Różnice w częstotliwości wykonywania ćwiczeń fizycznych w tygodniu oraz ich wpływ na poziom antyoksydantów w surowicy i uszkodzenia mięśni

Mahendra Wahyu Dewangga, Djoko Pekik Irianto

Mahendra Wahyu Dewangga, Djoko Pekik Irianto – The differences frequency of weekly physical exercise in antioxidant serum levels and muscle damage. Fizjoterapia Polska 2023; 23(2); 112-120

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DFB15

Streszczenie

Problemy i cel. Ćwiczenia fizyczne wykonywane zgodne z zasadami mogą poprawić zdolności fizjologiczne. Jednak ćwiczenia fizyczne wykonywane niezgodnie z zasadami, czyli brak odpowiedniego czasu na regenerację spowodowany zbyt częstymi ćwiczeniami, mogą zwiększać gromadzenie się wolnych rodników w organizmie. Ponadto ograniczony czas regeneracji może również zwiększyć uszkodzenie tkanki mięśniowej. Dlatego niniejsze badanie ma na celu określenie wpływu różnic w częstotliwości wykonywania ćwiczeń fizycznych w ciągu jednego tygodnia na poziom antyoksydantów w surowicy i uszkodzenie tkanek.

Materiał i metody. Było to badanie eksperymentalne z grupą kontrolną, które objęło samce szczurów Wistar. 24 samce szczurów Wistar podzielono na cztery grupy. W grupie kontrolnej szczury nie wykonywały ćwiczeń fizycznych. W grupie eksperymentalnej 1 szczury wykonywały ćwiczenia fizyczne dwa razy w tygodniu. W grupie eksperymentalnej 2 szczury wykonywały ćwiczenia fizyczne cztery razy w tygodniu. W grupie eksperymentalnej 3 szczury wykonywały ćwiczenia fizyczne codziennie. Trening fizyczny prowadzono przez cztery tygodnie. Następnie sprawdzono biomarkery poziomu antyoksydantów w surowicy (SOD, CAT, GPx) oraz biomarkery uszkodzenia tkanek mięśniowych (LDH, IL-6 i CPK).

Wyniki. Ćwiczenia fizyczne wykonywane cztery razy w tygodniu i codziennie bez wystarczającego czasu na regenerację mogą znacznie obniżyć poziom antyoksydantów w surowicy i zwiększyć uszkodzenie tkanek mięśniowych (p < 0,05).

Wniosek. Na podstawie tego badania, wysiłkowi fizycznemu musi towarzyszyć wystarczający czas regeneracji, aby uniknąć obniżenia poziomu antyoksydantów w surowicy i zwiększonego uszkodzenia tkanek mięśniowych.

Słowa kluczowe: wysiłek fizyczny, poziom antyoksydantów, uszkodzenia mięśni

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Międzypłciowe różnice w koszcie energetycznym aktywności fizycznej seniorów

Sabina Lizis, Michal Macej

Sabina Lizis, Michal Macej – Sex-related differences in the energy cost of physical activity in seniors. Fizjoterapia Polska 2023; 23(2); 20-24

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG0DF283

Streszczenie
Wprowadzenie. Starzenie się organizmu człowieka, będące procesem nieuniknionym i nieodwracalnym powoduje zmiany w budowie i czynnościach narządów, obniżenie sprawności intelektualnej i funkcji poznawczych. Aktywność fizyczna ma duże znaczenie dla jakości życia seniorów. Celem pracy było porównanie kosztu energetycznego aktywności fizycznej kobiet i mężczyzn po 65 roku życia, zamieszkałych na terenie województwa podkarpackiego. Materiał i metody. Badaniami przekrojowymi objęto seniorów w przedziale wieku 65-74 lat (młodzi-starzy) z województwa podkarpackiego. Narzędzie badawcze stanowił Międzynarodowy Kwestionariusz Aktywności Fizycznej (IPAQ). Do analizy wyników wykorzystano testy Chi-kwadrat Pearsona i U Manna-Whitney’a. Wyniki. Koszt energetyczny intensywnego (p = 0,031), umiarkowanego (p = 0,014) i całkowitego wysiłku (p = 0,007) związanego z pracą, wysiłku związanego z przemieszczaniem się pojazdem silnikowym (p < 0,001), a także z rekreacją w czasie wolnym (p = 0,005) był statystycznie istotnie wyższy u mężczyzn. U kobiet odnotowano wyższe wartości intensywnego wysiłku fizycznego związanego z pracami w ogrodzie lub na podwórku (p = 0,049) i umiarkowanego wysiłku fizycznego w domu (p = 0,014). Wnioski. Koszt energetyczny aktywności wymagających intensywnego, umiarkowanego i całkowitego wysiłku fizycznego związanego z pracą, jak również koszt energetyczny wysiłku związanego z przemieszczaniem się samochodem oraz rekreacją, sportem i wysiłkiem fizycznym w czasie wolnym jest wyższy u mężczyzn. Z kolei kobiety cechuje wyższy koszt energetyczny intensywnego wysiłku fizycznego związanego z pracami wokół domu i umiarkowanego wysiłku fizycznego w domu. Czas spędzony w sposób bierny nie różnicuje badanych kobiet i mężczyzn.
Słowa kluczowe: młodzi-starzy, wysiłek fizyczny, pomyślne starzenie się, IPAQ
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zmiany w układzie krążenia i oddychania zachodzące pod wpływem magnetostymulacji

Zbigniew Janczak, Anna Cabak, Agnieszka Niemierzycka, Andrzej Magiera

Zbigniew Janczak, Anna Cabak, Agnieszka Niemierzycka, Andrzej Magiera – Changes in the circulatory and respiratory systems under the influence of magnetic stimulation. Fizjoterapia Polska 2004; 4(4); 316-322

Streszczenie

Wstęp. Celem badań była próba przybliżenia zjawisk zachodzących podczas wypoczynku, bezpośrednio po wykonaniu submaksymalnej próby wysiłkowej, wspomaganego magnetostymulacją całego ciała oraz ocena przydatności tego sposobu postępowania w intensyfikacji restytucji powysiłkowej. Oceny dokonano w oparciu o badania gazometryczne (VE, VO2/kg), stężenie mleczanów we krwi i częstość skurczów serca. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na grupie 19 studentów. Badani wykonywali wysiłek submaksymalny na cykloergometrze nożnym, obciążenie startowe wynosiło 50 W, maksymalne 3,5 W/kg i narastało liniowo. Bezpośrednio po zakończeniu wysiłku badani wypoczywali 30 minut w pozycji leżącej. Wypoczynek wspomagany był polami magnetycznymi niskiej częstotliwości (zastosowano Aparat VIOFOR JPS i program aplikacji P2, M2, I4 wykorzystujący jonowy rezonans cyklotronowy) lub z użyciem placebo. W trakcie wysiłku i podczas wypoczynku prowadzono ciągłą rejestrację: częstości skurczów serca i oznaczeń gazometrycznych. Stężenie kwasu mlekowego we krwi oznaczano przed wysiłkiem oraz w 3,5,9,15 i 30 minucie po wysiłku. Wyniki. Nie odnotowano istotnych statystycznie różnic wszystkich badanych parametrów (LA, HR, VE, VO2/kg) pomiędzy próbą wspomaganą magnetostymulacją a placebo. W czasie 30-minutowego wypoczynku dynamika zmian i przebieg powrotu badanych parametrów do wartości przedwysiłkowych są identyczne w obydwu próbach.

Słowa kluczowe:
wysiłek fizyczny, spirometria, gazometria
Invalid download ID. Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ rehabilitacji kardiologicznej na parametry hemodynamiczne, funkcję układu oddechowego i czynniki ryzyka chorób sercowo-naczyniowych u pacjentów z niewydolnością serca

Dominika Zielińska, Jerzy Bellwon, Andrzej Rynkiewicz, Małgorzata Kusiak-Kaczmarek, Stanisław Bakuła

Dominika Zielińska, Jerzy Bellwon, Andrzej Rynkiewicz, Małgorzata Kusiak-Kaczmarek, Stanisław Bakuła – The impact of cardiac rehabilitation on haemodynamic parameters, respiratory function and cardiovascular disease risk factors in heart failure patients. Fizjoterapia Polska 2008; 8(2); 139-152

Streszczenie
Wstęp. Dane z ostatnich lat świadczą o występowaniu „epidemii” niewydolności serca. Celem pracy była ocena wpływu wysiłku fizycznego na funkcję lewej komory serca i parametry czynnościowe płuc oraz ocena przydatności rehabilitacji kardiologicznej w modyfikacji czynników ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego. Materiał i metody. 61 pacjentów z niewydolnością serca (54M, 7 K) w wieku 60±10 lat, NYHA II-III, LVEF ≤ 40%, 51 na tle choroby niedokrwiennej serca,10 z kardiomiopatią rozstrzeniowią o podłożu innym niż niedokrwienne. 43 pacjentów (grupa REHAB) poddano 3-tygodniowemu programowi ambulatoryjnej rehabilitacji kardiologicznej. 18 chorych odmówiło wzięcia udziału w programie (grupa NREHAB). Zostali oni jednorazowo pouczeni o korzystnym wpływie wysiłku fizycznego i modyfikacji stylu życia w leczeniu niewydolności serca. Grupa REHAB kontynuowała program rehabilitacji ruchowej w domu przez 9 tygodni. Spirometrię, badanie echokardiograficzne oraz badanie poziomu lipidów przeprowadzono u wszystkich chorych przed rozpoczęciem i po zakończeniu programu. Wyniki. Ciśnienie skurczowe w spoczynku zmniejszyło się w grupie REHAB z 117,2±14,2 mmHg na początku programu do 106,4±14,8 mmHg po zakończeniu rehabilitacji (p<0,05). LVEF zwiększyła się istotnie w grupie REHAB z 32,7±8,3% do 35±8,4%. Poprawił się profil lipidowy (poziom cholesterolu całkowitego zmniejszył się z 218,8±39,7 do 189,4 ±18,4 mmol/l, TG z 150,2 ± 76,8mmol/l na 117,4 ± 52,8mmol/l). VC ex i VC in istotnie się zwiększyło. W grupie NREHAB w/w wartości nie zmieniły się istotnie. Wnioski. Rehabilitacja kardiologiczna wydaje się poprawiać funkcję lewej komory serca ocenianą przez frakcję wyrzutową oraz niektóre czynnościowe parametry układu oddechowego. Ułatwia korekcję niektórych czynników ryzyka chorób układu sercowo- naczyniowego w grupie chorych z niewydolnością serca.
Słowa kluczowe
niewydolność serca, wysiłek fizyczny, spirometria

Ocena tolerancji wysiłku fizycznego u pacjentów po pomostowaniu tętnic wieńcowych

Małgorzata Dobko, Teresa Pop, Kazimierz Widenka

Małgorzata Dobko, Teresa Pop, Kazimierz Widenka – Exercise tolerance in patients after coronary artery bypass grafting. Fizjoterapia Polska 2009; 9(4); 293-300

Streszczenie
Wstęp. Według The World Health 2002, choroba niedokrwienna serca jest najczęstszą chorobą serca. Spośród 56 milionów zgonów na całym świecie w roku 2001, ponad 29% było spowodowane chorobami układu krążenia, a ponad 12% chorobą niedokrwienną serca. Zabieg pomostowania tętnic wieńcowych jest często powikłany zaburzeniami czynnościowymi układu ruchu oraz zaburzeniami oddechowymi. Celem pracy była ocena tolerancji wysiłku u chorych po pomostowaniu tętnic wieńcowych (CABG). Materiały i metody. Badania przeprowadzono u 20 osób w wieku 49-82 lat, z chorobą niedokrwienną serca, zakwalifikowanych do CABG, w krążeniu pozaustrojowym. Badani korzystali z programu rehabilitacji, opracowanego w oddziale kardiochirurgii. Oceny tolerancji wysiłkowej dokonano za pomocą 6-minutowego testu korytarzowego (6MTK), przed operacją i w 7 dniu po operacji. Wyniki. Wynik 6-minutowego testu korytarzowego był istotny statystycznie u pacjentów młodszych oraz u tych, którzy nie posiadają w wywiadzie przebytego zawału serca. Wnioski. Istnieje dodatnia korelacja pomiędzy frakcją wyrzutową lewej komory a wynikami 6-minutowego testu korytarzowego.
Słowa kluczowe
choroba niedokrwienna serca, pomostowanie, wysiłek fizyczny

Cukrzyca: czy tylko insulina? Współczesny stan wiedzy na temat roli fizjoterapii w kompleksowej opiece nad pacjentem z cukrzycą T1 i T2

Rita Hansdorfer-Korzon, Jacek Teodorczyk, Michał Korzon, Maja Nowacka-Kłos, Agnieszka Drozd, Karolina Studzińska

R. Hansdorfer-Korzon, J. Teodorczyk, M. Korzon, M. Nowacka-Kłos, A. Drozd, K. Studzińska – Is insulin the only viable option? The role of physical therapy in type 1 and 2 diabetes. FP 2017; 17(1); 80-87

Streszczenie
Cukrzyca jest narastającym problemem XXI wieku. Przewlekła hiperglikemia jest przyczyną wielu zmian patologicznych w postaci mikro i makroangiopatii, neuropatii oraz zespołu stopy cukrzycowej. Program leczenia powinien uwzględniać: dążenie do wyrównania glikemii, naukę samokontroli, walkę z otyłością a także postępowanie fizjoterapeutyczne. Artykuł ma na celu podkreślenie faktu że fizjoterapia powinna być integralną częścią programu terapeutycznego cukrzycy o czym się często zapomina. Omówiono w nim ogólne współczesne zasady postępowania fizjoterapeutycznego u chorych z cukrzycą zgodnie z wytycznymi z 2014 r. ich korzyści i niebezpieczeństwa a także szerzej poruszono zagadnienie kinezyterapii w tej grupie pacjentów.

Słowa kluczowe:
cukrzyca, wysiłek fizyczny, ćwiczenia, korzyści w terapii

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim