Tag: Renata Szczepaniak

Fizjoterapeutyczna diagnostyka funkcjonalna w ginekologii

Małgorzata Wójcik, Katarzyna Placek, Renata Szczepaniak

 

Małgorzata Wójcik, Katarzyna Placek, Renata Szczepaniak – Physiotherapeutic assessment in gynecology. Fizjoterapia Polska 2023; 23(4); 54-64

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A1B6

Streszczenie
Wprowadzenie. Schorzenia ginekologiczne często manifestują się odczuwaniem dolegliwości bólowych. Zaburzenia ze strony narządu ruchu mogą być przyczyną wystąpienia objawów, które mogą imitować choroby narządów wewnętrznych, również narządy wewnętrzne mogą imitować objawy dysfunkcji dla narządu ruchu. Toczący się proces chorobowy w obrębie danego narządu wewnętrznego może wywołać reakcję odruchową ze strony układu mięśniowo-szkieletowego, np. zablokowanie stawów kręgosłupa w odpowiadającym narządowi segmentowi kręgosłupa.
Cel pracy. Celem pracy jest przedstawienie fizjoterapeutycznej diagnostyki funkcjonalnej miednicy w odniesieniu do ginekologii.
Materiał i metody. Dwóch niezależnych recenzentów przeszukało medyczne i publiczne bazy danych, takie jak PubMed, Scopus i PEDro, używając wyszukiwanych terminów i MeSH, takich jak fizjoterapia, diagnostyka funkcjonalna, ocena funkcjonalna, ginekologia. Kryterium włączenia był artykuł opublikowany w recenzowanym czasopiśmie, bez ograniczeń co do zakresu roku publikacji. Nie było ograniczeń co do języka publikacji. Bazy danych czasopism zostały przejrzane między majem a czerwcem 2023 roku.
Wnioski. W publikacjach o charakterze naukowym brakuje opisu funkcjonalnego badania fizjoterapeutycznego w zakresie ginekologii z uwzględnienim typów postawy i miednicy.
Słowa kluczowe:
fizjoterapia, ocena funkcjonalna, ginekologia
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Badanie poziomu satysfakcji zawodowej studentów kierunku fizjoterapia po roku nauki w trybie zdalnym w związku z pandemią choroby COVID-19

Katarzyna Placek, Beata Skolik, Renata Szczepaniak, Artur Polczyk, Katarzyna Walicka-Cupryś, Małgorzata Wójcik, Roksana Malak, Ewa Rakowicz, Agnieszka Dąbek-Szwajlik, Tomasz Maicki, Anna Lipińska, Anna Boguniecka, Michał Przybylski, Piotr Chyliński, Janusz Doś, Sebastian Niżnik, Dominik Starski, Mirella Kozakiewicz, Mateusz Curyło


Katarzyna Placek, Beata Skolik, Renata Szczepaniak, Artur Polczyk, Katarzyna Walicka-Cupryś, Małgorzata Wójcik, Roksana Malak, Ewa Rakowicz, Agnieszka Dąbek-Szwajlik, Tomasz Maicki, Anna Lipińska, Anna Boguniecka, Michał Przybylski, Piotr Chyliński, Janusz Doś, Sebastian Niżnik, Dominik Starski, Mirella Kozakiewicz, Mateusz Curyło – Study on the level of professional satisfaction of students of physiotherapy after one year of studying remotely in connection with the COVID-19 pandemic. Fizjoterapia Polska 2022; 22(4); 154-161

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1A62sK

Streszczenie
Sytuacja związana z pandemią choroby COVID-19 spowodowała praktycznie natychmiastową potrzebę ograniczenia kontaktów społecznych, w tym również dostępu do edukacji w trybie stacjonarnym.
Nauczanie w roku akademickim 2020/2021 prawie całkowicie opierało się o nauczanie zdalne. Studenci kierunków medycznych w szczególny sposób odczuli problem związany z brakiem kontaktu student-pacjent. Staże zawodowe oraz praktyki zostały ograniczone do minimum, a w wielu uczelniach praktyki zawodowe nie odbywały się, co również przełożyło się na zdobywanie wiedzy praktycznej, tak istotnej w pracy przyszłego medyka.
Badaniem objęto studentów z wszystkich województw. Ogólnopolski charakter badań pozwolił uzyskać obiektywne wyniki.
Celem pracy było zbadanie poziomu satysfakcji oraz zdobytych umiejętności studentów kierunku medycznego – fizjoterapii w czasie nauczania w formie zdalnej.
Wyniki badań oraz przegląd literatury dowodzą, że preferowaną formą edukacji na kierunkach medycznych jest forma mieszana, a satysfakcja studentów z formy zdalnej jest raczej niska. Wykazano, że taki sposób kształcenia nie obniża poziomu satysfakcji, a jednocześnie pozytywnie wpływa na aspekt ekonomiczny studiowania.

Słowa kluczowe:
satysfakcja studentów, fizjoterapia, tryb nauki zdalnej, choroba COVID-19

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Jakość życia rodziny dziecka z niepełnosprawnością psychoruchową w kontekście rozwiązywania codziennych problemów

Krzysztof Czupryna, Olga Nowotny-Czupryna, Joanna Szymańska, Renata Szczepaniak

K. Czupryna, O. Nowotny-Czupryna, J. Szymańska, R. Szczepaniak – Quality of life of the family of a child with psychomotor disability in the context of solving everyday problems. Fizjoterapia Polska 2019; 19(3); 54-61

Streszczenie
Istnieje silny związek między rodzajem i stopniem zaawansowania choroby/niepełnosprawności, efektami leczenia i/lub usprawniania a jakością życia. W przypadku dziecka niepełnosprawnego zależność taka obejmuje również członków jego rodziny. Miernikiem obniżonej jakości życia rodziny są ograniczenia jej udziału w życiu społecznym, oceniane w zakresie 6 sfer, tj.: komunikacja, relacje interpersonalne dziecka, mobilność, samoobsługa, życie domowe i życie społeczne. Celem pracy jest prezentacja codziennych problemów z zakresu powyższych sfer rodziny z dzieckiem niepełnosprawnym w powiązaniu z koniecznością nabywania nowych kompetencji przez jej członków.

Słowa kluczowe:
jakość życia, niepełnosprawność, ograniczenia udziału rodziny w życiu społecznym

Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Główne czynniki powodujące występowanie dysplazji stawów biodrowych u niemowląt na podstawie analizy dokumentacji medycznej noworodków przebywających w oddziale neonatologicznym Szpitala Wojewódzkiego w Tychach w roku 2017

Magdalena Kiecoń, Jarosław Madowicz, Paulina Głowacka, Renata Szczepaniak

M. Kiecoń, J. Madowicz, P. Głowacka, R. Szczepaniak – The main factors determining the occurrence of developmental dysplasia of the hip in infants based on the analysis of medical history of newborns staying in the neonatal ward of the Szpital Wojewódzki in Tychy in 2017. Fizjoterapia Polska 2019; 19(1); 98-107

Streszczenie

Cel pracy. Zbadanie częstotliwości występowania dysplazji stawów biodrowych u noworodków oraz wyróżnienie głównych czynników powodujących jej występowanie.
Materiał i metodyka. Badaniu poddano dokumentację medyczną w postaci historii choroby 1591 pacjentów oddziału neonatologicznego Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego Megrez Sp. z o.o. w Tychach.
Wyniki. Częstotliwość występowania DDH była większa wśród dziewczynek niż wśród chłopców, a przeważała w stawach prawych. Badanie nie wykryło istotnych zależności pomiędzy występowaniem DDH a rodzajem porodu, tygodniem ciąży, mnogością ciąży i masą urodzeniową noworodków. Istotną statystycznie zależność wykryto natomiast między występowaniem stawów niedojrzałych fizjologicznie a masą urodzeniową noworodków.
Wnioski. 1. Częstotliwość występowania DDH wśród noworodków przebywających w oddziale neonatologicznym Szpitala Wojewódzkiego w Tychach w roku 2017 wynosiła 2,7% i była mniejsza niż podaje to literatura. 2. Występowanie DDH było częstsze wśród dziewczynek niż wśród chłopców. 3. DDH występowała częściej w sposób statystycznie istotny w stawie prawym. 4. Stwierdzono istotną zależność pomiędzy występowaniem zmian typu IIa wg skali Grafa a masą urodzeniową noworodka. 5. Nie stwierdzono istotnych zależności między występowaniem DDH a rodzajem porodu, tygodniem ciąży, mnogością ciąży i masą urodzeniową noworodków.

Słowa kluczowe:
DDH, dysplazja stawów biodrowych, pediatria, noworodki, staw biodrowy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Nowe urządzenie do Dynamicznej Korekcji Kręgosłupa (DKK): wskazania i przeciwwskazania

Wojciech Kaczmarek, Paweł Łęgosz, Renata Szczepaniak, Anna Lipińska, Krzysztof Mucha

W. Kaczmarek, P. Łęgosz, R. Szczepaniak, A. Lipińska, K. Mucha – The new Dynamic Spine Correction (DSC) device: indications and contraindications. Fizjoterapia Polska 2018; 18(4); 62-72

Streszczenie
Urządzenie do Dynamicznego Korekcji Kręgosłupa (patent PL 229766 oraz patent US 9949,884 B2) zostało zaprojektowane i skonstruowane do fizjoterapii pacjentów. Urządzenie opracowano i wykonano przez firmę Bio.morph Sp. z o.o. w ramach projektu Unii Europejskiej – Program Operacyjny Innowacyjna Gospodarka w latach 2007-2013.
Dynamiczny Korektor Kręgosłupa (DKK) z proponowaną nowatorską metodą fizjoterapii mają umożliwiać prawie samodzielną rehabilitację, która prowadzona pod kontrolą fizjoterapeuty na bieżąco skontroluje ostekinematykę kręgosłupa pacjenta w trakcie przywracania fizjologicznej gry stawowej w zablokowanych stawach kręgosłupa. Dzięki zastosowanemu nowemu systemowi diagnostyki, istnieje również możliwość́: a) wizualizacji stanu kręgosłupa; b) rejestracji parametrów pracy pacjenta, a także c) rejestracji wyników oraz obiektywnej oceny aktualnego stanu i postępów fizjoterapii pacjenta.
Nowe rozwiązanie diagnostyczne, wraz z innowacyjną metodą terapeutyczną, jaką jest metoda Dynamicznej Korekcji i Mobilizacji Kręgosłupa oraz Posturalnej Reedukacji Nerwowo-Mięśniowej, naszym zdaniem pozwala na skuteczną fizjoterapię schorzeń́ kręgosłupa o różnej etiologii, przy równoczesnej minimalizacji potencjalnych zagrożeń́ dla pacjenta, wynikających ze stosowanych obecnie określonych technologii leczniczych oraz materiałów i leków o możliwej szkodliwości i niskiej specyficzności (np. leki przeciwbólowe).

Słowa kluczowe:
Ból kręgosłupa, DKK, dynamiczna korekcja kręgosłupa, fizjoterapia, kręgosłup, posturalna reedukacja nerwowo–mięśniowa, rwa kulszowa

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Funkcjonalne aspekty terapii zajęciowej

Jerzy Rottermund, Joanna Szymańska, Aneta Warmuz-Wancisiewicz, Renata Szczepaniak

Jerzy Rottermund, Joanna Szymańska, Aneta Warmuz-Wancisiewicz, Renata Szczepaniak – The functional aspects of occupational therapy. Fizjoterapia Polska 2018; 18(3); 78-85

Streszczenie
Podstawową intencją terapii zajęciowej jest zmniejszanie ograniczeń funkcjonalnych lub całkowita ich likwidacja wraz z dążeniem do uzyskania, na miarę posiadanych możliwości psychofizycznych samodzielności, samowystarczalności i niezależności. Celem pracy jest wskazanie na terapię zajęciową jako środka w dążeniu do doskonalenia sprawności funkcjonalnej, niezbędnej do wykonywania codziennych czynności i zajęć.
Funkcje w medycynie oznaczają czynności oraz wiele procesów fizjologicznych, mających zasadnicze znaczenie w pracy organizmu jako całości. W terapii zajęciowej poprzez określenie „funkcja” rozumie się szereg czynności, które uczestnik terapii jest w stanie wykonać. W artykule przedstawiono i omówiono uwarunkowania przywracania funkcji ruchowych, które terapeuta zajęciowy powinien uwzględnić w swojej pracy zawodowej.

Słowa kluczowe:
terapia zajęciowa, sprawność funkcjonalna, dysfunkcja

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz artykuł w j. angielskim/Available only English version/下載英文版

Profesor Andrzej Zembaty

Sławomir Jandziś, Marek Woszczak, Marek Kiljański, Renata Szczepaniak

S. Jandziś, M. Woszczak, M. Kiljański, R. Szczepaniak – Profesor Andrzej Zembaty. FP 2013; 13(4); 57-59

Streszczenie
Rocznica 50-lecia zorganizowanej działalności fizjoterapeutów w Polsce to okazja do przedstawienia sylwetki jednego z wybitnych przedstawicieli naszego zawodu prof. dra hab. Andrzeja Zembatego. Urodził się on 21 kwietnia 1935 roku w Jaśle w rodzinie inteligenckiej. Matka był nauczycielką, ojciec ukończył wydział prawa UJ i pracował jako sędzia w Jaśle a następnie Sanoku. Andrzej Zembaty po zdaniu matury w liceum sanockim rozpoczął studia w warszawskiej AWF, które ukończył w 1958 roku. W 1960 roku rozpoczął pracę fizjoterapeuty w Stołecznym Centrum Rehabilitacji Schorzeń Narządu Ruchu w Konstancinie oraz w 1964 roku jako nauczyciel zawodu w Medycznym Studium Zawodowym w Konstancinie. W 1972 roku, na wniosek prof. Mariana Weissa, dyrektora STOCER i kuratora Zakładu Rehabilitacji w warszawskim AWF-e został zatrudniony na stanowisku starszego asystenta w tymże zakładzie. Powrócił więc na uczelnię, z którą związał większość swojego życia zawodowego. Pełnił w niej następujące funkcję: 1979 – kierownik Zakładu Rehabilitacji Ruchowej, 1982 – pełnomocnik Rektora ds. Powołania Wydziału Rehabilitacji, 1983 – z-ca dyr. Instytutu Nauk Biologicznych, 1984 – 1987- prodziekan ds. studenckich i organizacyjnych w nowo powołanym Wydziale, 1987 – 1990- prodziekan ds. dydaktyki. Ostatnim miejscem działalności zawodowo-dydaktycznej przed przejściem na emeryturę w 1999 roku była AWF w Katowicach, gdzie Profesor kierował Zakładem Kinezyterapii

Słowa kluczowe:
rehabilitacja lecznicza, fizjoterapeuci, historia rehabilitacji

Artykuł dostępny tylko w j. polskim

Terapia energotonowa jako alternatywa treningu marszowego u osób z chromaniem przestankowym

Joanna Szymańska, Krzysztof Czupryna, Olga Nowotny-Czupryna, Renata Szczepaniak

J. Szymańska, K. Czupryna, O. Nowotny-Czupryna, R. Szczepaniak. High-tone power therapy as an alternative to walking training in people with intermittent claudication. FP 2017; 17(3); 112-120

Streszczenie

Wstęp Głównym objawem PNKD, upośledzającym możliwości chodu i funkcjonowanie chorego, jest chromanie przestankowe. Dominującą postacią leczenia w tym okresie niedokrwienia jest trening fizyczny, który ze względu na częste występowanie chorób współistniejących może podjąć jedynie 25-50% chorych. W związku z tym poszukuje się innych sposobów łagodzenia dolegliwości towarzyszących PNKD. Być może alternatywę może stanowić terapia energotonowa, podczas której możliwe jest uruchomienie pompy mięśniowej, bez negatywnych skutków przeciwwskazanego wysiłku fizycznego.
Celem pracy było sprawdzenie czy terapia energotonowa mogłaby stanowić alternatywę dla treningu marszowego na bieżni ruchomej, zwłaszcza u osób, u których większy wysiłek fizyczny nie jest wskazany.
Materiał i metodyka Zbadano 68 chorych w wieku 40-70 lat z PNKD, których podzielono na dwie podgrupy: A – zasadniczą i B – kontrolną. Ocenie poddano możliwości funkcjonalne badanych w zakresie chodu, określając dystans chromania i maksymalny dystans marszu w standardowej próbie na bieżni ruchomej, porównując uzyskane wyniki z doniesieniami literaturowymi odnośnie przyrostów tych dystansów po treningu fizycznym. Badani z grupy A poddani zostali serii zabiegów terapii energotonowej, zaś w grupie B zabiegi te były symulowane.
Wyniki U osób z grupy A uzyskano istotne wydłużenie dystansu chromania i maksymalnego dystansu marszu oraz znaczące skrócenie czasu trwania bólu po zaprzestaniu próby.
Wnioski Terapia energotonowa może stanowić alternatywę dla treningu marszowego osób z PNKD, zwłaszcza u chorych z bardzo krótkim dystansem chromania oraz u tych, u których większy wysiłek nie jest wskazany.

Słowa kluczowe:
terapia energotonowa (HiToP), przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych (PNKD), chromanie przestankowe, trening marszowy

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zmiany jakości życia osób z przewlekłym niedokrwieniem kończyn dolnych pod wpływem terapii energotonowej

Joanna Szymańska, Olga Nowotny-Czupryna, Krzysztof Czupryna, Renata Szczepaniak

J. Szymańska, O. Nowotny-Czupryna, K. Czupryna, R. Szczepaniak – Improvement in the quality of life of persons with chronic lower extremity ischaemia after high-tone power therapy. FP 2017; 17(3); 64-73

Streszczenie

Wstęp. PNKD powoduje obniżenie zdolności chodzenia czego powodem jest spowodowane bólem ograniczanie aktywności fizycznej. Jest to zasadniczy element obserwowanego u tych chorych obniżenia jakości życia. Z tych też powodów jednym z celów terapeutycznych jest zmniejszenie ubytku wydolności fizycznej, do której doszło wskutek wieloletniej zwykle bardzo niskiej aktywności ruchowej.
Celem pracy było sprawdzenie, czy u pacjentów z PNKD terapia energotonowa wpływa na poprawę możliwości funkcjonalnych w zakresie chodu, a poprzez to poprawia jakość życia w ich własnej ocenie.
Materiał i metodyka. Badaniami objęto 68 chorych w wieku 40-70 lat, których
przydzielono do grupy A – zasadniczej i B – kontrolnej. Oceniano ich możliwości funkcjonalne w zakresie chodu z wykorzystaniem kwestionariusza WIQ – Walking Impairment Questionnaire, oceniającego 4 domeny: dystans chromania, szybkość chodzenia, natężenie chromania, zdolność chodzenia po schodach. Badanych z grupy A poddano serii zabiegów terapii energotonowej, zaś w grupie B zabiegi te były symulowane.
Wyniki. Wykazano różnice w każdej badanej domenie kwestionariusza WIQ, jednak istotne tylko w grupie A. Największe zmiany dotyczyły bólu i kurczów łydek, nieco mniejsze prędkości chodu oraz chodzenia na różnych dystansach, zaś najmniejsze możliwości chodzenia po schodach. Pewne zmiany odnotowano też w grupie kontrolnej, ale były one mniej wyraźne i dotyczyły niektórych tylko domen kwestionariusza WIQ.
Wnioski. Terapia energotonowa powoduje subiektywną poprawę możliwości funkcjonalnych w zakresie lokomocji we wszystkich domenach samooceny chorych. Poprawa funkcji kończyn dolnych uwarunkowana jest obecnością dodatkowych czynników, stanowiących swego rodzaju czynniki ryzyka choroby.

Słowa kluczowe:
terapia energotonowa (HiToP), jakość życia, przewlekłe niedokrwienie kończyn dolnych (PNKD)

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Technika energetyzacji mięśni stosowana po implantacji endoprotezoplastyki stawu biodrowego

Maria Mazepa, Renata Szczepaniak, Wojciech Kiebzak,
Zofia Śliwińska, Zbigniew Śliwiński

M. Mazepa, R. Szczepaniak, W. Kiebzak, Z. Śliwińska, Z. Śliwiński – Muscle energy techniques after total hip replacement. FP 2014; 14(1); 18-26

Streszczenie
Wstęp. Częstą konsekwencją braku postępu rehabilitacji, przy bardzo dużych zmianach zwyrodnieniowych, którym towarzyszy bardzo silny ból i znaczne ograniczenie ruchomości oraz lokomocji, jest leczenie operacyjne, polegające na wykonaniu alloplastyki stawu biodrowego. W pierwszej dobie po operacji, ustalany jest indywidualny program usprawniania pacjenta. Jest to czynność o podstawowym znaczeniu, ponieważ prawidłowe zaplanowanie i przeprowadzenie zabiegów fizjoterapeutycznych, umożliwia przede wszystkim zniesie bólu i uzyskanie pełnego, funkcjonalnego zakresu ruchu w stawie, wzmacniamy mięśnie dbamy o to, aby odpowiednia kontrola mięśniowa i stabilizacja uzyskana w stawie, przywróciła funkcję lokomocji i samoobsługi pacjenta na początkowym i dalszym etapie usprawniania. Sposobów i metod uzyskania poprawy wyżej wymienionych parametrów jest wiele. Jedną z nich są techniki energetyzacji mięśniowej, będące nieinwazyjną terapią u pacjentów po endoprotezoplastyce stawu biodrowego. Dzięki tym technikom, w skład których wchodzi poizometryczna relaksacja mięśni przykurczonych oraz aktywne rozluźnianie mięśni stawów biodrowych, techniki mięśniowo-powięziowe oraz ich połączenie z elementami metody PNF, możliwe jest skuteczne leczenie i usprawnianie pacjentów.
Cel pracy. Celem pracy jest porównanie efektów standardowej fizjoterapii, prowadzonej u pacjentów po wszczepieniu endoprotezy cementowej stawu biodrowego, z fizjoterapią wykorzystującą techniki energetyzacji mięśni. Materiał i metody. Do badania zakwalifikowano w latach 2013/2014 66 pacjentów z zaawansowanymi zmianami zwyrodnieniowymi stawów biodrowych, leczonych operacyjnie  endoprotezoplastyką. Pacjentów podzielono losowo na dwie grupy,/grupa I oraz grupa II/ po 33 osoby każda. U każdej z osób zbadano poziom bólu, zakres ruchu w stawie biodrowym oraz siłę mięśniową. Różnice pomiędzy grupą I a II polegały na włączeniu w grupie I technik energetyzacji mięśni, w skład których wchodziły poizometryczna relaksacja mięśni, aktywne rozluźnianie mięśni oraz elementy metody PNF. Wykorzystano również techniki mięśniowo-powięziowe nacelowane na mięśnie z różną siłą i kierunkiem nacisku na włókna mięśniowe. w grupie II zastosowano standardową fizjoterapię. Wyniki. Po zastosowanej terapii energetyzacji mięśniowej w grupie z zastosowanie technik energetyzacji mięśni, nastąpiła znacząca poprawa w zmniejszeniu dolegliwości bólowych, zwiększył się funkcjonalny zakres ruchu oraz znacząco poprawiła się kontrola mięśniowa operowanego stawu, co korzystnie wpłynęło na lokomocję pacjentów. Wnioski. Techniki energetyzacji w znaczącym stopniu wpłynęły na poprawę funkcji czynnościowej i stabilizacyjnej mięśni obręczy biodrowej stawu z endoprotezą. Połączenie poizometrycznej relaksacji z elementami metody PNF oraz technikami powięziowo-mięśniowymi, skutecznie poprawiło równowagę, koordynację oraz stereotyp chodu. Podsumowując fizjoterapia z wykorzystaniem metody energetyzacji okazała się skuteczniejszą metodą w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu biodrowego w porównaniu z metodą opartą na standardowym programie usprawniania.

Słowa kluczowe:
endoprotezoplastyka, usprawnianie, techniki energetyzacji mięśni

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

1 2