Streszczenie
Cel pracy. Celem niniejszej pracy była ocena zakresu ruchomości kończyny górnej wśród praworęcznych i leworęcznych tenisistów i tenisistek stołowych w wieku 7–10 lat oraz analiza wpływu ręki grającej na badany zakres ruchomości.
Materiał i metodyka. Badaniem zostało objętych 103 tenisistów i tenisistek stołowych posiadających od minimum roku licencję zawodniczą w śląskich klubach sportowych – 32 dziewczynki i 71 chłopców w wieku 7–10 lat. Warunkiem koniecznym uczestnictwa w badaniu był udział w minimum trzech treningach tygodniowo. Wśród dzieci wykonano pomiar zakresu ruchomości kończyny górnej za pomocą inercyjnego urządzenia GYKO. Zebrane wyniki poddano analizie statystycznej za pomocą nieparametrycznego testu
U Manna Whitneya.
Wyniki. Wśród praworęcznych dzieci grających w tenisa stołowego wykazano istotnie większy zakres ruchomości prawej kończyny górnej zarówno podczas ruchu zgięcia, jak i odwodzenia. Z kolei wśród leworęcznych dzieci zakres w trakcie wykonywania obu ruchów był istotnie większy w lewej kończynie górnej.
Wnioski. Wśród badanych sportowców wykazano zależność między ręką grającą a zakresem ruchomości prawej i lewej kończyny górnej zarówno podczas ruchu zgięcia, jak i odwodzenia (p < 0,05). Badani charakteryzowali się istotnie większym zakresem ruchomości kończyny górnej, którą grali w tenisa stołowego. Badania wykazały, że wśród młodych tenisistów i tenisistek stołowych, grających na terenie województwa śląskiego konieczne jest postępowanie terapeutyczne mające na celu zwiększenie zakresu ruchomości ręki niegrającej.

Słowa kluczowe:
tenis stołowy, sport, zakres ruchomości, dzieci