Tag: cortisol

Wpływ umiarkowanego treningu aerobowego w porównaniu z kriolipolizą na hormon stresu i wydolność tlenową w otyłości trzewnej

Samy Kamal Mohamed Elgendy, Zahra Mohamed Hassan Serry, Mervat Gaber Elnany, Rana Hesham Mohamed Elbanna


Samy Kamal Mohamed Elgendy, Zahra Mohamed Hassan Serry, Mervat Gaber Elnany, Rana Hesham Mohamed Elbanna – Effect of moderate continuous aerobic training versus cryolipolysis on stress hormone and aerobic capacity in central obesity. Fizjoterapia Polska 2022; 22(4); 32-37

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG1A67jJ

Streszczenie
Cel. Jest to pierwsze badanie porównawcze mające na celu ustalenie wpływu umiarkowanych ćwiczeń aerobowych w porównaniu z popularną interwencją modelującą sylwetkę, kriolipolizą, na poziom kortyzolu (hormon stresu), wydolność tlenową (VO2max), test 6-minutowego marszu (6MWT) u pacjentów z otyłością trzewną.
Metody. 60 pacjentów z otyłością trzewną (30 mężczyzn i 30 kobiet) zostało zrekrutowanych ze szpitala w Egipcie (El Zawia El Hamra One Day Surgery Egyptian Hospital) ze wskaźnikiem masy ciała (BMI) w zakresie 35–39,9 kg/m2 i losowo przydzielonych do grupy ćwiczeń aerobowych o umiarkowanej intensywności ciągłej (trzydziestu pacjentów, którzy wykonywali 30 minut marszu na bieżni, 3 sesje tygodniowo) i grupy kriolipolizy (trzydziestu pacjentów; jedna sesja na brzuch przez 60 minut tygodniowo). Obydwu grupom polecono zmniejszenie dziennej diety do 1500–1800 Kcal/dzień (dieta była korygowana przez dietetyka co 14 dni pod kątem włączenia tłuszczu (20–25%), węglowodanów (złożonych, 50–60%) oraz składników białkowych (25-30%). Antropometria (masa ciała, BMI i obwód talii), kortyzol w osoczu, VO2max i 6MWD oceniano przed badaniem i po 12 tygodniach.
Wyniki. Znaczącą różnicę zaobserwowano dzięki testom sparowanym w grupie ćwiczeń i w grupie kriolipolizy w odniesieniu do masy ciała pacjentów, BMI, kortyzolu, VO2max i 6MWT. Na korzyść grupy ćwiczącej wypadło porównanie między grupą ćwiczącą i grupą kriolipolizy po leczeniu, które wykazało bardziej wyraźną istotną statystycznie różnicę (p < 0,05) w odniesieniu do masy ciała pacjentów, BMI, VO2max i 6MWD. Na korzyść grupy kriolipolizy wypadło porównanie pod kątem obwodu talii po leczeniu, które wykazało bardziej wyraźny znaczący spadek w porównaniu z poziomem po leczeniu w grupie wykonującej ćwiczenia. Różnica była nieistotna w odniesieniu do poziomu kortyzolu w grupie wykonującej ćwiczenia i grupie poddawanej kriolipolizie.
Wniosek: Po dodaniu ćwiczeń aerobowych lub kriolipolizy do 12-tygodniowego nadzorowanego planu dietetycznego okazało się, że obie interwencje terapeutyczne mogą pomóc w uzyskaniu poprawy w zakresie odkładania tłuszczu trzewnego, wagi, kortyzolu, VO2max i 6MWT u pacjentów z otyłością trzewną.

Słowa kluczowe
ćwiczenia aerobowe, kriolipoliza, kortyzol, wydolność tlenowa, test 6-minutowego marszu, otyłość trzewna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Influence of visuo-motor integration on cortisol levels and gait performance in diabetic polyneuropathy patients: A randomized controlled trial

Mohamed Soliman El-Tamawy, Moshera Hassan Darwish, Shereen Saad Eldin Mohamed

Mohamed Soliman El-Tamawy, Moshera Hassan Darwish, Shereen Saad Eldin Mohamed – Influence of visuo-motor integration on cortisol levels and gait performance in diabetic polyneuropathy patients: A randomized controlled trial . Fizjoterapia Polska 2020; 20(5);  58-64

Streszczenie

High morning cortisol levels are associated with cognitive decline in diabetic polyneuropathy (DPN) patients. Cognitive decline is the fourth diabetic microvascular complication which has an effect on gait parameters in DPN patients. Objective. Our aim was to investigate influence of cognitive therapy (CT) on the cortisol levels and the spatiotemporal gait parameters during three different gait conditions (walking without cognitive task, walking with verbal fluency & walking with arithmetic task) in DPN patients. Materials and methods. Forty patients with type II diabetes mellitus (DM) with moderate polyneuropathy participated in this study. The patients group were assigned into two equal groups; study group (G1) treated by visuo-motor integration program via Rehacom system in addition to a selected physical therapy program for DPN patients, control group (G2) treated by the same selected physical therapy program. Rehacom procedure was used to assess cognitive function for all the patients and make CT for the study group (G1). Treatment was conducted three times per week for eight weeks. The cortisol level test was used to measure cortisol levels. The glycated hemoglobin (Hb1AC) test was used to detect the glycated Hb level. Different variables of spatiotemporal gait parameters (cadence, velocity & stride length) for all the patients were assessed using two dimension (2D) video-based motion analysis during the three different gait conditions. Results. The results showed significant reduction in cortisol levels post-treatment in (G1) compared to (G2) (P < 0.05). There was a significant improvement in all cognitive domains in (G1) compared to (G2) post-treatment (P < 0.05). Significant increase in all spatiotemporal gait parameters post-treatment in (G1) compared to (G2) during the three different gait conditions (P < 0.05). Conclusion. Visuo-motor integration activities have a positive effect on reducing serum cortisol levels and consequently improving cognitive function and gait parameters especially during dual task conditions while walking with verbal fluency task and walking with arithmetic task in DPN patients.

Słowa kluczowe:
diabetic polyneuropathy, figural memory, cortisol, hypothalamic-pituitary-adrenal axis, visuo-motor integration
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim