Streszczenie

Wprowadzenie Stabilność posturalna jest wynikiem współpracy między układem mięśniowo-szkieletowym a nerwowym. Stabilność postawy stojącej zapewnia przestrzenny układ ciała, gdzie środek ciężkości mieści się w obrębie środka bazy podparcia. Postawa z przodozgięciem głowy (FHT) zwiększa wyprost w stawie potyliczno-szyjnym i górnym odcinku kręgosłupa szyjnego, pogłębiając zgięcie dolnego segmentu szyjnego, co powoduje nieprawidłowe skurcze mięśni podpotylicznych. Zaburzenia w tonusie mięśni podpotylicznych mogą wpływać na równowagę. Cel. Hipoteza badawcza zakładała, że pojedyncza, 4-minutowa procedura inhibicji mięśni podpotylicznych wpływa na zmianę wartości stabilności posturalnej z otwartymi i zamkniętymi oczami u osób z kątem kraniowertebralnym (CVA) w zakresie normy i poniżej. Materiały i metody. Badanie przeprowadzono na grupie zdrowych uczestników, w skład której wchodziło 10 kobiet i 8 mężczyzn, średnio w wieku 22,7 ± 0,58 lat. Uczestnicy zostali podzieleni na grupy badawcze na podstawie oceny kąta kraniowertebralnego (CVA). Analiza stabilności posturalnej wykorzystywała platformę stabilometryczną firmy Koordynacja. Pomiary były przeprowadzane z otwartymi i zamkniętymi oczami, przed i bezpośrednio po inhibicji mięśni podpotylicznych. Wyniki. Zaobserwowano, że inhibicja mięśni podpotylicznych wpływa na przemieszczenia przednio-tylne (A-P) w grupie A (CVA < 50) z wartością p = 0,0168, bez znaczącego wpływu w grupie B (CVA ≥ 50), wartość p = 0,3695. Wnioski. Pojedyncza, 4-minutowa procedura inhibicji mięśni podpotylicznych nie wpływa znacząco na parametry stabilności posturalnej w badanych grupach, z wyjątkiem przemieszczeń A-P z otwartymi oczami w grupie CVA < 50.

Słowa kluczowe

mięsień podpotyliczny, stabilność posturalna