Diabetes Mellitus

Wpływ programu opartego na rodzinie na zarządzanie poziomem glukozy we krwi u dzieci z cukrzycą typu 1 w Tabuk

Azza Abdalla Ghoneim

Azza Abdalla Ghoneim – Effect of the family-centered program on management of blood glucose levels among children with type 1 diabetes at Tabuk. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 126-135

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BA10

Streszczenie
Wprowadzenie. Cukrzyca (DM) jest drugą najczęstszą przewlekłą chorobą w dzieciństwie. Opieka nad cukrzykami jest wielowymiarowa i powinna koncentrować się na zapobieganiu ostrych powikłań i zmniejszaniu długoterminowych konsekwencji. Podejście skoncentrowane na rodzinie zachowuje integralność rodzin i wspiera unikalną opiekę nad dziećmi z cukrzycą.
Cel. Celem badania było określenie wpływu programu opartego na rodzinie na zarządzanie poziomem glukozy we krwi u dzieci z cukrzycą typu 1 w Tabuk. Metody. Badacz zastosował quasi-eksperymentalny projekt badania. Do badania włączono celową próbkę dzieci z cukrzycą i ich rodzin. Narzędzia obejmowały sformalizowany kwestionariusz (dane socjodemograficzne, pomiary antropometryczne), Kwestionariusze Zachowań Nadzorczych Opiekunów, Zachowań Zarządzania Dziećmi z DM, Skalę Samooceny oraz Arkusz Rejestracji Poziomu Glukozy we Krwi. Badanie przeprowadzono w trzech fazach: przygotowawczej, wykonawczej i oceny. Wykorzystano metody przedtestowe i potestowe do zbierania danych.
Wyniki. Stwierdzono znaczący spadek średnich wyników poziomu glukozy we krwi, znaczącą poprawę zachowań zarządzania cukrzycą u dzieci, poprawę zachowań nadzorczych matek nad zachowaniami zarządzania DM, oraz wyższe średnie wyniki samooceny matek po w porównaniu do okresu przed programem skoncentrowanym na rodzinie.
Wnioski. Wdrożenie programu skoncentrowanego na rodzinie poprawiło zachowania zarządzania cukrzycą u dzieci, a tym samym kontrolę poziomu glukozy we krwi u dzieci z cukrzycą i zwiększyło samoocenę matek. Rekomendacja. Transformacja zarządzania cukrzycą u dzieci z DM na system opieki w pełni skoncentrowany na rodzinie powinna zostać ustanowiona.

Słowa kluczowe
cukrzyca, program skoncentrowany na rodzinie, poziom glukozy we krwi

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie wpływu różnych metod stymulacji akupunktów na prędkość przewodnictwa nerwowego w neuropatii cukrzycowej: randomizowane badanie kontrolowane

Ashraf Ishak Michaiel Youssef, Nagwa Mohamed Badr, Hanan Hosni, Hala Mohamad Ezz el Din Hamed

Ashraf Ishak Michaiel Youssef, Nagwa Mohamed Badr, Hanan Hosni, Hala Mohamad Ezz el Din Hamed – Comparing the effect of different acupoints stimulating methods on nerve conduction velocity in diabetic neuropathy: A randomised controlled study. Fizjoterapia Polska 2022; 22(2); 112-117

Streszczenie

Cel. Badanie wpływu akupunktury igłowej w porównaniu z akupunkturą laserową na prędkość przewodnictwa nerwowego w neuropatiach cukrzycowych w cukrzycy typu 2. Metody. U pięćdziesięciu pięciu pacjentów obu płci w wieku od 40 do 60 lat rozpoznano polineuropatię cukrzycową kończyn dolnych. Pacjenci zostali losowo podzieleni na dwie równe grupy; Grupa (A) (grupa kontrolna) leczona akupunkturą igłową i grupa (B) leczona akupunkturą laserową w tych samych akupunktach. Wszyscy pacjenci w obu grupach mieli po dwie sesje tygodniowo przez 6 tygodni. Zmiennymi pomiarowymi były prędkość przewodzenia nerwu piszczelowego ruchowego (NCV) i czuciowego łydkowego NCV, które były mierzone obustronnie, przed i po leczeniu u wszystkich pacjentów. Wyniki. Tylko w grupie otrzymującej akupunkturę zaobserwowano znaczny wzrost prędkości przewodzenia NCV nerwów piszczelowych i łydkowych po obu stronach po leczeniu w porównaniu ze stanem przed leczeniem. Wniosek. Akupunktura ma istotny wpływ na poprawę funkcji nerwów ruchowych i czuciowych u pacjentów z polineuropatią cukrzycową. Może więc być uważana za odpowiednią, bezpieczną i niefarmakologiczną opcję leczenia uzupełniającego polineuropatii cukrzycowej typu 2.

Słowa kluczowe

akupunktura, prędkość przewodnictwa nerwowego, cukrzyca, polineuropatia cukrzycowa

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Cukrzyca typu 2 a rehabilitacja pacjentów po zawale mięśnia sercowego

Paulina Głowacka, Katarzyna Mizia-Stec, Zbigniew Gąsior

Paulina Głowacka, Katarzyna Mizia-Stec, Zbigniew Gąsior – Type 2 diabetes mellitus and rehabilitation after myocardial infarction. Fizjoterapia Polska 2010; 10(4); 289-297

Streszczenie

Wstęp. Celem naszej pracy była ocena wpływu kilku tygodniowej rehabilitacji kardiologicznej i współwystępującej cukrzycy na wydolność fizyczną i hemodynamiczną pacjentów po przebytym zawale mięśnia sercowego.
Materiał i metody. Badaniu poddanych zostało 47 pacjentów po przebytym zawale serca, tym: 21 z cukrzycą typu 2 – grupa I i 26 pacjentów bez cukrzycy – grupa II. Analizie poddano objawy kliniczne oraz wyniki testu wysiłkowego wg zmodyfikowanego protokołu Bruce’a, przeprowadzone na początku i po 3-tygodniach rehanilitacji. Oceniano odpowiednio odpowiedź tętna i ciśnienia na wysiłek, wydatek metaboliczny, czas trwania wysiłku.
Wyniki. W grupie I i II obserwowano podobną częstość występowania czynników obciążających tj.: nadciśnienie tętnicze (w gr. I 76% i 73% w gr. II), zaburzeń lipidowych (67% vs 76%). Otyłość wystąpiła jedynie w gr. II – 36%. W obu grupach stwierdzono przebyty STEMI (gr. I 75% vs gr. II 69%) i brak powikłań pozawałowych. Po przebytej rehabilitacji stwierdzono istotny wzrost wydolności fizycznej mierzonej w jednostkach MET o 15%, w jednostkach WAT o 20%, czas testu
o 13% w grupie I i odpowiednio o 17%, 28% i 16% w grupie II.
Wnioski. Wczesna, poszpitalna rehabilitacja kardiologiczna wpływa korzystnie na wzrost wydolności fizycznej. U chorych po zawale serca, cukrzyca typu 2 jest czynnikiem zmniejszającym korzystne efekty rehabilitacji.