edukacja zdrowotna

Aktywność fizyczna osób reprezentujących różne grupy wiekowe, ze szczególnym uwzględnieniem mieszkańców Polski i Słowacji

Sabina Lizis, Gabriela Škrečková – Physical activity of people representing various age groups, with particular emphasis on the inhabitants of Poland and Slovakia. Fizjoterapia Polska 2022; 22(3); 24-28

Streszczenie

Rozwój cywilizacji, postęp techniczny z jednej strony zapewnia człowiekowi wiele udogodnień, a z drugiej, ogranicza naturalną potrzebę ruchu. Uświadamianie znaczenia aktywności fizycznej w życiu człowieka może stanowić czynnik zapobiegający sedenteryjnemu stylowi życia. W pracy dokonano przeglądu piśmiennictwa na temat aktywności fizycznej, częstości jej podejmowania przez osoby reprezentujące różne grupy wiekowe, ze szczególnym uwzględnieniem mieszkańców Polski i Słowacji. Przegląd publikacji naukowych wskazuje, że aktywność fizyczna stanowi jeden z najważniejszych czynników warunkujących zdrowie, dlatego należy dbać o jej podejmowanie na każdym etapie życia. Warto pamiętać o konieczności indywidualnego dostosowania rodzaju i intensywności aktywności fizycznej tak, aby była bezpieczna i dawała jak najwięcej korzyści zdrowotnych.
Aktywność fizyczna podejmowana od najmłodszych lat oraz związane z tym pozytywne doświadczenia, kształtują nawyki sprzyjające zachowaniu zdrowego stylu życia w późniejszych okresach życia. Istnieje potrzeba podejmowania działań ukierunkowanych na popularyzowanie aktywności fizycznej, jako jednego z elementów zdrowego stylu życia.

Słowa kluczowe:
rekreacja, zdrowie psychofizyczne, edukacja zdrowotna

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете

Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zastosowanie Testu Wiedzy Zdrowotnej w badaniu poziomu edukacji zdrowotnej osób po amputacji kończyny dolnej

Piotr Tederko, Katarzyna Dmitruk, Krzysztof Wasiak, Jerzy Kiwerski

Piotr Tederko, Katarzyna Dmitruk, Krzysztof Wasiak, Jerzy Kiwerski – Health Education Test in a survey of awareness of health issues in lower limb amputees. Fizjoterapia Polska 2008; 8(2); 189-196

Streszczenie

Wstęp. Edukacja jest nieodłącznym elementem kompleksowej rehabilitacji. Edukacja osób po amputacji kończyny polega nie tylko na nauce poruszania się, korzystania z protezy, ale również na nabyciu wiedzy w zakresie profilaktyki i wczesnego rozpoznania typowych objawów stanów patologicznych kukuta. W badaniach podjęto analizę stanu wiedzy zdrowotnej w zakresie schorzeń kikuta i ich profilaktyki u osób po amputacji kończyny dolnej na podstawie zastosowania Testu Wiedzy Zdrowotnej (TWZ) przeznaczonego dla osób po amputacji. Materiał i metody. 40 kolejnych pacjentów hospitalizowanych w Oddziale Rehabilitacji (6 kobiet, 34 mężczyzn), średni wiek 60,6 (SD=12,8) po jednostronnej amputacji kończyny dolnej (26 amputacji uda i 14 podudzia). U 33 pacjentów przyczyną amputacji były powikłania schorzeń naczyniowych. Kwestionariusz TWZ złożony był z 4 otwartych i 55 szczegółowych pytań sprawdzających wiedzę z zakresu przyczyn, symptomatologii i profilaktyki problemów medycznych dotyczących kikuta kończyny dolnej. Wyniki. Stwierdzono negatywną korelację wieku i wyników testu (współczynnik Pearsona 0,53; p<0,01). Lepszą wiedzą zdrowotną wykazały osoby zamieszkujące miejscowości powyżej 20.000 mieszkańców (test Manna-Whitney’a; p<0,05). Nie obserwowano zależności między wynikiem testu a ogólnym wykształceniem, przyczyną i poziomem amputacji. Ankietowani zwracali uwagę na niedobór materiałów edukacyjnych dla osób po amputacji kończyny dolnej i trudność uzyskania fachowej informacji w tej dziedzinie poza ośrodkami specjalistycznymi. Wnioski. Edukacja w zakresie profilaktyki schorzeń kikuta powinna być rozpoczęta w okresie okołoamputacyjnym, kontynuowania podczas szpitalnej i ambulatoryjnej fazy usprawniania. Formy edukacji zdrowotnej powinny być dostosowane do wieku pacjentów i dostępne niezależnie od miejsca zamieszkania osoby niepełnosprawnej.