Wpływ treningu stabilności stawu kolanowego w porównaniu z treningiem równowagi Biodex na dynamiczne wskaźniki równowagi u osób z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego: randomizowane badanie kliniczne

Yomna F. Ahmed, Marian M. Shafeek, Sarah S. Abdelaziz, Karim Ghuiba, Maha G. Ibrahim


Yomna F. Ahmed, Marian M. Shafeek, Sarah S. Abdelaziz, Karim Ghuiba, Maha G. Ibrahim – Knee stability training exercise versus Biodex balance training on dynamic balance indices in individuals with knee osteoarthritis: A Randomized clinical trial. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 164-169

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B6E6

Streszczenie
Cel. Porównanie wpływu treningu stabilności stawu kolanowego i treningu równowagi Biodex na dynamiczne wskaźniki równowagi u osób cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego. Metody. Niniejsze randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą z pomiarami wykonywanymi przed i po interwencji obejmowało czterdziestu pacjentów w wieku od 45 do 65 lat z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego. Pacjenci zostali losowo podzieleni na 2 grupy: grupa A (n = 20), która realizowała trening stabilizujący kolano i wykonywała ćwiczenia wzmacniające, oraz grupa B (n = 20), która realizowała trening równowagi Biodex i wykonywała ćwiczenia wzmacniające. System równowagi Biodex i wizualna skala analogowa zostały wykorzystane do ilościowego określenia dynamicznych wskaźników równowagi, jak również natężenia bólu na początku interwencji i cztery tygodnie po jej zakończeniu. Wyniki. Statystycznie istotne różnice odnotowano w ogólnym wskaźniku stabilności (OASI), wskaźniku stabilności przednio-tylnej (APSI), wskaźnikach stabilności przyśrodkowo-bocznej (MLSI) i wartościach wizualnej skali analogowej (VAS) przed i po interwencji dla grupy A (p < 0,05) oraz przed i po interwencji dla grupy B (p < 0,05). Zgłoszono statystycznie istotne różnice między dwiema grupami (A i B) w odniesieniu do wartości OASI, APSI, MLSI i VAS po interwencji (p < 0,05). Wniosek. Poprawę wszystkich dynamicznych wskaźników równowagi oraz poprawę w zakresie bólu odnotowano po ćwiczeniach stabilizacyjnych stawu kolanowego i po treningu równowagi Biodex, z większą poprawą po treningu równowagi Biodex.
Słowa kluczowe
choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, Biodex Balance System, trening stabilizacji stawu kolanowego, dynamiczne wskaźniki równowagi, intensywność bólu
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ wzmocnienia odwodzicieli bioder i prostowników kolan na siłę izometryczną mięśnia czworogłowego uda u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego

Aalaa M. Sweelam, Mohammed M. Hegazy, Ahmad H. Azzam, Mohammed S. Abdelsalam


Aalaa M. Sweelam, Mohammed M. Hegazy, Ahmad H. Azzam, Mohammed S. Abdelsalam – Hip abductors versus knee extensors strengthening on quadriceps isometric strength in patients with knee osteoarthritis. Fizjoterapia Polska 2022; 22(4); 16-20

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1A6HN3

Streszczenie
Cel. Zbadanie wpływu ćwiczenia odwodzicieli bioder i prostowników kolan na siłę izometryczną mięśnia czworogłowego uda u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.
Metody. W badaniu wzięło udział 70 pacjentów z obustronną chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego w wieku 50-70 lat. Pacjenci zostali losowo przydzieleni do równych grup: grupa wykonująca ćwiczenia wzmacniające odwodziciele bioder (HAS) oraz grupa wykonująca ćwiczenia wzmacniające prostowniki kolan (KES). Obie grupy rozciągały ścięgna podkolanowe. Czas trwania wynosił 6 tygodni (2 sesje tygodniowo). Ocenę stanu wyjściowego siły izometrycznej mięśnia czworogłowego uda oraz stanu po 6 tygodniach przeprowadzono przy użyciu dynamometru ręcznego.
Wyniki. Nie zaobserwowano żadnej statystycznie istotnej różnicy między obiema grupami.
Wiosek. Obie formy ćwiczeń mają taki sam wpływ na siłę izometryczną mięśnia czworogłowego.

Słowa kluczowe
choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, odwodziciele bioder, mięsień czworogłowy uda

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Statyczna stymulacja magnetyczna a leczenie konwencjonalne dotyczące przekroju poprzecznego mięśnia czworogłowego u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych: randomizowane badanie kontrolowane

Haytham M. Elhafez, Sohier S. Rizkallah, Magda R. Zahran, Doaa S. Mostafa, Ahmed F Geneidy

Haytham M. Elhafez, Sohier S. Rizkallah, Magda R. Zahran, Doaa S. Mostafa, Ahmed F Geneidy – Static Magnetic Stimulation Versus Conventional Treatment on Cross Sectional Area of Quadriceps Muscle in Knee Osteoarthritis Patients: A Randomized Controlled Study. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 216-222

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Mięsień czworogłowy uda miał istotny wpływ na pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego. Osłabienie i atrofia powstają w wyniku odciążenia i dysfunkcji mięśni. Ponieważ maksymalna siła wytwarzana przez mięsień jest wprost proporcjonalna do jego przekroju poprzecznego (CSA), niniejsze badanie wykazało, że statyczna stymulacja magnetyczna (SMS) jest korzystna dla poprawy CSA mięśnia czworogłowego. Cel. Zbadanie wpływu stymulacji magnetycznej na CSA mięśnia czworogłowego uda u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego, a tym samym na czynność kolana. Materiały i metody. W niniejszym badaniu przyjęto schemat badań z randomizacją. W badaniu wzięło udział dwudziestu czterech pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów kolanowych (stopień II i III). Uczestnicy w wieku 45–55 lat zostali losowo przydzieleni do dwóch grup. Grupa (A) była poddawana stymulacji magnetycznej oprócz wybranej fizykoterapii obejmującej terapię ultradźwiękową i ćwiczenia izometryczne na mięsień czworogłowy. Grupa (B) była poddawana wybranej fizjoterapii obejmującej terapię ultradźwiękową i ćwiczenia izometryczne na mięsień czworogłowy. Dwie sesje terapeutyczne odbywały się co tydzień przez trzy kolejne tygodnie. Miarami wyniku były CSA mięśnia czworogłowego po obu stronach i punktacja Lysholma do oceny sprawności funkcjonalnej stawu kolanowego. Pomiary wykonano przed i po trzech kolejnych tygodniach interwencji. Wyniki. W obrębie grup analiza wykazała istotny statystycznie wzrost dla wszystkich mierzonych zmiennych w obu badanych grupach (p <0,05). Pomiędzy grupami analiza wykazała, że siła mięśnia czworogłowego uda po obu stronach i punktacja Lyshloma znacząco wzrosły w grupie (A) w porównaniu z grupą (B). Wnioski. Wprowadzenie SMS do ćwiczeń wzmacniających mięsień czworogłowy poprawiło CSA mięśnia czworogłowego, co chroni mięśnie przed zanikiem, a tym samym poprawia funkcje stawu kolanowego bardziej niż same ćwiczenia wzmacniające mięsień czworogłowy.
Słowa kluczowe:
elektrostymulacja mięśni, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, mięsień czworogłowy uda, ćwiczenia wzmacniające
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności zabiegu krioterapii u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego

Kamila Wieczorek

Kamila Wieczorek – The evaluation of the effectiveness of a cryotherapy treatment in patients with gonarthrosis. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 144-153

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy jest opisanie wyników badania oceny pacjentów w zakresie występowania dolegliwości oraz utrudnień w życiu codziennym oraz ogólnego stanu zdrowia w kontekście usprawniania w chorobie zwyrodnieniowej stawów kolanowych przed i po przeprowadzeniu zabiegów fizjoterapii z użyciem krioterapii i bez jej użycia. Materiał i metodyka. Badania przeprowadzono, wykorzystując kwestionariusz ankiety na 40-osobowej grupie, w której u każdego pacjenta występowała choroba zwyrodnieniowa przynajmniej jednego stawu kolanowego. Zawarte w nim pytania dotyczyły rodzaju dolegliwości i utrudnień w funkcjonowaniu występujących u pacjentów w związku z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego przed procesem rehabilitacji i po nim, rodzajem otrzymanych zabiegów z uwzględnieniem krioterapii oraz z oceny ogólnej poprawy stanu zdrowia po usprawnianiu. Wnioski. Zabiegi krioterapii w odczuciu uczestniczących w badaniu pacjentów nie przynoszą większej poprawy w usprawnianiu przy chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego niż inne zabiegi z zakresu fizjoterapii.
Słowa kluczowe:
krioterapia, zimnolecznictwo, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Ocena skuteczności laseroterapii punktowej w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego

Paulina Kozieł, Marek Kiljański

P. Kozieł, M. Kiljański – Assessment of the effectiveness of local laser therapy in treatment of gonarthrosis. Work on habits. Fizjoterapia Polska 2018; 18(4); 26-33

Streszczenie
Wstęp. Choroba zwyrodnieniowa stawów kolanowych jest jedną z najczęściej występujących chorób narządu ruchu. Charakteryzuje się ona nie tylko destrukcją chrząstki stawowej, ale również zmianami w warstwie podchrzęstnej kości, w błonie maziowej, torebce stawu oraz strukturach okołostawowych. Doprowadza do uszkodzeń anatomicznej struktury stawu oraz upośledzenia funkcji, która jest tak istotna w codziennym funkcjonowaniu. Laseroterapia punktowa jest jednym z tych zabiegów, które stosuje się w zwalczaniu choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Zabieg ten wywołuje efekt przeciwzapalny, przeciwbólowy oraz przeciwobrzękowy. Celem pracy była ocena rezultatów działania laseroterapii punktowej, jej wpływu na zakres ruchomości oraz bolesność u chorych cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych.
Materiał i metody. W badaniu wzięło udział 50 osób, cierpiących na chorobę zwyrodnieniową stawów kolanowych, które zostały podzielone na dwie grupy kontrolną i badaną, po 25 osób każda. Grupa kontrolna, w której było 19 kobiet i 6 mężczyzn była poddana trzem zabiegom fizjoterapeutycznym: krioterapii, magnetoterapii oraz prądowi TENS. Grupa badana, w której było 19 kobiet i 6 mężczyzn dodatkowo miała zaaplikowaną laserostymulację punktową. Wszystkie te osoby poddane zostały serii 10 zabiegów, od poniedziałku do piątku przez dwa tygodnie. Przed serią wykonywanych zabiegów oraz tuż po jej zakończeniu pacjenci wypełniali anonimową ankietę, która zawierała skalę bólu VAS, przeprowadzono pomiary zakresu ruchomości zgięcia stawu kolanowego w płaszczyźnie strzałkowej oraz pomiary linijne obwodu stawu kolanowego.
Wyniki. Uzyskane wyniki w obydwu badanych grupach poddano analizie statystycznej. Zarówno w jednej, jak i w drugiej grupie po leczeniu w stosunku do stanu sprzed leczenia stwierdzono poprawę zakresu ruchomości stawu kolanowego, zmniejszenie obwodów stawu kolanowego oraz widoczny spadek poziomu bólu mierzony skalą VAS. W grupie z dodatkową laseroterapią punktową uzyskano lepsze zakresy ruchomości i mniejsze obwody stawu kolanowego.
Wnioski. Laseroterapia punktowa jest skutecznym zabiegiem stosowanym w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego. Zarówno w grupie kontrolnej, jak i w grupie badanej doszło do zmniejszenia dolegliwości bólowych. W większym stopniu w grupie kontrolnej. Różnica była istotna statystycznie. W obydwu grupach zaobserwowano poprawę ruchomości stawu kolanowego. Większą poprawę zanotowano w grupie badanej. Różnica była istotna statystycznie. Zarówno w grupie kontrolnej, jak i w grupie badanej zmniejszeniu uległ obwód stawu kolanowego. W większym stopniu w grupie badanej. Różnica była istotna statystycznie.

Słowa kluczowe:
choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, laseroterapia punktowa

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Ocena skuteczności krioterapii miejscowej u osób z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego

Marek Woszczak, Katarzyna Bogacz, Magdalena Józefowicz-Korczyńska, Joanna Kałuża-Pawłowska, Jan Szczegielniak

M. Woszczak, K. Bogacz, M. Józefowicz-Korczyńska, J. Kałuża-Pawłowska, J. Szczegielniak – Evaluation of the Efficacy of Local Cryotherapy in Patients with the Degenerative Knee Joint Disease. FP 2017; 17(2); 48-59

Streszczenie

Wstęp. Bóle, obrzęki, a także zniekształcenia stawów, to typowe objawy choroby zwyrodnieniowej. Choroba ta dotyka ponad 60% osób powyżej 60 roku życia. Z jej powodu, co trzynasta osoba codziennie przyjmuje leki przeciwbólowe. Etiologia choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego to najczęściej mikrourazy, urazy, przeciążenia, przebyte stany zapalne, wadliwe obciążenia oraz wrodzone nieprawidłowości w jego budowie.
Cel pracy. Celem pracy była ocena skuteczności krioterapii miejscowej u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.
Materiał i metodyka. Badania przeprowadzone zostały na grupie 86 osób w wieku od 20 do 45 lat, leczonych w Zakładzie Rehabilitacji Uniwersyteckiego Szpitala Klinicznego Nr 1 Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Pacjentów przydzielono losowo do grup A (40 osób) i B (46 osób). U wszystkich pacjentów rozpoznano zmiany zwyrodnieniowe stawów kolanowych. W badaniu uczestniczyły osoby czynne zawodowo, chodzące.
Wszyscy pacjenci zostali poddani przed zabiegami badaniom podmiotowym, przedmiotowym, badaniu klinicznemu oraz poproszeni o wypełnienie kwestionariusza WOMAC (Western Ontario and McMaster). Istotnym elementem badania podmiotowego było także zebranie informacji o stylu życia pacjenta, sposobie odżywiania się, nałogach, aktywności fizycznej i ewentualnych zagrożeniach epidemiologicznych wynikających z wykonywanej pracy.
Przed i po zakończeniu cyklu 10 zabiegów pacjentów poddano również badaniu przedmiotowemu (fizykalnemu), poprzez: oglądanie, badanie dotykiem, opukiwanie, osłuchiwanie, pomiar długości i obwodów, badanie siły mięśniowej i testy funkcjonalne. Badani zostali poproszeni o wypełnienie anonimowej ankiety. U wszystkich chorych wykonano jako część wspólną ultradźwięki, pole magnetyczne, ćwiczenia samowspomagane, ćwiczenia w odciążeniu stawów kolanowych. Częścią różnicującą w badaniu były zabiegi krioterapii miejscowej stawu kolanowego wykonane dodatkowo w grupie B. Oceny dokonano na podstawie badań przed i po zakończeniu leczenia fizjoterapeutycznego.
Wyniki. W oparciu o przeprowadzone badania uzyskano istotne statystyczne zmniejszenie bólu w skali VAS zarówno w grupie A, jak i B. Zmniejszeniu uległ również wysięk i ciepłota stawu. Zarejestrowano zwiększenie zakresów ruchomości.
W oparciu o test Western Ontario and McMaster Universities Osteoarthritis Index zaobserwowano również poprawę wydolności czynnościowej podczas codziennych czynność tj. chociażby wchodzenia/schodzenia po schodach czy zakładania/zdejmowania skarpet.
Wnioski. Interpretując wyniki zaobserwowano, że stopień poprawy w/w wskaźników w grupie B, w której stosowano dodatkową krioterapię miejscową, był w stopniu istotnym statystycznie większy niż w grupie A, w której tego zabiegu nie stosowano.

Słowa kluczowe:
krioterapia, choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim