Tag: cerebrinis paralyžius

Wykonalność i wpływ częstości treningu chodu wspomaganego robotem na funkcje chodu u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym – Próba pojedynczo ślepa, randomizowana, badanie wstępne

Moza Obaid Saeed Alyahyaee, Jinwoong Cheong, Meeyoung Kim

Moza Obaid Saeed Alyahyaee, Jinwoong Cheong, Meeyoung Kim – The feasibility and effect of robot-assisted gait training frequency on gait functions in children with cerebral palsy – A single blinded, randomized pilot study –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 297-303

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8iRS

Streszczenie
Wstęp. Celem badania jest ocena wykonalności oraz efektu częstości treningu chodu wspomaganego robotem (RAGT) na funkcje chodu u dzieci z diplegicznym mózgowym porażeniem dziecięcym (MPD). Zakładamy, że RAGT przeprowadzane z większą częstotliwością (4 razy w tygodniu) przyniesie większą poprawę niż RAGT realizowane z częstością standardową (2 razy w tygodniu).
Materiały i metody. Do badania zakwalifikowano czternaścioro uczestników z diplegicznym MPD, którzy zostali losowo przydzieleni do dwóch grup otrzymujących RAGT w różnych częstościach. Grupa terapeutyczna (TG) przeszła 24 sesje, podczas gdy grupa kontrolna (CG) – 12 sesji przez 6 tygodni. Oceny objęły miarę funkcji motorycznej brutto (GMFM) części D i E, odległość przebytego dystansu (test chodu na 6 minut), szybkość (test chodu na 10 metrów), równowagę (pediatryczna skala równowagi) oraz jakość chodu (Edynburska skala oceny chodu). Pomiary przeprowadzono przed rozpoczęciem interwencji oraz po jej zakończeniu. Dodatkowo oceniono wykonalność badania, biorąc pod uwagę bezpieczeństwo, wskaźniki rekrutacji, przestrzegania protokołu oraz zaangażowania w interwencję.
Wyniki. Stwierdzono istotną statystycznie poprawę w GMFM D i E, odległości przebytego dystansu, równowadze oraz jakości chodu w obu grupach (p < 0,05). Poprawa szybkości chodu była istotna statystycznie tylko w grupie TG. Różnica w jakości chodu była większa w TG (p < 0,01) w porównaniu do CG (p < 0,05). Wskaźnik rekrutacji wyniósł 70%. Wszyscy zrekrutowani uczestnicy byli w pełni zaangażowani w proces terapeutyczny i przestrzegali zaleceń, nie zgłoszono żadnych niepożądanych zdarzeń.
Wnioski. RAGT przeprowadzane z większą częstością może indukować większą poprawę funkcji chodu niż RAGT z częstością standardową u dzieci z diplegicznym MPD.
Słowa kluczowe
rehabilitacja, robotyka, chód, mózgowe porażenie dziecięce
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wirtualna rzeczywistość a drążek równoważny w poprawie chodu u dzieci z porażeniem mózgowym spastycznym typu hemiplegicznego: randomizowane badanie porównawcze

Mohanad M. Madboly, Khaled A. Olama, Hamada E. Ayoub, Doha H. Al-Afify, Doaa Saeed, Walaa A. Abd El-Nabie

Mohanad M. Madboly, Khaled A. Olama, Hamada E. Ayoub, Doha H. Al-Afify, Doaa Saeed, Walaa A. Abd El-Nabie – Virtual reality versus balance beam on walking performance in children with spastic hemiplegic cerebral palsy: A randomized controlled comparative trial –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 222-228

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8E30

Streszczenie
Wprowadzenie. Wirtualna rzeczywistość i drążek równoważny są powszechnie uznawane za skuteczne metody poprawy równowagi oraz wydajności chodu u dzieci cierpiących na porażenie mózgowe spastyczne typu hemiplegicznego (PM). Cel. Celem niniejszego badania było porównanie wpływu wirtualnej rzeczywistości oraz drążka równoważnego na wydajność chodu (równowagę i funkcjonalną zdolność chodzenia) u dzieci z PM typu hemiplegicznego. Uczestnicy i metody. W badaniu wzięło udział 75 dzieci z PM typu hemiplegicznego, w tym 31 chłopców i 44 dziewczynki, w wieku od 7 do 11 lat, z obu płci. Uczestnicy zostali przydzieleni do trzech grup (n = 25) w sposób randomizowany: A (grupa kontrolna) oraz B i C (grupy badane). Wszystkie dzieci otrzymały zaprojektowane programy fizjoterapii oparte na technice neurorozwojowej, dodatkowo ćwiczenia równowagi i trening chodu dla grupy kontrolnej A, trening w wirtualnej rzeczywistości dla grupy B oraz trening na drążku równoważnym dla grupy C. Program leczenia był realizowany dla każdej grupy trzy razy w tygodniu przez trzy kolejne miesiące, trwając jedną godzinę na sesję. Wszystkie dzieci zostały zbadane klinicznie przed i po leczeniu przy użyciu systemu równowagi i przechyłu HUMAC oraz 6-minutowego testu chodu (6mWT) w celu oceny równowagi oraz funkcjonalnej zdolności chodzenia odpowiednio. Wyniki. Zaobserwowano znaczącą poprawę w równowadze i wynikach 6mWT we wszystkich trzech grupach po leczeniu w porównaniu z okresem przed leczeniem (p < 0,001). Ponadto, zmierzone zmienne w grupach B i C wykazały znaczącą poprawę w porównaniu z grupą A (p < 0,01), natomiast między grupą B i C nie stwierdzono znaczących różnic (p > 0,05). Wnioski. Trening w wirtualnej rzeczywistości oraz na drążku równoważnym skutecznie wpływają na poprawę równowagi i wydajności chodu.
Słowa kluczowe
drążek równoważny, porażenie mózgowe, funkcjonalna zdolność chodzenia, hemiplegiczny, wirtualna rzeczywistość
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zdolności przetwarzania sensorycznego w odniesieniu do zdolności motorycznych u dzieci z różnymi rodzajami mózgowego porażenia dziecięcego

Amal Abdelwahab Youssef, Amira Mohamed Eltohamy, Kamal Elsayed Shokry, Engi E.Sarhan, Nesma EM. Barakat

Amal Abdelwahab Youssef, Amira Mohamed Eltohamy, Kamal Elsayed Shokry, Engi E.Sarhan, Nesma EM. Barakat – Sensory processing abilities in relation to motor capabilities in children with different types of cerebral palsy –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 173-181

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF88A7

Streszczenie
Tło i cel. Dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym mają problemy z przetwarzaniem sensorycznym oraz z motoryką, co prowadzi do poważnych niepełnosprawności rozwojowych. W niniejszym badaniu naszym celem było ocenienie korelacji między zdolnościami przetwarzania sensorycznego a zdolnościami motorycznymi u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym oraz ocena wpływu rodzajów mózgowego porażenia dziecięcego na zdolności przetwarzania sensorycznego i zdolności motoryczne. Materiały i metody. W badaniu wzięło udział sto dzieci, obu płci, z mózgowym porażeniem dziecięcym w wieku od 4 do 10 lat, wyselekcjonowanych z ambulatoryjnej kliniki rehabilitacji pediatrycznej na Wydziale Fizjoterapii Uniwersytetu Kairskiego, spełniających kryteria włączenia. Wszystkie dzieci zostały ocenione za pomocą krótkiego profilu sensorycznego: aby zmierzyć zdolność przetwarzania sensorycznego, Systemu Klasyfikacji Funkcji Motorycznych: do mierzenia umiejętności motorycznych ogólnych oraz Systemu Klasyfikacji Zdolności Manualnych: do mierzenia umiejętności motorycznych precyzyjnych. Wynik. Stwierdzono istotną korelację między GMFCS, MACS a całkowitym wynikiem SSP oraz słabą energią, wrażliwością dotykową, wrażliwością na smak i zapach, wrażliwością na ruch oraz poszukiwaniem wrażeń przy zaniżonej reaktywności (P ≤ 0,05*). Nie stwierdzono istotnych korelacji między filtrowaniem słuchowym oraz wrażliwością wzrokowo-słuchową a GMFCS i MACS (P = 0,676 i 0,266, odpowiednio). Stwierdzono statystyczne zróżnicowanie między różnymi typami MPD pod względem SSP i oceny motorycznej (P ≤ 0,05*). Wnioski. Badanie wykazało: wpływ zdolności przetwarzania sensorycznego na zdolności motoryczne u dzieci z mózgowym porażeniem dziecięcym.
Słowa kluczowe
zdolności przetwarzania sensorycznego, zdolności motoryczne, mózgowe porażenie dziecięce
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim