Tag: Irena Bułatowicz

Rola tlenku azotu w modulacji skurczu mięśniówki gładkiej tętnic wyzwalanego pobudzeniem receptorów adrenergicznych podczas biostymulacji laserowej

Magdalena Mackiewicz-Milewska, Jan Talar, Grzegorz Grześk, Leszek Szadujkis-Szadurski, Irena Bułatowicz, Zbigniew Śliwiński

Magdalena Mackiewicz-Milewska, Jan Talar, Grzegorz Grześk, Leszek Szadujkis-Szadurski, Irena Bułatowicz, Zbigniew Śliwiński – The role of nitric oxide in the modulation of arterial smooth muscle contraction evoked by activation of adrenoreceptors during laser biostimulation. Fizjoterapia Polska 2002; 2(2); 89-98

Streszczenie
Wstęp. Mechanizm działania biostymulacji laserowej na tkanki jest ciągłym przedmiotem badań naukowych. Korzystny wpływ działania promieniowania laserowego małej i średniej mocy na hamowanie skurczu naczyniowego został dowiedziony. Nie ma jednak pewnej odpowiedzi jaki jest mechanizm tego działania. Autorzy pracy próbują wyjaśnić jaką rolę odgrywa w tym procesie tlenek azotu. Materiał i metoda. Badania in vitro przeprowadzono na izolowanych tętnicach ogonowych szczura szczepu Wistar. Tętnice poddawano najpierw działaniu noradrenaliny i fenylefryny, a następnie działaniu promieniowania laserowego o mocy 10,30,110mW. Następnie do płynu inkubacyjnego dodawano inhibitor syntazy tlenku azotu i błękit metylenowy i obserwowano działanie promieniowania laserowego w tych warunkach. Wyniki. Promieniowanie laserowe o mocy 10,30,110mW hamuje reakcje skurczowe naczyń wywołane przez NA i PHE. Dodanie natomiast do płynu inkubacyjnego inhibitora tlenku azotu lub inhibitora cyklazy guanylanowej (błękit metylenowy) niweluje hamujący skurcz wpływ biostymulacji laserowej. Wnioski. Uzyskane wyniki pozwalają na wnioskowanie, że w reakcji antagonizowania skurczu naczyniowego przez promieniowanie laserowe pośredniczy tlenek azotu i jego wtórny przekaźnik – cyklaza guanylanowa.

Słowa kluczowe:
biostymulacja laserowa, śródbłonek naczyniowy, tlenek azotu, receptory adrenergiczne

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Rola antagonizmu fizjologicznego angiotensyny II i biostymulacji laserowej w modułowaniu reaktywności mięśniówki gładkiej tętnic

Grzegorz Grześk, Magdalena Mackiewicz-Milewska, Jan Talar, Leszek Szadujkis-Szadurski, Irena Bułatowicz

Grzegorz Grześk, Magdalena Mackiewicz-Milewska, Jan Talar, Leszek Szadujkis-Szadurski, Irena Bułatowicz – Role of the physiological antagonism of angiotensin II and laser biostimulation in the modulation of arterial smooth muscle reactivity. Fizjoterapia Polska 2004; 4(2); 143-150

Streszczenie

Wstęp. Mechanizm rozkurczu naczyń podczas biostymulacji laserowej ciągle pozostaje obiektem licznych badań. Angiotensyna II (ANG II) jest znanym elementem układu renina-angiotensyna-aldosteron, powodującym m.in. zwiększenie reaktywności mięśniówki gładkiej na stymulację adrenergiczną. W naszych badaniach określaliśmy rolę i mechanizmy antagonizmu fizjologicznego ANG II i biostymulacji laserowej. Materiał i metody. Doświadczenia przeprowadzono na izolowanych tętnicach ogonowych szczurów, samców, szczepu Wistar. Skurcz wyzwalany fenylefryną (PHE) w obecności ANG II hamowano stosując laser o mocy 10, 30 i 110 mW. Stosując metody farmakometryczne oceniano efektywność biostymulacji laserowej w tętnicy poddanej działaniu ANG II. Wyniki. Biostymulacja laserowa hamowała skurcz naczyń wyzwalany PHE w sposób proporcjonalny do mocy lasera zarówno w warunkach kontrolnych, jak i w obecności ANG II. Wartości wyznaczonych stałych dysocjacji (KA) kompleksu agonista – receptor nie ulegały znamiennym zmianom zarówno w obecności ANG II, jak i po biostymulacji laserowej. Wnioski. Podczas biostymulacji laserem o małej i średniej mocy obserwuje się znamienną redukcję wrażliwości tkanki na stymulację. Zjawisko zwiększenia rezerwy receptorów a-adreergicznych w obecności angiotensyny II jest znamiennie hamowane przez biostymulacjię laserową. Działanie biostymulacji laserowej wpływa lokalnie hamująco na funkcjonowanie układu renina – angiotensyna – aldosteron przez zmniejszenie efektu tkankowego angiotensyny II.

Słowa kluczowe:
rozkurcz naczyń, śródbłonek naczyniowy, receptory adrenergiczne
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Motywacja do podjęcia studiów i satysfakcja ze studiowania na kierunku Fizjoterapia w grupie studentów studiów II stopnia polskich uczelni o różnych profilach kształcenia

Joanna Gotlib, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Andrzej Bugajski, Irena Bułatowicz, Ewa Gajewska, Rita Hansdorfer-Korzon, Wojciech Kułak, Michał Plewa, Jacek Lewandowski, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Małgorzata Starczyńska, Dariusz Białoszewski

Joanna Gotlib, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Andrzej Bugajski, Irena Bułatowicz, Ewa Gajewska, Rita Hansdorfer-Korzon, Wojciech Kułak, Michał Plewa, Jacek Lewandowski, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Małgorzata Starczyńska, Dariusz Białoszewski – Motivation to Commence University Studies and Satisfaction with Studying Physiotherapy Among Master’s Degree Students of Polish University-level Schools of Different Educational Profiles. Fizjoterapia Polska 2012; 12(3); 213-227

Streszczenie
Celem pracy była analiza czynników motywujących do podejmowania studiów oraz analiza zadowolenia ze studiowania w grupie studentów ostatniego semestru studiów II stopnia. 1942 studentów II roku studiów II stopnia. Dobrowolne, anonimowe badania ankietowe, nie wymagały uzyskania zgody Komisji Biotycznej WUM. Kwestionariusz skonstruowany samodzielnie: 74 pytania. STATISTICA 10.0 (licencja WUM), testy: Chi-kwadrat, Kruskalla-Wallisa oraz U Manna-Whitneya (p<0,05). Studenci ocenili stopień zadowolenia ze studiowania na PM: 3,44, PWF: 3,54 i IP: 3,52 (H=17,167; p<. 000). Połowa badanych wybrałaby ponownie studia na kierunku Fizjoterapia, 30% – w tej samej uczelni. 36% zapoznała się z programem studiów II stopnia (p=NS). 56% deklarowało, że najczęściej powtarzały się treści kształcenia dotyczące ortopedii, najrzadziej terapii manualnej i masażu (34%). Największa liczba studentów deklarowała, że studia II stopnia wpłynęły na doskonalenie ich umiejętności. Konieczna wydaje się modyfikacja programów kształcenia polegają ca na wydłużeniu czasu trwania studiów I stopnia i położeniu większego nacisku na kształcenie ściśle zawodowe oraz efektywniejsze wykorzystanie godzin przeznaczonych na pracę z pacjentem. 2. Narzędziem do modyfikacji programów kształcenia mogą być wdrażane obecnie programy nauczania zgodne z zasadami Europejskich i Krajowych Ram Kwalifikacji, w których nacisk położony jest głównie na efekty kształcenia oraz nauczanie e-learningowe. 3. Istotna wydaje się ocena satysfakcji z kształcenia na studiach II stopnia na kierunku Fizjoterapia w grupie studentów, którzy zmienili profil uczelni po studiach I stopnia, jak również szczegółowa analiza programów kształcenia na studiach II stopnia w uczelniach o różnych profilach.
Słowa kluczowe
jakość kształcenia, fizjoterapia, studia II stopnia
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Profesjonalizacja do zawodu fizjoterapeuty podczas studiów II stopnia w grupie studentów reprezentujących uczelnie o różnych profilach kształcenia

Joanna Gotlib, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Andrzej Bugajski, Irena Bułatowicz, Ewa Gajewska, Rita Hansdorfer-Korzon, Wojciech Kułak, Michał Plewa, Jacek Lewandowski, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Małgorzata Starczyńska, Dariusz Białoszewski

Joanna Gotlib, Anna Cabak, Katarzyna Barczyk, Andrzej Bugajski, Irena Bułatowicz, Ewa Gajewska, Rita Hansdorfer-Korzon, Wojciech Kułak, Michał Plewa, Jacek Lewandowski, Piotr Majcher, Olga Nowotny-Czupryna, Małgorzata Starczyńska, Dariusz Białoszewski – Development as a physiotherapist towards professionalization during a Master’s degree course among students of university-level schools of different educational profiles. Fizjoterapia Polska 2012; 12(4); 313-325

Streszczenie
Profesjonalizacja zawodu fizjoterapeuty dokonuje się w Polsce dynamicznie, o czym świadczy liczba akademickich jednostek organizacyjnych, powstanie PTF i rozwój badań naukowych. Celem pracy była analiza procesu profesjonalizacji zawodowej w grupie studentów ostatniego semestru studiów II stopnia polskich uczelni o różnych profilach kształcenia.1942 studentów II roku studiów II stopnia. Do analizy statystycznej zakwalifikowano 1600 studentów: 570 PM, 464 PWF oraz 566 IP. Dobrowolne, anonimowe badania ankietowe. Kwestionariusz skonstruowany samodzielnie: 74 pytania. Analiza statystyczna: STATISTICA 10.0 (licencja Warszawskiego Uniwersytetu Medycznego), testy: Chi-kwadrat, Kruskalla-Wallisa oraz U Manna-Whitneya (p<0,05).Zaledwie 6% studentów brała udział w pracach koła naukowego (SKN) (p<. 000). Tylko 28% studentów brało czynny udział w konferencji naukowej (p<0.834). Zaledwie 18% studentów aktywnie uczestniczyło w badaniach naukowych (p<.000). Zdecydowana większość studentów nie opublikowała żadnego artykułu naukowego. 40% studentów brało udział w dodatkowych kursach zawodowych. Zdecydowana większość studentów otrzymywała wiedzę o kursach z Internetu (H=7.896, p<0.019), a chciałaby otrzymywać obiektywne informacje o kursach podczas zajęć w uczelni (H=0.247, p<0.883).1. Uczelnie kształcące przyszłych fizjoterapeutów powinny konstruować skuteczne programy wychwytujące wybitnie uzdolnione jednostki w celu zapewnienia im indywidualnych ścieżek rozwoju naukowego oraz w przyszłości ściślej wiązać tych absolwentów z uczelnią. 2. Polscy studenci fizjoterapii wydają się mieć praktyczny stosunek do kształcenia podyplomowego i zawodowych kursów doskonalących i wybierają szkolenia bardziej zorientowane na przydatność treści niż na przemijające mody w fizjoterapii. 3. Istnieje pilna potrzeba, żeby wyższe uczelnie kształcące w Polsce przyszłych fizjoterapeutów opracowały programy kształcenia, które w większym niż dotychczas stopniu zawierałyby treści dotyczące możliwych ścieżek rozwoju zawodowego i oferty kształcenia podyplomowego dla fizjoterapeutów w Polsce i w innych krajach Unii Europeskiej po uzyskaniu tytułu magistra fizjoterapii.
Słowa kluczowe
profesjonalizacja, ceryfikowane kursy zawodowe, praca naukowa, kształcenie podyplomowe
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Masaż w okresie ciąży – wskazania, przeciwwskazania, ogólne zasady wykonywania zabiegu

Katarzyna Urtnowska, Irena Bułatowicz, Grzegorz Ludwikowski

K. Urtnowska, I. Bułatowicz, G. Ludwikowski – Massage during pregnancy – indications, contraindications, general principles for performing the treatment. FP 2017; 17(1); 88-94

Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy było przedstawienie ogólnych zasad oraz wskazań i przeciwwskazań do wykonania zabiegu masażu dla kobiet w trakcie ciąży.
Podstawowe założenia. Ciąża, jako okres wielkich zmian w organizmie i wyglądzie ciała kobiety często skutkuje wieloma różnorakimi dolegliwościami oraz stanowi swego rodzaju problem terapeutyczny. Najczęściej obserwowanymi są objawy bólowe i napięciowe ze strony układu mięśniowo-kostnego. Zabieg masażu relaksacyjnego, wykonywany regularnie w trakcie ciąży, jest w stanie zapobiec powstaniu tych dolegliwości lub ulżyć już obecnym. Niestety wykonywany jest niezwykle rzadko, z powodu wielu obaw o bezpieczeństwo tego rodzaju zabiegu, a także z tego względu, iż nie każdy gabinet masażu jest przygotowany na przyjęcie i pomoc kobiecie ciężarnej. Aby masaż prenatalny był bezpieczną formą terapii, musi być przeprowadzony przez wykwalifikowanego masażystę w specjalistyczny sposób, tak aby kobieta mogła poczuć się rozluźniona, odprężona i nie musiała obawiać się o zdrowie swoje i nienarodzonego dziecka. Wyjątkowo istotne jest także aby terapeuta wykluczył przed zabiegiem istnienie wszelkich przeciwwskazań, przestrzegał zasad wykonywania zabiegu oraz dbał o dobre samopoczucie ciężarnej.

Słowa kluczowe:
kobieta, ciąża, masaż, fizjoterapia

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim