Tag: ground reaction forces

Biomechaniczna analiza chodu dwumiarowego naprzemiennego o kulach – porównanie z chodem standardowym

Lechosław B. Dworak, Michał Murawa, Jacek Mączyński

Lechosław B. Dworak, Michał Murawa, Jacek Mączyński – Biomechanical analysis of two-point alternate crutch gait – comparison with standard gait. Fizjoterapia Polska 2006; 6(4); 310-316

Streszczenie
Wstęp. W pracy przedstawiono wyniki badań własnych biomechaniki chodu dwumiarowego naprzemiennego o kulach. Celem pracy jest porównanie analogicznych wielkości badanego chodu z pomocami lokomocyjnymi z chodem standardowym oraz próba odpowiedzi na pytanie: w jakim stopniu skuteczne jest odciążenie w chodzie dzięki zastosowaniu kul? Materiał i metody. Eksperymentowi badawczemu została poddana 7-osobowa grupa fizjoterapeutów. Stosując platformy dynamometryczne (Kistler) i rejestrację video, wykonano pomiary charakterystycznych parametrów dynamicznych symulowanego chodu o kulach oraz chodu standardowego. Wyznaczono maksymalne oraz średnie siły reakcji podłoża (GRF) w chodzie o kulach spod kończyn dolnych oraz kul, a także obliczono ich wskaźniki asymetrii. Wyniki. Wartości maksymalne składowej pionowej GRF (Rz-p i Rz-l) spod kończyn dolnych prawych i lewych są mniejsze w przypadku chodu o kulach o odpowiednio 13 i 15% w porównaniu do chodu standardowego. Dla wartości średnich składowej pionowej różnica ta wzrasta nawet do około 20%. Wartości średnie pozostałych poziomych składowych GRF ( i ) są mniejsze podczas chodu z kulami nawet o 32% dla i 60% dla . Średnie siły składowe GRF spod kul utrzymują się w przybliżeniu na poziomie 25% tych występujących w chodzie standardowym. Zdecydowana większość wskaźników asymetrii ma wyższe wartości podczas chodu o kulach. Wnioski. Z rezultatów badań wynika, że stosując chód dwumiarowy naprzemienny o kulach uzyskuje się znaczne odciążenie kończyn dolnych, wynoszące około 1/5 ciężaru ciała. Jednak znacznemu przeciążeniu poddane zostają kończyny górne wraz z obręczą barkową.

Słowa kluczowe:
lokomocja, kule, odciążenie, siły reakcji podłoża, asymetria

Ocena sił reakcji podłoża w chodzie u pacjentów poddanych postępowaniu fizjoterapeutycznemu po wybranych operacjach chrząstki stawowej

Andrzej Czamara, Tadeusz Trzaska

Andrzej Czamara, Tadeusz Trzaska – Ground reaction forces of the gait in patients undergoing physiotherapy after articular cartilage surgeries. Fizjoterapia Polska 2006; 6(4); 289-297

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy była ocena sił (N) reakcji podłoża składowej pionowej w chodzie po płaskim podłożu, u pacjentów poddanych indywidualnie, 10 do 14 tygodniom, postępowania fizjoterapeutycznego po wybranych operacjach chrząstki stawu kolanowego. Materiał i metody. Pomiaru sił reakcji podłoża w chodzie dokonano u 58 osób. Badaniu poddano 31 pacjentów po operacjach powierzchni nośnej chrząstki stawu kolanowego i 27 osób bez obrażeń chrząstki. Badania przeprowadzono na ścieżce, w którą wmontowano cztery czujniki dwóch platform mtd-balance, które były połączone z własnym oprogramowaniem komputerowym do rejestracji i analizy sił reakcji podłoża składowej pionowej (N). Kiedy pacjenci osiągnęli samodzielny chód, indywidualnie pomiędzy 10 a 14 tygodniem postępowania fizjoterapeutycznego po operacji, przeprowadzono pomiar sił reakcji podłoża podczas chodu. Wyniki i Wnioski. Pomiędzy 10 a 14 tygodniem po operacji u pacjentów przywrócono chód. Podczas chodu wartości sił reakcji podłoża w fazie podporu operowanymi kończynami zostały zbliżone do wyników kończyn bez obrażeń. Wyniki te nie różniły się również od wartości osiągniętych u osób bez obrażeń chrząstki i wahały się w badanych grupach od 1,19 do 1,21 masy ciała. Ponadto w grupach bez obrażeń chrząstki stawowej i u pacjentów stwierdzono nieistotną asymetrię pomiędzy kończynami prawymi i lewymi, która nie przekroczyła 5%.

Słowa kluczowe:
fizjoterapia, chód, chrząstka stawu kolanowego, siły reakcji podłoża