Tag: Japhet Ndayisenga

Wpływ różnych metod nauczania na umiejętności gry w siatkówkę u uczniów wychowania fizycznego: przegląd systematyczny

Nova Risma, Syahrial Bakhtiar, Umar, Ilham, Fiky Zarya, Japhet Ndayisenga, Jaffry Bin Zakaria

Nova Risma, Syahrial Bakhtiar, Umar, Ilham, Fiky Zarya, Japhet Ndayisenga, Jaffry Bin Zakaria – The effects of various teaching approach in the physical education student on the performance of volleyball skill: systematic review –  Fizjoterapia Polska 2024; 24(1); 331-336

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG2EF8cY4

Streszczenie
Wprowadzenie modelu nauczania siatkówki od najmłodszych lat jest strategicznym podejściem, mającym na celu zwiększenie długoterminowych osiągnięć w tej dyscyplinie sportu. Cel: Celem badania jest zbadanie wpływu różnorodnych metod nauczania i uczenia się na rozwój umiejętności gry w siatkówkę u uczniów. Metody: Do określenia oświadczeń Preferred Reporting Items for Systematic Reviews (PRISMA) użyto słów kluczowych związanych z umiejętnościami gry w siatkówkę, wychowaniem fizycznym oraz metodami nauczania. Wykorzystano następujące cztery bazy danych: PubMed, Web of Science, SPORTDiscus i Scopus. Zastosowano kompleksową strategię oceny skuteczności jakościowej każdego artykułu w niniejszym przeglądzie. Populację omawianą w tym badaniu stanowi potencjał różnych typów podejść do nauczania wychowania fizycznego w doskonaleniu umiejętności gry w siatkówkę. Kryteria wykluczenia dla tego badania obejmowały artykuły z baz danych, które nie były aktualne. Wynik: Zidentyfikowano 363 artykuły i wybrano 9 na podstawie kryteriów takich jak zgodność z celami badawczymi, relewancja tematu, wielkość próby, protokół badawczy i wyniki. Wyniki tego badania wyjaśniają różne metody nauczania mające na celu poprawę wydajności gry w siatkówkę, a mianowicie pod kątem zdolności technicznych. Badanie to pokazuje skuteczność różnych metod nauczania w poprawie wyników gry w siatkówkę u dzieci w szkole średniej.
Słowa kluczowe
metoda nauczania, wydajność, siatkówka
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Skuteczność połączonego masażu głębokiego tkankowego i rozciągania w leczeniu bólu, zakresu ruchu i funkcji talii przy niespecyficznym bólu dolnej części pleców

Enggista Hendriko Delano, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Rina Yuniana, Sabda Hussain As Shafi, Wahyu Aji Nugroho, Japhet Ndayisenga

 

Enggista Hendriko Delano, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Rina Yuniana, Sabda Hussain As Shafi, Wahyu Aji Nugroho, Japhet Ndayisenga – Effectiveness of combined deep tissue massage and stretching on pain, range of motion, and waist function of non-specific low back pain. Fizjoterapia Polska 2023; 23(5); 42-46

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG20BE30

Streszczenie
Celem tego badania było określenie skuteczności masażu głębokiego tkankowego połączonego z rozciąganiem (DTMS) w zakresie ruchu (ROM), oraz funkcji talii w przypadkach niespecyficznego bólu dolnej części pleców. Badanie to miało charakter przedeksperymentalny i wykorzystywało projekt przedtestu i potestu. Próbka badawcza składała się z 21 osób z niespecyficznymi urazami dolnej części pleców, wybranych techniką celowego doboru. Zastosowano łączony masaż głębokiego tkankowego oraz ćwiczenia rozciągające. Zabieg przeprowadzano raz, trwając 30 minut. Pomiar skali bólu wykorzystywał narzędzie VAS (Wizualna Skala Analogowa). ROM mierzono przy użyciu zmodyfikowanego testu Schobera i narzędzia Fingertip to Floor. Pomiar funkcji talii używał narzędzia ODI (Indeks Niepełnosprawności Oswestry). Technika analizy danych opierała się na teście t sparowanym. Wyniki pokazały, że masaż głębokiego tkankowego połączony z rozciąganiem zmniejszał ból, znacząco zwiększał ROM i funkcję talii (p<0.05). Wnioskiem z tego badania było, że masaż głębokiego tkankowego i rozciąganie mogą zmniejszać ból, zwiększać ROM i poprawiać funkcję talii, więc mogą być stosowane u pacjentów z niespecyficznym bólem dolnej części pleców.

Słowa kluczowe
masaż głęboki tkankowy, rozciąganie, ból, ROM, funkcja talii, niespecyficzny ból dolnej części pleców

Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim

Porównanie skuteczności terapii Tepurak z masażem rozciągającym tkanek głębokich w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa

Enggista Hendriko Delano, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Sabda Hussain As Shafi, Wahyu Aji Nugroho, Muhamad Ichsan Sabillah, Japhet Ndayisenga


Enggista Hendriko Delano, Wara Kushartanti, Novita Intan Arovah, Sabda Hussain As Shafi, Wahyu Aji Nugroho, Muhamad Ichsan Sabillah, Japhet Ndayisenga – Comparison of the effectiveness Tepurak therapy with deep tissue massage and stretching in treating non-specific low back pain injuries. Fizjoterapia Polska 2023; 23(3); 210-220

DOI: https://doi.org/10.56984/8ZG143A4A

Streszczenie
Badanie miało na celu ustalenie: 1. Skuteczności terapii Tepurak (nacisk, uderzenie, ruch) w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa. 2. Skuteczności połączonego masażu głębokich tkanek ze stretchingiem (DTMS) w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa. 3.Porównania skuteczności między terapią Tepurak a połączeniem masażu głębokich tkanek ze stretchingiem w leczeniu niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa.
Wskaźnikami powrotu do zdrowia były poziom bólu i zakres ruchu (ROM). To przedeksperymentalne badanie wykorzystywało dwie różne grupy próbne z różnymi zabiegami. Próbka składała się z 42 osób z niespecyficznych urazów dolnego odcinka kręgosłupa, które zostały losowo podzielone na dwie grupy po 21 osób. Grupa A przeszła terapię Tepurak (nacisk, uderzenie, ruch), podczas gdy Grupa B otrzymała połączony masaż głębokich tkanek ze stretchingiem (DTMS). Każda sesja leczenia trwała 30 minut.
Poziomy bólu mierzono za pomocą Skali Wizualnej Analogowej (VAS), natomiast ROM oceniano za pomocą zmodyfikowanego testu Schobera i narzędzi Fingertip-to-Floor. Analiza danych polegała na zastosowaniu różnych testów, w tym testu sparowanego t-test, Wilcoxon, niezależnego t-test i Mann-Whitney.
Wyniki wykazały, że terapia Tepurak zmniejszała ból i znacząco zwiększała ROM (p < 0,05). Podobnie, masaż głębokich tkanek połączony ze stretchingiem znacząco zmniejszył ból i poprawił ROM (p < 0,05). Porównując dane przedtestowe i potestowe między terapią Tepurak a masażem głębokich tkanek ze stretchingiem wskazujące na ból i wskaźniki ROM uzyskano wartość p > 0,05. Sugeruje to, że nie było istotnej różnicy w skuteczności obu typów terapii.
Na podstawie tego badania zaleca się stosowanie terapii Tepurak lub połączenia masażu głębokich tkanek ze stretchingiem w leczeniu osób z niespecyficznym bólem dolnego odcinka kręgosłupa. Wybór powinien zależeć od konkretnej sytuacji i warunków, uwzględniając zalety i wady każdego rodzaju terapii.
Słowa kluczowe:
Tepurak, masaż tkanek głębokich, rozciąganie, niespecyficzny ból dolnego odcinka kręgosłupa
Pobierz/Download/下載/Cкачиваете Pobierz bezpłatnie artykuł w j. angielskim