Badanie porównawcze skuteczności fonoforezy i laseroterapii niskopoziomowej na mięśniowo-powięziowych punktach spustowych górnych włókien mięśnia czworobocznego

Ahmed Mahmoud Mohamed, Rania Reda Mohamed, Noha Gohdan Hussein, Mona Ebrahim Morsy


Ahmed Mahmoud Mohamed, Rania Reda Mohamed, Noha Gohdan Hussein, Mona Ebrahim Morsy – Comparative study of the effectiveness of phonophoresis and low-level laser therapy on myofascial trigger points of upper fibers of the trapezius muscle. Fizjoterapia Polska 2022; 22(1); 214-221

Streszczenie
Wprowadzenie. Mięśniowo-powięziowe punkty spustowe i nadwrażliwe, napięte pasma w obrębie mięśni mogą być bardzo niepokojącym stanem. Wiąże się to z miejscowymi skurczami mięśni, zaciśniętymi stawami i ograniczonym zakresem ruchu. Cel. Celem badania było zbadanie skuteczności fonoforezy i laseroterapii niskopoziomowej na punkty spustowe górnych włókien mięśnia czworobocznego. Metody. Było to randomizowane badanie kontrolowane, które przeprowadzono na czterdziestu pięciu pacjentach obu płci, w wieku od 20 do 40 lat, z mięśniowo-powięziowymi punktami spustowymi w górnym odcinku mięśnia czworobocznego, wybranych z ośrodka fizjoterapii El-Ahram w Gizie i losowo przydzielonych do trzech grup. Wszystkie grupy oprócz laseroterapii niskopoziomowej (grupa A), fonoforezy (grupa B) oraz skojarzonego leczenia laserem niskopoziomowym i fonoforezy (grupa C) były poddawane tradycyjnemu leczeniu. Zakres ruchu w odcinku szyjnym mierzono za pomocą aparatu ruchu szyjnego, a natężenie bólu algometrem ciśnieniowym przed i po 12 sesjach. Wyniki. We wszystkich grupach zaobserwowano znaczny wzrost zakresu ruchu w odcinku szyjnym (P = 0,0001) oraz znaczne zmniejszenie bólu po leczeniu. Zaobserwowano poprawę poziomu bólu i zakresu ruchu zginania w lewo na korzyść grupy (C) w porównaniu do grupy (A) i (B). Wniosek. Zgodnie z obserwacjami, zarówno laseroterapia niskopoziomowa, jak i fonoforeza są pomocne w zwiększaniu zakresu ruchu w odcinku szyjnym i zmniejszaniu intensywności bólu mięśniowo-powięziowego, przy czym terapia skojarzona jest skuteczniejsza w zmniejszaniu bólu i poprawie zginania po lewej stronie.
Słowa kluczowe
laseroterapia niskopoziomowa, fonoforeza, zespoły bólowe mięśniowo-powięziowe
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie efektów laseroterapii niskopoziomowej i terapii ultradźwiękowej po złamaniu dalszego końca kości promieniowej

Ola Ahmed Kamal Ahmed, Osama Fekry Ahmed Al Balah, Awny Fouad Rahmy, Hassan Hamdy Noaman

Ola Ahmed Kamal Ahmed, Osama Fekry Ahmed Al Balah, Awny Fouad Rahmy, Hassan Hamdy Noaman – Comparing the Effect of Low-Level Laser Therapy Versus Therapeutic Ultrasound After Distal End of Radius Fracture. Fizjoterapia Polska 2021; 21(2); 42-46

Streszczenie
Informacje wprowadzające. Najczęstszym miejscem złamania kończyny górnej jest dalszy koniec kości promieniowej; powoduje ono problemy funkcjonalne i może powodować pewne komplikacje powodujące niepełnosprawność. Cel. Celem pracy było zbadanie wpływu laseroterapii niskopoziomowej w porównaniu z terapią ultradźwiękową po zespoleniu dalszego końca kości promieniowej. Metoda. Czterdziestu pacjentów przydzielono losowo do dwóch grup (Grupa A i Grupa B) w wieku od 18 do 45 lat. Grupa A składała się z piętnastu pacjentek i pięciu mężczyzn, i była poddawana laseroterapii niskopoziomowej; grupa B składała się z piętnastu pacjentek i pięciu pacjentów, i była poddawana terapii ultradźwiękowej 3 razy w tygodniu przez 4 tygodnie. Pacjenci byli oceniani przed i po leczeniu pod kątem funkcji stawu nadgarstkowego, siły chwytu i zakresu ruchu stawu nadgarstkowego. Wyniki. Porównując pacjentów z grupy (A), poddawanych laseroterapii, i pacjentów z grupy B, poddawanych terapii ultradźwiękowej, zaobserwowaliśmy kliniczną różnicę, ale była ona statystycznie istotna tylko na korzyść pacjentów z grupy (A) pod względem wyprostu nadgarstka, odchylenia promieniowego i odchylenia łokciowego, jednak nie była istotna statystycznie na korzyść pacjentów z grupy (A) w zakresie zgięcia nadgarstka. W przypadku pacjentów z grupy (A) również nie zaobserwowano istotności statystycznej w ocenie propriocepcji nadgarstka przy zgięciu i wyproście pod kątem 20°. Wniosek. Można stwierdzić, że zarówno laseroterapia niskopoziomowa, jak i terapia ultradźwiękowa po zespoleniu dalszego końca kości promieniowej poprawiły zakres ruchu nadgarstka i propriocepcję. Obie osiągnęły podobne stopnie poprawy, jednak laseroterapia niskopoziomowa przyniosła większą poprawę niż terapia ultradźwiękowa w kwestii zakresu ruchu nadgarstka pod względem wyprostu, odchylenia promieniowego i odchylenia łokciowego.
Słowa kluczowe:
złamanie dalszego końca kości promieniowej, laseroterapia niskopoziomowa, terapia ultradźwiękowa
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ Lasera 632 nm He-Ne na Bakterie Gram-dodatnie w oparzeniach drugiego stopnia u dzieci. Prospektywne, kontrolowane badanie losowe z podwójnie ślepą próbą

Nisreen Afify Abd El Rasheed, Maya Galal Aly, Rehab Hamid Sedik, Dalia Mohammed Mosaad, Ayman Noaman Elhenawy, Shaimaa Abd El-Hamid Abase, Hamada Ahmed Hamada

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG078683

Nisreen Afify Abd El Rasheed, Maya Galal Aly, Rehab Hamid Sedik, Dalia Mohammed Mosaad, Ayman Noaman Elhenawy, Shaimaa Abd El-Hamid Abase, Hamada Ahmed Hamada – Effect of 632 nm He-Ne Laser on Gram-Positive Bacteria in Deep Partial Thickness Pediatric Burn: A Prospective Double-Blind Randomized Controlled Trial. Fizjoterapia Polska 2020; 20(1); 124-128

Streszczenie
Informacje ogólne. Oparzenia są jednym z najczęstszych urazów u dzieci, a bakterie Gram-dodatnie są głównymi patogenami odpowiedzialnymi za infekcje ran, które są główną przyczyną zachorowalności, a czasem śmiertelności u dzieci z poparzeniami. Laser niskopoziomowy to nowa opcja leczenia, która jest coraz częściej stosowana w celu wspomagania gojenia się ran. Cel. Zbadanie wpływu lasera He-Ne na bakterie Gram-dodatnie i czas gojenia oparzeń drugiego stopnia u dzieci. Metody. W badaniu wzięło udział 30 dzieci obojga płci w wieku od 2 do 9 lat z oparzeniem kończyny górnej 2 stopnia zakażonych bakteriami Gram-dodatnimi. Zostali losowo przydzieleni do dwóch równych grup; grupa kontrolna (grupa A) systematycznie przyjmowała antybiotyk i była poddawana naświetlaniu lasera placebo przez 10 minut; grupa badana (grupa B) była poddawana naświetlaniu lasera 632 nm, 6 J/cm2 przy zastosowaniu techniki skanowania przez 10 minut; rany wszystkich pacjentów były regularnie opatrywane. Protokół badania realizowano raz dziennie, 3 razy w tygodniu przez miesiąc. Obie grupy poddano ocenie przed i po leczeniu pod kątem posiewu z rany oraz czasu gojenia. Wyniki. Po miesiącu posiew z rany był ujemny w przypadku wszystkich dzieci w obu grupach. Czas gojenia był znacznie krótszy w przypadku grupy poddawanej naświetlaniu laserem (14 ± 5 dni) niż w przypadku grupy kontrolnej (27 ± 17 dni). Wniosek. Laser He-Ne jest skuteczną metodą leczenia oparzeń drugiego stopnia u dzieci, ponieważ ma działanie bakteriobójcze na bakterie Gram-dodatnie i znacznie przyspiesza gojenie się ran.

Słowa kluczowe:
oparzenie u dzieci, laseroterapia niskopoziomowa, bakterie dodatnie

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim