, wśród kobiet po operacji raka sutka. Materiał badawczy stanowiło 30 kobiet, należących do Krakowskiego (50%) i Tarnowskiego (50%) klubu ”Amazonek”. Narzędziem badawczym były specjalnie przygotowane ankieta i karta badań. Ankieta dotyczyła rehabilitacji i przestrzegania zaleceń po operacji i ewentualnych problemów w wykonywaniu czynności dnia codziennego oraz jakości życia w oparciu o kwestionariusz EORTC QLQ-30. Karta badań określała zakres ruchów czynnych w stawach obręczy barkowej i siły wybranych mięśni. Jakość życia badanej grupy kobiet po zabiegu mastektomii, nie uległa radykalnym zmianom. W badanej grupie pacjentek, zakresy ruchów w stawie ramiennym po stronie operowanej piersi, uległy zmniejszeniu we wszystkich kierunkach, podobnie jak siła mięśni objętych analizą. Obrzęk limfatyczny kończyny górnej wystąpił u połowy z badanych kobiet. Stwierdzono niewielki związek pomiędzy wielkością obrzęku a ręką dominującą. Powikłaniami pooperacyjnymi najbardziej pogarszającymi jakość życia wśród badanych pacjentek był ból i zaburzenia snu.
Słowa kluczowe
rak piersi, mastektomia, jakość życia, obręcz barkowa

Ocena skuteczności metody plastrowania dynamicznego w leczeniu urazów u siatkarzy

Radosław Grabosz, Aneta Bac, Maicki Tomasz, Piotr Rutkowski, Małgorzata Szarota, Agnieszka Szlachetka, Agnieszka Jędrzejewska, Magdalena Wilk-Frańczuk, Rafał Trąbka

Radosław Grabosz, Aneta Bac, Maicki Tomasz, Piotr Rutkowski, Małgorzata Szarota, Agnieszka Szlachetka, Agnieszka Jędrzejewska, Magdalena Wilk-Frańczuk, Rafał Trąbka – Evaluation of the effectiveness of Kinesiology Taping in the treatment of injuries in volleyball players. Fizjoterapia Polska 2021; 21(1); 54-61

Streszczenie
Wstęp. Współczesna fizjoterapia sportowa dysponuje różnymi metodami leczenia pacjentów. Obecnie jedną z najpopularniejszych i nieodłącznych metod profilaktyki wspomagających leczenie po urazach w obrębie narządu ruchu stało się plastrowanie dynamiczne Kinesiology Taping. Technika ta pozwala na otwarcie przestrzeni pomiędzy skórą a powięzią, co umożliwia lepsze mikrokrążenie, a tym samym szybsze procesy regeneracji.
Cel pracy. Celem pracy była ocena dolegliwości bólowych oraz rezultatu zastosowania plastrowania dynamicznego u badanych siatkarzy po urazach różnych części ciała.
Materiały i metoda. W pracy oceniono wpływ plastrowania dynamicznego Kinesiology Taping jako metody fizjoterapeutycznej, która jest powszechnie stosowana po urazach u zawodowych siatkarzy. Badaniem objęto 72 zawodników, u których zdiagnozowano dysfunkcję narządu ruchu, która wystąpiła podczas aktywności fizycznej związanej z uprawianiem danej dyscypliny.
Wyniki. W badaniu uchwycono związek pomiędzy zmianą natężenia dolegliwości bólowych ocenianych za pomocą skali VAS a aplikowaniem taśm Kinesiology Taping (test t-Studenta). Na podstawie przeprowadzonego testu wykazano zależność pomiędzy zastosowaniem taśmy a zmniejszeniem dolegliwości bólowych, która była istotna statystycznie dla wszystkich kontuzjowanych części ciała (p < 0,05).
Wnioski. W ocenie badanych siatkarzy plastrowanie dynamiczne przedstawianych w pracy okolic ciała było skuteczne. Nastąpiło zmniejszenie wartości dolegliwości bólowych ocenianych według skali.
Słowa kluczowe:
Kinesiology Taping, plastrowanie dynamiczne, urazy, sport
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena efektywności dwóch programów rehabilitacji u pacjentów z zespołem bolesnego barku

Katarzyna Ogrodzka, Karolina Leśniak, Aneta Bac, Tomasz Ridan, Marek Żak

K. Ogrodzka, K. Leśniak, A. Bac, T. Ridan, M. Żak: Evaluation of the effectiveness of two rehabilitation programmes for the patients with the shoulder impingement syndrome. FP 2015;15(4); 42-52

Streszczenie
Cel pracy. Celem badań było porównanie dwóch programów rehabilitacji stosowanych u pacjentów z zespołem bolesnego barku oraz w jakim zakresie rehabilitacja refundowana jest w stanie przywrócić pacjentowi możliwość odzyskania funkcji w stawie barkowym w porównaniu do programu rehabilitacji utworzonego przez autorów badań.
Materiał i metodyka. Badania zostały przeprowadzone w dwóch grupach, w każdej po 7 pacjentów ze zdiagnozowanym zespołem bolesnego barku. Pierwsza grupa korzystała tylko z zabiegów refundowanych, natomiast druga grupa była prowadzona autorskim programem rehabilitacji dostosowanym do indywidualnych potrzeb każdego z pacjentów.
Wyniki. Po terapii u pacjentów z obu grup zaobserwowano zwiększenie zakresu ruchomości w stawie barkowym, zmniejszenie poziomu bólu w spoczynku, a także w trakcie wykonywania codziennych czynności ruchowych.
Wnioski. Autorski program rehabilitacji okazał się efektywniejszą metodą leczenia w dolegliwościach zespołu bolesnego barku.

Słowa kluczowe:
zespół bolesnego barku, rehabilitacja, sprawność

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете PPobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności leczenia operacyjnego i procesu rehabilitacji pacjentów po urazowym uszkodzeniu łąkotki stawu kolanowego

Katarzyna Ogrodzka, Aneta Bac, Joanna Bursztyn, Tomasz Ridan, Marek Żak

K. Ogrodzka, A. Bac, J. Bursztyn, T. Ridan, M. Żak – Evaluation of the effectiveness of surgical treatment and physical rehabilitation in patients with meniscus tear. FP 2016; 16(1); 62-72

Streszczenie
Celem pracy była ocena skuteczności leczenia pacjentów po uszkodzeniu urazowym łąkotki stawu kolanowego.
W badaniach wzięło udział 14 pacjentów, spełniających kryteria i doboru, którzy wyrazili zgodę na udział w badaniach. Kwalifikacja pacjentów odbywała się na podstawie rodzaju przeprowadzonej techniki operacyjnej: meniscektomia – podgrupa A i zszycie łąkotki – podgrupa B. Grupy liczyły po 7 osób w przedziale wiekowym 30-66 lat.
Ocenie poddano pooperacyjny zakres ruchu stawu kolanowego, obwody kończyny dolnej oraz stabilność stawu kolanowego. Wykorzystano także kwestionariusz LEFS oraz skalę VAS w celu oceny dolegliwości bólowych.
Stwierdzono, że rodzaj zabiegu operacyjnego różnicuje stan funkcjonalny i nasilenie dolegliwości bólowych. Lepsze wyniki uzyskali pacjenci po meniscektomii stawu kolanowego.

Słowa kluczowe:
meniscektomia, zszycie łąkotki, uraz łąkotki

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim