Wstęp. Zadania rehabilitacji w wieku podeszłym mają na celu: poprawę wydolności układu sercowo-naczyniowego, poprawę wydolności układu oddechowego, wzmacnianie układu kostno-stawowo-mięśniowego (poprawa zakresu ruchomości w stawach i siły mięśni), wpływu na układ nerwowy i analizator kinestetyczny (stosowanie ćwiczeń równoważnych i koordynacyjnych). Aby zrealizować wyżej wymienione założenia należy stosować skojarzone metody usprawniania leczniczego. Do metod, które można zastosować łącznie należą kinezyterapia i terapia wysokotonowa. W tego rodzaju terapii stosowane są wyłącznie zmienne pola elektromagnetyczne (prądy średniej częstotliwości w zakresie tonów wysokich od ok. 4 kHz do ok. 12 kHz). Celem pracy była ocena skuteczności kinezyterapii u pacjentów z zespołami bólowymi kręgosłupa w skojarzeniu z leczeniem terapią wysokotonową. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 31 pacjentów (gr. A), w wieku 50-85 lat. Grupę kontrolną (gr. B) stanowiło 31 chorych w wieku 50-85 lat. W grupie A kinezyterapię stosowano przez 16 tygodni, 2 razy w tygodniu. U pacjentów tych stosowano również program terapii wysokotonowej. Pacjenci z grupy B zostali poddani tylko kinezyterapii, identycznej jak grupa badana. Wyniki. Po przeprowadzeniu leczenia w grupie badanej stwierdzono zwiększenie zakresu ruchomości kręgosłupa lędźwiowego i piersiowego w badaniu plurimetrem. Wyraźnie wzrósł wskaźnik dobrego samopoczucia oraz równowaga dynamiczna. W grupie kontrolnej wskaźniki te osiągnęły niższe wartości. Wnioski. Korzystne działanie terapii wysokotonowej jako czynnika uzupełniającego kinezyterapię związane jest ze stymulacją procesów regeneracji tkanek i poprawą metabolizmu komórkowego. Uzyskane wyniki uzasadniają potrzebę prowadzenia dalszych badań nad skutecznością programu rehabilitacji, z zachowaniem postępowania skojarzonego u osób z zespołami bólowymi kręgosłupa, celem poprawienia jakości ich życia.