Postawa ciała jest nawykiem ruchowym kształtującym się na określonym podłożu neurofizjologicznym, kostno-stawowym, mięśniowo-więzadłowym, środowiskowym i emocjonalno-wolicjonalnym. W diagnostyce i terapii wad postawy zwykle zaniedbuje się sferę neurofizjologiczną (odruchową) co wydaje się błędne. Neurokinezjologia jest nauką o związkach ruchu ciała z organizacją i funkcjonowaniem mózgu, która może wnieść wiele cennego do reedukacji posturalnej. Największy wkład w rozwój, tworzenie i propagowanie tego kierunku wniósł Paul Dennison. U wielu młodszych i starszych dzieci, a nawet osób dorosłych obserwuje się obecność homolateralnych odruchów w rodzaju: asymetrycznego fonicznego szyjnego, symetrycznego tonicznego szyjnego czy orientacyjnego. W terapii wad postawy zaleca się analizowanie wspomnianych odruchów i ćwiczenia korekcyjne, które je integrują. Stosowane są proste ćwiczenia pobudzające naturalne mechanizmy rozwoju oraz integrujące funkcje mózgu i ciała, prawej i lewej półkuli oraz procesy psychofizyczne. W pracy zaprezentowano podstawy teoretyczne, a także praktyczne wykorzystanie neurokinezjologii w reedukacji posturalnej.