Tag: Marek Woźniewski

Stosunek fizjoterapeutów do pacjentów w podeszłym wieku z zaburzeniami mentalnymi i behawioralnymi

Joanna Szczepańska, Joanna Kowalska, Grażyna Greń, Marek Woźniewski

Joanna Szczepańska, Joanna Kowalska, Grażyna Greń, Marek Woźniewski – Attitude of physiotherapists towards elderly patients with mental and behavioural disorders. Fizjoterapia Polska 2006; 6(3); 216-221

Streszczenie
Wstęp. Celem pracy jest odpowiedź na pytanie czy deficyty funkcji poznawczych i zaburzenia nastroju pacjentów w podeszłym wieku mogą wpływać negatywnie na stosunek fizjoterapeutów do tych osób. Materiał i metody. Badania przeprowadzono w Geriatrycznym Zakładzie Opiekuńczo-Leczniczym o profilu Rehabilitacyjnym, objęto nimi grupę 52 pacjentów (średni wiek 78±7,6) i 7 fizjoterapeutów. Status poznawczy pacjentów badano przy użyciu Mini Mental State Examination (MMSE), a nastrój stosując Geriatric Depression Scale (GDS), GDS wykonano tylko u osób z MMSE 15. Następnie wśród fizjoterapeutów przeprowadzono anonimową ankietę dotyczącą jakości pracy z poszczególnymi pacjentami. Na tej podstawie wyłoniono: grupę P (+) pacjentów, z którymi fizjoterapeuci pracują z przyjemnością, grupę (P) pacjentów budzących negatywne emocje, z którymi praca jest trudna i uciążliwa. Wyniki. W grupie pacjentów ocenianych negatywnie przez fizjoterapeutów, w porównaniu z grupą ocenianą pozytywnie, stwierdzono istotnie niższe wartości MMSE, odpowiednio 15,2±7,5 vs 23,1±3,7 (p=0,0) oraz istotnie wyższe wartości GDS, odpowiednio 21,3±4,8 vs 14,6±5,9 (p=0,0). Wnioski. Praca z osobami starszymi przebywającymi w placówkach opieki długoterminowej może być trudna dla fizjoterapeutów i może budzić negatywne emocje (zniecierpliwienie, irytacja, niechęć). Dotyczy to przede wszystkim pacjentów ze średniozaawansowanym i głębokim otępieniem lub osób z głęboką depresją.

Słowa kluczowe:
zaburzenia poznawcze, depresja, osoby starsze, fizjoterapia

Zaburzenia nastroju – istotny czynnik w procesie fizjoterapii osób w podeszłym wieku

Joanna Szczepańska, Grażyna Greń, Marek Woźniewski

Joanna Szczepańska, Grażyna Greń, Marek Woźniewski – Mood disorders – significant factor in physiotherapy of elderly patients. Fizjoterapia Polska 2008; 8(2); 170-178

Streszczenie
Wstęp. Celem artykułu jest ocena częstości występowania objawów depresji wśród pacjentów geriatrycznego oddziału rehabilitacji oraz analiza relacji fizjoterapeuta-pacjent w przypadku osób z zaburzeniami nastroju. Materiał i metody. 15 item Geriatric Depression Scale (GDS), Mini Mental State Examination (MMSE),ankieta, w której oceniano stosunek fizjoterapeutów do pracy z poszczególnymi pacjentami. Wyniki. Badania wykazały, że 67,7% pacjentów cierpi z powodu zaburzeń nastroju o charakterze depresji. Ustalono także, że obecność zaburzeń nastroju u starszych pacjentów podlegających długoterminowej rehabilitacji wpływa negatywnie na stosunek fizjoterapeutów do tych osób. Wnioski. W placówkach opieki długoterminowej problem zaburzeń nastroju jest powszechny. Depresja ma negatywny wpływ na przebieg procesu rehabilitacji i wzajemną relację fizjoterapeuta-pacjent. W celu zwiększenia efektywności fizjoterapii w geriatrycznych oddziałach rehabilitacyjnych konieczne są działania na rzecz poprawy stanu emocjonalnego starszych pacjentów.
Słowa kluczowe
depresja, rehabilitacja, relacja fizjoterapeuta-pacjent, długoterminowa hospitalizacja

Wykorzystanie czynnościowej dynamometrii i badań densytometrycznych dla oceny zmian narządu ruchu

Anna Skrzek, Małgorzata Mraz, Marek Woźniewski

Anna Skrzek, Małgorzata Mraz, Marek Woźniewski – Use of isokinetic tests and bmd in musculoskeletal system evaluation. Fizjoterapia Polska 2008; 8(2); 128-138

Streszczenie
Wstęp. Wszystkie elementy narządu ruchu tworzą ściśle związaną ze sobą całość biologiczną i mechaniczną, wzajemnie na siebie oddziałując. Zarówno ich rozwój, funkcjonowanie jak również inwolucja są od siebie uzależnione. Badania dotyczące problemów związanych z inwolucją narządu ruchu pomagają wyjaśnić i zrozumieć zjawiska, które najbardziej determinują ten proces. Celem pracy było wykazanie przydatności badań densytometrycznych i izokinetycznych dla oceny zmian w obrębie narządu ruchu, pod wpływem zastosowanego treningu zdrowotnego u kobiet powyżej 60 roku życia. Materiał i metody. Grupę badawczą stanowiło 46 kobiet powyżej 60 roku życia, poddawane 4-miesięcznemu treningowi zdrowotnemu. Gęstość mineralną kości badano w obrębie bliższej nasady kości udowej metodą DEX-a. Badania densytometryczne wykonano w Katedrze Endokrynologii i Diabetologii i Leczenia Izotopami Akademii Medycznej we Wrocławiu. Badania siłowe wykonane były na stanowisku do badań izokinetycznych Biodex System 3 Multi Joint (Biodex Medical System, New York, USA), w pracowni badawczej Wydziału Fizjoterapii Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu. Izokinetyczne, koncentryczne testy dla mięśni zginaczy i prostowników tułowia oraz dla prostowników i zginaczy stawu kolanowego wykonano w pozycji siedzącej. Wyniki i wnioski. Wyniki badań potwierdzają korzystny wpływ zastosowanej formy aktywności fizycznej na poprawę stanu badanych elementów narządu ruchu. Nastąpiła istotna statystycznie poprawa większości badanych parametrów prędkościowo-siłowych mięśni tułowia i kończyn dolnych jak również zauważalna była tendencja do zwolnienia tempa związanego z wiekiem procesu zmniejszania gęstości mineralnej kości.
Słowa kluczowe
proces starzenia, densytometria, badania izokinetyczne

Wpływ relaksacji na natężenie bólu przewlekłego i poziom depresji

Krystyna Boroń-Krupińska, Marek Woźniewski

Krystyna Boroń-Krupińska, Marek Woźniewski – The impact of relaxation on chronic pain intensity and level of depression. Fizjoterapia Polska 2012; 12(1); 49-57

Streszczenie
Celem pracy była ocena wpływu relaksacji na natężenie bólu przewlekłego i poziom depresji. Badania przeprowadzone zostały w grupie 45 osób, 23 kobiet i 22 mężczyzn, między 60 a 80 r. ż, cierpiących z powodu bólu przewlekłego. Grupę badaną podzielono losowo na 3 podgrupy, uwzględniające taką samą liczebność kobiet i mężczyzn: uczestniczący w 2-tygodniowym treningu relaksacyjnym i procesie fizjoterapii; stosujący tylko zabiegi fizjoterapeutyczne oraz grupa kontrolna; uczestniczący w procesie fizjoterapii wraz z placebo (rozmowa z osobą prowadzącą trening relaksacyjny, bez jego stosowania). Natężenie bólu oceniane było skalą VAS przez cały czas trwania badań, dwukrotnie w ciągu dnia, przed i po zastosowanych metodach (relaksacja, fizjoterapia, placebo), a poziom depresji weryfikowany był przy użyciu Geriatrycznej Skali Depresji. Analizy różnic między wartościami średnimi dla prób zależnych dokonano testem kolejności par Wilcoxona, dla prób niezależnych testem Kruskala Wallisa, natomiast zależności pomiędzy parametrami oceniono współczynnikiem korelacji Spearmana. Analiza wykazała zmniejszenie natężenia bólu we wszystkich badanych grupach. W pierwszym dniu najistotniejsza zmiana zauważalna była w grupie relaksacji (61%), w ostatnim dniu w grupie relaksacji i fizjoterapii (49,4% i 44,2%). Różnice średnich wartości natężenia depresji oceniane w badaniach wstępnych i końcowych testem kolejności par Wilcoxona wykazały istotne zmniejszenie w grupie relaksacji (7,9%). Poziom depresji zwiększa intensywność odczuwanego bólu. Relaksacja spowodowała obniżenie natężenia bólu przewlekłego i depresji.
Słowa kluczowe
relaksacja, ból przewlekły, poziom depresji, fizjoterapia