Wpływ terapii TECAR na poporodowy rozstęp mięśnia prostego: badanie z randomizacją

Eman A. Elhosary, Hamada Ahmed Hamada, Doaa Rafat ElAzab, Yassmin Essam, Gehan A. Abdelsamea


Eman A. Elhosary, Hamada Ahmed Hamada, Doaa Rafat ElAzab, Yassmin Essam, Gehan A. Abdelsamea – Impact of TECAR therapy on post-natal rectus diastasis: A randomized trial. Fizjoterapia Polska 2023; 23(1); 54-59

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG07B1B5

Streszczenie

Informacje wprowadzające. Rozstęp mięśnia prostego jest częstym problemem dotykającym kobiety po porodzie. Zmniejsza integralność, jak również wytrzymałość funkcjonalną ściany brzucha i powoduje ból krzyża i niestabilność miednicy.
Cel. Zbadanie, w jaki sposób terapia TECAR (monopolarna częstotliwość radiowa 448 KHz) wpływa na rozstęp mięśnia prostego brzucha u kobiet po porodzie.
Projekt. Prospektywna, randomizowana próba kontrolowana.
Miejsce. Ambulatoryjna klinika fizjoterapeutyczna Uniwersytetu Kafr El Sheikh.
Metody. Czterdzieści kobiet po porodzie z rozstępem mięśnia prostego brzucha (DRA) > 2,5 cm zrekrutowano i przydzielono losowo do dwóch równych grup. Grupa kontrolna realizowała program wybranych ćwiczeń brzucha i spożywała dietę niskokaloryczną 1200 kcal/dzień przez 4 tygodnie, a grupa badawcza oprócz terapii TECAR realizowała te same interwencje co grupa kontrolna. Stopień DRA stanowił główny wynik, podczas gdy pomiary masy ciała i wskaźnika masy ciała były wynikami drugorzędnymi. Wszystkie zmienne mierzono na początku badania i po 4 tygodniach interwencji za pomocą testu rozstępu mięśnia prostego, ultrasonografii jamy brzusznej i skalibrowanej wagi.
Wyniki. Analiza wykazała istotne zmniejszenie (P < 0,05) masy ciała, wskaźnika masy ciała, rozstępu mięśni prostych i pomiarów ultrasonograficznych w obu grupach na korzyść grupy badawczej.
Wniosek. Stosowanie terapii TECAR w połączeniu ze standardowym programem ćwiczeń brzucha i dietą niskokaloryczną ma korzystniejszy wpływ na DRA po porodzie niż wykonywanie samego programu ćwiczeń i spożywanie diety niskokalorycznej.

Słowa kluczowe:
rozstęp mięśnia prostego, radiofrekwencja, ćwiczenia fizyczne, poporodowe

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Wpływ ćwiczeń interwałowych o wysokiej intensywności na ból, niepełnosprawność i równowagę autonomiczną u pacjentek z niespecyficznym przewlekłym bólem krzyża

Haya Mohammed AlMaawy, Gehan A. Abdelsamea, Yassmin Essam Mohamed, Doaa Tammam Atia, Olfat Ibrahim Ali, Amira Mohamed El-Gendy


Haya Mohammed AlMaawy, Gehan A. Abdelsamea, Yassmin Essam Mohamed, Doaa Tammam Atia, Olfat Ibrahim Ali, Amira Mohamed El-Gendy – Effect of high-intensity interval exercise on pain, disability, and autonomic balance in female patients with nonspecific chronic low back pain. Fizjoterapia Polska 2022; 22(5); 130-138

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20At5I

Streszczenie

Cel. Ocena wpływu 6-tygodniowego schematu ćwiczeń interwałowych o wysokiej intensywności (HIIE) na ból, niepełnosprawność, a także równowagę autonomiczną u kobiet z niespecyficznym przewlekłym bólem krzyża (NSCLBP). Materiał i metody. Osiemdziesiąt kobiet z łagodnym do umiarkowanego niespecyficznym przewlekłym bólem krzyża, w wieku od 18 do 65 lat, rekrutowano z oddziału fizjoterapii Szpitala Uniwersyteckiego King Fahd w AlKhobar do udziału w badaniu. Kobiety zostały losowo przydzielone do grupy kontrolnej (n = 40), która była poddawana standardowej regularnej fizjoterapii lub do grupy eksperymentalnej (n = 40), która wykonywała ćwiczenia HIIE oraz była poddawana konwencjonalnej regularnej fizjoterapii. Ocena przed i po interwencji (po 6 tygodniach) obejmowała intensywność bólu za pomocą Numerycznej Skali Oceny (NRS), wskaźnik niepełnosprawności Oswestry (ODI), a także równowagę autonomiczną ocenianą na podstawie parametrów zmienności rytmu serca (HRV) i wrażliwości baroreceptorów (BRS) zarówno w spoczynku, jak i w odpowiedzi na wyzwanie ortostatyczne. Wyniki. Obie grupy doświadczyły znacznej poprawy w zakresie bólu i niepełnosprawności, przy czym grupa HIIE doświadczyła większej poprawy w zakresie obu zmiennych. W przypadku parametrów HRV po 6 tygodniach interwencji w grupie kontrolnej zaobserwowano statystycznie istotną redukcję wysokiej częstotliwości (HF), a w odpowiedzi na wyzwanie ortostatyczne znacznie większy wzrost znormalizowanej niskiej częstotliwości (LFnu) w porównaniu z wartością wyjściową. BRS wykazał znaczną redukcję, a rytm serca wrócił do normy znacznie szybciej po interwencji w grupie HIIE w 2. i 3. minucie w porównaniu z wartościami wyjściowymi. Wnioski. Ćwiczenia HIIE mogą być cennym dodatkiem do rutynowych ćwiczeń pacjentów z niespecyficznym przewlekłym bólem krzyża, ponieważ wprowadzenie HIIE do standardowej fizjoterapii spowodowało większą redukcję bólu i niepełnosprawności w porównaniu z samą konwencjonalną fizjoterapią, ze zwiększoną regulacją autonomiczną po sześciu tygodniach leczenia.

Słowa kluczowe:
przewlekły ból krzyża, wskaźnik niepełnosprawności Oswestry, równowaga autonomiczna, zmienność rytmu serca

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Zespół napięcia przedmiesiączkowego i jego objawy biopsychospołeczne wśród studentek fizjoterapii we Wschodniej Delcie: badanie eksploracyjne

Gehan A. Abdelsamea, Mostafa Amr, Ahmed M. N. Tolba, Haitham O. Elboraie, Amir Soliman, Shereen Hamed Elsayed, Doaa A. Osman


Gehan A. Abdelsamea, Mostafa Amr, Ahmed M. N. Tolba, Haitham O. Elboraie, Amir Soliman, Shereen Hamed Elsayed, Doaa A. Osman – Premenstrual syndrome and its biopsychosocial symptoms among physiotherapy students in Eastern Delta: An exploratory study. Fizjoterapia Polska 2022; 22(5); 88-99

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20A0LR

Streszczenie

Informacje wprowadzające. Podczas fazy lutealnej cyklu miesiączkowego pojawiają się istotne klinicznie objawy fizyczne i psychiczne, znane jako zespół napięcia przedmiesiączkowego (PMS). Ten stan może być niezwykle niepokojący i może utrudniać kobietom zdolność wykonywania pracy.
Cel. Określenie częstości występowania i nasilenia PMS oraz jego objawów biopsychospołecznych u studentek fizjoterapii we wschodniej Delcie oraz zbadanie związku między różnymi czynnikami socjodemograficznymi i reprodukcyjnymi.
Metody. Na Delta University for Science and Technology w Gamasa w Egipcie 396 studentek fizjoterapii wzięło udział w eksploracyjnym badaniu przekrojowym. Średnia wieku wynosiła 20,23 ± 1,07 roku, a średnie BMI 28,86 ± 5,05 kg/m2. Skala zespołu napięcia przedmiesiączkowego (PMSS) została przyjęta do oceny częstości występowania PMS i powiązanych objawów, a do oceny danych socjodemograficznych i reprodukcyjnych wykorzystano kwestionariusz do samodzielnego wypełniania.
Wyniki: Badanie ukończyło 396 kobiet spośród 438. W 85% przypadków PMS dominował w obliczeniach badawczych. W grupie PMS objawy zmęczenia, skurcze w jamie brzusznej, napięcie, wahania nastroju i obniżona produktywność były bardziej widoczne. Zgodnie z analizą wielokrotnej regresji liniowej, mieszkanie na wsi, wczesna pierwsza miesiączka, wyższe BMI i historia rodzinna były istotnie powiązane z PMS (p < 0,05).
Wniosek. U studentek zaobserwowano częste występowanie PMS i jego objawów biopsychospołecznych. W związku z tym profilaktyczne świadczenia w zakresie zdrowia reprodukcyjnego i poradnictwa powinny zostać wdrożone jako standardowy element rutynowego leczenia klinicznego studentek.

Słowa kluczowe:
zespół napięcia przedmiesiączkowego, Egipt, skala zespołu napięcia przedmiesiączkowego, objawy biopsychospołeczne, studentki fizjoterapii

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim