Ocena rozwoju sensomotorycznego dziesięciolatków z wadami postawy

Karol Sitarz, Tomasz Senderek, Janusz Kirenko, Jerzy Olszewski, Jolanta Taczała

Karol Sitarz, Tomasz Senderek, Janusz Kirenko, Jerzy Olszewski, Jolanta Taczała – Sensomotoric development assessment in 10 years old children with posture defects. Fizjoterapia Polska 2007; 7(3); 232-240

Streszczenie
Wstęp. Celem badań była ocena występowania zaburzeń w rozwoju sensomotorycznym i ukazanie systemów, gdzie dysfunkcje mają miejsce oraz czy powiązane są z wadą postawy lub jej brakiem. Materiał i metody. Badaniami objęto 100 dzieci w wieku 10 lat, w tym 50 dziewcząt i 50 chłopców z czterech szkół podstawowych Lubelszczyzny, które podzielono na dwie grupy: I badana – 50 dzieci z wadami postawy, w tym 25 dziewcząt i 25 chłopców, Ił porównawcza – 50 dzieci bez wad postawy, w tym 25 dziewcząt i 25 chłopców. Występowanie wady postawy oceniane było za pomocą metody punktowej Kasperczyka, polegającej na wzrokowej ocenie poszczególnych odcinków ciała. Ocena rozwoju sensomotorycznego dokonywana była za pomocą Kwestionariusza Rozwoju Sensomotorycznego Dziecka, autorstwa Zbigniewa Przyrowskiego. Wyniki. W przeprowadzonych badaniach stwierdzono, że spośród 8 systemów rozwoju sensomotorycznego dziecka najczęściej zaburzona jest funkcja systemu słuchowego, bo aż u 48,0% osób z wadą postawy oraz u 12,0% osób bez wady postawy. Wnioski. Istnieje ścisła zależność między nieprawidłowo funkcjonującym systemem słuchowym a występowaniem wady postawy u dzieci, na co wskazuje wartość bezwzględna współczynnika Q.
Słowa kluczowe
rozwój sensomotoryczny, dzieci, wada postawy

Programy terapii domowej dla dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym ukierunkowane na poprawę funkcji ręki spastycznej

Weronika Cyganik, Jolanta Taczała, Piotr Majcher

W. Cyganik, J. Taczała, P. Majcher – Home-based therapy programmes for children with cerebral palsy aimed at improving spastic hand function. Fizjoterapia Polska 2020; 20(3); 24-31

Streszczenie
Cel pracy. Przedstawienie aktualnej wiedzy dotyczącej możliwości zastosowania terapii domowej w celu poprawy funkcji ręki spastycznej u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD).
Podstawowe założenia. W aktualnym piśmiennictwie można znaleźć opisy wielu metod terapii ręki spastycznej w warunkach domowych. Najważniejsze z nich to: CIMT (Constraint Induced Movement Therapy), H-HABIT (Hand arm bimanual intensive therapy), Mitii (Move It To Improve It), Wii Sports Resort training, You Grabber system, AOT system (Action observation training), Tele UPCAT platform (The UPper Limb Children Action Observation Training), TeleReh. Pomimo różnic metodologicznych, we wszystkich dostrzegana jest bardzo ważna rola opiekunów dzieci z MPD. Wsparcie merytoryczne ze strony terapeutów jest istotne w zapewnieniu wiarygodności procesu usprawniania. Trening domowy poprawia sprawność i funkcjonalność dzieci w życiu codziennym, umacnia więź pomiędzy rodzicem / opiekunem a dzieckiem. Możliwość kontynuowania terapii w domu to często ogromne ułatwienie dla rodzin mieszkających daleko od ośrodka.

Słowa kluczowe:
ręka spastyczna, terapia domowa, mózgowe porażenie dziecięce

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ zastosowania ortezy miękkiej tułowia na funkcje motoryczne dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym – badania wstępne

Anna Kosiecz, Agnieszka Zdzienicka-Chyła, Jolanta Taczała, Krzysztof Krasowicz, Marta Kuśmierz, Jarosław Napiórkowski

A. Kosiecz, A. Zdzienicka-Chyła, J. Taczała, K. Krasowicz, M. Kuśmierz, J. Napiórkowski – The Influence of the Soft Torso Orthosis on Motor Functions of Children with Cerebral Palsy – Preliminary Research. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 86-91

Streszczenie
Wstęp. Miękkie zaopatrzenie ortopedyczne jest coraz częściej wykorzystywanym środkiem terapeutycznym dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym. Głównym celem zastosowania miękkiej ortotyki jest poprawa funkcjonowania pacjenta, podkreśla się jego wpływ na stabilizację centralną oraz kontrolę posturalną. Głównym celem zastosowania ortotyki miękkiej jest poprawa funkcjonowania pacjenta w życiu codziennym.
Cel pracy. Zbadanie wpływu zastosowania ortez miękkich tułowia na umiejętności motoryczne dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym.
Materiał i metodyka. Do badań wstępnych zakwalifikowano czworo dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym, które chodziły samodzielnie – poziom I lub II w skali Gross Motor Function Classiffication System (GMFCS). Przeprowadzono ocenę umiejętności motorycznych wg skali Gross Motor Function Measure (GMFM). Ocena stanu funkcjonalnego była powtarzana co 3 miesiące przez pół roku. Dzieci stosowały ortezę miękką tułowia około 4 godzin dziennie, uczestnicząc jednocześnie w zajęciach rehabilitacyjnych z taką samą częstotliwością jak przed badaniem.
Wyniki. W ciągu 6 miesięcy u wszystkich dzieci obserwowano poprawę funkcji motorycznych, potwierdzoną wzrostem wartości GMFM średnio o 2,5%.
Wnioski. Obserwowano pozytywny wpływ stosowania ortez miękkich tułowia na poprawę stanu funkcjonalnego pacjentów, potwierdzony wzrostem wartości w skali GMFM.

Słowa kluczowe:
ortezy miękkie, mózgowe porażenie dziecięce, motoryka duża, GMFM

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim